Γιατί ο Μητσοτάκης «φλερτάρει» με το ΔΝΤ – Οι ασάφειες που δείχνουν κρυφή ατζέντα

Η ομιλία και οι εξαγγελίες του Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της ΔΕΘ επισφράγησαν την ακραία νεοφιλελεύθερη ατζέντα του και την πλήρη ταυτισή της με θέσεις που είτε έχει εκφράσει είτε έχει επιχειρήσει να επιβάλει στο παρελθόν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κατά την 8ετή παρουσία του στα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Αυτό εξάλλου αποτέλεσε και την αιχμή του δόρατος των κυβερνητικών πυρών μετά την ομιλία και τη συνέντευξη Τύπου του Κυριάκου Μητσοτάκη.

«Εξήγγειλε ένα μνημόνιο ΔΝΤ που θα οδηγήσει τη χώρα πίσω στο ΔΝΤ» σχολίασε το γραφείο του Αλέξη Τσίπρα το βράδυ του Σαββάτου, ενώ τα πυρά εντάθηκαν την Κυριακή μετά την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου.

«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ομολόγησε πως σκοπεύει να προσφύγει εκ νέου στο ΔΝΤ, αφού όχι μόνο δεν το απέκλεισε αλλά το προεξόφλησε κιόλας» σημείωσε χαρακτηριστικά κορυφαίος κυβερνητικός αξιωματούχος.

Στο Μέγαρο Μαξίμου εδώ και καιρό έχουν αποκωδικοποιήσει το διαρκές μήνυμα Μητσοτάκη προς τις τάξεις των θεσμών, με την επιμονή του να τονίζει πως ο ίδιος θέλει να κυβερνήσει ασχέτως πολιτικού κόστους στη βάση ενός «δικού του γενναίου προγράμματος μεταρρυθμίσεων με μείωση του Δημοσίου και στροφή στην επιχειρηματικότητα» ως μία προσπάθεια να πλασάρει ένα νέο «μνημόνιο» γραμμένο από τον ίδιο και όχι από τους θεσμούς και το ΔΝΤ, το οποίο ωστόσο θα έχει ενσωματώσει το σύνολο των απαιτήσεων που έχουν αποκρουστεί μέχρι στιγμής στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης.

Με τη χώρα ωστόσο να έχει εξέλθει πλέον από τα μνημόνια και τη ΝΔ να επιμένει στην ίδια γραμμή πολιτικής, η επιμονή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο ζήτημα των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων ως φόβητρο για τις εξόδους στις αγορές, δημιουργούνται νέα δεδομένα για τις προθέσεις Μητσοτάκη, τα οποία επιχειρεί να αποκρυσταλλώσει το Μαξίμου.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που διαβλέπουν μία προσπάθεια του Προέδρου της ΝΔ να δημιουργήσει μία εικόνα σύγχυσης και πανικού για το ύψος των αποδόσεων των δεκαετών ελληνικών τίτλων, οι οποίοι κινούνται στο 4% εν μέσω διεθνούς αναταραχής στις αγορές εξαιτίας Αργεντινής, Ιταλίας και Τουρκίας.

Δεδομένου ότι με τη συμφωνία του Eurogroup της 21ης Ιουνίου, του τελευταίου που επισφράγησε την έξοδο από τα μνημόνια, έχει εξασφαλιστεί ένα χρηματοδοτικό «μαξιλάρι» ασφαλείας που καλύπτει όλες τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για την επόμενη διετία ακόμη και στη χείριστη περίπτωση που δε βρεθεί κατάλληλο timing για έκδοση ομολόγου, η επιμονή Μητσοτάκη προκαλεί εύλογες απορίες.

Αφενός διότι προκαλεί διεθνώς συζήτηση γύρω από ένα θέμα στο οποίο η Ελλάδα πρέπει να περνάει κάτω από τα ραντάρ, προκειμένου να συνεχιστεί η αποκλιμάκωση των αποδόσεων και όποτε ο ΟΔΔΗΧ κρίνει τεχνοκρατικά σωστή τη στιγμή μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, να πραγματοποιήσει η Ελλάδα έξοδο στις αγορές χρήματος με έκδοση ομολόγου.

Η χώρα ήδη εξάλλου έχει καταφέρει τρεις φορές να βγει στις αγορές χρήματος και να εξασφαλίσει τόσο χρηματοδοτική κάλυψη όσο και ομαλοποίηση της ροής πληρωμών του χρέους της, όσο βρισκόταν εντός μνημονίων, με πολύ μεγάλη ζήτηση των ελληνικών τίτλων, υπερκάλυψη του στόχου και προνομιακό επιτόκιο δανεισμού, κάτι το οποίο περνά αψήφιστα στην επιχειρηματολογία της η ΝΔ.

Αφετέρου διότι η συζήτηση αυτή μόλις ένα μήνα μετά την έξοδο από τα μνημόνια, υπό το διαρκές σκιάχτρο των αγορών που περιφέρει ο κ. Μητσοτάκης, παραπέμπει περισσότερο σε σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπου το θύμα φοβάται να αποχωριστεί τον θύτη, είτε σε προσπάθεια να κρατήσει ανοιχτό το παράθυρο επιστροφής στην αγκαλιά του ΔΝΤ υπό τη δαμόκλειο σπάθη των αγορών, σε μία τραγική επανάληψη του σεναρίου της Αργεντινής, όπου ο νεοφιλελεύθερος Πρόεδρος Μάκρι, αφού εκτροχίασε εκ νέου την οικονομία προσέφυγε και πάλι για νέο πρόγραμμα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Σε αρκετά σημεία της χθεσινής του συνέντευξης Τύπου ο κ. Μητσοτάκης υπογράμμισε εμφατικά πως η χώρα δεν έχει πρόσβαση σε φθηνό χρήμα, όπως είχε επί μνημονίων, και εναπόκειται στις ορέξεις των αγορών, τονίζοντας πως “αυτό δεν θα το επιτρέψει” αλλά και ότι “θα κληθεί να το αντιμετωπίσει την επόμενη μέρα”.

«Δεσμεύομαι ότι, εφόσον με εμπιστευτεί ο ελληνικός λαός, πρώτη μου προτεραιότητα θα είναι η σταδιακή αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού και θα κάνω ό,τι χρειάζεται για να γίνει αυτό πράξη. Διότι αν αυτό δεν γίνει, καταλαβαίνετε ότι, όταν τελειώσει το μαξιλάρι του αποθέματος, η χώρα θα είναι απολύτως εκτεθειμένη στις ορέξεις των αγορών και αυτό δεν είναι κάτι το οποίο προτίθεμαι να επιτρέψω» σημείωσε χαρακτηριστικά, χωρίς να αποσαφηνίσει εάν δεν έχει καταφέρει να αποκλιμακώσει τις αποδόσεις των ομολόγων εάν εννοεί μία νέα προσφυγή στο ΔΝΤ.

Σε άλλο σημείο, ερωτηθείς να απαντήσει στις κατηγορίες του Μαξίμου πως προτίθεται να επιστρέψει την Ελλάδα στο ΔΝΤ, ο κ. Μητσοτάκης επαναφέροντας ακόμη πιο εμφατικά την επιχειρηματολογία περί «καμμένης γης» που θα παραδώσει η σημερινή κυβέρνηση – εάν εκλεγεί ο ίδιος και η ΝΔ -, προεξόφλησε πως η κυβέρνηση «παραδίδει ουσιαστικά και θα παραδώσει στις επόμενες εκλογές μια χώρα η οποία καθώς φαίνεται -μακάρι, θέλω να είμαι ειλικρινής, μακάρι να διαψευστώ σε αυτό- θα είναι εκτός αγορών και σήμερα είναι ήδη εκτός φθηνής χρηματοδότησης”, υπογραμμίζοντας ασαφώς πως “αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί από την επόμενη μέρα».

Μήπως ήρθε η ώρα να πει και το πώς εννοεί ότι θα αντιμετωπιστεί;