Πώς ο Τσίπρας θα «αλώσει» την Κεντροαριστερά – Το «ματ» σε Κίνημα Αλλαγής

Με τον πολιτικό χρόνο πλέον να εισέρχεται από Σεπτέμβρη στην τελευταία στροφή του μέχρι τις κάλπες του 2019, ο Αλέξης Τσίπρας προετοιμάζει τα πλάνα του πατώντας σε δύο βάρκες.

Από τη μία η έξοδος από το μνημόνιο, την οποία πλέον αναγκάστηκε να ομολογήσει και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας σε γερμανική εφημερίδα, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτή για την αύξηση του κατώτατου μισθού, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις φοροελαφρύνσεις σχεδόν 1 δισ. ευρώ και τη μη εφαρμογή του μέτρου για τις συντάξεις και το αφορολόγητο, πρωτοβουλίες οι οποίες προετοιμάζονται και θα ανακοινωθούν μαζί με άλλα επτασφράγιστα μυστικά από το βήμα της ΔΕΘ από τον Αλέξη Τσίπρα.

Και από την άλλη σε πολιτικό επίπεδο η επέκταση του ζωτικού χώρου του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της Κεντροαριστεράς, προκειμένου να συμπιέσει έτι περαιτέρω την εν Ελλάδι Σοσιαλδημοκρατία, η οποία βρίσκεται στο στόχαστρο και των Ευρωσοσιαλιστών για τη στάση ταύτισής της με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Με τον τρόπο αυτό ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να αυξήσει τα δυνητικά ποσοστά του και να εντείνει το κλίμα πόλωσης έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη, στερώντας του τόσο έναν δυνητικό σύμμαχο, όπως φαίνεται από τον τρόπο πολιτεύεται επί του παρόντος το Κίνημα Αλλαγής, όσο και να θέσει ευνοϊκότερες βάσεις για μία νέα εκλογική νίκη το 2019.

Ως εκ τούτου, η διεμβόλιση του μεσαίου χώρου δεν είναι απλώς μια επικοινωνιακή τακτική για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποτελεί βασικό εκλογικό σχεδιασμό.

Κορυφαία στελέχη όπως ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Νίκος Βούτσης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Νίκος Παππάς, ο Αλέκος Φλαμπουράρης και ο Νίκος Φίλης χτυπούν συνεχώς «καμπανάκι» προς το ΚΙΝΑΛ για την ανάγκη απεξάρτησης του Κινήματος από το «άρμα» της ΝΔ και τα πρόσωπα που το κρατούν στο παρελθόν, φροντίζοντας να ξίνουν διαρκώς την πληγή που έχουν ανοίξει οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές, οι οποίοι συνεχίζουν να αναδεικνύουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως τον κεντρικό πόλο του παρόντος και του μέλλοντος της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα με τη δυναμική του κόμματος που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια.

Το διαρκές πρέσινγκ στο πληγωμένο ήδη από την αποχώρηση του Ποταμιού Κίνημα Αλλαγής εξελίσσεται μεθοδικά από το επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα, σε πρώτη φάση σε επίπεδο πραγματικών πολιτικών πρωτοβουλιών.

Η απλή αναλογική και η απλή αναλογική στις δημοτικές εκλογές, η συμφωνία με την πΓΔΜ για το ονοματολογικό, είναι μόνο μερικές από τις πολιτικές που ανάγκασαν τη Φώφη Γεννηματά να συγκρουστεί με τις ίδιες τις αρχές και τις καταστατικές θέσεις του Κινήματος Αλλαγής και του ΠΑΣΟΚ με μοναδικό γνώμονα το κομματικό συμφέρον, προκαλώντας φθορά ακόμη και σε επίπεδο κομματικής βάσης.

Αυτές αναμένεται να ενταθούν, καθώς το προσεχές διάστημα, μετά την έξοδο από τα μνημόνια και αρχής γενομένης από τη ΔΕΘ η Φώφη Γεννηματά θα βρεθεί στην άβολη θέση να πάρει θέση για μία σειρά από πρωτοβουλίες υπέρ των εργαζομένων και της ευρείας κοινωνικής πλειοψηφίας, οι οποίες θα δοκιμάσουν την ίδια την ταυτότητα του Κινήματος Αλλαγής, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού, η επαναφορά των συλλογικων διαπραγματεύσεων και μεγάλες φοροελαφρύνσεις μόνιμου χαρακτήρα και φυσικά το μείζον θέμα της Συνταγματικής Αναθεώρησης, το οποίο θα ανοίξει από φθινόπωρο.

Επί αυτών των πολιτικών η κ. Γεννηματά θα αναγκαστεί να επιλέξει εάν θα ταυτιστεί εκ νέου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη ΝΔ ή με τον Αλέξη Τσίπρα, με την επιλογή του… τρίτου πόλου να μένει μονάχα ως θεωρητική προσέγγιση της πολιτικής πραγματικότητας.

Επί αυτών των πρωτοβουλιών θα βασιστεί και το μεγάλο και ακραίως πολωτικό διακύβευμα, με το οποίο ο Αλέξης Τσίπρας θα επιλέξει τον χρόνο των εκλογών προς τη λήξη της τετραετίας της κυβέρνησης. Με την πρόοδο και το κοινωνικό κράτος ή με την συντήρηση και τα ολιγαρχικά συμφέροντα;

Με την Αριστερά ή με την Δεξιά; Διότι εν πολλοίς αυτό θα είναι το ερώτημα το οποίο θα συνοδεύει τις κάλπες, όποτε αυτές στηθούν, και αναμένεται να συμπιέσει τρομακτικά τον ενδιάμεσο χώρο.

Στο πλαίσιο αυτό, από το Μέγαρο Μαξίμου συνεχίζουν να βλέπουν θετικά τις παρεμβάσεις στελεχών όπως ο Γιάννης Ραγκούσης, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, η Λούκα Κατσέλη και ο Δημήτρης Κρεμαστινός, ο λόγος των οποίων διαχωρίζεται πλήρως από την επιχείρηση νές ταύτισης του ΚΙΝΑΛ με τη Δεξιά και οι οποίοι τάσσονται ανοιχτά υπέρ μίας προοδευτικής σύγκλισης την επομένη των μνημονίων.

Δεν είναι τυχαία εξάλλου η πρόσφατη εκδήλωση του Γιάννη Ραγκούση για την πορεία της σοσιαλδημοκρατίας και τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ – παρουσία πολλών κορυφαίων στελεχών και υπουργών της Κουμουνδούρου – άναψε φωτιές στην Χαριλάου Τρικούπη και προκάλεσε χαμόγελα στο Μαξίμου, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως σε αντίστοιχη εκδήλωση που διοργανώνει η Κίνηση Μελών του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να συμμετέχει την Τετάρτη και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.

Στο ίδιο πλαίσιο ακριβώς στο Μαξίμου παρατηρούν με προσοχή τις εξελίξεις στο Ποτάμι, όπου ο Σταύρος Θεοδωράκης με μία σειρά από επιλογές του διαχώρισε πλήρως τη θέση του από αυτή της Φώφης Γεννηματά και του κυριάκου Μητσοτάκη, αψηφώντας μάλιστα και το πολιτικό κόστος, γεγονός που έχει εκτιμηθεί δεόντως στην Ηρώδου Αττικού.

Το στενό μαρκάρισμα θα συνεχιστεί το επόμενο διάστημα και προς το Ποτάμι, αν και οι κυβερνητικοί βλέπουν πως στο κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη τα πράγματα είναι μοιρασμένα με βουλευτές του να «λοξοκοιτούν» και προς την ΝΔ.

Ο τέταρτος ωστόσο άξονας πίεσης στο ΚΙΝΑΛ και τη Φώφη Γεννηματά, αποτελεί και την κίνηση “ματ” του Μεγάρου Μαξίμου και βασίζεται στις αυτοδιοικητικές εκλογές και την πορεία σύγκλισης του ΣΥΡΙΖΑ με άξια στελέχη εκτός των στενών κομματικών ορίων του.

Αρκεί να θυμιθεί κανείς ότι στη τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, που πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαΐου, το κόμμα πήρε την απόφαση να επιδιώξει «πλατιές συνεργασίες» εστιάζοντας σε μεγάλο βαθμό στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.

«Με πολιτική αποφασιστικότητα και στόχο να διευρύνουμε τις συμμαχίες μας, να ανοίξουμε τις παρατάξεις και τα ψηφοδέλτια μας», είχε τονίσει ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του δίνοντας το στίγμα με το οποίο θα κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από εδώ και πέρα, κάνοντας παράλληλα την αυτοκριτική του για τα αποτελέσματα του 2014.

Το “χρίσμα” στον Γιάννη Μπουτάρη για το Δήμο Θεσσαλονίκης από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα είναι ενδεικτικό των χειρισμών που απεργάζεται για τη διεμβόλιση της Κεντροαριστεράς με όχημα της αυτοδιοικητικές εκλογές.

Αντίστοιχες συγκλίσεις αναμένεται να πραγματοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και σε άλλους μεγάλους δήμους με στόχο αφενός μία προοδευτική συμμαχία και αφετέρου να “σβήσει” κάθε διαχωριστική γραμμή που επιχειρεί να θέσει η κα Γεννηματά, δεδομένου ότι ένας υποψήφιος δεν γίνεται επί του πρακτέου να επιχειρεί να εκλεγεί με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές ή περιφερειακές εκλογές και από την άλλη στις εθνικές εκλογές να καλεί να στηρίξουν άλλο κόμμα. Ειδικά εάν επιβεβαιωθούν τα σενάρια για πολλαπλές κάλπες τον Μάιο, όπου φαίνεται πως η ρελάνς Τσίπρα μπορεί να αποδειχθεί στρατηγική νίκης.