Ας είμαστε ειλικρινείς. Το πρόβλημα με τα Σκόπια δεν δημιουργήθηκε για το όνομα, εξάλλου από το 1912 είχαμε αναγνωρίσει ότι εκεί ήταν Μακεδονία. Δημιουργήθηκε από τους αλυτρωτισμούς.
Θυμάστε όλοι την κόκκινη σημαία με τον Ήλιο της Βεργίνας, τα χαρτονομίσματα με τον Λευκό Πύργο κ.α.
Επιδεινώθηκε επί Γκρουέφσκι, που αποφάσισαν να γίνουν «αρχαίοι Μακεδόνες».
Στην ουσία το πρόβλημά μας δεν ήταν ποτέ το όνομα αλλά ο αλυτρωτισμός και ο σφετερισμός της ιστορίας μας.
Επειδή δεν υπήρχε εθνική γραμμή για την αντιμετώπιση του προβλήματος, αφέθηκε το όλο ζήτημα να οδηγηθεί σε μια πόλωση, που ένα πρωί ανακαλύψαμε ότι μας έκανε τεράστια ζημιά, διότι όσο εμείς τραβάγαμε στα άκρα, αυτοί μετατρέπονταν σε τουρκική βάση.
Τότε αποφασίσαμε να το λύσουμε για να αναχαιτίσουμε την τουρκική διείσδυση που μας έκλεινε ως «δαγκάνα» στα βόρεια σύνορά μας.
Σήμερα τα Σκόπια, μετά τη συμφωνία, εισέρχονται σε μία περίοδο «εξελληνισμού», με τη σύμφωνη από ό,τι φαίνεται γνώμη των συμμάχων μας, που αντιλαμβάνονται ότι μόνο μέσω του «εξελληνισμού» θα αναχαιτιστεί ο πανσλαβισμός (ρωσικός ιμπεριαλισμός) και ο ισλαμισμός (Μουσουλμανική Αδελφότητα).
Είναι δύσκολο παιχνίδι, σύνθετο, σε καμία περίπτωση δεν σχετίζεται με εκχώρηση της Μακεδονίας ή τα άλλα που διαδίδουν «θυματοποιημένοι» ρωσόφιλοι ή απλοϊκοί «αναλυτές» ενός στείρου και φοβικού εθνικισμού.
Ο Ελληνισμός είχε πάντα ένα τεράστιο όπλο, που μας το δίδαξε ο Μέγας Αλέξανδρος, τον εξελληνισμό.
Με αυτό το εργαλείο θα πορευτούμε από εδώ και πέρα, στα πλαίσια του νέου μας ρόλου ως ηγέτιδας δύναμης των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου, για να αποκαταστήσουμε την κυριαρχία μας στον παλιό μας γεωπολιτικό χώρο.