Από μνημεία αλυτρωτισμού και σφετερισμού της ελληνικής ιστορίας, τα αγάλματα στα Σκόπια μετατρέπονται σε σύμβολα του ελληνικού πολιτισμού και της φιλίας μεταξύ των δύο χωρών.
Όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Μίλε Μποσνιάκοφσκι, τα αγάλματα που ανεγέρθησαν στα πλαίσια του προγράμματος ανάπλασης «Σκόπια 2014» και τα οποία αντανακλούν τον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορική και πολιτισμική παγκόσμια κληρονομιά, θα λάβουν τον επεξηγηματικό προσδιορισμό «μέρος της αρχαίας ελληνικής περιόδου και της παγκόσμιου κληρονομιάς».
«Ο Έφιππος Πολεμιστής θα μετονομασθεί σε αυτό που πραγματικά είναι, “Αλέξανδρος ο Μακεδόνας” και θα δώσουμε την διευκρίνιση στο εν λόγω μνημείο: “Αλέξανδρος Μακεδόνας ως μέρος της ελληνικής αρχαίας περιόδου και ως μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς”», είπε ο Μποσνιάκοφσκι.
Το μνημείο θα παραμείνει ως σύμβολο φιλίας μεταξύ της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» και της Δημοκρατίας της Ελλάδας, πρόσθεσε ο ίδιος.
«Ένα πράγμα είναι σίγουρο, ότι δεν θα ντρεπόμαστε να αποκαλούμε τα αγάλματα αυτό που πράγματι είναι», είπε ο Σκοπιανός κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Οι πρόγονοί μας έλεγαν «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Έτσι και τα αγάλματα αυτά, που υψώθηκαν ως μνημεία της ψευδοϊδελογίας της μη ελληνικότητας των Μακεδόνων, καθίστανται από εδώ και πέρα σύμβολα της «ήπιας ισχύος» (soft power) του Ελληνισμού και συνάμα «εμπόδια» στον περαιτέρω εκβουλγαρισμό των σλαβόφωνων της χώρας.
Τα τελευταία 120 χρόνια η εξωτερική πολιτική της χώρας μας στην ευρύτερη Μακεδονία -και όχι μόνο στην αρχαία Μακεδονία που περιλαμβάνεται σχεδόν όλη στην ελληνική επικράτεια- είναι επικεντρωμένη στην αναχαίτιση της βουλγαρικής διείσδυσης.
Ωστόσο, τις τελευταίες δύο δεκαετίες της αδράνειας, περισσότεροι από 150.000 πολίτες των Σκοπίων έλαβαν τη βουλγαρική υπηκοότητα.
Στην ΠΓΔΜ το ελληνικό στοιχείο αποτελείται από Ελληνόβλαχους και Γραικομάνους.
Οι Γραικομάνοι, δηλαδή «εκείνοι που έχουν μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα», είναι σλαβόφωνοι Μακεδόνες ελληνικής καταγωγής και συνείδησης.
Τέτοιος ήταν και ο μακεδονομάχος Κώττας Χρήστου, γνωστός ως «Καπετάν Κώττας», ο οποίος δεν μίλαγε ελληνικά για αυτό και πριν τον κρεμάσουν οι Τούρκοι φώναξε, στη μόνη γλώσσα που γνώριζε, «ντα ζίβι Γκ(ά)ρτσια!», δηλαδή «Ζήτω η Ελλάς».
Δυστυχώς επί πολλές δεκαετίες και εξαιτίας της αδιαφορίας της Ελλάδας, οι Γραικομάνοι «κατευθύνθηκαν» είτε προς τον ψευδοαρχαιομακεδονισμό, είτε προς τον βουλγαρισμό.
Η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας στην ΠΓΔΜ θα ενισχύσει τον υγιή αυτοπροσδιορισμό των εθνικών ομάδων της.