Γιατί ο Μητσοτάκης δεν θέλει λύση στο Σκοπιανό: Μία προς μία όλες οι κωλοτούμπες

Επιταχύνεται η περιδίνηση της ΝΔ όσο αχνοφαίνεται πιθανότητα λύσης του ονοματολογικού της ΠΓΔΜ, με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να είναι ανοιχτά διχασμένο αναφορικά με τη στάση που πρέπει να κρατήσει η Ελλάδα στο μείζον εθνικό ζήτημα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να επιχειρεί ισορροπίες τρόμου για να συγκρατήσει τη συνοχή του κόμματός του.

Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Μητσοτάκης οδεύει ολοταχώς στο ασφαλές απάγγειο της «μη λύσης» και της αναζήτησης λύσης «σε άλλη συγκυρία», με σαφή στόχευση να μη διχάσει τα διάφορα φέουδα εντός της ΝΔ, την ώρα που Αντώνης Σαμαράς και Άδωνις Γεωργιάδης δίνουν εκ νέου σύνθημα συμμετοχής στα συλλαλητήρια κατά της χρήσης του όρου «Μακεδονία» σε ενδεχόμενη λύση, όρος ο οποίος έχει ωστόσο παραχωρηθεί διπλωματικά ήδη από την ενδιάμεση συμφωνία με την ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ενώ περισσότερες από 140 χώρες αναγνωρίζουν σε διμερές επίπεδο τα Σκόπια με τη συνταγματική τους ονομασία, δηλαδή «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

«Έχουμε ζήσει 20 χρόνια με αυτήν την εκκρεμότητα. Μπορούμε να περιμένουμε δυο – τρία χρόνια ακόμα» έχει τονίσει στην τελευταία συνέντευξή του ο κ. Μητσοτάκης, δίνοντας το στίγμα της προσέγγισής του στο εθνικό ζήτημα.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ., εγκλωβισμένος στην ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματός του, επιδίδεται σε ένα ρεσιτάλ παλινωδιών, ακυρώνοντας εμφαντικά και τον ίδιο τον πολιτικό του εαυτό.

Υπέρ της εθνικής γραμμής στην αρχή της χρονιάς

Δεν έχουν συμπληρωθεί πέντε μήνες (9 Ιανουαρίου) από την ομιλία του προέδρου της Ν.Δ. στους γαλάζιους τομεάρχες που ξεκαθάριζε ότι η «εθνική γραμμή είναι αυτή που έχει χαραχτεί από το 2008 στο Βουκουρέστι» ορίζοντας ως «κόκκινη γραμμή» της αξιωματικής αντιπολίτευσης τη σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις.

Είχε τονίσει μάλιστα «ότι η κυβέρνηση το ελάχιστο που έχει να κάνει είναι να υπερασπιστεί το κεκτημένο αυτό στο σύνολό του».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λίγες ημέρες μετά, όταν διαπιστώνει πως η κυβέρνηση προωθεί τη στρατηγική που συμπυκνώνει τη λύση erga omnes με συνταγματική κατοχύρωση για το όνομα της ΠΓΔΜ, υιοθετεί την ανάγκη αλλαγής του συντάγματος της γείτονος.

«Και αυτή η συνταγματική αλλαγή είναι μία προϋπόθεση για την επίλυση, από την οποία η χώρα μας δεν μπορεί να κάνει πίσω ούτε ένα χιλιοστό», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

Αλλαγή πλεύσης μετά τα συλλαλητήρια

Οι αποδοτικές διπλωματικές διεργασίες που ακολούθησαν ανάμεσα στην κυβέρνηση και την ΠΓΔΜ οδήγησαν ωστόσο τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε αλλαγή ρότας.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. αντικατέστησε τη μάσκα του πολέμιου του λαϊκισμού με αυτήν του «Μακεδονομάχου».

Αφού πέταξε στα σκουπίδια της Οδού Πειραιώς το περίφημο στρατηγικό πλάνο της αμφίπλευρης διεύρυνσης, αγκάλιασε και εγκωμίασε την «εντυπωσιακή συμμετοχή στα συλλαλητήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης».

Άλλωστε, αμέσως μετά το πρώτο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, ο πρόεδρος της Ν.Δ. πραγματοποίησε τη μεγάλη κυβίστηση.

Στο φόντο της σεναριολογίας ότι στις συγκεντρώσεις για το Σκοπιανό μπαίνουν οι βάσεις για δημιουργία νέου κόμματος στα δεξιά της Ν.Δ., ο Κυριάκος Μητσοτάκης εγκαταλείπει άρον άρον τη γραμμή του Βουκουρεστίου και του Κώστα Καραμανλή και πετάει την μπάλα της λύσης στο μέλλον.

«Η λύση πρέπει να αναζητηθεί σε άλλη συγκυρία, δεν θα γίνουμε συνένοχοι στον τραυματισμό του έθνους», δήλωνε τότε ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. και υιοθετούσε τους πατριδοκάπηλους τόνους των Αντώνη Σαμαρά και Αδώνιδος Γεωργιάδη:

«Δεν είναι δυνατόν να διχάσουμε τους Έλληνες για να ενώσουμε τους Σκοπιανούς», σημείωνε μεταξύ άλλων.

Υπό το φόβο του ΕΛΚ υπέρ της σύνθετης ονομασίας

Εκτός συνόρων ωστόσο, ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης φροντίζει να αφήνει στην άκρη τις δημαγωγικές κορώνες.

Στις 16 Μαΐου, προσερχόμενος στην σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στη Σόφια, έκανε μια στάση στην εθνική γραμμή και έστειλε το μήνυμα «ότι η επίλυση του προβλήματος του ονόματος της ΠΓΔΜ πρέπει να είναι συνολική, αλλά και ενιαία και έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση, όχι μόνο το erga omnes, αλλά και τη συνταγματική αλλαγή στη γειτονική χώρα».

Τέσσερις ημέρες μετά όμως (20 Μαΐου), ο αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Κυρανάκης σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ… κατέβασε γραμμή Αδώνιδος Γεωργιάδη τονίζοντας «πως η Νέα Δημοκρατία δεν αποδέχεται τη χρήση του όρου “Μακεδονία” για την ονομασία της γείτονος χώρας».

Το γαλάζιο αλαλούμ ωστόσο δεν σταμάτησε εδώ. Δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός πως ο Δημήτρης Σταμάτης, και στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά, ανέλαβε προχθές την πρωτοβουλία να τοποθετήσει -σε ραδιοφωνικές του δηλώσεις- τον πρόεδρο της Ν.Δ. στο εσωκομματικό στρατόπεδο του πρώην πρωθυπουργού.

Ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης έσπευσε να τονίσει πως ο ίδιος είναι κατηγορηματικά κατά της σύνθετης ονομασίας, στέλνοντας το μήνυμα όμως ότι «ούτε ο κ. Μητσοτάκης τη δέχεται»!

Σε μια συγκυρία πάντως που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλάζει θέσεις για το ζήτημα ανάλογα με το ακροατήριό του και χαϊδεύει τα αυτιά όσων διαδηλώνουν στους δρόμους, έχει ενδιαφέρον η πιο νηφάλια και φιλελεύθερη προσέγγισή του πριν από 25 χρόνια.

Το 1993, όταν το Σκοπιανό ήταν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας με πρωταγωνιστές τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Αντώνη Σαμαρά, ο γιος του τότε πρωθυπουργού, Κυριάκος, παραχωρεί συνέντευξη στο περιοδικό «Ε» της «Ελευθεροτυπίας» και σημειώνει:

«Η δική μου εντύπωση, και το λέω με βαριά καρδιά, είναι ότι το “Μακεδονικό” δεν μπορεί να είναι το πρώτο θέμα της εξωτερικής πολιτικής μας».

Βέρτιγκο από το παρελθόν

Την ώρα που κορυφαία στελέχη της ασύστολα δημαγωγούν τασσόμενα υπέρ των συλλαλητηρίων για το όνομα της Μακεδονίας, η αξιωματική αντιπολίτευση αποκρύπτει ότι ως κυβέρνηση συζητούσε την ονομασία «Μακεδονία – Σκόπια».

Ο κ. Κουμουτσάκος, ως εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, στις 11 Ιανουαρίου 2007, σε ενημέρωση δημοσιογράφων, στο ερώτημα εάν η «συγκεκριμένη ονομασία, “Ρεπούμπλικα Μακεντόνια – Σκόπια” αποτελεί βάση» διαπραγμάτευσης, είχε δώσει την ακόλουθη απάντηση: «Αποτελεί βάση διαπραγμάτευσης, παρά το γεγονός ότι δεν ικανοποιεί πλήρως την ελληνική πλευρά».

Δεχόταν δηλαδή μια ονομασία ξένη ως προς την πάγια θέση των ελληνικών κυβερνήσεων να υπάρχει προσδιορισμός (γεωγραφικός ή χρονικός) πριν από το όνομα «Μακεδονία» και όχι πριν το «Δημοκρατία» ή μετά το «Μακεδονία».

Την ίδια ονομασία, χωρίς παύλα αλλά με τα «Σκόπια» μέσα σε παρένθεση, δηλαδή «Μακεδονία (Σκόπια)», επανέφερε ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς και απορρίφθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση. Ο λόγος; Ότι θα έμενε μόνο η «Μακεδονία» και τα εντός παρενθέσεως «Σκόπια» με τον χρόνο θα «εξαφανίζονταν».

Από το 1996 και μετά, η Ελλάδα διαπραγματεύτηκε με κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας πλείστες σύνθετες ονομασίες που περιλάμβαναν τον όρο «Μακεδονία».

«Νέα Μακεδονία» (Νόβα Μακεντόνια), «Άνω Μακεδονία» (Γκόρνα Μακεντόνια), «Μακεδονία του Βαρδάρη» (Βαρντάρσκα Μακεντόνια), «Σλαβομακεντόνια» (Σλαβομακεδονία), κ.οκ.

Μπορεί να μην ενημέρωναν την κοινή γνώμη τι συζητούσαν με την ΠΓΔΜ, αλλά είχαν συμφωνήσει σε μία σύνθετη ονομασία που περιλάμβανε τον όρο «Μακεδονία», δημιουργώντας προηγούμενα και τετελεσμένα στη διαπραγμάτευση.

Παράλληλα, είχαν αφήσει τον ελληνικό λαό στην πλάνη ότι ίσχυε η εθνική γραμμή του Ανδρέα Παπανδρέου, ότι «δεν αναγνωρίζουμε κανένα κράτος με το όνομα Μακεδονία ή παράγωγά του στα βόρεια σύνορά μας», μεταθέτοντας συνεχώς το πρόβλημα στον επόμενο και μην κάνοντας σχεδόν τίποτα για να εμποδίσουν την ΠΓΔΜ να αναγνωριστεί από τα περισσότερα κράτη του κόσμου και τις υπερδυνάμεις ως «Μακεδονία».

Αυτή είναι η πραγματικότητα που κληροδότησαν στη σημερινή κυβέρνηση, η οποία ανέλαβε να επιλύσει το ζήτημα ασκώντας φανερή διπλωματία και ενημερώνοντας τους πολίτες σε κάθε βήμα, αναλαμβάνοντας θαρραλέα το πολιτικό κόστος που απέφευγαν οι προηγούμενοι.

Αφού διαμόρφωσαν και με δική τους πολιτική ευθύνη οι Νεοδημοκράτες αυτή την κατάσταση, έρχονται τώρα και δηλώνουν υπέρμαχοι των συλλαλητηρίων αλλά με διγλωσσία.

Για παράδειγμα, ο Βασίλης Κικίλιας, είπε ότι «δεν θέλουμε τον όρο Μακεδονία αλλά αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι (σ.σ. της διαπραγμάτευσης) και καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει μια ιστορία πάνω στην οποία περπατάμε». Ο Γιώργος Κουμουτσάκος ξεκαθάρισε ότι η επιδίωξη να μην εμπεριέχεται ο όρος Μακεδονία είναι το «μάξιμουμ».

Όσον αφορά τον Αντώνη Σαμαρά, επί πρωθυπουργίας του, στις 29 Σεπτεμβρίου 2014, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, που επικεφαλής ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, με τον οποίο συγκυβερνούσε, ανέφερε:

«Επειδή ορισμένοι ακραίοι κύκλοι παριστάνουν τον ανήξερο ή τον έκπληκτο ωσάν να πληροφορήθηκαν τώρα -από την ομιλία του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Εξωτερικών στη φετινή Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ- τη θέση της χώρας για το όνομα της ΠΓΔΜ, είναι χρήσιμο να θυμίσουμε τα εξής: Η θέση της Ελλάδος υπέρ ενός σύνθετου ονόματος με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν τη λέξη «Μακεδονία» και όχι πριν τη λέξη «Δημοκρατία» που θα χρησιμοποιείται έναντι πάντων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή, έχει διαμορφωθεί εδώ και πολλά χρόνια, έχει κατ’ επανάληψη δηλωθεί στη Βουλή των Ελλήνων και διεθνώς σε πολυμερείς και διμερείς συναντήσεις».

Άρα και ο Αντώνης Σαμαράς, ως πρωθυπουργός, είχε αποδεχτεί να συμπεριλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία της ΠΓΔΜ.