Μανιφέστο Μητσοτάκη στους βιομήχανους: Τα δύο «όχι» που δεν είπε στον Τσίπρα

Με ικανοποίηση είδαν στο κυβερνητικό στρατόπεδο την ομιλία του Προέδρου της ΝΔ, Κυριάκου Μητσοτάκη, στην ετήσια Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, με συνεργάτες του πρωθυπουργού να σημειώνουν πως επιβεβαιώνεται μέχρι κεραίας η διαπίστωση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα πως όσο η χώρα βαδίζει εκτός μνημονίων, τόσο οι διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη θα είναι πιο ευδιάκριτες.

Πριν από μία εβδομάδα, στην Βουλή, ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε ευθέως στον Κυριάκο Μητσοτάκη το ερώτημα εάν συμφωνεί με την άρση του «νόμου της ζούγκλας» στην αγορά εργασίας:

«Θέλω τελικά να σας ρωτήσω», είχε πει, «κύριοι της αντιπολίτευσης: Συμφωνείτε με την αύξηση του κατώτατου μισθού; Ναι ή όχι;

»Συμφωνείτε με την αποφυγή του λοκ- άουτ; Ναι ή όχι;

»Συμφωνείτε με τη μη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων; Ναι ή όχι;

»Συμφωνείτε με την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της εργασιακής κανονικότητας ή όχι;».

Η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να ανεβάσει ως αιχμή του δόρατος στην αναπτυξιακή ατζέντα την ενίσχυση της εργασίας και των εργαζομένων δεν είναι τυχαία.

Και μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να επέλεξε να μην σηκώσει το γάντι που του πέταξε ο Πρωθυπουργός πριν από μία εβδομάδα για το κατά πόσο συμφωνεί ή όχι με την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την αύξηση του κατώτατου μισθού, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την επόμενη μέρα των μνημονίων, ωστόσο ενώπιον της βιομηχανικής οικογένειας του ΣΕΒ δεν τήρησε ούτε τα προσχήματα.

Η σαφής άρνησή του στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η προειδοποίησή του για τη δημιουργία μίας «άκαμπτης αγοράς εργασίας» και η παραπομπή στις καλένδες – και υπό την αίρεση κάποιας αόριστης οικονομικής ανάπτυξης – των όποιων αποφάσεων για την «λελογισμένη αύξηση του κατώτατου μισθού» συμπύκνωσαν το περιεχόμενο του πολιτικού προτάγματος της ΝΔ απέναντι στην επιχείρηση φιλεργατικής πολιτικής από το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Εργασίας.

«Εχουμε κατανοήσει πλήρως», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης, «τις παρενέργειες που προκαλούσε ιδίως στον τομέα της μεταποίησης αλλά και στη διεθνή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ο συνδυασμός τριών παραγόντων.

»Της άνευ προϋποθέσεως επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων.

»Της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία και της αρχής της καθολικής υπερίσχυσης των κλαδικών συμβάσεων έναντι των επιχειρησιακών.

»Αυτό το τρίπτυχο το ξέρετε καλά, καθιστούσε εξαιρετικά άκαμπτη την αγορά εργασίας, σε βάρος των ίδιων των εργαζομένων.

»Είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε αυτές οι ρυθμίσεις να αναβιώσουν με τον τρόπο που τις σχεδιάζει η σημερινή κυβέρνηση».

Επιπλέον, ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε «αντιδραστική, αντιαναπτυξιακή και αντιεργατική» την πολιτική που προωθεί η κυβέρνηση για την αγορά εργασίας πρόσθεσε και το δεύτερο έμμεσο «όχι» στην αύξηση του κατώτατου μισθού:

«Η μόνη βιομηχανία», είπε, «την οποία υπηρετεί το σχέδιο Τσίπρα- Αχτσιόγλου για επιστροφή στις συλλογικές συμβάσεις, είναι η βιομηχανία των εργατολόγων…

»Δεσμεύομαι ότι η κυβέρνησή μου θα δει με προσοχή αυτά τα ζητήματα χωρίς τις ιδεοληψίες των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.

»Τότε μπορούμε να ανοίξουμε τη συζήτηση για μία λελογισμένη αύξηση του κατώτατου μισθού. ‘Αλλωστε τον πρώτο λόγο πρέπει να τον έχετε εσείς, οι κοινωνικοί εταίροι».

Ως εναλλακτική πρόταση, δε, συνόψισε το δικό του όραμα για την ανάπτυξη και την εργασία στην ανταλλαγή φοροαπαλλαγών για τους εργοδότες με… stock options για τους εργαζόμενους:

«Κάντε εσείς», είπε απευθυνόμενος στους βιομήχανους, «συμμέτοχους τους εργαζόμενους στην επιτυχία σας με stock-options κι εγώ θα είμαι ανοιχτός σε φοροαπαλλαγές.

»Προσφέρετε εσείς ιδιωτικά ασφαλιστικά προγράμματα ή κάρτες κίνησης στα μέσα μεταφοράς κι εγώ συζητώ τα έξοδα αυτά να εκπίπτουν από την εφορία».

Για την ιστορία – και για τη δημόσια συζήτηση του άμεσου μέλλοντος επίσης – η μείωση του κατώτατου μισθού κατά σχεδόν 200 ευρώ επί κυβέρνησης Παπαδήμου, έχει καταγραφεί ως το πιο εμβληματικό μέτρο κοινωνικής αναλγησίας της εποχής των Μνημονίων.

Κυρώθηκε με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου υπ’ αριθμόν 6 στα τέλη Φεβρουαρίου του 2012, και έφερε τον κατώτατο μισθό από τα 751 στα 586 ευρώ.

Για τους νέους εργαζόμενους έως 25 ετών ο κατώτατος μισθός ορίστηκε, με την ίδια Πράξη, στα 511 ευρώ.

Για την ιστορία επίσης, ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι ο χαμηλότερος μεταξύ των παλαιών μελών της Ε.Ε.

Ακόμη και στην μεταμνημονιακή Ιρλανδία ο κατώτατος μισθός παραμένει στα 1.614 ευρώ.

Χαμηλότεροι από την Ελλάδα είναι οι μισθοί μόνον στις χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης και οριακά στην Πορτογαλία, κι εκεί όμως μόνον σε ονομαστικούς όρους.

Αποκαλυπτική σε ό,τι αφορά τις συγκρίσεις άλλωστε είναι έρευνα του γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Ιδρύματος Χανς Μπέκλερ, όπως επισημαίνει το tvxs, που είχε παρουσιαστεί στο Ευρωκοινοβούλιο και δείχνει ότι από το 2010 έως το 2014 ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα μειώθηκε στο 75% του πραγματικού κατώτατου μισθού της Πορτογαλίας μέσα από τις αλλεπάλληλες περικοπές και παρεμβάσεις στο σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Κατά την ίδια έρευνα ο πραγματικός κατώτατος μισθός στην Ελλάδα στη συγκεκριμένη τετραετία μειώθηκε κατά 23,8%.

Δεν τον άντεξε ούτε η Φώφη

Ενδεικτικό του νεοφιλελεύθερου μανιφέστο του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι ότι η αντίδραση στα όσα είπε προς τέρψιν των παρευρισκόμενων βιομηχάνων, δεν προκάλεσαν μόνο την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ και της Έφης Αχτσιόγλου, αλλά και του Κινήματος Αλλαγής, το οποίο έσπευσε να τηρήσει σαφείς αποστάσεις από το θατσερικής κοπής πρόγραμμα που προετοιμάζει νέο εργασιακό Μεσαίωνα.

Για κυνισμό και συντηρητισμό κατηγορούν ΣΥΡΙΖΑ και Κίνημα Αλλαγής τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία, σχολιάζοντας με σκληρά λόγια την ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο συνέδριο του ΣΕΒ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για «κυνικό πρόσωπο του πιο σκληρού νεοφιλελευθερισμού» προσθέτοντας ότι «Είναι προφανές πως ο πρόεδρος της ΝΔ δεν επέλεξε τυχαία τη διαγραφή της ιστορικής μνήμης, με αφορμή την υπόθεση Λαμπράκη.

»Οι προτάσεις του για το μέλλον της χώρας μας γυρίζουν πολύ πιο πίσω ακόμα κι από τη δεκαετία του 1960».

Αναλυτικά:

Σήμερα ο κ. Κ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να δείξει, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του Σ.Ε.Β. το κυνικό πρόσωπο του πιο σκληρού νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος είναι το πραγματικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Υπερασπίστηκε την διάλυση των εργασιακών σχέσεων, απορρίπτοντας την επιστροφή στην κανονικότητα που δρομολογεί η παρούσα κυβέρνηση. Υποσχέθηκε την παράδοση του Δημοσίου στα ιδιωτικά συμφέροντα, με τα καταστροφικά κοινωνικά αλλά και οικονομικά αποτελέσματα που όλοι γνωρίζουμε. Υπεραμύνθηκε της αποσάθρωσης του κοινωνικού κράτους και του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, υπέρ ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών.

Είναι προφανές πως ο πρόεδρος της ΝΔ δεν επέλεξε τυχαία τη διαγραφή της ιστορικής μνήμης, με αφορμή την υπόθεση Λαμπράκη. Οι προτάσεις του για το μέλλον της χώρας μας γυρίζουν πολύ πιο πίσω ακόμα κι από τη δεκαετία του 1960.

Στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε η Πειραιώς σημειώνοντας ότι « ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπουργοί του δεν κατάλαβαν απολύτως τίποτα από την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη».

«Αν καταλάβαιναν, άλλωστε, ούτε τις επενδύσεις θα πολεμούσαν, ούτε το κράτος θα αντιμετώπιζαν ως λάφυρο, ούτε θα επιχειρούσαν ακόμη και σήμερα να διχάσουν τους Έλληνες. Το ευτύχημα για τη χώρα είναι πως σε λίγους μήνες από σήμερα την απάντηση για όσα αδυνατούν να καταλάβουν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θέλουν δεν θέλουν, θα τους τη δώσουν οι πολίτες» καταλήγει η ανακοίνωση.

Η ΝΔ είναι απέναντι σε βασικά δικαιώματα των εργαζομένων

Στην επίθεση, όμως, πέρασε και το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο αναφέρει ότι «Οι σημερινές αναφορές του κ. Μητσοτάκη για τα εργασιακά, αποδεικνύουν ότι η Νέα Δημοκρατία είναι απέναντι σε βασικά δικαιώματα των εργαζομένων».

«Απέναντι στις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις με καθολική ισχύ, απέναντι στην δυνατότητα προσφυγής των συνδικάτων – ως του πιο αδύναμου μέρους – στον θεσμό της Διαιτησίας. Ο κ. Μητσοτάκης και η Ν.Δ., αρνούνται να αποδεχθούν ότι μετά από 7 χρόνια θυσιών, η παραγωγή νέου πλούτου στη χώρα πρέπει να συνδέεται άμεσα με την βελτίωση της ποιότητας ζωής των εργαζομένων και την μείωση των Κοινωνικών Ανισοτήτων. Εμμένουν στις βαθιά συντηρητικές πολιτικές της Ελληνικής Δεξιάς» σημειώνει το Κίνημα Αλλαγής.