Οι 7 πληγές του Μητσοτάκη: Ποιοι παράγοντες επιδεινώνουν διαρκώς τη θέση του

Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση -και αυτή είναι η μέθοδος που συνιστούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη οι επιτελείς του: όσο πιο δύσκολη γίνεται πολιτικά η πραγματική θέση του, τόσο πιο επιθετική να γίνεται η συμπεριφορά του και τόσο πιο έντονη η επικοινωνιακή παρουσία του. Αυτό κάνει. Το βλέπουμε πρώτα στη ρητορική του και εν συνεχεία επικοινωνιακά τεχνάσματα για να φανεί «πανταχού παρών». Στην … εξαγωγή κρίσης με τη μεταφορά του προβλήματος στον αντίπαλο. Α, και στις … κατεπείγουσες δημοσκοπικές ενέσεις αυτοπεποίθησης.

Ωστόσο η ψιμυθίωση δεν αλλάζει την πραγματικότητα: τα γεγονότα είναι εχθροί του. Οι εξελίξεις δημιουργούν διαρκώς αδιέξοδα στον πρόεδρο της ΝΔ. Περιέρχεται σε όλο και πιο δύσκολη θέση και ας προσπαθεί να το διασκεδάσει επιτιθέμενος στην κυβέρνηση και επικαλούμενος τα γκάλοπ!

Οι προγενέστερες επιλογές του, οι σχέσεις του με οικονομικούς παράγοντες, οι εσωτερικοί συσχετισμοί και τα ίδια τα πράγματα σε πολλά μέτωπα δυσκολεύουν διαρκώς τη θέση του. Η υπόδειξη «δεξιότερα Κουροπάτκιν» από συνεργάτες, μυστικοσυμβούλους και αρθρογράφους, δεν κλείνει τις «εφτά πληγές» που στην ουσία ο ίδιος έχει προκαλέσει στον εαυτό του. Ας τις δούμε αναλυτικά.

Τι θα κάνει με τον Μαρινάκη;

Πρώτο -όχι μόνο λόγω επικαιρότητας- το πρόβλημα του Πειραιά. Πριν καν ασκηθεί δίωξη στον «Πειραιάρχη» Βαγγέλη Μαρινάκη, ο πρόεδρος της ΝΔ καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα. Όχι γιατί συνδέεται μαζί του. Κάθε άλλο. Ο ίδιος μάλιστα συνηθίζει να λέει «με άλλους από την οικογένειά μου μιλάει ο Μαρινάκης». Το πρόβλημά του είναι ο χειρισμός του στο ΔήμοΠειραιά.

Ο Μαρινάκης είναι σήμερα ο πραγματικός δήμαρχος ,ή εν πάση περιπτώσει ελέγχει απολύτως τον δήμο δια του Μόραλη και δεν είναι διατεθειμένος να τον χάσει. Τι θα κάνει λοιπόν η ΝΔ στον συγκεκριμένο δήμο; Αν υποστηρίξει Μαρινάκη- Μόραλη μπαίνει ο ίδιος ο Κυριάκος το κάδρο των προβλημάτων που έχει με τη Δικαιοσύνη ο επιχειρηματίας. Γίνεται μέρος της υπερασπιστικής γραμμής που ευλόγως θα ακολουθήσει εφεξής. Αν κατεβάσει άλλον υποψήφιο καθίσταται αντίπαλός του.

Ο ανεψιός καιροφυλακτεί

Δεύτερο, το πρόβλημα της Αθήνας. Εξ εξ ίσου περίπλοκο -και με ορατή επίσης μια οικογενειακή παράμετρο -είναι για τον Μητσοτάκη το πρόβλημα του υποψηφίου που θα υποστηρίξει για τον Δήμο Αθηναίων. Υπάρχει ήδη η υποψηφιότητας Πατούλη, που δεν αντιμετωπίζεται ως σοβαρή από το περιβάλλον του. Επίσης άλλα πρόσωπα του χώρου εκδηλώνουν πρόθεση να δοκιμάσουν την τύχη τους. Όπως ο Άρης Σπηλιωτόπουλος -που το προανήγγειλε και ο Γ. Βουλγαράκης- που το εξετάζει. Κυρίως όμως αναζωπυρώνεται το πρόβλημα του ανεψιού του Κώστα Μπακογιάννη, με τον οποίο ειρήσθω εν παρόδω δεν θα μπορούσαν να έχουν χειρότερες σχέσεις -αφού εκτός των άλλων τον υποβλέπει και ως πολιτικό του αντίπαλο.

Η προηγηθείσα προσπάθεια της Ντόρας Μπακογιάννη να του ανοίξει το δρόμο για την Α’ Αθηνών, μετακομίζοντας η ίδια στις Βρυξέλλες ως επίτροπος, ναυάγησε επί Σαμαρά. Η επανάληψη της προσπάθειας με τον Κυριάκο να τον φέρει υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων επιδείνωσε τις σχέσεις τους. Επίσπευσε τον αποκεφαλισμό της από την αρμοδιότητα της εξωτερικής πολιτικής και έφερε την αναγγελία ότι δεν υπουργοποιηθεί σε υποτιθέμενη κυβέρνηση του- κάτι που πλήττει την υποψηφιότητά της και ως υποψήφιας βουλευτίνας.

Ο φιλόδοξος περιφερειάρχης φέρεται αποφασισμένος να μετακομίσει στο Δήμο Αθηναίων, στηριζόμενος στις πολύ καλές δημόσιες σχέσεις του και την υποδομή της Ντόρας -η οποία φέρεται να εξετάζει την μετανάστευσή της στα μακρινά ..Χανιά. Ωστόσο αν ο πρόεδρος της ΝΔ επικυρώσει αυτόν τον σχεδιασμό θα δείξει ότι τελικά ασπάζεται τον νεποτισμό που ξορκίζει υποτίθεται. Αν αρνηθεί η ρήξη του με την Ντόρα και τον Μπακογιάννη θα είναι αναπόφευκτη και με κόστος.

Αρχηγός χωρίς ηγεμονία

Τρίτο πρόβλημα, η εσωκομματική -μη- κυριαρχία. Ως τώρα ο πρόεδρος της ΝΔ είναι μόνο δυο προβλήματα: Πρώτο, αναγνωρίζεται ως επικεφαλής της ΝΔ αλλά όχι ως φυσικός ηγέτης της παράταξης – καθώς ο ρόλος αποδίδεται από όλους στον Κ. Καραμανλή. Δεύτερο, ένα πρόβλημα ο δημιούργησε ο ίδιος στον εαυτό του με την ηγετοποίηση του Άδωνι Γεωργιάδη. Ο αντιπρόεδρος βγήκε από καιρό εκτός ελέγχου και από τη πλευρά του διακινείται η άποψη «ο πραγματικός αρχηγός της ΝΔ είναι ο Άδωνις».

Σ’ αυτά προστέθηκε και το πρόβλημα του Αντώνη Σαμαρά. Ο πρώην Πρωθυπουργός από καιρό κινείται στο παρασκήνιο κυρίως εναντίον του… Κ. Καραμανλή -που τον επανέφερε στη ΝΔ από το περιθώριο που τον είχε ωθήσει η αποστασία του 1993. Κινείται όμως και ως … καθοδηγητής του Κυριάκου ο οποίος έκανε το μοιραίο λάθος με τα συλλαλητήρια που οργάνωσε ο άξονας- Σαμαρά-Γεωργιάδη. Τώρα ο Μεσσήνιος πολίτικος προβάλλει ότι «έχει την εντολή των συλλαλητηρίων» και θεωρεί ότι ανέκτησε την ηγεμονία του κόμματος.

Το ηθικό μειονέκτημα

Τέταρτο, είναι το πρόβλημα -ηθικού τύπου-της Novartis. Στην ουσία αυτό το πρόβλημα συνδέεται με το προηγούμενο. Με την κοινοποίηση στη Βουλή των δέκα πολιτικών που αναφέρονται ως δωροδοκηθέντες, ο Σαμαράς με τον Γεωργιάδη- υποβοηθούμενοι από τους Λοβέρδο Βενιζέλο του Κινάλ, – αλλά όχι και από τον Δημ. Αβραμόπουλο που κάνει τον δικό του διαφορετικό και ευπρεπή χειρισμό- επέβαλαν στον Κυριάκο την θεωρία της «σκευωρία» που τον παγίδευε σε μονοσήμαντη αντιμετώπισή τους». Επιτίθενται -ανοίκεια- στον Τσίπρα προσωπικά, τον Παπαγγελόπουλο, αλλά και την εισαγγελέα Ελένη Τουλουπάκη. Ο Κυριάκος όμως την γνωρίζει καλά αφού, όπως λέγεται «μεγάλωσε στο Μητσοτακέικο» – λόγω της σχέσης του πατέρα της με τον πατέρα Μητσοτάκη στα Χανιά.

Ο πρόεδρος της ΝΔ παρότι προσπάθησε να μην παρασυρθεί σε παροχή εγγυήσεων εντιμότητας σε κανέναν, διαπιστώνει ότι τον φέρνουν διαρκώς προ τετελεσμένων. Ο Σαμαράς αξιώνει να μετατραπεί η ΝΔ και ο ίδιος ο Κυριάκος σε μηχανισμό υπεράσπισής του. Ο Άδωνις -του- ανακοίνωσε ότι ο Μητσοτάκης «ξέρει τι έκανε στο υπουργείο Υγείας» και «του παρέχει την εμπιστοσύνη του», κάτι που δεν είπε ποτέ ο πρόεδρος της ΝΔ.

Και οι δυο μαζί τον υποχρέωσαν να αποσύρει τη ΝΔ από την Προανακριτική Επιτροπή. Χάνει έτσι την ευχέρεια στενής παρακολούθησης των εργασιών της και διατύπωσης των θέσεων του. Λέγεται επίσης ότι παραπλανήθηκε από τις δημόσιες διαβεβαιώσεις Γεωργιάδη ότι «θα πάει στη επιτροπή και θα κάνει αποκαλύψεις για τον Τσίπρα», που συνέχιζε ως την ώρα που ανακοίνωσε ότι δεν θα πάει γιατί … «θεωρεί γελοία» την Προανακριτική.

Τώρα ο πρόεδρος της ΝΔ βρίσκεται στο έλεος των ενδεχομένων αποκαλύψεων. Οτιδήποτε πλήττει έναν ή περισσότερους από τους εμπλεκομένους και θα τον συμπαρασύρει. Ήδη η επιστολή Φρουζή προς τον Άδωνι Γεωργιάδη τον έφερε σε δύσκολή θέση και η ΝΔ δεν επιχείρησε καν να τη σχολιάσει. Σε κάθε περίπτωση για μεγάλο διάστημα θα κοιμάται χωρίς να ξέρει τι του ξημερώνει.

Η λύση στο Σκοπιανό

Το πέμπτο πρόβλημα του Μητσοτάκη αφορά το Σκοπιανό. Παρά την αρχική πρόθεσή του να κινηθεί ώστε να πιστωθεί την εθνική γραμμή που διαμόρφωσε η κυβέρνηση Καραμανλή το 2008 και -και ήταν και δική του θέση παλαιότερα- υποχρεώθηκε από τους Σαμαρά -Γεωργιάδη- Βορίδη, να υιοθετήσει σιωπηρά τη γραμμή τη μη λύσης, που είναι όμως και η γραμμή του … Πάνου Καμμένου. Ο χειρισμός του έχει επικριθεί ακόμη και από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Τα χειροτέρα όμως είναι μπροστά. Εφόσον υπάρξει λύση και εγκριθεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο ο Μητσοτάκης θα πρέπει είτε να την… απορρίψει και να απομονωθεί εντελώς στη διεθνή κοινότητα και στους νηφάλιους ψηφοφόρους της ΝΔ, είτε να την αποδεχθεί και τον «κρεμάσουν» οι … Μακεδονομάχοι.

Χωρίς αφήγημα στις εκλογές

Έκτο, το Μνημόνιο. Μπροστά του βρίσκεται και το επόμενο πρόβλημα το οποίο δημιούργησε στον εαυτό του, παράλληλα με το αίτημα για πρόωρες εκλογές που δεν έγιναν. Παραβλέποντας τις εξελίξεις και τις θέσεις των εταίρων -τους οποίους επιτίμησε προβοκατόρικα για… φιλοτσιπρισμό ο Άδωνις και αυτός τον ακολούθησε- προεξόφλησε ότι η χώρα δεν θα βγει από το τρίτο Μνημόνιο, αλλά αντίθετα η κυβέρνηση υπέγραψε και… τέταρτο. Στην πορεία το μετέτρεψε σε σύνθημα » δεν υπάρχει καθαυτή έξοδος» και εσχάτως το έκανε χειρότερο με τη διατύπωση «βρόμικο σχέδιο».

Καθώς η πραγματικότητα τον διαψεύδει, έσπευσε να τον συνδράμει ο -αμφιλεγόμενος για πολλά πλέον –Γιάννης Στουρνάρας με την ιδέα της «προληπτικής πιστωτικής γραμμής». Όσο την απέρριπτε η κυβέρνηση -που έχει τον τελευταίο λόγο- ο Μητσοτάκης θεωρούσε ότι τον εξυπηρετεί η συμπεριφορά του διοικητή της κεντρικής τράπεζας. Από τη στιγμη όμως που την απέρριψε η Κομισιόν -και συνακόλουθα οι πιστωτές- βρίσκεται στον αέρα.

Για τη ακρίβειά ενώ ο Τσίπρας θα πάει στις εκλογές με αφήγημα της εξόδου, αυτός δεν έχει καν άποψη για την έξοδο από το Μνημόνιο και καμία πολιτική για τη μεταμνημονιακή περίοδο -πέραν της αυταρέσκειας ότι αν γίνει πρωθυπουργός θα «αγοράσει αξιοπιστία» και θα μειώσει τα πρωτοφανή πλεονάσματα, κάτι που εκλαμβάνεται από τους δανειστές ως αμφισβήτηση της συμφωνίας – όπως τον ωθεί άλλωστε και η αρθρογραφία των γελωτοποιών του βασιλέως.

Παλιοί εναντίον νέων

Το έβδομο πρόβλημα του Κυριάκου είναι αμιγώς εσωκομματικό. Η ιδέα του «Μητρώου Στελεχών» και κυρίως το είδος των προσώπων που ενέταξε ο ίδιος, έκανε επιφυλακτικούς όλους τους σημερινούς βουλευτές που -έχοντας εκλεγεί επί Σαμαρά- που είδαν σχέδιο εξοβελισμού τους. Ο Κυριάκος -υπό τις συμβουλές…. δημοσκόπων ότι η κοινή γνώμη αποστρέφεται τους πολιτικούς- το επιδείνωσε λέγοντας ευθέως πλέον ότι αν γίνει πρωθυπουργός οι υπουργοί… δεν θα είναι πολιτικά πρόσωπα.

Έτσι οι εν ενεργεία βουλευτές, διακρίνουν μεθοδεύσεις εκ μέρους του, όχι μόνο να μην επανεκλεγούν, αλλά και να μην πάρουν χαρτοφυλάκιο όσοι επιβιώσουν, εφόσον γίνει Πρωθυπουργός. Σ’ αυτό το κλίμα η συγκρότηση των ψηφοδελτίων θα είναι μια επώδυνη διαδικασία για τον πρόεδρο της ΝΔ. Και ίσως η τελική πράξη αυτοχειρίας του.

Του Γιώργου Λακόπουλου για το anoixtoparathyro.gr