100.000 «κομπάρσοι» στο παραλήρημα του Φράγκου Φραγκούλη

Ένα μεγαλειώδες συλλαλητήριο 100.000 πολιτών στη Θεσσαλονίκη για τη Μακεδονία μας κατέληξε σε ένα ανερμάτιστο παραλήρημα από τον ε.α. Φράγκο Φραγκούλη. Παραζαλισμένος από το μεγάλο πλήθος έλεγε ό,τι του ερχόταν, τα περισσότερα άσχετα και δίχως ειρμό μεταξύ τους.

Βλέπετε, επέλεξε να μην μιλήσει από κείμενο αλλά από στήθους και κάπου εκεί χάθηκε η μπάλα.

Πολιτικολόγησε, συνωμοσιολόγησε, θεολόγησε, στο τέλος (του) έριξε και ένα δάκρυ η Παναγιά (ψιχάλιζε) που το ερμήνευσε ως… ευλογία.

Αντί να αδράξει την ευκαιρία για να κάνει μια ιστορική ομιλία, εκείνος νόμιζε ότι έκανε διάλεξη σε φιλολογικό καφέ.

Η απόπειρα εκμετάλλευσης του συλλαλητηρίου για μικροπολιτικά παιχνίδια ναυάγησε και ο κόσμος άρχισε να «σπάει» πριν ακόμα «ολοκληρώσει» ο Φράγκος, που δεν έλεγε να «ολοκληρώσει» με τίποτα.

Ο ευτραφής στρατηγός ζυγίστηκε στο βήμα και βρέθηκε λιποβαρής. Οπότε, όσοι είχατε ελπίδες να τον δείτε «αρχηγό» ξεχάστε τον. Σήμερα ο Φράγκος έδωσε εξετάσεις και «κόπηκε».

Και σε ό,τι με αφορά, λυπάμαι βαθύτατα για αυτή την κακοσκηνοθετημένη «πρεμιέρα» με σκηνικό τη Μακεδονία μας και κομπάρσους 100.000 Έλληνες.

Δεν ήταν καν πατριδοκαπηλία, ήταν σκέτη απογοήτευση, ήταν φόλα…

Αυτό που θα μείνει είναι το γηπεδικό σύνθημα «είναι τρελός, είναι τρελός, είναι τρελός ο στρατηγός»…

Και παραφράζοντας τον Πλούταρχο, που λέει ότι «από όσο πιο ψηλά πέσεις τόσο πιο μεγάλη η συντριβή», καταλήγω με ένα ρητό που εμπνεύστηκα τον ε.α. Φράγκο:

«Όσο μεγαλύτερο το κοινό, τόσο μεγαλύτερη και η ξεφτίλα».