«Πλακώθηκαν» Κιλιτσντάρογλου – Γιλντιρίμ για τα νησιά μας που θεωρούν «δικά τους» – «Δύο γάιδαροι σε ξένο αχυρώνα»

«Δύο γάιδαροι τσακώνονταν σε ξένο αχυρώνα», λέει ο ελληνικός λαός και το ρητό ταιριάζει γάντι στη νέα αντιπαράθεση που είχαν την Κυριακή ο Τούρκος Πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ με τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου επί των 18 ελληνικών νησιών που η τουρκική πλευρά διαδίδει ότι καταλάβαμε στρατιωτικά μεταξύ των ετών 2004 και 2014.

Ο Τούρκος Πρωθυπουργός είπε ότι δεν είναι η [ισλαμιστική] κυβέρνηση του ΑΚΡ που παρέδωσε τα 18 νησιά στην Ελλάδα και κάλεσε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να πάει να κάνει τις ερωτήσεις του σε αυτούς που τα είχαν παραδώσει, εννοώντας τις προηγούμενες κυβερνήσεις του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP).

«Τα νησιά ανήκουν σε εμάς ή στην Ελλάδα;», ρωτάει (ο Κιλιτσντάρογλου).

«Από το να κάνεις σε εμάς αυτή την ερώτηση, πήγαινε και ρώτα εκείνους που παρέδωσαν αυτά τα νησιά τότε.

»Πότε παραδόθηκαν αυτά τα νησιά εκεί (στην Ελλάδα); Πήγαινε και ζήτα λογαριασμό από εκείνους που παρέδωσαν αυτά τα νησιά (στους Έλληνες).

»Μην με κάνεις να ανοίξω το στόμα μου. Κοίτα, έτσι και μιλήσω, δεν θα μπορείς να βγεις από μέσα», ανέφερε ο Τούρκος Πρωθυπουργός.

Νωρίτερα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, σε ομιλία του σε συνέδριο του κόμματός του στην Κωνσταντινούπολη είχε προκαλέσει και πάλι την κυβέρνηση να του απαντήσει για τα νησιά.

«Όσον αφορά στα νησιά του Αιγαίου: Έχω κάνει του κόσμου τις ερωτήσεις για τα νησιά του Αιγαίου. Κάθε φορά ρωτάω! Αυτά τα νησιά σε εμάς ανήκουν ή στην Ελλάδα, σύντροφοι;

»Απαντάει σε κάθε ερώτηση που βγαίνει από το στόμα μου, αλλά όταν ερχόμαστε σε αυτή την ερώτηση σιωπά ο ευλογημένος (ο Ερντογάν). Κιχ δεν βγάζει! Κιχ δεν βγάζει!

»Τίνος είναι αυτά τα νησιά, σύντροφοι;», είπε ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.

Συνθήκη της Λωζάνης

Τα νησιά που διεκδικούν οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι δεν αναγράφονται ονομαστικά στη Συνθήκη της Λωζάνης, άρα αφού δεν αναφέρονται με τα ονόματά τους παραμένουν υπό οθωμανική-τουρκική κυριαρχία.

Μόνο όμως που η Συνθήκη της Λωζάνης είναι σαφής και δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιους ισχυρισμούς ή «ερμηνείες»:

«Η ληφθείσα απόφασις τη 13η Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιασκέψεως του Λονδίνου εις εκτέλεσιν των άρθρων 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της 17/30 Μαΐου 1913, και 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1/14 Νοεμβρίου 1913, η κοινοποιηθείσα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τη 13 Φεβρουαρίου 1914 και αφορώσα εις την κυριαρχίαν της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός της Ίμβρου, Τενέδου και των Λαγουσών νήσων (Μαυρυών), ιδία των νήσων Λήμνου, Σαμοθράκης, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας, επικυρούνται, υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης των συναφών προς τας υπό την κυριαρχίαν της Ιταλίας διατελούσας νήσους, περί ων διαλαμβάνει το άρθρον 15. Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν» (Άρθρο 12).

Δηλαδή, η Τουρκία κρατά μόνο Ίμβρο, Τένεδο, το νησιωτικό σύμπλεγμα των Λαγουσών (ή Μαυρυών) και όσα νησιά ή βραχονησίδες μέχρι τρία μίλια απόσταση από τις ακτές της.

Όλα τα άλλα τα έχει χάσει. Σε ό,τι αφορά τα Δωδεκάνησα, που με τη Συνθήκη της Λωζάνης παραχωρήθηκαν στην Ιταλία και η Ιταλία μας τα παρέδωσε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Συνθήκη της Λωζάνης είναι επίσης σαφής:

«Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπάλαιας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου (όρα χάρτην υπ’ αρ. 2)» (Άρθρο 15).

Και γίνεται ξανά σαφής στο άρθρο 16: «Η Τουρκία δήλοι ότι παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως επί των εδαφών ή εν σχέσει προς τα εδάφη άτινα κείνται πέραν των προβλεπομένων υπό της παρούσης Συνθήκης ορίων, ως και επί των νήσων, εκτός εκείνων ων η κυριαρχία έχει αναγνωρισθή αυτή δια της παρούσης Συνθήκης, της τύχης των εδαφών και των νήσων τούτων κανονισθείσης ή κανονισθησομένης μεταξύ των ενδιαφερομένων».

Σε απλή απόδοση: Η Τουρκία έχει παραιτηθεί από ό,τι απέχει πέρα από τρία μίλια από τις ακτές της. Και το σημειώνουμε αυτό διότι μεταξύ των νησιών που διεκδικεί είναι και η Γαύδος νοτιοδυτικά της Κρήτης.