Ο καρδινάλιος Ρισελιέ, οι ειδικές αποστολές Γρυλλάκη στα Σκόπια και ένας Κουμουτσάκος σε σύγχυση

«Στις σύγχρονες δημοκρατίες δεν είναι ανεκτή η μυστική διπλωματία, αυτή πέθανε μαζί με τον καρδινάλιο Ρισελιέ», είπε με στόμφο εκατό … καρδιναλίων ο υπεύθυνος εξωτερικής πολιτικής της ΝΔ, Γιώργος Κουμουτσάκος, αναφερόμενος στους διπλωματικούς χειρισμούς της κυβέρνησης στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων.

Προφανώς, εκεί στην Πειραιώς δεν γνωρίζουν ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί».

Πόσο μάλλον, ότι ο καρδινάλιος Ρισελιέ, ναι μεν απεβίωσε εδώ και τέσσερις αιώνες, αλλά μόλις στη δεκαετία του 1990, η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έστελνε στα Σκόπια για παρασκηνιακές «διαπραγματεύσεις» ένα πρώην στέλεχος της ΕΥΠ και «σύμβουλο» του Κωσταντίνου Μητσοτάκη, τον Νίκο Γρυλλάκη.

Ο κ. Κουμουτσάκος, λοιπόν, μιλώντας προ ημερών στην εφημερίδα «το Βήμα» (του νυν Συγκροτήματος Μαρινάκη), ανακάλυψε ότι η κυβέρνηση κάνει «μυστική διπλωματία».

Εμείς αντιγράφουμε από την εφημερίδα «τα Νέα» (του άλλοτε Συγκροτήματος Λαμπράκη), στις 6 Ιανουαρίου του 2012, για την πραγματική μυστική διπλωματία, εκείνη της ΝΔ της δεκαετίας του ‘90:

«Το 2010 σε συνέντευξή του ο Κίρο Γκλιγκόροφ –έγραφε η εφημερίδα- επιβεβαίωνε τις φήμες και δήλωνε ότι ο Γρυλλάκης βρισκόταν στα Σκόπια και συνέλεγε πληροφορίες κι ότι είχε προσπαθήσει να τον δωροδοκήσει αρχικά με ένα χρυσό Ρόλεξ, κατόπιν με έναν αμφορέα και τέλος με μια βαλίτσα με ένα εκατομμύριο δολάρια σε μετρητά.

»Με εξαίρεση τον τότε υπουργό (1993) Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, ο οποίος θεωρούσε πιθανή την εμπλοκή του κλιμακίου Γρυλλάκη σε απόπειρα εξαγοράς, πολιτικοί και μίντια έδειξαν «διακριτικότητα» στις ενέργειες.

»Αργότερα ο Νίκος Γρυλλάκης παραδέχθηκε τις μυστικές συνεννοήσεις με τους Σκοπιανούς, ενώ ισχυρίστηκε ότι οι ΗΠΑ και ο Εβερτ έριξαν τον Μητσοτάκη».

Το 2001, επίσης, ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης ανέφεραν πως, σύμφωνα με ισχυρισμούς μερίδας του σκοπιανού Τύπου, «η ηγεσία του VMRO (σ.σ. το υπερεθνικιστικό κόμμα του πρώην πρωθυπουργού της πΓΔΜ, Νίκολα Γκρουέφσκι), ήδη από το 1992 βρισκόταν σε επαφή με τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες -και συγκεκριμένα με τον ειδικό απεσταλμένο του Μητσοτάκη, στρατηγό Γρυλλάκη».

Το τι απέφερε η «μυστική διπλωματία» της ΝΔ σε εθνικό και πολιτικό επίπεδα, είναι γνωστό: Το πρόβλημα εκκρεμεί για δεκαετίες, ενώ διάφορες πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα, ένθεν κακείθεν των ελληνοσκοπιανών συνόρων, στήνουν υπερπατριωτικά πάρτι στην υγεία των κορόϊδων που εξαπάτησαν.

»Πολύ περισσότερο, ακόμα και σήμερα, η «μυστική διπλωματία» της τότε κυβέρνησης της ΝΔ, προσφέρεται ως βούτυρο στο ψωμί εκείνων των εθνικιστικών κύκλων της γείτονος που καλλιέργησαν επί σειρά ετών τον αλυτρωτισμό και σαμπόταραν κάθε προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος.

»Είναι ενδεικτικό ότι, όταν μόλις πέρυσι τον Νοέμβριο, ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ, Ζόραν Ζάεφ, εξέφρασε την άποψη ότι θα ήθελε να αλλάξει την ονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων, από «Μέγας Αλέξανδρος», σε «Κίρο Γκλιγκόρωφ», το VMRO του επετέθη, λέγοντάς του πως, εάν θέλει να αποδώσει φόρο τιμής στον εκλιπόντα πρώην πρόεδρο της πΓΔΜ, καλύτερα θα ήταν «να τιμωρήσει τα πρόσωπα, τα οποία ο ίδιος ο Γκλιγκόρωφ είχε υποδείξει ότι είχαν μπει στο γραφείο του με ανήθικες και διεφθαρμένες προτάσεις από την ελληνική πλευρά για αλλαγή του ονόματος».

Ακόμα και ο Ευ.Βενιζέλος

Παρά ταύτα, οι εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας έχουν το θράσος να ομιλούν για «μυστική διπλωματία».

Προφανώς, ευρισκόμενοι σε παραζάλη, εξαιτίας των απανωτών κυβιστήσεων στις θέσεις που εκφράζουν πολιτικοί της το τελευταίο διάστημα γύρω από το ονοματολογικό, και προκειμένου να κρύψουν την πανσπερμία απόψεων στους κόλπους του κόμματός τους, ανακαλύπτουν συνωμοσίες εκεί που δεν υπάρχουν.

Πολύ περισσότερο, σκόπιμα καλλιεργούν σύγχυση στην κοινή γνώμη, ταυτίζοντας τη διπλωματική διαπραγμάτευση που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση και το υπουργείο Εξωτερικών, χωρίς να αποκαλύπτουν δημόσια τη γραμμή τους έως ότου επιτευχθεί κάποιο αποτέλεσμα στις συνομιλίες, με τη «μυστική διπλωματία».

Πρέπει να είναι κανείς αρκούντως αφελής για να απαιτεί να δημοσιοποιούνται λεπτομέρειες των διαπραγματεύσεων, την ώρα που διεξάγεται διπλωματικός διάλογος με μια άλλη χώρα.

Κι’ όμως, αυτό ζητάει η ΝΔ. Για την ακρίβεια, ο Γ. Κουμουτσάκος, ο οποίος, μάλιστα, είναι και διπλωμάτης (!). Διότι, ακόμα και η πρώην υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, απέφυγε να πέσει σε αυτή την παγίδα.

Να σημειωθεί πως μέχρι και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, γνωστός για τις αντιπολιτευτικούς τόνους του, ουσιαστικά εγκάλεσε τη ΝΔ για τη στάση της απέναντι σε ένα ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, όπως το ονοματολογικό, επισημαίνοντας ότι πρώτα πρέπει να προχωρήσει η κυβέρνηση τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια, και μετά να ενημερώσει την αντιπολίτευση.

«Η κυβέρνηση –είπε χαρακτηριστικά- να ολοκληρώσει μία διαπραγμάτευση και μία λύση, πιθανή, αποδεκτή, η οποία να κινείται στο πλαίσιο της ενιαίας εθνικής θέσης των δημοκρατικών κομμάτων, που έχει διαμορφωθεί από το 1993 και μετά –δηλαδή τα τελευταία 25 χρόνια σταδιακά, αλλά καθαρά.

»Και να ενημερώσει την αντιπολίτευση, αφού ολοκληρώσει την αρμοδιότητά της και την ευθύνη της ως κυβέρνηση που λειτουργεί ενιαία και σοβαρά και μετά η αντιπολίτευση –και αναφέρομαι πάντα στη δημοκρατική, την ευρωπαϊκή αντιπολίτευση– οφείλει να τοποθετηθεί, όχι με κριτήριο την εσωτερική πολιτική και τι κάνει ο κ. Καμμένος, που πρέπει να κάνει ό,τι του πει ο κ. Τσίπρας, γιατί αλλιώς είναι συνολικά, ας το πούμε, αναξιόπιστοι όλοι τους, αλλά πρέπει το κριτήριό μας να είναι το εθνικό συμφέρον».

Η σπουδή της ΝΔ περί δήθεν μυστικής διπλωματίας δεν αποτελεί παρά προπέτασμα καπνού για να καλύψει τους σκελετούς που κρύβει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας της.

Άραγε, ποια είναι η πραγματική θέση των πολιτικών της, οι οποίοι έχουν βγει τώρα στα αντιπολιτευτικά κάγκελα, για το ονοματολογικό;

Αυτή που εκφράζουν σήμερα ή εκείνη που «διαπραγματεύονταν» στο παρελθόν, στο πλαίσιο της μυστικής διπλωματίας τους;

Διότι, ορισμένοι από αυτούς, άλλα λένε σήμερα, και άλλα έλεγαν προ ετών σε κλειστούς κυβερνητικούς κύκλους και σε επαφές με σκοπιανούς αξιωματούχους, όπως άλλωστε δείχνουν ντοκουμέντα που υπάρχουν στα αρχεία των αρμοδίων ελληνικών Αρχών.

Πολλά από αυτά, βέβαια, δεν αποτελούν, πλέον, μυστικό, αφού κατ’ επανάληψη έχουν γραφτεί στα Μέσα Ενημέρωσης.

Εξάλλου, τι να θυμηθεί κανείς: Ότι την ίδια στιγμή που κάποιοι πολιτικοί ομιλούσαν για σύνθετη ονομασία erga omnes (για όλες τις χρήσεις, εντός και εκτός των Σκοπίων), σε κεκλεισμένων των θυρών επαφές έκαναν λόγο για «διπλή ονομασία»;

Ή ότι κάποιοι συμφωνούσαν να λάβουν υπόσχεση τα Σκόπια ότι θα μπουν στο ΝΑΤΟ με την προσωρινή ονομασία τους (FYROM) και κατόπιν να επιλυθεί το ονοματολογικό;

Εν κατακλείδι. Ναι μεν ο Ρισελιέ έμεινε στην ιστορία για τις συνωμοσίες του, αλλά και για το ότι υπερασπίστηκε αποτελεσματικά τα συμφέροντα της χώρας του, και ισχυροποίησε τη Γαλλία, αλλά η Νέα Δημοκρατία της «εποχής Γρυλλάκη» το μόνο που πέτυχε, ήταν να μας αφήσει αμανάτι –«κληρονομιά» επί σχεδόν τριάντα έτη- το ανεπίλυτο πρόβλημα της ονομασίας με την πΓΔΜ.

Πηγή: Στο Κόκκινο