Ο Μητσοτάκης εξήγγειλε κατάργηση Δημόσιων υπηρεσιών και διωγμό συμβασιούχων

Το πρώτο νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ, θα σχεδιάζει την επιτελική δομή του κράτους και θα καταργεί τις περιττές δομές που δημιουργήθηκαν τα τελευταία δυόμιση χρόνια με αποκλειστικό σκοπό να τακτοποιηθούν φίλοι. Αυτό ανέφερε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στο 6ο προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας για την καθημερινότητα και την ασφάλεια των πολιτών.

Αναφερόμενος στις αλλαγές στη δημόσια διοίκηση που, όπως είπε, πρέπει να γίνουν, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε πως πρέπει να υπάρχει σχέδιο, αποφασιστικότητα και συνεργασία με τη μεγάλη πλειοψηφία των υπαλλήλων που πρέπει να γίνουν συμμέτοχοι στην προσπάθεια αλλαγής της δημόσιας διοίκησης.

Παράλληλα έκανε λόγο για σταθερό πλαίσιο προσλήψεων- συνταξιοδοτήσεων, 5 προς 1, ξεκαθαρίζοντας πως στην αξιολόγηση δεν θα κάνει πίσω και πως δεν θα προχωρήσει σε απολύσεις στο δημόσιο.

Επεσήμανε όμως πως η πρόσληψη ενός συμβασιούχου δεν συνιστά αυτόματο δικαίωμα στην πρόσληψή του. «Δεν πρόκειται η επόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να δεχθεί πρακτικές και φαινόμενα μονιμοποίησης συμβασιούχων για πελατειακούς λόγους. Πέραν του ότι το απαγορεύει το ίδιο το Σύνταγμα, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων είναι μία πελατειακή λογική την οποία επιχείρησε να εφαρμόσει η σημερινή Κυβέρνηση. Σταμάτησε ευτυχώς και τη σταμάτησαν και τα δικαστήρια», ανάφερε χαρακτηριστικά.

Αναφορικά με την αξιολόγηση στο Δημόσιο, τόνισε ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω αλλά θα φέρει ένα αντικειμενικό σύστημα το οποίο δίνει κίνητρα στους άριστους υπαλλήλους να δουλεύουν περισσότερο και για τους υπαλλήλους εκείνους οι οποίοι δεν αποδίδουν καλά πρέπει να υπάρχει ένα ατομικό πλάνο ανάπτυξης και διόρθωσης των ζητημάτων που εγείρονται από την αξιολόγηση. Παράλληλα διέψευσε ότι υπάρχει θέμα απολύσεων μεσω της αξιολόγησης.

Αναλυτικά η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Δημόσιο

Μιλάμε για ένα σχέδιο το οποίο στον πυρήνα του έχει μία διαφορετική δημοσιονομική πολιτική, μαζεμένο Κράτος, λιγότεροι φόροι για όλους τους Έλληνες πολίτες, μικρότερη φορολογική επιβάρυνση για να μπορέσει να πάρει μπροστά η μηχανή της οικονομίας, τολμηρές μεταρρυθμίσεις για να μπορέσουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις γιατί χωρίς επενδύσεις δεν δημιουργούνται καλές ποιοτικές θέσεις απασχόλησης. Μεταρρυθμίσεις παντού ξεκινώντας φυσικά από τον πολύπαθο δημόσιο τομέα ένα από τα αντικείμενα της σημερινής Προσυνεδριακής μας διαδικασίας.

Όταν μιλώ για την δημόσια διοίκηση και για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε αυτή, φίλες και φίλοι, εκ των πραγμάτων είμαι επηρεασμένος από τη θητεία μου 20 μήνες ως Υπουργός του Αντώνη Σαμαρά στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Και πρέπει να σας πω ότι η προσωπική μου εμπειρία από αυτούς τους 20 μήνες είναι ότι η ελληνική δημόσια διοίκηση μπορεί να αλλάξει. Μπορεί να αλλάξει και γρήγορα αρκεί να υπάρχει πρόγραμμα, σχέδιο, αποφασιστικότητα και συνεργασία με τη μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι επιτελούν τη δουλειά τους με αυτοθυσία, με αυταπάρνηση και οι οποίοι πρέπει να γίνουν συμμέτοχοι σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια αλλαγής της δημόσιας διοίκησης. Να την κάνουν οι ίδιοι κτήμα τους και να καταλάβουν ότι και αυτοί εκτός από τους πολίτες θα είναι ωφελημένοι από αυτή τη μεγάλη προσπάθεια αλλαγής η οποία πρέπει να γίνει σήμερα στο ελληνικό Κράτος. Εκ των πραγμάτων θα μπορούσα να μιλάω πάρα πολύ ώρα για τα ζητήματα δημόσιας διοίκησης, θα περιοριστώ στο να αναφέρω σε τίτλους κάποιες από τις βασικές μας προτεραιότητες.

Νέα δομή του Κράτους. Μίλησα και στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι το πρώτο νομοσχέδιο της επόμενης Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας θα είναι το νομοσχέδιο το οποίο θα σχεδιάζει την επιτελική δομή του Κράτους. Διότι αν δεν υπάρχει ένα Κράτος συνεκτικό με πραγματικό επιτελικό ρόλο που θα καθορίζει τα επίπεδα των αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικού Κράτους, αποκεντρωμένου Κράτους, Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα βρισκόμαστε μονίμως μπλεγμένοι σε ένα τεράστιο κυκεώνα αλληλοσυγκρουόμενων αρμοδιοτήτων με αποτέλεσμα να αναπαράγεται η γραφειοκρατία, να αναπαράγεται η πολυνομία.

Θα καταργηθούν περιττές δομές από αυτές οι οποίες δημιουργήθηκαν σωρηδόν, φίλες και φίλοι, τα τελευταία 2,5 χρόνια με αποκλειστικό σκοπό να τακτοποιηθούν συγγενείς και φίλοι του σημερινού κυβερνητικού σχεδιασμού. Πάνω από όλα, όμως, αυτός ο επιτελικός σχεδιασμός του νέου Κράτους θα έχει στον πυρήνα του μία διαφορετική πολιτική για τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.

Αναφέρθηκε και από τον αρμόδιο Τομεάρχη μας – και αποτελεί και δική μου δέσμευση – ότι θα πρέπει να παραμείνουμε για κάποιο διάστημα ακόμα σε ένα αυστηρό πλαίσιο προσλήψεων προς αποχωρήσεις ως προς τη δημόσια διοίκηση, το λεγόμενο 1 προς 5. Αλλά και αυτές οι προσλήψεις, οι οποίες θα γίνονται, πρέπει να γίνονται οργανωμένα με κεντρικό προγραμματισμό και να δίνεται απόλυτη προτεραιότητα σε εκείνους τους τομείς όπου υπάρχουν μεγαλύτερες ανάγκες. Όταν ήμουν Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης για πρώτη φορά το Ελληνικό Δημόσιο είχε αποκτήσει κεντρικό προγραμματισμό προσλήψεων και αυτός ο προγραμματισμός, με τις αντίστοιχες πιστώσεις από το Υπουργείο Οικονομικών, παραδόθηκε στην επόμενη Κυβέρνηση με προτεραιότητες στους τομείς της υγείας, της κοινωνικής πολιτικής, των ελεγκτικών μηχανισμών του Υπουργείου Οικονομικών.

Αυτές ήταν οι προτεραιότητες που είχαμε εντοπίσει τότε ως Κυβέρνηση. Αντ’ αυτού έγιναν τελείως διαφορετικές προσλήψεις σε τομείς που τους γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, με αποτέλεσμα φυσικά να εξαντληθούν οι αντίστοιχες πιστώσεις και να μείνουν ορφανοί τομείς, όπως ο τομέας της υγείας, όπου υπάρχουν πραγματικές και κατεπείγουσες ανάγκες. Κεντρικός λοιπόν προγραμματισμός προσλήψεων σε επίπεδο Υπουργικού Συμβουλίου, ως αποτέλεσμα μιας συνεκτικής πολιτικής διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού.

Επιλογή Διευθυντών και Διευθυντικών στελεχών στη δημόσια διοίκηση. Παραδώσαμε στην σημερινή Κυβέρνηση ένα νομικό πλαίσιο για μία αξιοκρατική και αντικειμενική επιλογή των Διευθυντικών στελεχών. Θα επιμείνω πολύ σε αυτό. Εάν η δημόσια διοίκηση δεν αισθανθεί ότι οι επιλογές των Γενικών Διευθυντών και στη συνέχεια των Διευθυντών και των τμηματαρχών είναι πραγματικά επιλογές αποκομματικοποιημένες, γίνονται δηλαδή με έναν ανεξάρτητο τρόπο, με εξωτερικές επιτροπές χωρίς καμία πολιτική παρέμβαση, δεν πρόκειται ποτέ να κερδηθεί η εμπιστοσύνη η οποία είναι απαραίτητη και την οποία χρειάζονται οι δημόσιοι υπάλληλοι για να μπορέσει να προχωρήσει η επόμενη μεγάλη άσκηση η οποία είναι απαραίτητη και αυτή είναι η άσκηση της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων.

Στην αξιολόγηση, φίλες και φίλοι, δεν πρόκειται να κάνω πίσω. Είναι αίτημα της κοινωνίας. Είναι αίτημα των πολιτών που στηρίζουν την ελληνική δημόσια διοίκηση μέσα από τους φόρους τους. Είναι και αίτημα των ιδίων των δημοσίων υπαλλήλων. Ο καλός δημόσιος υπάλληλος, ο εργατικός δημόσιος υπάλληλος, αυτός ο οποίος συχνά καλύπτει ένα συνάδελφό του ο οποίος επιμένει να μην εργάζεται όσο θα έπρεπε, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την αξιολόγηση. Και το σχέδιο αξιολόγησης το οποίο προτείνουμε, είναι απλό, είναι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικό και είναι ένα σχέδιο αξιολόγησης το οποίο δίνει κίνητρα στους άριστους υπαλλήλους να δουλεύουν περισσότερο. Διότι η αριστεία πρέπει να συνοδεύεται και από επιβράβευση και η επιβράβευση θα πρέπει να είναι η πιο γρήγορη πρόοδος μέσα στη δημοσιοϋπαλληλική ιεραρχία. Για τους υπαλλήλους εκείνους οι οποίοι δεν αποδίδουν καλά πρέπει να υπάρχει ένα ατομικό πλάνο ανάπτυξης και διόρθωσης των ζητημάτων που εγείρονται από την αξιολόγηση.

Επιτρέψτε μου εδώ μία σύντομη παρένθεση. Η κυβερνητική μηχανή προπαγάνδας έχει χτίσει εδώ και πάρα πολύ καιρό ένα εξαιρετικά βολικό αφήγημα ότι θα έρθει η Νέα Δημοκρατία και θα απολύσει δημόσιους υπαλλήλους. Είναι ψέμα φίλες και φίλοι. Δεν θα απολυθεί κανείς δημόσιος υπάλληλος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα προχωρήσει η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό είναι κάτι το οποίο θέλω να το ξεκαθαρίσω. Και αναφέρομαι φυσικά πάντα και θέλω εδώ να είμαι τελείως ξεκάθαρος, διότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, στους τακτικούς, στους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους, δεν πρόκειται η επόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να δεχθεί πρακτικές και φαινόμενα μονιμοποίησης συμβασιούχων για πελατειακούς λόγους. Πέραν του ότι το απαγορεύει το ίδιο το Σύνταγμα, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων είναι μία πελατειακή λογική την οποία επιχείρησε να εφαρμόσει η σημερινή Κυβέρνηση. Σταμάτησε ευτυχώς και τη σταμάτησαν και τα δικαστήρια. Η λογική, η οποία ανήκει σήμερα στο παρελθόν, να προσλαμβάνεται κάποιος για μία σύμβαση ορισμένου χρόνου, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι προσλαμβάνεται για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Δημόσιο για συγκεκριμένο χρόνο και για συγκεκριμένη αποστολή. Δεν συνιστά η πρόσληψη ενός συμβασιούχου αυτόματο δικαίωμα στη μονιμοποίησή του στη συνέχεια. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Αλλά θέλω να γνωρίζουν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως ζήτημα απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων όπως συστηματικά αναπαράγει η κυβερνητική προπαγάνδα.

Έχουμε εμπιστοσύνη στους δημοσίους υπαλλήλους. Θέλουμε να τους βοηθήσουμε να γίνουνε καλύτεροι, θέλουμε περισσότερα εργαλεία επιμόρφωσης και στήριξής τους. Θέλουμε να τους αξιολογήσουμε με έναν τρόπο ο οποίος είναι δίκαιος και αντικειμενικός, πρωτίστως φίλες και φίλοι για να μπορέσουμε να επιβραβεύσουμε και θέλω να σταθώ σε αυτό, τους πολλούς άξιους δημοσίους υπαλλήλους, είτε αυτοί είναι δάσκαλοι, είτε είναι διοικητικοί υπάλληλοι, είτε είναι γιατροί, είτε είναι αστυνομικοί, οι οποίοι σήμερα κάνουν το κάτι παραπάνω. Και αυτοί ακριβώς οι δημόσιοι υπάλληλοι ότι κάνουν το κάτι παραπάνω, είναι συχνά αυτοί που κρατάνε σήμερα όρθια τη δημόσια διοίκηση.

Ταυτόχρονα, δεν πρόκειται, φίλες και φίλοι, να γίνει καμία υποχώρηση σε ζητήματα που αφορούν πειθαρχικά παραπτώματα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι όταν ήμουν Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης είχα κάνει μία μεγάλη προσπάθεια να επιταχύνω τις πειθαρχικές διαδικασίες όσον αφορά τους δημοσίους υπαλλήλους.Χρειαζόμαστε ένα νέο απλό πειθαρχικό δίκαιο με μία κατάταξη των πειθαρχικών αδικημάτων, με βάση τη βαρύτητα, ξεκάθαρη περιγραφή ασαφώς περιγραφόμενων παραπτωμάτων, αλλά και γρήγορη απόδοση της πειθαρχικής ευθύνης, όπου αυτή πρέπει να αποδοθεί.

Και κάτι τελευταίο για το ζήτημα της γενικότερης οργάνωσης του δημοσίου τομέα. Το ανέφερε και ο Γιώργος Γεωργαντάς στην τοποθέτησή του. Όταν σκεφτόμαστε πως το Δημόσιο πρέπει να προσφέρει υπηρεσίες στους πολίτες, μας ενδιαφέρει τελικά το παραγόμενο αποτέλεσμα. Μας ενδιαφέρει η σχέση κόστους – οφέλους. Όποιο αγαθό είναι Κρατικό, ανήκει κατ’ ανάγκη στη σφαίρα του Κράτους, δεν είναι κατ’ ανάγκη και Δημόσιο και αντιστρόφως. Αν το Κράτος πρέπει να παρέχει ένα δημόσιο αγαθό, δεν είναι υποχρεωμένο να το παρέχει πάντα μέσα από κρατικούς λειτουργούς. Με άλλα λόγια, η συνεργασία του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα για την καλύτερη παροχή παρεχόμενων υπηρεσιών, θα αποτελέσει προτεραιότητα για την επόμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες με χαμηλότερο κόστος για τους πολίτες, και ταυτόχρονα να απελευθερώσουμε και δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι μέσα από έναν γρήγορο και ευέλικτο μηχανισμό κινητικότητας θα μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αλλού, αποτρέποντας έτσι το Δημόσιο από το να προσλάβει καινούριους δημόσιους υπαλλήλους, αν θα μπορεί να αξιοποιεί δημόσιους υπαλλήλους, τους οποίους ήδη διαθέτει.