Παναγιωτακόπουλος: Όσοι κρύβουν το ΠΑΣΟΚ πίσω από την Ελιά θα έχουν σύντομη πολιτική πορεία

Σκληρή γλώσσα με σαφέστατες αιχμές κατά της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ  αφήνει ο επικεφαλής της Αριστερής Πρωτοβουλίας Γιώργος Παναγιωτακόπουλος.

“Σήμερα δήθεν πανηγυρίζουν για τα εκλογικά αποτελέσματα, προσπαθώντας να αποκρύψουν την εκλογική ήττα και την αποστροφή του κόσμου στο «εγχείρημα» και αναγγέλλουν και την ληξιαρχική πράξη θανάτου του κόμματος, προς δόξα ολίγων καρεκλοκένταυρων και εξουσιολάγνων αλλά και κάποιων περιφερόμενων – από κόμμα σε κόμμα- σταυροφόρων του πολιτικού τους εγώ” τονίζει στην δήλωσή του ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος.

Παράλληλα επισημαίνει ότι “στο όνομα της «Κεντροαριστεράς» – υποτίθεται- το ΠΑΣΟΚ βιαστικά και αυταρχικά προσπάθησε να κρυφτεί κάτω από τον ίσκιο της «ΕΛΙΑΣ», με διαδικασίες που μόνο νοσηρά μυαλά θα είχαν φανταστεί”.

Για να συμπληρώσει: “Όποιοι καλύπτονται κάτω από τον ίσκιο της «ΕΛΙΑΣ», ας ακολουθήσουν τις σειρήνες της εξουσίας. Ο πολιτικός τους δρόμος θα είναι σύντομος”.

Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωσή του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου:

“Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ, αμέσως μετά τις τελευταίες εκλογές.

Θα ήθελα να σημειώσω :

Στο τελευταίο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θέσαμε, σαν Αριστερή Πρωτοβουλία, συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την αναγέννησή του, τονίζοντας με όλους τους τρόπους ότι σε αντίθετη περίπτωση η κατάληξη θα ήταν η επιπλέον συρρίκνωσή του , όπερ και εγένετω!

Είχαμε πει πως:

«Το ΠΑΣΟΚ, της δεξιόστροφης μετάλλαξης, των συντηρητικών πολιτικών, του σφικτού εναγκαλισμού με τα μνημόνια και της συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. έχει ηττηθεί.

Βρίσκεται απομονωμένο και αδύναμο να παίξει το ρόλο του πρωταγωνιστή των εξελίξεων.

Βυθίζεται δημοσκοπικά και απαξιώνεται πολιτικά, γιατί συγκρούεται με την ιστορία του και τις διαχρονικές αξίες που υπηρέτησε.

Ο επαναπροσδιορισμός μας στον προοδευτικό χάρτη της χώρας αποτελεί άμεση αναγκαιότητα όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τη χώρα, γιατί μόνο μέσα από ένα προοδευτικό ΠΑΣΟΚ μπορούν να δοθούν λύσεις στα σημερινά αδιέξοδα.»

Αυτό θα μπορούσε να γίνει με:

«Γενναία αυτοκριτική και κριτική της πορείας μας τα τελευταία χρόνια. Με ειλικρινή διάθεση να αναδείξουμε και να διδαχθούμε από τα λάθη μας. Με αίσθημα σεβασμού, όχι σε προσωπικές πορείες, αλλά στην κοινωνία που σήμερα υποφέρει εξαιτίας και δικών μας επιλογών.

Αναθεώρηση των λογικών που μας οδήγησαν και μας ενέταξαν στον πυρήνα της κρίσης.

Αλλαγή των πολιτικών των μνημονίων, της φτώχειας και της κοινωνικής διάλυσης.

Αποχώρηση από την Κυβέρνηση Σαμαρά.

Συγκρότηση ενός πραγματικά οργανωμένου, πολιτικοποιημένου και στρατηγικά καθορισμένου κόμματος δράσης και πρότασης, ανατροπής και αλλαγής.»

Δεν ακουστήκαμε.

Επικράτησαν οι λογικές της «σωτηρίας της χώρας», της «ανόδου του ΠΑΣΟΚ με την άνοδο της χώρας», της πάση θυσίας συμμετοχής στην Κυβέρνηση, της συνοδοιπορίας με τον Σαμαρά. Και όχι μόνο αυτό. Στο όνομα της «Κεντροαριστεράς» – υποτίθεται- το ΠΑΣΟΚ βιαστικά και αυταρχικά προσπάθησε να κρυφτεί κάτω από τον ίσκιο της «ΕΛΙΑΣ», με διαδικασίες που μόνο νοσηρά μυαλά θα είχαν φανταστεί!

Σήμερα δήθεν πανηγυρίζουν για τα εκλογικά αποτελέσματα, προσπαθώντας να αποκρύψουν την εκλογική ήττα και την αποστροφή του κόσμου στο «εγχείρημα» και αναγγέλλουν και την ληξιαρχική πράξη θανάτου του κόμματος, προς δόξα ολίγων καρεκλοκένταυρων και εξουσιολάγνων αλλά και κάποιων περιφερόμενων – από κόμμα σε κόμμα- σταυροφόρων του πολιτικού τους εγώ.

Είναι καθαρό πως σε ένα Συνέδριο ενός εναπομείναντος μηχανισμού, που θέλει να αποκαλεί τον εαυτό του κόμμα και που με καθεστωτικές λογικές και πρακτικές θα οδηγηθεί σε προειλημμένες αποφάσεις, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ.

Αν πραγματικά, η αγωνία και η αναζήτηση αφορά την Παράταξη, τον επαναπροσανατολισμό της και την επανασύνδεση με τις δυνάμεις της κοινωνίας, τότε μπορούμε να συναντηθούμε σε μια διαδικασία επανίδρυσης του δημοκρατικού και σοσιαλιστικού φορέα της πατρίδας, χωρίς προσημειώσεις και προαπαιτούμενα, χωρίς αναζητήσεις προσωπικών ρόλων και χωρίς εκπτώσεις στις αρχές και τα πιστεύω μας.

Όποιοι καλύπτονται κάτω από τον ίσκιο της «ΕΛΙΑΣ», ας ακολουθήσουν τις σειρήνες της εξουσίας. Ο πολιτικός τους δρόμος θα είναι σύντομος.

Όσοι αναζητούν στον ήλιο την ελπίδα για το αύριο της χώρας – και είναι πολλοί αυτοί – θα ακολουθήσουμε το αυτονόητο : Τον δρόμο της δράσης και της πρωτοβουλίας για την ανασύσταση της δημοκρατικής και σοσιαλιστικής παράταξης.

Ο καθένας μπορεί να επιλέξει”.