Ο νέος αναβαθμισμένος γεωπολιτικός ρόλος της Ελλάδας επιβεβαιώνεται από την επικείμενη επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στον Λευκό Οίκο, κατόπιν πρόσκλησης του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
Όπως επισημαίνουν έγκυροι αναλυτές, ειδικοί σε θέματα γεωπολιτικής και διεθνούς πολιτικής, από την Ελλάδα παρία του 2010, όταν διεθνείς αξιωματούχοι και ηγέτες χωρών απέφευγαν δημόσιες εμφανίσεις με Έλληνες ανώτατους αξιωματούχους, σήμερα πλέον επιβεβαιώνεται όχι μόνο ότι η Ελλάδα έχει γυρίσει σελίδα στην οικονομία και βαδίζει με σταθερά βήματα και παράλληλα με κοινωνική μέριμνα έξω από τη μνημονιακή περιπέτεια, αλλά και διαδραματίζει κεντρικό ρόλο και στην ευρύτερη περιοχή όσο και στις περιφερειακές και παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις.
Τον βαρύνοντα ρόλο της Ελλάδας έχει τονίσει εξάλλου και ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή του αποκάλεσε την Ελλάδα πυλώνα σταθερότητας και προμαχώνα της Ευρώπης, “μια χώρα που βρίσκεται στο επίκεντρο των προκλήσεων στην Αν. Μεσόγειο, στο Μαγκρέμπ, αλλά και στη Μαύρη Θάλασσα”.
Είναι δεδομένο και διεθνώς αποδεκτό ότι η χώρα βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο σημαντικών διεθνών εξελίξεων.
Μετά από μια δεκαετία σχεδόν στο περιθώριο, ο λόγος της Ελλάδας μετράει ξανά και αναγνωρίζεται πλέον καθολικά ο ρόλος της ως ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στη διατήρηση της σταθερότητας, της ασφάλειας αλλά και της ευημερίας μιας ιδιαίτερα κρίσιμης περιοχής όχι μόνο για την Ευρώπη αλλά παγκοσμίως.
Κύκλοι των Αθηνών επιρρίπτουν ευθύνες στη διακυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, που δεν φρόντισε καθόλου για τις σχέσεις της πατρίδας μας με τις ΗΠΑ και χαρακτηρίστηκε από “την τυφλή ταύτιση με τις επιταγές των δανειστών και του Βερολίνου”.
“Η μονολιθική αυτή πολιτική της “Ψωροκώσταινας”, συνεχίζουν οι ίδιοι κύκλοι, “έδωσε τη θέση της σε μία πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, που από την πρώτη στιγμή διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα αποτέλεσε το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης”.
Μην ξεχνάμε ότι υπήρξε μια επώδυνη περίοδος, τόσο επί Σαμαρά-Βενιζέλου όσο και στην αρχή της διακυβέρνησης Τσίπρα, που όποιος τολμούσε να προτείνει μια ενεργή εξωτερική πολιτική που θα εκμεταλλευόταν τη γεωγραφική θέση της χώρας “προπηλακιζόταν” ως γραφικός ή… ψεκασμένος από τους δορυφόρους των Βρυξελλών που δεν μπορούσαν να δουν άλλη Ελλάδα, πέρα από εκείνη τη μικρή και φοβισμένη καταχρεωμένη “επαρχία” της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπενθυμίζουμε ότι όταν η κυβέρνηση Τσίπρα έθεσε για πρώτη φορά γεωπολιτικά ζητήματα σε σχέση και με την οικονομία, δέχθηκε σφοδρές επιθέσεις -και από τον Ευάγγελο Βενιζέλο προσωπικά-, που την κατηγορούσαν ότι έπαιζε “επικίνδυνα παιχνίδια” και όλα αυτά την ώρα που οι ΗΠΑ αναγνώριζαν ότι η σωτηρία της Ελλάδας είναι απαραίτητη και λόγω της γεωπολιτικής της σημασίας.
Ενώ δηλαδή οι Αμερικανοί συνέδεαν την οικονομική ελάφρυνση της χώρας μας με τη γεωπολιτική, οι εγχώριοι πειθήνιοι των Βρυξελλών ισχυρίζονταν μανιωδώς ότι κάτι τέτοιο θα μας έβλαπτε. Τελικά, από ό,τι αποδείχθηκε, η ενεργή και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που ακολουθήθηκε όχι μόνο δεν μας βγήκε σε κακό, όπως “προφήτευαν” οι Βρυξελλιώτες, αντιθέτως είναι αυτή που ανασύρει τη χώρα από τον μνημονιακό βούρκο που τη βύθισαν οι “ναι σε όλα”.
Η Ελλάδα έπαψε να είναι μια υπο-χρεωμένη επαρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προχώρησε σε αναβάθμιση των σχέσεων της με την Κίνα, την οποία έχει ήδη επισκεφθεί δύο φορές ο Αλέξης Τσίπρας, αναπτύσσοντας σημαντικές εμπορικές, επενδυτικές και πολιτιστικές συνεργασίες, επίσης ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε δύο φορές στη Μόσχα και ο Βλαντιμίρ Πούτιν ανταπέδωσε με επίσκεψη στην Αθήνα και ο Μπαράκ Ομπάμα επέλεξε να απευθύνει την ομιλία με την οποία έκλεισε τη θητεία του μετά από οχτώ χρόνια στο Λευκό Οίκο, στην Αθήνα και το πλευρό του Αλέξη Τσίπρα.
Τρεις μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις “ανακάλυψαν” ξανά την Ελλάδα μετά από καιρό και είναι να απορεί κανείς γιατί οι προηγούμενοι κυβερνώντες θεωρούσαν όλα αυτά “ακατόρθωτα”.
Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε τη σημαντική αναβάθμιση των ελληνογαλλικών σχέσεων αρχής γενομένης από την Προεδρία Ολάντ, η οποία συνεχίζεται και με την επιλογή του νέου Προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν να πραγματοποιήσει την πρώτη επίσημη επίσκεψή του μετά την εκλογή του στην Αθήνα και να αναπτύξουν το όραμά τους για το μέλλον της Ευρώπης από την Πνύκα με τον Αλέξη Τσίπρα.
Την έλευση του Προκαθήμενου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα, αφού τον είχε επισκεφθεί πρώτα ο Αλέξης Τσίπρας στο Βατικανό, και ο παγκόσμιος αντίκτυπος αυτής της επιλογής του Πάπα για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης από την Ελλάδα.
Την πρωτοβουλία για τη συνεργασία των χωρών του Νότου της ΕΕ. Αθήνα, Λισαβόνα, Μαδρίτη φιλοξένησαν ήδη τις Συνόδους αυτής της πρωτοβουλίας η οποία έχει συμβάλλει καθοριστικά στο μέγιστο δυνατό συντονισμό και συνεργασία μεταξύ των χωρών του Νότου, γεγονός κρίσιμο όχι μόνο για τις ίδιες αλλά και για την ΕΕ.
Τη διεξαγωγή του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Ιταλίας, στην Κέρκυρα, παρουσία του Ιταλού Πρωθυπουργού Πάολο Τζεντιλόνι, που σηματοδότησε την επανέναρξη των –ιστορικά πολύ στενών–σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες.
Όλα αυτά είναι ενδεικτικά του αναβαθμισμένου ρόλου της Ελλάδας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Την ίδια ώρα οι περιφερειακές εξελίξεις στην περιοχή που παρουσιάζουν έντονο ενδιαφέρον και η Ελλάδα έχει ενεργή συμμετοχή και αναβαθμισμένη συνεργασία με σειρά γειτονικών χωρών.
Απόδειξη αυτού ιδιαίτερα οι τριμερείς στην ανατολική Μεσόγειο Ελλάδας–Κύπρου–Ισραήλ και Ελλάδας–Κύπρου-Αίγυπτου όπως και οι βαλκανικές τετραμερείς με Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία και Ρουμανία.
Η Ελλάδα έχει καταφέρει να αποτελεί έναν ισχυρό πυλώνα σταθερότητας σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή, η οποία αντιμετωπίζει ιστορικές προκλήσεις και αυτό όπως αναφέραμε παραπάνω αναγνωρίζεται πρωτίστως από την αμερικανική πλευρά, ενώ -όπως καλά θυμάστε- ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε εκφράσει τη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί πυλώνα σταθερότητας, κάνοντας τους πάντες -εχθρούς και φίλους- να απορούν τι κατοικεί μέσα στο κέφάλι του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Παράλληλα, η Ελλάδα έχει επιτύχει υψηλότατο βαθμό συνεργασίας με το Ισραήλ σε μια σειρά από μείζονα θέματα, ενώ ταυτόχρονα οι σχέσεις της χώρας με τον αραβικό κόσμο, μπήκαν ξανά στην κατεύθυνση μιας κοινά επωφελούς συνεργασίας.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι η επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία αλλά αποτελεί αποτέλεσμα μεθοδικής δουλειάς σε διπλωματικό επίπεδο και είναι υψηλού ενδιαφέροντος τόσο για τα συμφέροντα της χώρας όσο όμως και για την ευρύτερη περιοχή.
Ο Αλέξης Τσίπρας θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο Τραμπ στον Λευκό Οίκο στην Ουάσιγκτον στις 17 Οκτωβρίου και θα υπάρξει συνάντηση και με τον Αντιπρόεδρο Πενς.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός όμως, που θα βρίσκεται στις ΗΠΑ από τις 14 έως τις 18 Οκτωβρίου, θα έχει και άλλες σημαντικές συναντήσεις.
Πρώτος σταθμός του Αλέξη Τσίπρα θα είναι το Σικάγο όπου θα έχει συναντήσεις με Αμερικανούς αξιωματούχους και επιχειρηματίες.
Θα συναντηθεί επίσης και με τους εκπροσώπους και φορείς της Ελληνικής Ομογένειας η οποία είναι πολυπληθής στο Σικάγο και δείχνει σημαντικό ενδιαφέρον στο να γίνει αρωγός της προσπάθειας για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Στη συνέχεια, θα μεταβεί στην Ουάσινγκτον, μέχρι τις 18 Οκτωβρίου όταν και θα αναχωρήσει με προορισμό τις Βρυξέλλες για την προγραμματισμένη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 19-20 του μηνός.
Στην ατζέντα των συνομιλιών του Έλληνα Πρωθυπουργού βρίσκονται θέματα οικονομίας, με έμφαση στην ενίσχυση των προσπαθειών της Ελλάδας για έξοδο από την κρίση και τη σταθερή πρόσβαση της στις αγορές και της ασφάλειας, δεδομένου του κρίσιμου ρόλου που παίζει η χώρα μας στην ευρύτερη περιοχή.
Οι περιφερειακές εξελίξεις στην περιοχή παρουσιάζουν έντονο ενδιαφέρον και η Ελλάδα έχει ενεργή συμμετοχή και αναβαθμισμένη συνεργασία με σειρά γειτονικών χωρών στην ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια ενώ και τα ενεργειακά ζητήματα είναι ψηλά στην ατζέντα.