Όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος ρητόρευε κατά της ταύτισης ναζισμού-κομμουνισμού (κείμενο)

Σε αντίθεση με τα όσα υποστήριξε προχθές ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος κατηγόρησε την κυβέρνηση για «ιδεοληπτικό πρόσημο» αναφορικά με τη στάση της απέναντι στην εκδήλωση ξεπλύματος των ναζί στην Εσθονία, ο Ευάγγελος Βενιζέλος το 2006 τάσσονταν ξεκάθαρα κατά της ταύτισης ναζισμού – κομμουνισμού.

«Είναι ανιστόρητο να επιχειρεί κάποιος να εξομοιώσει τα φαινόμενα του ναζισμού ή του φασισμού ή τα φαινόμενα των αυταρχικών δικτατοριών της Νοτίου Ευρώπης, με τον κομμουνισμό ως σύστημα σκέψης και ως σύστημα κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης», έγραφε ο Ευ. Βενιζέλος, το 2006, όπως φαίνεται σε δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» της εποχής – με τρόπο σαφή, που δεν έχει καμιά σχέση με τη ρητορεία που χρησιμοποίησε ο ίδιος μόλις προχθές, στάση που δεν υιοθέτησε καν το κόμμα του, η Δημοκρατική Συμπαράταξη.

Αναλυτικά τα όσα υποστήριζε:

«Είναι πραγματικά παράδοξο και προκλητικό εν έτει 2006 ένας διεθνής οργανισμός, που είναι στραμμένος προς την προστασία της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να εμφανίζεται με ένα κείμενο που πραγματικά προβαίνει στη λεγόμενη ιδεολογική χρήση της ιστορίας.

»Δεν πρέπει η ιστορία να είναι το πεδίο μιας ιδεοληπτικής προσέγγισης από αυτόν που τυχαίνει κάποια στιγμή να έχει την πλειοψηφία ή την ισχύ.

»Η ιστορική αλήθεια είναι κάτι πολύ πιο πολύπλοκο που το αναζητούμε και ίσως να μη το βρούμε και ποτέ.

»Πάντως είναι ανιστόρητο να επιχειρεί κάποιος να εξομοιώσει τα φαινόμενα του ναζισμού ή του φασισμού ή τα φαινόμενα των αυταρχικών δικτατοριών της Νοτίου Ευρώπης, με τον κομμουνισμό ως σύστημα σκέψης και ως σύστημα κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης.

»Μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού έχει ανοίξει ένα μεγάλο πεδίο συζήτησης, αλλά αυτό φυσικά δεν επιτρέπει σε κανέναν να κάνει τέτοιου είδους ιδεοληπτικές αξιολογήσεις και να συνθηματολογεί με τέτοιον τρόπο.

»Το κείμενο αυτό είναι απαράδεκτο. Είναι ένα κείμενο που ελπίζω ότι θα καταψηφιστεί από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και χαίρομαι γιατί και οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ το κατεψήφισαν.

»Υπήρξαν δυστυχώς προβλήματα σε πολλές χώρες που μετά την πτώση των συστημάτων του υπαρκτού σοσιαλισμού επιχείρησαν να ποινικοποιήσουν αναδρομικά πολιτικές συμπεριφορές και στάσεις.

»Νομίζω ότι αυτό έχει οριστικά ξεπεραστεί και θα ήταν αδιανόητο, μιλώντας πάντα στο πλαίσιο του φάσματος του δημοκρατικού πλουραλισμού, να μιλούμε για ποινικοποίηση απόψεων και μάλιστα απόψεων που έχουν πολύ συγκεκριμένη ιστορική διαδρομή και ιστορική αναφορά.

»Είναι ένα θέμα που αφορά όλους τους δημοκρατικά φερόμενους και ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους, όλους δηλαδή εκείνους που σέβονται τις αξίες και τις παραδοχές του ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού που βασίζεται στην πολυφωνία, την ανεκτικότητα, σε όλα αυτά τα οποία προστατεύουμε μιλώντας για ευρωπαϊκό κοινωνικό δημοκρατικό κράτος δικαίου».

11 χρόνια μετά…

Για διαφοροποίηση από το αξιακό και ιστορικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατηγόρησε πριν μερικές ημέρες ο Ευάγγελος Βενιζέλος την κυβέρνηση, εστιάζοντας στην απόφαση του Σταύρου Κοντονή να μη συμμετάσχει στο «Διεθνές Συνέδριο για την Ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης των θυμάτων του ναζισμού και του κομμουνισμού» που διοργανώνει η Εσθονία στο πλαίσιο της Προεδρίας της ΕΕ.

Με ανάρτησή του στο Facebook, που τιτλοφορείται «Πόσο απέχει η Εσθονία;» ο κ. Βενιζέλος αναφέρει «υποθέτω ότι η Ελλάδα θα εκπροσωπηθεί στη συνάντηση των υπουργών Δικαιοσύνης που συγκαλείται την ίδια ημέρα και ο Έλληνας υπουργός είναι έτοιμος να εξηγήσει στους ομολόγους του τη διαφοροποίηση της χώρας μας από το πλαίσιο -αξιακό και ιστορικό- του ψηφίσματος που υιοθέτησε με μεγάλη πλειοψηφία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ανεξάρτητα από τη στάση που τήρησαν τότε οι Έλληνες ευρωβουλευτές».

«Αναρωτιέμαι αν η Ελλάδα θα εκπροσωπηθεί – και σε ποιο επίπεδο – στην εκδήλωση μνήμης ‘’για τα θύματα του σταλινισμού και του ναζισμού’’ που οργανώνεται την ίδια ημέρα, μια ώρα πριν την έναρξη της διάσκεψης στην οποία αρνήθηκε να μετάσχει το Ελληνικό Υπουργείο Δικαιοσύνης ή η άρνηση συμμετοχής περιλαμβάνει και την εκδήλωση αυτή λόγω ιδεολογικής διαφοροποίησης των θυτών» υπογραμμίζει και προσθέτει:

«Κυρίως όμως αναρωτιέμαι, συνεχίζει, τι είδους αντίδραση περιμένει η κυβέρνηση από την Εσθονία και άλλα κράτη – μέλη, ανάλογα με τις ειδικότερες ιστορικές ευαισθησίες καθενός που συμπίπτουν όμως στον κοινό παρονομαστή του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; «Αδιαφορία ή καταγραφή σε ένα αρχείο ‘’δοσοληψιών’’ αλληλεγγύης και αλληλοκατανόησης; Ποιος εθνικός στρατηγικός στόχος υπηρετείται με τον τρόπο αυτό και ποιά δημοκρατική και άρα παροδική κυβέρνηση νομιμοποιείται να προσδίδει ιδεολογικό ή μάλλον ιδεοληπτικό πρόσημο σε μια ολόκληρη χώρα τοποθετώντας την στο περιθώριο των κοινών ευρωπαϊκών αξιών και ιστορικών προσλήψεων;».

«Όταν θέλουμε να προτάσσουμε την Ευρώπη των αξιών, της Δημοκρατίας, των Δικαιωμάτων, του Κράτους Δικαίου, της κοινής ιστορικής συνείδησης και της αλληλεγγύης σε σχέση με την Ευρώπη της νομισματικής ένωσης και των αυστηρών κανόνων οικονομικής διακυβέρνησης, το λιγότερο που οφείλουμε να κάνουμε ως χώρα – ανεξαρτήτως της πολιτικής φυσιογνωμίας ή της σκοπιμότητας της εκάστοτε κυβέρνησης – είναι να αντιλαμβανόμαστε πώς έχει διαμορφωθεί ιστορικά το κοινό αξιακό υπόβαθρο της ΕΕ που ταυτίζεται με το ιστορικό, αξιακό και θεσμικό υπόβαθρο της φιλελεύθερης δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους δικαίου» καταλήγει η ανάρτησή του.

Προς απάντηση τα λόγια του το 2006. Εμείς δεν έχουμε τίποτα να προσθέσουμε…