Το διπλό στοίχημα Τσίπρα: Η βόμβα για Σημίτη και ο νέος μεγάλος στόχος

Στην αλά καρτ σπουδή για διερεύνηση υποθέσεων μέσα από το πρίσμα του «βολικού αντιπερισπασμού» επικεντρώνει το Μέγαρο Μαξίμου τη γραμμή άμυνας στις βολές της ΝΔ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που για μία ακόμη φορά ομογενοποιούνται απέναντι στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.

Για αυτό το λόγο εξάλλου και ο στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού και υπουργός Επικρατείας, Δημήτρης Τζανακόπουλος, χαρακτήρισε “πολιτική ανοησία” και προσπάθεια “αντιπερισπασμού” της ΝΔ την καταφυγή στην πρόταση για Εξεταστική.

Παρά το γεγονός ότι πρωταρχικής σημασίας για την Ηρώδου Αττικού επί του παρόντος, μετά τη συμφωνία, είναι η ενίσχυση του κλίματος δυναμικής ανάκαμψης της οικονομίας και οι αναπτυξιακές δράσεις που θα οδηγήσουν σε αυτήν, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχασε χθες την ευκαιρία να εξαπολύσει μύδρους κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, της Φώφης Γεννηματά διεμβολίζοντας και τη συγκολλητική τους ουσία, τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Σημίτη, με αφορμή τη συζήτηση για το πόρισμα της Προανακριτικής για τον Γιάννο Παπαντωνίου και την παραπομπή της υπόθεσης στην τακτική Δικαιοσύνη για ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Σε αυτήν ακριβώς τη λογική ο Πρωθυπουργός με μία αιφνιδιαστική παρέμβαση στην Ολομέλεια της Βουλής υπογράμμισε ακριβώς αυτό το οξύμωρο «σχήμα», πάνω στο οποίο πολιτεύονται κυρίως η ΝΔ αλλά εν μέρει και η Δημοκρατική Συμπαράταξη. Την ίδια ώρα που ζητούν Εξεταστική Επιτροπή για τις συνομιλίες του Πάνου Καμμένου με τον ισοβίτη για την υπόθεση του Noor1, για την οποία ακόμα δεν έχει διατυπώσει κανείς καν ποιο είναι το επίδικο, ποια είναι η κατηγορία για τον υπουργό Εθνικής Άμυνας για την οποία ζητούν να συσταθεί Εξεταστική, την ίδια ακριβώς ώρα όταν συζητιέται στη Βουλή μία υπόθεση με σαφείς ενδείξεις διαφθοράς, όπως αυτή του Γιάννου Παπαντωνίου, τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και η Φώφη Γεννηματά επέλεξαν να απουσιάζουν.

Και φυσικά, η επιλογή τους αυτή αποτέλεσε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Αλέξη Τσίπρα να υπογραμμίσει εμφατικά την αντίφαση λόγων και πράξεων των δύο πολιτικών αρχηγών και για άλλες υποθέσεις, όπως αυτές του ΚΕΕΛΠΝΟ, των εξοπλιστικών προγραμμάτων, του Ερρίκος Ντυνάν, της Siemens και των θαλασσοδανείων.

Η επιλογή του Πρωθυπουργού να σεντράρει πολύ σκληρά τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Σημίτη, ως τον άνθρωπο που έβλεπε τις μίζες εκατομμυρίων να περνούν από δίπλα του και το εύλογο ερώτημα «δεν γνώριζε τίποτα;» δεν είναι τυχαία. Ειδικά μετά τη «συμφιλίωση» Γεννηματά – Σημίτη στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η οποία κατά πολλούς αποδίδεται στην ανάγκη στήριξης που τυγχάνει πλέον ο πρώην πρωθυπουργός με αφορμή τα πρόσφατα δημοσιεύματα και τις καταγγελίες που εμπλέκουν τον ίδιο σε σκάνδαλο με μίζες.

Με τον τρόπο αυτό, ο Κώστας Σημίτης μετατρέπεται στον αδύναμο κρίκο της γειτνίασης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, και κανείς στο κυβερνητικό επιτελείο δεν φαίνεται διατεθειμένος να το αφήσει ανεκμετάλλευτο.

Προσήλωση στο στόχο της ανάπτυξης

Την ίδια ώρα πάντως, και παρά το γεγονός ότι από το βήμα της Βουλής ο Πρωθυπουργός έστειλε σαφές μήνυμα πως ούτε «με τη διαφθορά τελειώσαμε», ούτε «θα αφήσουμε κανέναν να μας κουνάει το δάχτυλο για ζητήματα διαφάνειας», η εντολή του στους στενούς συνεργάτες του είναι σαφής: Τροχάδην για την επομένη της συμφωνίας. «Πρέπει να εκμεταλλευθούμε και να αξιοποιήσουμε το θετικό μομέντουμ» είχε τονίσει εξάλλου στο υπουργικό συμβούλιο, με τη φράση να καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική, δεδομένης της διαρκούς αποκλιμάκωσης της απόδοσης των ελληνικών ομολόγων, που βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά κρίσης από το 2009 και κάθε μέρα πέφτουν.

Στο πλαίσιο αυτό, η προετοιμασία της πρώτης δοκιμαστικής εξόδου στις αγορές, η προσέλκυση επενδύσεων, η περαιτέρω ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και κυρίως της Υγείας, της Παιδείας και της επιδοματικής πολιτικής, η παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας μέσα από τα 13 περιφερειακά συμβούλια που θα ανοίξουν την αυλαία από την προσεχή εβδομάδα στην Κοζάνη της Δυτικής Μακεδονίας και η ενίσχυση της εργασίας και των εργαζομένων, προκειμένου η ανάπτυξη που όλοι ομολογούν πλέον πως θα επιτευχθεί, να είναι «δίκαιη», αντιδιαμετρικά αντίθετη με το σχέδιο των νεοφιλελεύθερων που θέλουν ανάπτυξη πάνω στα συντρίμμια της εργασίας, και υπέρ των πολλών είναι τα μεγάλα στοιχήματα για το Μαξίμου.