Κυπριακό: Ο καθωσπρεπισμός της ελίτ, ο Άιντε και ο Κοτζιάς

Ο… καθωσπρεπισμός της πολιτικής ελίτ στην Κύπρο είναι επί της ουσίας φοβικό σύνδρομο.

Τρόμαξε ο μικρόκοσμος του νησιού των πολιτικών της πεπατημένης όταν ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, αποφάσισε να δώσει ένα τέλος στα παρασκηνιακά τερτίπια του Έσπεν Μπαρθ Άιντε.

Να τον καταγγείλει για τη δράση και μεθοδεύσεις του με επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες.

Πανικοβλήθηκαν τα δυο μεγάλα κόμματα, οι περισπούδαστοι αναλυτές που περιμένουν στη στάση του λεωφορείου μήπως περάσει το όχημα που θα τους βα­πτίσει υποψήφιους Προέδρους της Δημοκρατίας και άρχισαν τα μουρ­μουρητά και κλαψιαρίσματα.

Κήρυξαν τον πόλεμο κατά του Έλληνα ΥΠΕΞ και τα ΜΜΕ της όποιας λύσης.

Γιατί; Επειδή ενοχλήθηκε, αντέδρασε, στις ενέργειες του Νορβηγού διπλωμάτη, αναφορικά με τις μεθοδεύσεις του αξιωματούχου του ΟΗΕ για την προώθηση της τουρ­κικής αξίωσης για εφαρμογή για Τούρκους πολίτες στην Κύπρο των τεσσάρων ελευθεριών που ισχύουν στην Ε.Ε.

Περαιτέρω, ο κ. Αιντε καταγγέλθηκε και για το γεγονός ότι έχει ισχυρισθεί σε επαφές του πως ευθύνεται η Ελλάδα και συγκεκριμένα ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς για την αποτυχία της Διάσκεψης της (πρώτης) Γενεύης, τον περασμένο Ιανουάριο.

Ένας ισχυρισμός που ποσώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Και όταν λίγες ημέρες πριν να αποστείλει την επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα, μιλώντας στη Λευκωσία χαρακτήριζε χωρίς να τον κατονομάσει τον κ. Αιντε, ως λομπίστα στην υπηρεσία της Τουρκίας, κάποιοι εδώ… ανατρίχιασαν.

Διερω­τήθηκαν πώς μπορεί «να τα βάζουμε με τον απεσταλμένο του Γενικού Γραμματέα».

Γι’ αυτούς οι ξένοι είναι στο απυρόβλητο και όταν ακόμη λειτουργούν ως λομπίστες.

Ο εχθρός δεν ήταν ο λομπίστας αλλά αυτός που είχε το θάρρος να τον καταγγείλει και ο οποίος επιβεβαιώθηκε πλήρως από τα γεγο­νότα.

Επιβεβαιώθηκε από το περιεχόμενο του εγγράφου που κατέθεσε προς τους εμπλεκόμενους ο Έσπεν Μπαρθ Άιντε.

Ο τελευταίος έχει προσωπική ατζέντα, ενώ κωφεύει σε όλες τις απόψεις που προέρχονται από Ελλάδα και Κύπρο.

Τώρα, όμως, αντιδρά και η Λευκωσία, η οποία ασκεί ως φαίνεται «εποχιακή πολιτική».

Αντιδρά η Λευκωσία που άλλα συμφωνεί, διαφορετικά τα ερμηνεύει (κατά το δοκούν) και πράττει στο τέλος αυτό που αντιλήφθησαν οι τρίτοι.

Στη Συμφωνία του Δείπνου της 4ης Ιουνίου, στη Νέα Υόρκη, αποφασίσθηκε να ετοιμαστεί ένα έγγρα­φο.

Είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι θα είναι «κοινό και συμφω­νημένο».

Ούτε κοινό είναι, ούτε συμφωνημένο.

Τώρα το έχει αποκηρύξει η Λευκωσία και δηλώνει πως δεν μπορεί να αποτελέσει βάση συζήτησης.

Έλεγε πως αποτελεί προϋπόθεση η παρουσίαση «κοινού εγγράφου» για να μεταβεί στη νέα Πενταμερή Διάσκεψη. Κι όμως θα πάει έστω και χωρίς έγγραφο.

Ο… καθωσπρεπισμός της πολιτικής ελίτ της Λευκωσίας βλάπτει σοβαρά το Κυπριακό.

Κι αυτό επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα. Εάν εξαιτίας των συνδρόμων καθωσπρεπισμού ή φοβισμού, επιλέγεται μια αδιέξοδη πορεία, το κόστος και τον λογαριασμό δεν πρέπει να τον πληρώσουμε όλοι.

Οι… εποχιακές πολιτικές οδηγούν σε αδιέξοδα.

Κώστας Βενιζέλος στον “Φιλελεύθερο”