Το σφυροκόπημα Τσίπρα στο Κέντρο – Γιατί έριξε δίχτυα στη Φώφη

Μπορεί το πρέσινγκ προς την πλευρά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης να επιχειρείται να γίνει αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από τη ΝΔ, ένεκα του timing με την υπόθεση του Noor1 και των καταγγελιών για τις τηλεφωνικές συνομιλίες του Πάνου Καμμένου, ωστόσο η πραγματικότητα στο σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου απέχει παρασάγγας.

Οι πιέσεις του Αλέξη Τσίπρα προς το χώρο της Κεντροαριστεράς είναι δεδομένες εδώ και πολύ καιρό και ουδεμία σχέση έχουν με τη συγκυρία της υπόθεσης, στην οποία η ΝΔ επιχειρεί να εμπλέξει τον επικεφαλής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Πάνο Καμμένο, υποβαθμίζοντας παράλληλα την ουσία της υπόθεσης και την λεπτομέρεια της ύπαρξης… δύο τόνων ηρωίνης.

Η ατμόσφαιρα εξάλλου στο πολιτικό σκηνικό δείχνει ότι αυτή στη στιγμή, ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να προσβλέπει σε κάποιον άλλον σύμμαχο, πέραν των συγκυβερνώντων Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Άλλωστε, αυτό αναδείχθηκε και μετά τις συναντήσεις που είχε ο Αλέξης Τσίπρας προ δυο εβδομάδων στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης που πέρασαν το κατώφλι του πρωθυπουργικού γραφείου συμφώνησαν ότι… διαφωνούν με τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και με την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Παρόλα αυτά, όπως λένε στελέχη που γνωρίζουν καλά τον σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου, η συγκεκριμένη προσπάθεια του πρωθυπουργού «δεν αφορά το αύριο, ούτε την επόμενη εβδομάδα, αλλά έχει χαρακτηριστικά στρατηγικά».

Δεν είναι μυστικό εξάλλου ότι στόχος του Αλέξη Τσίπρα είναι να επιβεβαιώσει την επικυριαρχία του στο χώρο της Κεντροαριστεράς, κλιμακώνοντας τις πιέσεις προς το ΠΑΣΟΚ και τη Φώφη Γεννηματά για μία κυβέρνηση προοδευτικών δυνάμεων την επομένη της εξόδου από το μνημόνιο.

Δεν πρέπει να θεωρείται τυχαία επίσης και η αναφορά του Ευκλείδη Τσακαλώτου για πολιτικές ενίσχυσης των μεσαίων στρωμάτων την επομένη της συμφωνίας, καθώς στο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν πως έχοντας “μπετονάρει” τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, μέσα από διαρκή προσπάθεια ενίσχυσής τους ακόμα και εντός μνημονιακών πλαισίων, τώρα σειρά πρέπει να πάρουν τα μεσαία στρώματα, τα οποία ομολογουμένως έχουν συμπιεστεί σημαντικά από την παρούσα κυβέρνηση.

Το δίλημμα, το οποίο ήδη έχει τεθεί και με το οποίο θα οδηγηθεί η χώρα στις κάλπες το 2019 είναι καθαρά “Αριστερά – Δεξιά”, δίλημμα το οποίο υπογράμμισε πριν από λίγες μέρες εκ νέου ο Πρωθυπουργός ενώπιον των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών.

Η διείσδυση εξάλλου του Αλέξη Τσίπρα και τα ευήκοα ώτα της προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρώπη, έρχονται σε πλήρη αντιδιαστολή με την ελληνική πραγματικότητα, στην οποία η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχει απωλέσει το προοδευτικό πρόσημο προς τέρψιν της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Σε κανέναν δεν περνά απαρατήρητο ότι η οικογένεια των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών διαρκώς ασκεί πιέσεις προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για σύγκλιση με την όμορρη πολιτική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ και την απαγκίστρωση από τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις του ΕΛΚ.

Ωστόσο, στην Ηρώδου Αττικού διαπιστώνουν πως το γεγονός αυτό δεν αποτελεί τόσο στρατηγική επιλογή της ηγεσίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, όσο των εσωτερικών δυνάμεων του παλαιού πολιτικού συστήματος, το οποίο επιμένει να επιχειρεί υπογείως τη δημιουργία ενός αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, προκειμένου να μπορέσει να επανέλθει στα κυβερνητικά έδρανα, αναβιώνοντας τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.

Για αυτό το λόγο και ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξή του στη Νέα Σελίδα άφησε σαφείς αιχμές για τους Ευάγγελο Βενιζέλο και Κώστα Σημίτη, οι οποίοι όπως είναι κοινά αντιληπτό εργάζονται με δική τους ατζέντα σε συνεννόηση με τις συντηριτικές δυνάμεις της Δεξιάς.

Η “πρόταση” πάντως, όπως πέρασε στον Τύπο, επί της ουσίας δεν αποτελούσε τόσο πρόταση όσο “άδειασμα” στη Φώφη Γεννηματά, η οποία επιμένει να μην παίρνει ξεκάθαρη θέση απέναντι στις εσωκομματικές μικρές και μεγάλες ανταρσίες της. Για αυτό το λόγο και ζήτησε να πάρει θέση επί των πολιτικών, ώστε να αποδειχθεί “εάν είμαστε από την ίδια πλευρά της Αβύσσου”, η οποία τη χωρίζει από τον Κυριάκο Μητσοτάκη κατά δική της ομολογία.

Αξίζει να σημειωθεί πως δεν είναι λίγοι αυτοί που διαβλέπουν πίσω από τα δίχτυα Τσίπρα μία προσπάθεια να ενεργοποιηθούν αντίρροπες δυνάμεις εντός του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ενόψει του επικείμενου Συνεδρίου, όπου θα τεθούν όλα τα ζητήματα επί τάπητος. Από τα πρόσωπα μέχρι τις στρατηγικές συμμαχίες και τις πολιτικές…

Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση επιχειρεί σε ανώτατο επίπεδο να διασφαλίσει τα κεκτημένα της στο χώρο της Κεντροαριστεράς και να θέσει προ των ευθυνών της την ίδια τη Φώφη Γεννηματά, δεδομένου ότι μία νέα ροπή προς τα Δεξιά είναι δεδομένο ότι θα αφήσει πεδίο δόξης λαμπρό για τον ΣΥΡΙΖΑ να διευρύνει την εκλογική του βάση προς το κέντρο, ενώ παράλληλα θεωρείται δεδομένο ότι θα συρρικνώσει έτι περαιτέρω την εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ.