Στυλιανίδης: Η κυβέρνηση Καραμανλή δικαιώθηκε με το βέτο στα Σκόπια

«Δικαιώθηκε η κυβέρνηση Καραμανλή με το βέτο στο Βουκουρέστι, τον Απρίλιο του 2008», δηλώνει, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Ευρυπίδης Στυλιανίδης, προσθέτοντας ότι «η θέση της Ελλάδας, όπως διαμορφώθηκε επί κυβέρνησης Καραμανλή, υπήρξε γόνιμη, σαφής και ρεαλιστική».

Αναφερόμενος στο βέτο που πρόβαλε η τότε κυβέρνηση στο Βουκουρέστι ο κ. Στυλιανίδης υπογραμμίζει ότι «η κυβέρνηση Καραμανλή τότε ανέλαβε μεγάλο πολιτικό κόστος διότι είχε το ανάστημα να βλέπει όχι τις επόμενες εκλογές αλλά τις επόμενες γενιές».

Ερωτηθείς για τον «νόμο Γαβρόγλου» ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης, ο οποίος έχει επίσης διατελέσει υπουργός Παιδείας, εκτιμά ότι «το υπουργείο Παιδείας έχει βάλει την όπισθεν» και εκτιμά ότι «σε μια εποχή που ο κόσμος τρέχει συνδέοντας τη γνώση με την αγορά εργασίας, ο συγκεκριμένος νόμος κλίνει, συρρικνώνει και μαραζώνει το ελληνικό πανεπιστήμιο λες και βγήκαμε μόλις από τη δικτατορία».

Με την ιδιότητά του ως πρώην βουλευτής Ροδόπης ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης αναφέρεται στην Τουρκία υπογραμμίζοντας ότι «η χώρα μας πρέπει να μάθει διπλωματικά να κεφαλαιοποιεί τη συνέπεια και την αφοσίωσή της στις συμμαχίες της κατοχυρώνοντας την γεωπολιτική της υπεραξία».

Τέλος, μιλώντας για την Θράκη, ο υποστηρίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «είναι το μεγάλο θύμα της κρίσης» και σημειώνει ότι «αλλοιώνεται καθημερινά η πληθυσμιακή ισοροοπία».

Ακολουθεί η συνέντευξη του Ευρυπίδη Στυλιανίδη στην Ευτυχία Αδηλίνη για το ΑΠΕ-ΜΠΕ:

Ερ. Κύριε Στυλιανίδη, τις τελευταίες μέρες παρατηρείται μία κινητικότητα σχετικά με την εξεύρεση λύσης στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Πιστεύετε ότι ήλθε πλέον η ώρα για οριστική επίλυση;

Απ. Η θέση της Ελλάδας, όπως διαμορφώθηκε επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή, υπήρξε γόνιμη, σαφής και ρεαλιστική. Υποστηρίξαμε μια κοινώς αποδεκτή λύση για όλες τις χρήσεις (Erga Omnes) με τέτοιο γεωγραφικό προσδιορισμό, που δεν θα αμφισβητεί ιστορικά, πολιτιστικά και εθνοτικά την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας και ξεκαθαρίσαμε ότι θα στηρίξουμε ποικιλοτρόπως τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό της γείτονος, εφόσον εγκαταλείψει την προκλητική εθνικιστική της συμπεριφορά και ρητορική. Εύχομαι και ελπίζω η νέα κυβέρνηση της ΠΓΔΜ με τη στάση της να αποδείξει έμπρακτα ότι ενστερνίζεται αυτή την αντίληψη του αλληλοσεβασμού και της καλής γειτονίας.

Ερ. Θεωρείτε ότι η Ελλάδα θα δικαιωθεί για το βέτο που πρόβαλε στο Βουκουρέστι, τον Απρίλιο του 2008, η κυβέρνηση Καραμανλή;

Απ. Η θέση της εκάστοτε ελληνικής ηγεσίας κρίνεται πάντα όχι με όρους εκλογικούς αλλά με όρους ιστορίας. Υπ’ αυτήν την έννοια η θέση Καραμανλή δεν αναφέρονταν μόνο στους ψηφοφόρους της εποχής, αλλά κυρίως στους νεκρούς και τους αγέννητους Έλληνες. Η κυβέρνηση μας τότε ανέλαβε μεγάλο πολιτικό κόστος, διότι η ηγεσία μας είχε το ανάστημα να βλέπει όχι τις επόμενες εκλογές, αλλά τις επόμενες γενιές. Υπ’ αυτή την έννοια έχει ήδη δικαιωθεί.

Ερ. Κύριε Στυλιανίδη, εκτιμάτε η Ελλάδα θα καταφέρει να πετύχει μία οριστική διευθέτηση του χρέους και την ένταξή της στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης μετά τις γερμανικές εκλογές;

Απ. Είναι δύο διαφορετικά ζητήματα. Η ποσοτική χαλάρωση είναι άμεση αναγκαιότητα για την πραγματική οικονομία και την ελληνική αγορά. Είναι κάτι που έπρεπε η κυβέρνηση να έχει επιτύχει με το κλείσιμο της αξιολόγηση ακόμα πριν τα Χριστούγεννα, όπως έλεγε, για να επιδιώκουμε τώρα την έξοδο μας στις αγορές και την επιστροφή στην κανονικότητα. Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός έβαλε επικοινωνιακά τον πήχη ψηλά και πέρασε από κάτω. Τώρα, για το χρέος. Όλα τα κράτη ζουν με χρέος. Το ζήτημα είναι αυτό, να είναι βιώσιμο και διαχειρίσιμο. Αυτό συνδέεται όχι μόνο με το απόλυτο μέγεθος του, αλλά και με τη σχέση που έχει ως προς το ΑΕΠ. Η Ελλάδα έχασε μια φορά την ευκαιρία να το κουρέψει το 2010 επί Παπανδρέου, όταν είχε σύμμαχο το ΔΝΤ και ισχυρή διαπραγματευτική θέση λόγω της κατοχής μεγάλου ποσοστού ομολόγων του Δημοσίου από τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Ελπίζω να μην ξαναχάσει την ευκαιρία της ελάφρυνσης του χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές, λόγω ελαφρότητας των διαπραγματευτικών χειρισμών. Πολλά εξαρτώνται και από μας τους ίδιους. Αν κινηθούμε με σχέδιο, συνέπεια και σοβαρότητα. Αν επιδεικνύουμε αποτελεσματικότητα στις πολιτικές μας και αποφασιστικότητα στις διαπραγματεύσεις μας που θα εδράζεται στην εθνική ενότητα, τότε θα κερδίζουμε φίλους, αξιοπιστία και έδαφος έναντι των δανειστών. Αν μπορέσουμε κατ΄ ελάχιστον να συνεννοηθούμε, είμαι βέβαιος ότι θα πετύχουμε πολύ περισσότερα από αυτά που πέτυχαν οι άλλοι Ευρωπαίοι (Πορτογαλία, Κύπρος, Ισπανία κ.λπ.). Κεντρικός μας στόχος πρέπει να είναι η μείωση των φόρων, η ενίσχυση της ρευστότητας της αγοράς μας, η πραγματική ανάπτυξη και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και εντέλει η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές, δηλαδή η ανάκτηση της πρωτοβουλίας των κινήσεων.

Ερ. Βλέπετε εφικτό τον στόχο εξόδου τις Ελλάδας στις αγορές πριν την λήξη του προγράμματος, όπως εκτίμησε και ο Κλάους Ρέγκλινγκ;

Απ. Είναι εφικτός, υπό προϋποθέσεις, τις οποίες δυστυχώς δεν μας έχει πείσει μέχρι σήμερα ότι πληροί αυτή η κυβέρνηση. Στο πεδίο αυτό τα λόγια και τα επικοινωνιακά τερτίπια δεν χωρούν. Χρειάζονται στιβαρές πολιτικές και μετρήσιμα αποτελέσματα.

Ερ. Μέσα σε αυτό το σκηνικό η ΝΔ πρέπει να συνεχίσει να ζητάει εκλογές;

Απ. Οι εκλογές διασφαλίζουν δύο στοιχεία: Αποκαθιστούν τη δυσαρμονία μεταξύ κυβέρνησης και εκλογικού σώματος σε μια στιγμή που η ισχυρή δημοκρατική νομιμοποίηση είναι αναγκαία για την ανασυγκρότηση της χώρας και την επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας. Φέρνουν στα πράγματα ως φαίνεται μια νέα νοοτροπία και αντίληψη, που δεν φρενάρεται από ιδεοληψίες και πιστεύει σ΄ αυτό που καλείται να εφαρμόσει. Αυτά τα δύο στοιχεία εγγυώνται μια καλύτερη πιστεύω διακυβέρνηση από τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ερ. Και μια που μιλάμε για εκλογές στις επικείμενες γερμανικές εκλογές, ποιο θεωρείτε το επικρατέστερο σενάριο; Κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών με τους Σοσιαλδημοκράτες ή με τους Φιλελεύθερους; Η δεύτερη εκδοχή πώς θα επηρεάσει την χώρα μας;

Απ. Σε κάθε περίπτωση βλέπω την εκλογική και ιδεολογική κυριαρχία της Άγγελα Μέρκελ και της Χριστινοδημοκρατίας. Από κει και πέρα είμαι βέβαιος ότι οι Φιλελεύθεροι είναι υπέρ μιας πιο αυστηρής συνταγής έναντι της Ελλάδας, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες υποστηρίζουν ότι ήλθε η εποχή για μια μεγαλύτερη χαλάρωση στην οικονομία. Ό,τι και να συμβεί όμως πιστεύω ότι η Γερμανία θα προσδιορίσει τη στάση της εσωτερικά με κριτήριο τα δικά της συμφέροντα. Έχει δυστυχώς παρέλθει ακόμα και στη Γερμανία ο καιρός που το κοινό ευρωπαϊκό καλό υπερίσχυσε των εθνικών ή μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Για μένα το νέο τοπίο ακόμα και των ενδοευρωπαϊκών σχέσεων θα το προσδιορίσει η ευρύτερη γεωπολιτική ισορροπία. Και φοβούμενοι ότι η Ελλάδα δεν έχει έναν «εθνικό νου» για να αξιοποιήσει το νέο ρόλο της στο χάρτη, ελπίζω η κινητικότητα των ΗΠΑ, της Τουρκίας, της Κίνας («πολιτική της ζώνης και του δρόμου»), της Ρωσίας κ.ά. να ξυπνήσουν την Ελλάδα από το λήθαργο της διαχείρισης και της εσωστρέφειας.

Ερ. Να περάσουμε και στα θέματα της παιδείας, και επικαλούμαι την ιδιότητά σας ως πρώην υπουργού Παιδείας. Η ΝΔ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι ο «νόμος Γαβρόγλου» για τα πανεπιστήμια «μας γυρίζει στο 1980» και ουσιαστικά «διώχνει από τα πανεπιστήμια διαπρεπείς ακαδημαϊκούς και επαναφέρει το άσυλο της ανομίας». Ποια είναι η γνώμη σας;

Απ. Το υπουργείο Παιδείας έχει βάλει την όπισθεν. Σε μια εποχή που ο κόσμος τρέχει συνδέοντας τη γνώση με την αγορά εργασίας, κλίνει, συρρικνώνει και μαραζώνει το ελληνικό πανεπιστήμιο, λες και μόλις βγήκαμε από τη δικτατορία. Οδηγός της πολιτικής τους, μια ξεπερασμένη αριστερή ιδεοληψία. Η ελευθερία ταυτίζεται με την ασυδοσία. Η τάξη και η λειτουργικότητα με την καταστολή. Η αξιοκρατία με την καταπίεση. Μια φοβική κυβέρνηση που κατατρέχεται από τις εμμονές της. Σε όλες τις χώρες σπάει το μονοπώλιο της ανώτατης εκπαίδευσης και στην Ελλάδα θωρακίζεται, δολοφονώντας όχι μόνο τα άξια ελληνικά μυαλά, αλλά φυλακίζοντας και τη χώρα στη μιζέρια. Στην Κύπρο, τα Βαλκάνια, την Τουρκία, τις πρώην κομμουνιστικές χώρες η απελευθέρωση της εκπαίδευσης δημιούργησε κινητικότητα, δημιουργικότητα και μια νέα πηγή για το ΑΕΠ, και στην Ελλάδα οι πολιτικές που προωθούνται μας εμποδίζουν να μετεξελιχθούμε σε διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο, ακυρώνοντας το βασικό συγκριτικό μας πλεονέκτημα, που είναι η παιδεία και ο πολιτισμός μας. Πιστεύω ακράδαντα, πως αν δεν ξεκινήσουμε από την απελευθέρωση της παιδείας μας κινδυνεύουμε να αυτοακυρωθούμε όχι μόνο οικονομικά, παραμένοντας η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης αλλά και εθνικά, ακυρώνοντας την προοπτική του διαχρονικού μας πολιτισμού. Δεν μπορούν να αποδώσουν πολιτικές που υπονομεύουν αξίες και φυλακίζουν το μέλλον σε κλισέ του παρελθόντος. Η ΝΔ έχει χρέος εθνικό να θέσει ως νέα εθνική προτεραιότητα την παιδεία, και πιστεύω ότι θα το πράξει. Πρέπει να σπάσει το κρατικό μονοπώλιο της ανώτατης εκπαίδευσης με τη δημιουργία ιδιωτικών και μικτών πανεπιστημίων και με την αναβάθμιση του δημόσιου εξωστρεφούς ΑΕΙ.

Ερ. Για τα πρόσφατα επεισόδια στο Μενίδι θα ήθελα να σας ρωτήσω. Έπρεπε να χάσει τη ζωή του ένα παιδί για να κινητοποιηθεί η Πολιτεία; Αυτό δεν ήταν ένα διαχρονικό πρόβλημα που καμία κυβέρνηση δεν το άγγιζε;

Απ. Πολλοί δεν έμαθαν να διαχωρίζουν το πολιτικό κόστος, την ανοχή στη διαφορετικότητα, τη φροντίδα για τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες, όπως οι Ρομά, και την εφαρμογή του νόμου. Πρέπει να φτάσουμε στην ανομία, στην αυτοδικία, στην αναρχία, στην απώλεια ζωών για να ξυπνήσει το σύστημα, κι αυτό για λίγες μέρες ή για λόγους εντυπώσεων; Έλεος. Αν ο καθένας έκανε σωστά τη δουλειά του δεν θα φτάναμε στα άκρα. Επαγγελματισμό και συνείδηση χρειάζεται. Κι αυτά όμως είναι θέμα παιδείας.

Ερ. Τι έκαναν οι κυβερνήσεις ΝΔ για τα θέματα παραβατικότητας;

Απ. Έκαναν σίγουρα περισσότερα, αλλά θα μου επιτρέψετε να μη μπω σε τέτοιες φθηνές συγκρίσεις. Το πρόβλημα είναι διαχρονικό και γενικευμένο. Χρειάζεται ριζική και συνολική αντιμετώπιση.

Ερ. Τι σημαίνει για την Τουρκία η απόφαση του Ερντογάν να στηρίξει το Κατάρ;

Απ. Η Τουρκία, προσπαθώντας να επιβάλει το ρόλο της ως περιφερειακή δύναμη, λειτουργεί για ακόμη μια φορά αιρετικά ως προς τις επιλογές των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και εν προκειμένω και των αραβικών χωρών στην περιοχή. Στο παρελθόν, όταν έκανε ανάλογες επιλογές στην Αίγυπτο με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους ή με το Ισλαμικό Κράτος ή τους Κούρδους, το βρήκε μπροστά της. Αυτή η πολιτική υψηλού ρίσκου αυξάνει τον ηλεκτρισμό στην περιοχή και δεν ξέρω που θα καταλήξει. Σε κάθε περίπτωση ο αναθεωρητισμός της γείτονας από την Ελλάδα δεν πρέπει να περνά ούτε απαρατήρητος, ούτε αναξιοποίητος, τουλάχιστον εκεί που μας θίγει ή μας αφορά. Η χώρα μας πρέπει επιτέλους να μάθει διπλωματικά να κεφαλαιοποιεί τη συνέπεια και την αφοσίωση της στις συμμαχίες της, κατοχυρώνοντας την γεωπολιτική της υπεραξία.

Ερ. Βλέπετε πιθανή τη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους;

Απ. Το θεωρώ πολύ πιθανό στην επικράτεια του Ιράκ και της Συρίας. Η αντίστοιχη εξέλιξη στην τουρκική επικράτεια είναι αυτό που τρομάζει τον Ερντογάν και εξηγεί τη νευρικότητα της Τουρκίας στην Κύπρο, τη Θράκη και το Αιγαίο. Εμμέσως πλην όμως σαφώς η Τουρκία απειλεί να μεταφέρει τη φωτιά από την Ανατολή στην αυλή της Ευρώπης, δηλαδή στα Βαλκάνια. Υπ’ αυτή την έννοια, η Ελλάδα δεν δικαιούται ούτε να αδιαφορεί, ούτε να κενολογεί, ούτε να επαναπαύεται βασιζόμενη στους άλλους.

Ερ. Φοβάστε για τυχόν θερμό επεισόδιο με τη γείτονα χώρα;

Απ. Φοβάμαι για τυχόν επεισόδιο και τις συνέπειες του, χωρίς όμως να με τρομάζει αυτό καθ’ αυτό το επεισόδιο. Πιστεύω στην ετοιμότητα των ενόπλων μας δυνάμεων. Ωστόσο εκτιμώ ότι κάτι τέτοιο θα είχε πολυεπίπεδες επιπτώσεις. Πρώτον θα κατάστρεφε τις διμερείς σχέσεις με αμφίπλευρες ζημίες στο εμπόριο, την ενεργειακή συνεργασία, την επιδείνωση της οικονομίας λόγω αύξησης των στρατιωτικών δαπανών, το μεταναστευτικό. Δεύτερον θα κατάστρεφε μια εξαιρετική τουριστική χρονιά που αναμένουμε. Τρίτον και σημαντικότερο θα αλλοίωνε την ατζέντα των διμερών ζητημάτων ανοίγοντας ίσως μονομερώς θέματα που αφορούν εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Τέλος θα κλόνιζε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη διεθνή συγκυρία την ενότητα της Νοτιανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ σε μια στιγμή που γιγαντώνεται με το ISIS η διεθνής τρομοκρατία και μεταβάλλεται η ευρύτερη γεωπολιτική ισορροπία.

Ερ. Ως πρώην βουλευτής μιας ιδιαίτερα ευαίσθητης περιοχής, της Θράκης, θα λέγατε ότι έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί στην περιοχή;

Η Θράκη είναι το μεγάλο θύμα της κρίσης από τη μία και της αδιαφορίας ή της ελαφρότητας του εθνικού κέντρου από την άλλη. Η ανεργία έχει διώξει μεγάλο και αξιόλογο μέρος του τοπικού πληθυσμού, κυρίως δε Χριστιανούς νέους επιστήμονες και επαγγελματίες. Αλλοιώνεται καθημερινά η πληθυσμιακή ισορροπία. Υπονομεύεται η δίκαιη και ισόρροπη εκπροσώπηση σε αυτοδιοικηκικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων σε βάρος των πρώτων, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την Ανοιχτή Δημοκρατική Κοινωνία που οικονομήσαμε όλοι μαζί τις τελευταίες δεκαετίες. Όλη αυτή η κατάσταση ανοίγει ορέξεις σε ξένα εθνικιστικά ή φονταμεταλιστικά κέντρα, που επιδιώκουν πλέον απροκάλυπτα την εκλογική χειραγώγηση της μειονότητας και την απόλυτη τουρκοποίηση Πομάκων και Ρομά. Δεν είναι καθόλου τυχαία η αναφορά Ερντογάν σε δημοψήφισμα στη Θράκη, σε σύνορα της ψυχής που διαφοροποιούνται από τα υφιστάμενα σύνορα και σε αμφισβήτηση ή διαφορετική ερμηνεία της Συνθήκης της Λοζάνης. Ο ελληνικός πολιτικός κόσμος πρέπει επιτέλους να συνεννοηθεί και να δράσει βάση εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου στη Θράκη, χωρίς άλλη καθυστέρηση. Η Θράκη πρέπει να μας ενώσει πριν να είναι αργά. Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη των πρωτοβουλιών τις οποίες οφείλει να αποσυνδέσει από τις φθηνές ψηφοθηρικές της πολιτικές.