Άλλη μία θλιβερή πρωτιά χαρίζουν στη χώρα μας οι υπάλληλοι της Βουλής, οι οποίοι είναι υπεράριθμοι σε σχέση με τους συναδέλφους τους στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
Αρνητική όμως είναι και η πρωτιά στη διαδικασία των προσλήψεων -μέσω ρουσφετολογικών μηχανισμών- καθώς και στα προνόμια που απολαύουν οι «ημέτεροι».
Οι περισσότεροι από τους 1.993 υπαλλήλους της Βουλής (μόνιμοι και έκτακτοι) είναι διορισμένοι με τις πλέον αναξιοκρατικές διαδικασίες, αφού αποτελούν προσωπικές επιλογές των «πατέρων του έθνους», αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας “Έθνος”.
Μια ματιά στα στατιστικά στοιχεία της τελευταίας εικοσαετίας δείχνει πως μία θέση στη Βουλή είναι ίσως ο καλύτερος ρουσφετολογικός διορισμός, κάτι που αποδεικνύεται από τη μεγάλη αύξηση του αριθμού των υπαλλήλων της. Το 1993 οι μόνιμοι υπάλληλοι δεν υπερέβαιναν τους 700, αλλά ο αριθμός τους άρχισε να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.
Το 2009, επί προεδρίας Φίλιππου Πετσάλνικου, οι μόνιμοι υπάλληλοι της Βουλής είχαν διπλασιαστεί και έφτασαν τους 1.361. Με τους μετακλητούς υπαλλήλους, τους αστυνομικούς και τους επιστημονικούς συνεργάτες των βουλευτών ο συνολικός αριθμός τους ανέβηκε στους 2.123. Πέντε χρόνια αργότερα, και ενώ η ανεργία φτάνει κοντά στο 30% από τη Βουλή έχουν χαθεί 130 θέσεις εργασίας με τον αριθμό των εργαζομένων, μόνιμων και μη, να φτάνει τους 1.993.
Συγκριτικά με τις άλλες χώρες της ευρωζώνης, η ελληνική Βουλή έχει το ρεκόρ σε αριθμό υπαλλήλων. Η μόνη χώρα που απασχολεί περισσότερους υπαλλήλους στο κοινοβούλιό της είναι η Γερμανία. Στην Μπούντεστανγκ εργάζονται 2.700 άτομα, αλλά η διαφορά είναι ότι το γερμανικό ομοσπονδιακό κοινοβούλιο έχει 631 βουλευτές.
Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο διαφορετική από τη Μάλτα, τη μοναδική χώρα στην οποία αναλογεί λιγότερος από ένας υπάλληλος για κάθε βουλευτή.
Αν η Μάλτα είχε 300 βουλευτές, όπως η Ελλάδα, θα της αρκούσαν 186 υπάλληλοι για να φέρουν τα καθήκοντά τους σε πέρας, δηλαδή λιγότεροι από το 10% όσων απασχολούνται στη χώρα μας. Η μοναδική χώρα με την οποία μπορεί να συγκριθεί η Ελλάδα είναι η Ολλανδία, όπου περίπου 1.000 εργαζόμενοι υποστηρίζουν το έργο 150 βουλευτών.
Τέλος, σημειώνεται ότι στις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης δεν γίνονται προσλήψεις από το παράθυρο. Στις ιστοσελίδες των κοινοβουλίων ανεβαίνει σχετική ανάρτηση κάθε φορά που ανοίγει μια θέση ενώ αναφέρεται ρητά και η διαδικασία της πρόσληψης.
Αναλυτικά οι υπάλληλοι ανά έδρες:
Γερμανία: 2.700/631
Ελλάδα: 1.993/300
Ιταλία: 1.458/630
Γαλλία: 1.300/577
Ολλανδία: 1.000/150
Βέλγιο: 600/150
Ιρλανδία: 450/166
Αυστρία: 380/183
Φινλανδία: 420/200
Πορτογαλία: 360/230
Κύπρος: 140/56
Λουξεμβούργο: 83/60
Μάλτα: 43/69