Τι σημαίνει η «Ασπίδα της Μεσογείου» που διεξάγει η Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ

Οι τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, με το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» και τα τουρκικά πολεμικά πλοία που «ασκούνται», δεν είναι όπως τα «αρμενίσματα» του παρελθόντος που απλά αποσκοπούσαν στην αμφισβήτηση της ελληνικής ή κυπριακής κυριαρχίας από την Τουρκία.

Αυτή τη στιγμή έχουμε να κάνουμε με μια τουρκική ναυτική επιχείριση σε εξέλιξη με την ονομασία «Ασπίδα της Μεσογείου».

Το ισλαμιστικό καθεστώς Ερντογάν ονομάζει «Ασπίδες» τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που πραγματοποίησε ή σκοπεύει να πραγματοποιήσει γύρω από τα νότια σύνορά του.

Οι στρατιωτικές αυτές επιχειρήσεις, όπως προπαγανδίζουν οι δημοσιογράφοι του τουρκικού καθεστώτος, έχουν στόχο να “προστατέψουν” τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Τουρκίας και να αποτρέψουν τη διχοτόμησή της.

«Ασπίδα του Ευφράτη»

Η πρώτη «Ασπίδα» που πραγματοποιήθηκε ήταν η «Ασπίδα του Ευφράτη», δηλαδή η τουρκική εισβολή στη βορειοδυτική Συρία.

Η «Ασπίδα του Ευφράτη» ξεκίνησε στις 24 Αυγούστου 2016 και ολοκληρώθηκε άδοξα στις 29 Μαρτίου 2017.

Με αυτή οι Τούρκοι κατάφεραν να «χωθούν» ανάμεσα στα υπό κουρδικό έλεγχο εδάφη στις περιοχές της Εφρίν και της Μανμπίτζ, αποτρέποντας την «ένωση» των κουρδικών εδαφών στη βόρεια Συρία σε ενιαία επικράτεια.

Ονομάστηκε «Ασπίδα του Ευφράτη» διότι φιλοδοξούσε να μπει «ασπίδα» σε όλη τη δυτική όχθη του Ευφράτη για να αποτρέψει την κουρδική επέκταση.

Αυτό δεν το κατάφερε, αλλά τη «ζώνη» που ήθελε ο Ερντογάν να δημιουργήσει στη βορειοδυτική Συρία, κατάφερε και την πήρε.

«Ασπίδα του Τίγρη»

Στις αρχές Απριλίου η ερντογανική εφημερίδα Yeni Safak έγραψε για την επικείμενη έναρξη της επιχείρισης «Ασπίδα του Τίγρη».

«Ασπίδα του Τίγρη» θα ονομαστεί, σύμφωνα με την εφημερίδα, η τουρκική εισβολή στο βόρειο και βορειοδυτικό το Ιράκ. [Διαβάστε αναλυτικά εδώ].

Η «Ασπίδα του Τίγρη», που σύμφωνα με τις προαναγγελίες της Yeni Safak έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει, θα στραφεί ενάντια στους Κούρδους του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK), που εδρεύουν στο ιρακινό Κουρδιστάν και στο βορειοδυτικό Ιράκ, στην περιοχή Σιντζάρ (ή Σινγκάλ) των Κούρδων ζωροαστριστών Γιαζίντι.

Πολεμικός χάρτης Συρίας-Ιράκ: Με κίτρινο χρώμα είναι τα εδάφη υπό κουρδικό έλεγχο. Το βέλος αριστερά, που δείχνει την περιοχή στη βορειοδυτική Συρία που είναι βαμμένη γαλάζια, υποδεικνύει που πραγματοποιήθηκε η “Ασπίδα του Ευφράτη”. Τα γαλάζια εδάφη είναι που κατέλαβε η Τουρκία. Το βέλος δεξιά στον χάρτη δείχνει την περιοχή που είναι σχεδιασμένη να πραγματοποιηθεί η επιχείριση “Ασπίδα του Τίγρη”. Ο καφέ θύλακας ανάμεσα στα κίτρινα κουρδικά εδάφη, στα σύνορα Ιράκ-Συρίας, είναι η περιοχή Σιντζάρ των Γιαζίντι. Με αυτές τις δύο κυρίως “σφήνες” (“Ασπίδες”) η Τουρκία φιλοδοξεί να “κόψει” τον κουρδικό διάδρομο. Οι Τούρκοι έχουν παραδεχτεί ότι σχεδιάζουν κι άλλες “Ασπίδες” στη βόρεια Συρία.

Τρόμος και στόχος του Ερντογάν ο «κουρδικός διάδρομος»

Η εφημερίδα Yeni Safak, που εκφράζει απόλυτα τις απόψεις του «Παλατιού» της Άγκυρας, έχει εξηγήσει ότι οι «Ασπίδες» έχουν στόχο να ματαιώσουν τον «κουρδικό διάδρομο», ή όπως τον αποκαλούν οι Τούρκοι «τρομοκρατικό διάδρομο».

Αναλαμβάνοντας οι Κούρδοι τoν έλεγχο των εδαφών τους στο βόρειο Ιράκ και στη βόρεια Συρία δημιουργούν μια ενιαία επικράτεια, που μοιάζει με διάδρομο, που ξεκινά από τη Μεσοποταμία και καταλήγει στην ανατολική Μεσόγειο.

Μέσα από αυτό τον διάδρομο λέγεται ότι νέοι αγωγοί, υπό την προστασία των Κούρδων, θα μεταφέρουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην ανατολική Μεσόγειο.

Εκεί, στην ανατολική Μεσόγειο, θα «περιμένει» ο υποθαλάσσιος αγωγός East Med για τη μεταφορά τους στην Ευρώπη.

Ο East Med θα προστατεύεται από την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Αίγυπτο.

Ο East Med δηλαδή δεν θα είναι ένας αγωγός για τη μεταφορά μόνο του φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη, όπως λέγεται μέχρι σήμερα, με κάποιους μάλιστα να τον κρίνουν κι ως «ασύμφορο», αλλά δυνητικά όλου του φυσικού αερίου της Μέσης Ανατολής.

Τι παρατηρήσατε μέχρι αυτή τη στιγμή; Ότι η λέξη Τουρκία απουσιάζει από παντού.

Μια συμμαχία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου «διαχειρίζεται» την ανατολική Μεσόγειο και παράλληλα οι Κούρδοι αναδεικνύονται σε σημαντικοί παίκτες σε Συρία και Ιράκ.

Οι Κούρδοι γίνονται παίκτες όχι μόνο γιατί είναι ένα αρχαίο έθνος 40 εκ. ανθρώπων χωρίς πατρίδα, διαμελισμένο μεταξύ Τουρκίας, Συρίας, Ιράκ και Ιράν, αλλά και γιατί οι Κούρδοι δεν είναι Άραβες ή Τούρκοι, είναι άριο (ιρανικό) φύλο, δηλαδή συγγενές των ευρωπαϊκών εθνών.

Ο τρόμος του Ερντογάν δεν έχει να κάνει μόνο με την περιθωριοποίηση της χώρας του, αφού οι σημαντικοί αγωγοί δεν θα χρειάζεται να περνάνε μέσα από το ανασφαλές έδαφός του, αλλά και γιατί θεωρεί ότι μια κουρδική επικράτεια κατά μήκος των νοτίων συνόρων της Τουρκίας σε Συρία και Ιράκ θα οδηγήσει, αργά ή γρήγορα και το τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν (νοτιοανατολική Τουρκία) στην απόσχιση.

Η μεγαλύτερη πληθυσμιακά κουρδική ομάδα ζει σε τουρκοκρατούμενο έδαφος.

Η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη διχοτόμηση και παράλληλα αποκλείεται από τις ενεργειακές πηγές.

Αυτή η «ασφυξία», ως «πνίξιμο» τη γράφει η Yeni Safak και έχει δίκιο, θα την οδηγήσει στη δεύτερη διχότομησή της (η γνωστή τριχοτόμηση όπως ευρέως γράφεται), με την ανατολική Θράκη και τα μικρασιατικά παράλια να διαχωρίζονται από την «καθυστερημένη» Ανατολία κι αυτά να εντάσσονται στην Ενωμένη Ευρώπη.

Τι θα απογίνει η Ανατολία; Ένα «μπάφερ στέιτ», ενδιάμεσο δηλαδή κράτος όπου εκεί θα «συγκεντρωθούν» οι εναπομείναντες σουνίτες Τούρκοι, μια χώρα φτηνού εργατικού δυναμικού, μία «Κίνα» δίπλα στην Ευρώπη, ένα κράτος ΕΟΖ (Ειδική Οικονομική Ζώνη).

Αυτή τη μοίρα τρέχει να προλάβει ο Ερντογάν και με «σφήνες» εισβολές, που ονομάζει «Ασπίδες», προσπαθεί να ανατρέψει τον σχεδιασμό.

Οι Τούρκοι έχουν προαναγγείλει δύο νέες εισβολές στο Ιράκ και τουλάχιστον μία ακόμα στη Συρία [διαβάστε εδώ].

Η πραγματικότητα «δείχνει» ότι στα σχέδιά τους είναι δύο ακόμα εισβολές στη Συρία. Μια ανατολικά του Ευφράτη και μία στη Χασάκα, στη βορειοανατολική Συρία.

Η ανάπτυξη αμερικανικών στρατευμάτων την Παρασκευή 28 Απριλίου κατά μήκος των συνόρων της Συρίας-Τουρκίας, στα εδάφη που ελέγχουν οι Κούρδοι στη βόρεια Συρία στο πλευρό των κουρδικών στρατευμάτων, ματαίωσε προς το παρόν αυτό το σχέδιο, που φαίνεται να είχε ξεκινήσει με τον βομβαρδισμό τα ξημερώματα της 25ης Απριλίου του γενικού επιτελείου των Κούρδων στη Συρία [διαβάστε εδώ].

Πληροφορίες αναφέρουν ότι αμερικανικά στρατεύματα θα αναπτυχθούν και στο πλευρό των Κούρδων στο βορειοδυτικό Ιράκ, στην περιοχή Σιντζάρ.

Ίσως αυτός είναι κι ο λόγος που δεν ξεκίνησε ακόμα η «Ασπίδα του Τίγρη» [διαβάστε εδώ].

Ο πλήρης «αποκλεισμός» των σχεδίων Ερντογάν ολοκληρώθηκε με την ανάπτυξη και ρωσικών στρατευμάτων στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας, στο βορειοδυτικό κουρδικό καντόνι της Εφρίν [διαβάστε εδώ].

Ο Ερντογάν είναι πλέον ακινητοποιημένος αλλά ευελπιστεί να το αλλάξει αυτό πείθοντας τον Ντόναλντ Τραμπ, στη συνάντησή τους στα μέσα Μαΐου, να «συνεργαστούν ενάντια στην τρομοκρατία», όπως λέει.

Στην πραγματικότητα ο Ερντογάν θα ζητήσει από τον Ντόναλντ Τραμπ να τον χρίσει νεο-οθωμανό σουλτάνο στην περιοχή, επιτρέποντάς του να υλοποιήσει τις παραπάνω «Ασπίδες», που στην τελική τους «φάση» θα προσαρτήσουν όλα τα κουρδικά εδάφη στη βόρεια Συρία και βόρειο Ιράκ στο νεο-οθωμανικό κράτος.

Έτσι η Τουρκία όχι μόνο δεν θα διαμελιστεί, αλλά θα γίνει υπερδύναμη. Το θέμα είναι εάν θέλει κανείς την Τουρκία υπερδύναμη.

«Ασπίδα της Μεσογείου»

Όσο ο Ερντογάν έχει ακινητοποιηθεί σε Συρία και Ιράκ, μην μπορώντας να κάνει βήμα, ξεκίνησε την επιχείριση «Ασπίδα της Μεσογείου» στην ανατολική Μεσόγειο στην κυπριακή ΑΟΖ.

Ότι οι Τούρκοι ονόμασαν τη ναυτική επιχείρισή τους «Ασπίδα της Μεσογείου» μας το είπαν οι ίδιοι.

Όπως μετέδωσε την Πρωτομαγιά το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων ANADOLU, με τίτλο «Από τον Ναύαρχο Μποστάνογλου, το μήνυμα “Ανατολική Μεσόγειος”», ο Αρχηγός ΓΕΝ, Ναύαρχος Μποστάνογλου παρακολούθησε τις σεισμικές έρευνες του σκάφους Barbaros Hayreddin Paşa στα ανοιχτά της “ΤΔΒΚ” [κατεχόμενα], γεγονός που έχει ιδιαίτερη σημασία, με την έννοια ότι επισημαίνει τα οφέλη και τα δίκαια της Τουρκίας στην περιοχή.

Αναλυτικά, στο δημοσίευμα αναφέρονται τα εξής:

«Ο Ναύαρχος Μποστάνογλου επισκέφτηκε τη φρεγάτα TCG Gaziantep και παρακολούθησε στα ανοιχτά της “ΤΔΒΚ” [κατεχόμενα] τις σεισμικές έρευνες του σκάφους Barbaros Hayreddin Paşa, κίνηση που στέλνει ισχυρά μηνύματα.

»Από το διαδικτυακό τόπο του [τουρκικού] ΓΕΝ ανακοινώθηκε ότι ο Ναύαρχος Μποστάνογλου επισκέφτηκε στις 26 Απριλίου την φρεγάτα TCG Gazi̇antep, η οποία έκανε περιπολία στο πλαίσιο της «Ασπίδας της Μεσογείου» και από τη φρεγάτα παρακολούθησε τις σεισμικές έρευνες του σκάφους Barbaros Hayreddin Paşa, στα ανοιχτά της «ΤΔΒΚ» [κατεχόμενα].

»Η πρόσφατη δράση της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο παρακολουθείται στενά από την Ελλάδα.

»Αυτά τα θέματα τέθηκαν στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ), το οποίο, μεταξύ άλλων, ασχολήθηκε με τη δράση του σκάφους Barbaros Hayreddin Paşa στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς και τα ανοιχτά της Κύπρου, που στον ελληνικό Τύπο ειπώθηκε ότι, σύμφωνα με το ΓΕΝ, αποτέλεσαν πεδίο βολών.

»Οι αξιωματούχοι χαρακτηρίζουν ως εντέλει επιτυχή, αυτή την κατάσταση, που αφορά στις προσπάθειες της Τουρκίας στο πεδίο αρμοδιότητάς της στην Ανατολική Μεσόγειο και στα δικαιώματα της Κύπρου.

»Η Διοίκηση των Ναυτικών Δυνάμεων από το 2006 μέχρι σήμερα πραγματοποιεί τη «Μεσογειακή Ασπίδα» με στόχο να προστατεύσει τα δικαιώματα και συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, να διασφαλίσει την αποτροπή παράνομων δραστηριοτήτων και να στηρίξει την ασφάλεια στη μεταφορά πετρελαίου σε Τσεϊχάν (Ceyhan) και Γιουμουρταλίκ (Yumurtalık).

»Η εν λόγω περιοχή, στο πλαίσιο της «Ασπίδας της Μεσογείου» ελέγχεται συνεχώς με συστήματα θαλάσσιας επιτήρησης εγκατεστημένα στην ξηρά, ενώ πλέουν στην περιοχή, φρεγάτες, καταδρομικά, περιπολικά σκάφη και υποβρύχια νέου τύπου.

»Στην «Ασπίδα της Μεσογείου» χρησιμοποιούνται ακόμα και συστήματα αέρος – θαλάσσης.

»Σε αυτό το πλαίσιο, το γεγονός ότι ο Αρχηγός ΓΕΝ, Ναύαρχος Μποστάνογλου επισκέφτηκε την φρεγάτα TCG Gaziantep, έχει, από αυτή την άποψη ξεχωριστή σημασία.

»Η επίσκεψη, στην οποία συμμετείχε και ο Ναύαρχος Veysel Kösele συνιστά, όπως σχολιάστηκε, απόδειξη ότι στην Τουρκία και την «ΤΔΒΚ» θα ληφθούν κάθε είδους μέτρα, προκειμένου να διασωθούν τα συμφέροντα και τα δικαιώματά τους στο πεδίο αρμοδιότητας τους.

»Η διοίκηση της νότιας Κύπρου [Κυπριακής Δημοκρατίας], αδιαφορώντας για τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων υπέγραψε κάποιες συμφωνίες για την παραγωγή και εξόρυξη υδρογονανθράκων με διεθνείς εταιρίες και κονσόρτιουμ, γεγονός που αύξησε την ένταση στην περιοχή.

»Σε αυτή τη συγκυρία, η επίσκεψη του Μποστάνογλου, εκτιμάται ότι συνιστά ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν θα επιτραπεί με κανέναν τρόπο στις ξένες εταιρίες να προχωρήσουν εντός του πεδίου αρμοδιότητας της Τουρκίας, χωρίς άδεια, σε οποιαδήποτε ενέργεια έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων.

»Εξάλλου, η έρευνα που θα πραγματοποιήσει η Τουρκία στο πλαίσιο διεθνούς δικαίου αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι η χώρα θα κάνει μέχρι τέλους χρήση των φυσικών δικαιωμάτων που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο».

Αυτό δηλαδή που κάνει η Τουρκία σε Συρία και Ιράκ, με τον στρατό και τους μισθοφόρους της, το κάνει με το Ναυτικό της στην ανατολική Μεσόγειο στην κυπριακή ΑΟΖ και με τον στρατό κατοχή της στην Κύπρο.

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκία μπορεί να εισέβαλε πέρσι στη Συρία και να προσπαθεί να εισβάλει στο Ιράκ, στην Κύπρο έχει μπει από το 1974.

Η Τουρκία με επιστολή στον ΟΗΕ προειδοποιεί με πόλεμο Ελλάδα και Κύπρο

Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα mignatiou.com, σε επιστολή του που κατέθεσε στα Ηνωμένα Έθνη ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας, Φεριντούν Σινιρλίογλου, η Άγκυρα ουσιαστικά εγείρει casus belli τόσο προς την Λευκωσία όσο και προς τις δύο εταιρείες που έχουν κερδίσει τον διαγωνισμό για το Οικόπεδο 6, καθώς όχι μόνο αμφισβητεί την δυνατότητα της Κύπρου για διενέργεια ερευνών, αλλά και αδειοδότησης των Οικοπέδων της Κυπριακής ΑΟΖ, αλλά δηλώνει με τον πιο επίσημο τρόπο στον ΟΗΕ ότι ένα μέρος του Οικοπέδου 6 ανήκει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα.

Αρκεί φυσικά και μόνο να κοιτάξει κάποιος τον χάρτη των Οικοπέδων της Κυπριακής ΑΟΖ, για να αντιληφθεί το μέγεθος της τουρκικής πρόκλησης, που ουσιαστικά θεωρεί ότι όλη σχεδόν η υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου διαμοιράζεται μεταξύ της Τουρκίας και της Αιγύπτου, με την Ελλάδα και την Κύπρο να περιορίζεται μόνο στην υφαλοκρηπίδα που συμπίπτει με τα όρια των χωρικών υδάτων των νησιών και της ίδιας της Κύπρου.

Ο Τούρκος διπλωμάτης επαναλαμβάνει την θέση την οποία έχει καταθέσει στον ΟΗΕ με ρηματικές διακοινώσεις, σύμφωνα με την οποία έχει δικαιώματα και συμφέροντα δυτικά του μεσημβρινού 32º16’18″Ε, στα όρια δηλαδή των χωρικών υδάτων της Κύπρου.

Ο Φεριντούν Σινιρλίογλου δηλώνει ακόμη ότι η Άδεια που προσέφερε η «ελληνοκυπριακή διοίκηση για το Οικόπεδο 6» στις 6 Απριλίου 2017 «δεν παράγει νομικά αποτελέσματα επί των ipso facto and ab initio κυριαρχικών δικαιωμάτων της Τουρκίας στην υφαλοκρηπίδα της για την έρευνα και εξόρυξη των φυσικών πόρων της.

Η επιστολή Σινιρλίογλου επισημοποιεί τις απειλές, καθώς αναφέρει ότι η Τουρκία είναι δεσμευμένη να προστατεύσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της και δεν θα επιτρέψει σε ξένες εταιρίες να πραγματοποιήσουν μη εξουσιοδοτημένες έρευνες υδρογονανθράκων και δραστηριότητες εξόρυξης στην δική της υφαλοκρηπίδα».

Η νέα αυτή τουρκική παρέμβαση γίνεται, την στιγμή που στην Κύπρο υπάρχει ενεργειακός οργασμός, με το νέο υπερσύγχρονο σεισμογραφικό σκάφος Ramform Hyperion να ξεκινά εντός των ημερών τις προγραμματισμένες έρευνές του στην Κυπριακή ΑΟΖ, η TOTAL προγραμματίζει τις πρώτες γεωτρήσεις στο Οικόπεδο 11 από τον Ιούλιο και, την ίδια στιγμή, το Barbaros συνεχίζει τις παράνομες έρευνες του στην υφαλοκρηπίδα της Κύπρου στον κόλπο της Αμμοχώστου.

Η Άγκυρα, με την στήριξη και του Έσπεν Άϊντε, επιχειρεί με απειλές και εκβιασμούς να επιτύχει το πάγωμα των ενεργειακών σχεδίων της Κυπριακής Δημοκρατίας και αναστολή της άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της, θέτοντας τα ως προϋπόθεση για την «πρόοδο» των συνομιλιών επί του Κυπριακού και δήθεν για να μην διαταραχθεί το κλίμα των συνομιλιών και η προοπτική επανάληψης μιας νέας Γενεύης.

Από Κύπρο έως βόρειο Ιράκ ένα μέτωπο

Από την Κύπρο, ανατολική Μεσόγειο, έως το βόρειο Ιράκ η Τουρκία βλέπει τον χάρτη ως «ενιαίο χώρο».

Και είναι πράγματι ενιαίος, όχι μόνο γιατί εκτείνεται κατά μήκος των νότιων συνόρων της Τουρκίας, αλλά και γιατί θα ενοποιηθεί οικονομικά και στρατιωτικά υπό τη Συμμαχία Αρχαίων Λαών (Ancient Nations Alliance – ANA) από την άλλη πλευρά των συνόρων.

Αυτό που βλέπουν οι Τούρκοι και οι μεγάλες δυνάμεις δεν το βλέπουν οι ντόπιοι «πρόθυμοι» στο «όνομα» της «αγάπης, φιλίας, ειρήνης και συνεργασίας των λαών».

Οι ίδιοι που πιέζουν σε μια «λύση» πάση θυσία στην Κύπρο, όταν την ίδια ώρα η Τουρκία είναι ασφυκτικά στριμωγμένη και δίνει μάχη με την επιβίωσή της.

Κάποιοι, δεν έχει σημασία εάν το κάνουν εις γνώση τους ή εάν έχουν άγνοια, πιέζουν για μια λύση τώρα στο Κυπριακό που ισοδυναμεί με φιλί ζωής στην Τουρκία.

Εκτός τόπου και χρόνου

Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκτός τόπου και χρόνου «αντίληψης» του Κυπριακού, όπως και όλου του ενιαίου κυπρομεσανατολικού μετώπου, οι πρόσφατες δηλώσεις της Σίας Αναγνωστοπούλου στην αμφιλεγόμενη κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης».

Στο «πονηρό» ερώτημα του δημοσιογράφου του «Πολίτη», «Είναι ξεκάθαρο πως μέσα στην ίδια την ελληνική κυβέρνηση υπάρχουν αντιλήψεις για την λύση του Κυπριακού όπως οι δικές σας, αλλά υπάρχουν και οι απόψεις του κ. Κοτζιά αλλά και του κ. Καμμένου. Να θεωρήσουμε δεδομένο ότι η αντίληψη που επικράτησε είναι αυτή του υπουργού Εξωτερικών και όχι η δική σας;», η Σία Αναγνωστοπούλου απάντησε:

«Είμαι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, και το κόμμα το οποίο εκπροσωπώ έχει ταχθεί ρητά και κατηγορηματικά, σε όλες τις συλλογικές αποφάσεις (συνεδρίων και ΚΕ), υπέρ της λύσης του Κυπριακού με διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

»Για τον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν αποτελεί πολιτική απόφαση να βρίσκεται στο πλευρό των δυνάμεων που στην Κύπρο παλεύουν γι’ αυτή τη λύση.

»Αυτό θα εξακολουθήσουμε να κάνουμε ως κόμμα. Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση εκφράζεται διά του πρωθυπουργού, ο οποίος πάντα τάσσεται και παλεύει υπέρ της λύσης με διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία».

Ας τονίσουμε αυτό που δεν έχει αμφισβητηθεί, ότι όποια πολιτική ακολουθείται αυτή την περίοδο στο Κυπριακό, που δεν είναι καθόλου ξέχωρο από το μεσανατολικό, τουλάχιστον η Τουρκία δεν το ξεχωρίζει, υπάρχει ενιαία και κοινή εθνική γραμμή που υπηρετείται από την κυβέρνηση και στην οποία έχει συμφωνήσει και η αντιπολίτευση.

Δηλαδή, δεν υπάρχει μια «γραμμή Καμμένου-Κοτζιά» από τη μία και μια «γραμμή» της Σίας Αναγνωστοπούλου, όπως πονηρά το ρωτά ο «Πολίτης».

Επιστροφή στην πραγματικότητα

Την πραγματικότητα μάς τη δείχνει ο χάρτης. Μας τη λένε όμως και οι Τούρκοι.

Τα τουρκικά πλοία στην Κυπριακή ΑΟΖ διεξάγουν την επιχείριση «Ασπίδα της Μεσογείου» και η Τουρκία απείλησε με πόλεμο Ελλάδα, Κύπρο και πετρελαϊκές εταιρείες.

Η επιχείριση «Ασπίδα της Μεσογείου» διεξάγεται παράλληλα με τις άλλες “Ασπίδες” της Τουρκίας.

Εν μέσω αυτή της πολεμικής ατμόσφαιρας που δημιουργεί η Τουρκία, με τις «Ασπίδες» του Ερντογάν, πώς κάποιοι τολμούν να καταλογίζουν στην ελληνική πλευρά ότι δεν θέλει την επίλυση του Κυπριακού;

Η Ελλάδα είναι που δεν θέλει ή μήπως είναι η Τουρκία που βαρά τα τύμπανα του πολέμου;

Στην πραγματικότητα δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιο «άλυτο» κυπριακό πρόβλημα αλλά με το άλυτο τουρκικό πρόβλημα.

Το Κυπριακό Ζήτημα θα επιλυθεί αφού επιλυθεί το τουρκικό πρόβλημα.

Γιατί η Τουρκία είναι εκείνη η χώρα που εντάσσει την Κύπρο στους ευρύτερους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς της, μην επιτρέποντας την ειρήνευση και την επανένωση του νησιού.

Πώς θα επιλυθεί το τουρκικό πρόβλημα; Ο Ερντογάν φαίνεται να το γνωρίζει καλύτερα από όλους και προσπαθεί να το «προλάβει» με τις «Ασπίδες».

Με την «Ασπίδα της Μεσογείου» σε εξέλιξη στην κυπριακή ΑΟΖ όχι μόνο δεν λύνεται τίποτα, περιπλέκεται ακόμα περισσότερο η κατάσταση.

Και δεν είναι ο Τσίπρας, ο Κοτζιάς ή ο Καμμένος που τα περιπλέκουν, είναι ο σουλτανοπρόεδρος που έχει αποφασίσει να οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα, είναι ολόκληρη η τουρκική ελίτ που έχει επιλέξει τα άκρα.