Οι Αλβανοί Τσάμηδες κατηγορούν την αλβανική αντιπολίτευση ως “υπηρέτες της Ελλάδας”

Σε έξαλλη κατάσταση ο πρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος των Αλβανών Τσάμηδων στην Αλβανία, Σπετίμ Ιντρίζι (Shpetim Idrizi), εξαπέλυσε επίθεση στους πολιτικούς του αντιπάλους στην Αλβανία τους οποίους κατηγόρησε ως “υπηρέτες” της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο πρόεδρος του PDIU (Κόμμα Τσάμηδων) και αντιπρόεδρος της Αλβανικής Βουλής Σπετίμ Ιντρίζι, σύμφωνα με δημοσιεύματα σε αλβανικές εφημερίδες, συναντήθηκε την Τρίτη με στελέχη του Παραρτήματος του Κόμματός του στα Τίρανα.

Στην ομιλία του, σχολιάζει η αλβανική εφημερίδα SOT, ο Ιντρίζι κατέστησε σαφές στον πρωθυπουργό Ράμα ότι θα παραμείνει στον κυβερνητικό συνασπισμό και θα συνεργαστεί προεκλογικά με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, μόνο σε περίπτωση που το Κόμμα του θα έχει τους δικούς του εκπροσώπους στις Επιτροπές καταμέτρησης των ψήφων, για τις εκλογές της 18ης Ιουνίου.

Παράλληλα, σημειώνει η αλβανική εφημερίδα, ο Ιντρίζι, μολονότι δεν κατονόμασε, άφησε αιχμές εναντίον του Σοσιαλιστικού Κινήματος Ολοκλήρωσης (Socialist Movement for Integration – Lëvizja Socialiste për Integrim, LSI) του Ιλίρ Μέτα (Ilir Meta), δηλώνοντας ότι το Κόμμα του δέχεται επιθέσεις διότι έχει πάρει δύο – τρεις Διευθύνσεις στη Δημόσια Διοίκηση, και μίλησε για “υπηρέτες των Αθηνών στα Τίρανα”.

Συγκεκριμένα, ο υποστηριζόμενος από το ισλαμιστικό τουρκικό καθεστώς του Ερντογάν ακροδεξιός πολιτικός δήλωσε:

«Πόσα πολιτικά κόμματα και πολιτικές προσωπικότητες των Τιράνων κάνουν τεμενά στους Έλληνες, μόνο και μόνο για να συρρικνώσουν, να αφανίσουν από το πολιτικό προσκήνιο, το μόνο πατριωτικό Κόμμα, όπως είναι το PDIU;

»Τρέχουν στην Αθήνα και μετά έρχονται εδώ φέρνοντας κάθε είδους ιδέες και projects που αποσκοπούν μόνο ένα πράγμα: την εθνική αφομοίωση.

»Αλλά εγώ το λέω εδώ μπροστά σε όλους σας: Το “τσάμικο” το οποίο εμείς υπερασπιζόμαστε, είναι το μικρότερο πρόβλημα γι΄ αυτούς.

»Ορισμένοι αξιωματούχοι των Τιράνων εργάζονται, όπως η Ελλάδα, για τον αφανισμό του “τσάμικου”.

»Η Αθήνα και οι υπηρέτες της Ελλάδας στα Τίρανα, δεν δουλεύουν μόνο για τον αφανισμό του “τσάμικου”, δουλεύουν για τον αφανισμό του Αλβανικού Ζητήματος» – δήλωσε ο ακροδεξιός Ιντρίζι.

Για την ελληνική κυβέρνηση δεν υπάρχει “τσάμικο ζήτημα”, όπως ισχυρίζονται οι ακροδεξιοί φιλότουρκοι ισλαμιστές Αλβανοί του PDIU (Party for Justice, Integration and Unity – Partia Drejtësi, Integrim dhe Unitet) που ιδρύθηκε το 2011.

Τσάμηδες ονομάζονταν οι κάτοικοι της Τσαμουριάς, περιοχής που συμπίπτει γενικά με την ελληνική Θεσπρωτία.

Μετά την απελευθέρωση της περιοχής από την οθωμανική κατοχή και την ενσωμάτωσή της στην Ελλάδα (1913) ο όρος προσδιόριζε κυρίως τους αλβανόφωνους μουσουλμάνους της περιοχής.

Οι αλβανόφωνοι Τσάμηδες μιλούσαν την τόσκικη αλβανική διάλεκτο, η οποία θεωρείται ότι έχει κοινή ρίζα με τα Ελληνικά. Οι Αλβανοί Τόσκηδες θεωρούνται συγγενικό φύλο των Ελλήνων.

Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Τσάμηδες μουσουλμάνοι αγάδες συμμετείχαν για πολλά χρόνια στον στρατό του Αλή Πασά του Ιωαννίνων.

Αργότερα ακολούθησαν αρκετοί απ΄ αυτούς το οθωμανικό στράτευμα του Ομέρ Βρυώνη και πολέμησαν ενάντια στους Έλληνες επαναστάτες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Μετά την ιταλική κατοχή της Αλβανίας το 1939, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες χρησιμοποιήθηκαν ως όργανο προπαγάνδας από το ιταλικό φασιστικό καθεστώς για να δικαιολογήσει την εισβολή στην Ελλάδα.

Κατά τη διάρκεια της κατοχής της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα (1941-1944), η πλειονότητα των Τσάμηδων συντάχθηκε με τις δυνάμεις του άξονα με αλυτρωτικούς σκοπούς, για τη δημιουργία της “Μεγάλης Αλβανίας”.

Ως απόρροια των ακροτήτων και των εγκλημάτων πολέμου που διαπράχθηκαν από Τσάμηδες εκείνο το διάστημα (1941-1943) σε συνεργασία με τις φασιστικές και ναζιστικές κατοχικές Αρχές, ο τοπικός χριστιανικός πληθυσμός είτε μεταναστεύει, είτε αντιστέκεται με τη δημιουργία μικρών αντιστασιακών ομάδων, ή εντάσσεται σε έναν από τους δύο ελληνικούς αντάρτικους στρατούς ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Στρατός) και ΕΔΕΣ (Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος).

Στις 17-18 Αυγούστου του 1944 διεξήχθη η μάχη της Μενίνας που ήταν η σημαντικότερη που δόθηκε από τις αντιστασιακές δυνάμεις κατά των Γερμανών κατακτητών στην Ήπειρο.

Εκεί οι ενωμένες δυνάμεις του ΕΔΕΣ νίκησαν τους Γερμανούς. Ανάμεσα στα θύματα καταμετρούνται και 86 νεκροί και αρκετοί αιχμάλωτοι ανάμεσα στους οποίους και 9 Τσάμηδες.

Μετά το τέλος του πολέμου, ολόκληρος ο πληθυσμός των μουσουλμάνων Τσάμηδων διέφυγε στην Αλβανία, λόγω της δοσιλογικής δραστηριότητας με αμφότερες τις φασιστικές ιταλικές και ναζιστικές γερμανικές Αρχές.

Οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στην Αλβανία και μικρότερος αριθμός στην Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στην Ελλάδα, από τους περίπου 20.000 Τσάμηδες που υπήρχαν προπολεμικά στην Θεσπρωτία, σύμφωνα με την απογραφή του 1951 είχαν παραμείνει μόνο 127. Μετά την πτώση του κομμουνισμού στην Αλβανία, οι Τσάμηδες ζητούν την επιστροφή τους στην Ελλάδα, αποκρύπτοντας ότι εγκατέλειψαν τη χώρα ως συνεργάτες των ναζί και για να γλιτώσουν την τιμωρία τους ως προδότες και εγκληματίες πολέμου.