ΣΥΡΙΖΑ: Κοινή παραδοχή η αναγκαιότητα απομείωσης του χρέους – Η ελληνική οικονομία ανακάμπτει

Πλέον είναι κοινή παραδοχή η αναγκαιότητα απομείωσης του χρέους παρ’ όλο που κάποιοι κύκλοι στην κεντρική Ευρώπη αρνούνται να το συζητήσουν λόγω των επικείμενων εθνικών τους εκλογών, σημειώνει στην Πολιτική Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής (11-12/2) ο ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι η Ελλάδα όμως πλέον δεν είναι μόνη της, διαθέτει συμμάχους σε σχέση με το παρελθόν.

«Η ανάγκη να ηττηθούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που κυριαρχούν σήμερα στην Ευρώπη και η αλλαγή των συσχετισμών, διαμόρφωσε την διαπραγματευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα η ελληνική οικονομία δείχνει ν’ ανακάμπτει παρότι τα προβλήματα στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα συνεχίζουν να υφίστανται.
Η ύφεση είναι μηδενική και η ανεργία έχει μειωθεί κατά 4 μονάδες», αναφέρει το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, σχολιάζοντας πως «οι πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν τη χώρα ως το τέλος του 2014 ταύτισαν τις πολιτικές τους επιλογές με τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες νόρμες, ακόμα και αν αυτές ήταν και είναι καταστροφικές. Συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να δίνουν “γη και ύδωρ”, συμπεριφερόμενοι με υποτέλεια, αδιαφορώντας εγκληματικά για την καταστροφή που έχουν επιφέρει στη χώρα».

Αναλυτικότερα, ολόκληρη η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής:

Διεθνές Περιβάλλον

Ο νέος χρόνος έδειξε από την αρχή ότι θα είναι κρίσιμος για την πορεία του τόπου και της Ευρώπης, αλλά και για τις διεθνείς σχέσεις γενικότερα, δεδομένων και των εκλογικών αναμετρήσεων όπως στην Γερμανία και την Γαλλία καθώς και του διαρκώς διογκωμένου ρεύματος του ακροδεξιού ευρωσκεπτικισμού. Η Ελλάδα παραμένει πυλώνας σταθερότητας σ’ ένα αποσταθεροποιημένο τόξο που ξεκινάει από τα Βαλκάνια και φτάνει μέχρι την Βόρειο Αφρική. Ο νεοφιλελευθερισμός και ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός δεν μπορεί να αποτελούν το υπόδειγμα για το μέλλον. Όσοι σήμερα επιμένουν στο ίδιο δόγμα, το μόνο που προσφέρουν είναι η διεύρυνση της κρίσης αντιπροσώπευσης μεταξύ των πολιτικών συστημάτων και των κοινωνιών. Η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, η εθνοκεντρική κατεύθυνση ψήφος υπέρ του Brexit στη Βρετανία, η ανάδυση της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς, αλλά και η συνέχιση του πολέμου στη Μ. Ανατολή καταδεικνύουν την επείγουσα ανάγκη ριζικών αλλαγών στην κατεύθυνση της διασφάλισης της ειρήνης, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, εξελέγη προβάλλοντας τη «νέα» συντηρητική ατζέντα ως «απάντηση στην παγκοσμιοποίηση και το μέχρι τώρα καθεστώς». Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ακραία αυταρχικό πλέγμα πολιτικής, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την καθολική ρήξη με το κράτος δικαίου σε ζητήματα κοινωνικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών, με ρητορεία που θέτει στο προσκήνιο την ισλαμοφοβία, τον σεξισμό και το ρατσισμό ακόμη και εναντίον μεγάλης μερίδας της ίδιας της αμερικανικής κοινωνίας (γυναίκες, λατίνοι, μουσουλμάνοι, ΛΟΑΤΚΙ). Ο Τραμπ παρόλο που έχει ήδη ακυρώσει την TPP (συμφωνία ελεύθερου εμπορίου του Ειρηνικού) και ζητά αναθεώρηση της NAFTA (συμφωνία ελεύθερου εμπορίου της Βόρειας Αμερικής), επιδιώκει την ίδια στιγμή τη σύναψη διμερών συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου, πιθανότατα με εξίσου επαχθείς ή και χειρότερους κοινωνικά και περιβαλλοντικά όρους, με τη Μ.Βρετανία και άλλες χώρες.

Μέσω του «προστατευτισμού» ο Τραμπ εκείνο που επιθυμεί δεν είναι η ανάσχεση του ανεξέλεγκτου ελεύθερου εμπορίου, αλλά η αναδιάταξη των κανόνων του διεθνούς εμπορίου σε μια κατεύθυνση υποκατάστασης του σημερινού μοντέλου διεθνών συμφωνιών από ακόμη πιο αντιδραστικές διμερείς συμφωνίες με ακόμη δυσχερέστερους όρους υποτέλειας έναντι των ΗΠΑ. Τα παραπάνω σηματοδοτούν την μετάβαση σε μια νέα περίοδο ανταγωνιστικών νομισματικών υποτιμήσεων, όπου οι ΗΠΑ και το δολάριο επιδιώκουν την απόλυτη κυριαρχία στο διεθνές περιβάλλον.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, αποτελούν πηγή ελπίδας οι συγκλονιστικές κινητοποιήσεις εναντίον των προθέσεων του Τραμπ εντός και εκτός ΗΠΑ. Η πρόκληση για τις δυνάμεις της ευρύτερης αριστεράς είναι η οικοδόμηση σχέσεων αλληλεγγύης και συνεργασίας με το κίνημα αυτό, προς όφελος της ειρήνης και της δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο.

Η Ε.Ε. εισέρχεται στο νέο διεθνές σκηνικό ευρισκόμενη σε βαθύτατη συστημική κρίση, με τα κοινωνικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες αιώνων, να αμφισβητούνται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Τα βασικά χαρακτηριστικά της κρίσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφορούν την έναρξη της διαδικασίας εξόδου της Βρετανίας, την ιταλική τραπεζική κρίση, την κρίση διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών, αλλά και τα κεντρικά ερωτήματα σε σχέση με την παραπέρα θεσμική και πολιτική υπόσταση της ΕΕ, σε μια περίοδο που η κραυγαλέα αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και η συνέχιση της κρίσης τροφοδοτεί την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, της δίνει κεντρικό ρόλο, ακόμη και επίδοξου διαχειριστή της εξουσίας σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Σ’ αυτό έχει συντελέσει και η υπερσυσσώρευση του πλούτου στις χώρες του Βορρά εις βάρος των λαών του Νότου.

Μετά από χρόνια νεοφιλελεύθερης συναίνεσης με τη Δεξιά, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με τα αδιέξοδα που προκάλεσε αυτή ακριβώς η στρατηγική της επιλογή. Μερίδα σοσιαλιστικών/σοσιαλδημοκρατικών κόμματων φαίνεται να αντιλαμβάνεται σήμερα το αδιέξοδο της στρατηγικής του «Μεγάλου Συνασπισμού» και διαφοροποιείται (όχι χωρίς αντιφάσεις) σε σημαντικά ζητήματα, σχετικά με τη στρατηγική της λιτότητας και του δημοσιονομικού αυταρχισμού.

Στη Γερμανία οι Σοσιαλδημοκράτες ενισχύονται σημαντικά μετά την ανάδειξη Σουλτς σε επικεφαλής της εκλογικής τους εκστρατείας. Το βάρος πέφτει στο SPD. Εάν θα επιλέξει τη συνέχιση του καταστροφικού για την Ευρώπη μεγάλου συνασπισμού με τη Χριστιανοδημοκρατία ή θα κάνει το ιστορικό βήμα για μια κυβερνητική προγραμματική συμφωνία με την Αριστερά και τους Πρασίνους. Η εκλογή του Μ. Αμόν στις προκριματικές εκλογές των Γάλλων Σοσιαλιστών αποτελεί θετικό βήμα προοδευτικής απάντησης της βάσης των Σοσιαλιστών έναντι της πολιτικής απαξίωσης του κόμματός τους λόγω της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής. Η υποψηφιότητα Αμόν θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά το πολιτικό σκηνικό στις προεδρικές εκλογές, εφόσον δρομολογήσει διεργασίες για μια κοινή προεδρική υποψηφιότητα της ευρείας Αριστεράς και οικολογίας, στη βάση ενός κοινού κυβερνητικού προγράμματος.

Πολιτική συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς

Αναγκαία κρίνεται η ενίσχυση των πρωτοβουλιών επιτάχυνσης και εμβάθυνσης της πολιτικής συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς μέσω της διεύρυνσης του πεδίου συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με δυνάμεις των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να ανοίξει τη συζήτηση στους κόλπους της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων για «δύσκολα» ζητήματα, που τίθενται επιτακτικά στην κορυφή της ευρωπαϊκής και διεθνούς ατζέντας και που σχετίζονται με μια ρεαλιστική και ταυτόχρονα ριζοσπαστική πρόταση για την επανεθεμελίωση της ΕΕ, τις συμμαχίες και το πρόγραμμα που μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτή την αλλαγή με αφορμή τα 60 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, μέχρι και επεξεργασίες για μια προοδευτική απάντηση στο δίλημμα «ελεύθερο εμπόριο ή προστατευτισμός».

Σε εξέλιξη βρίσκονται ήδη διεργασίες, όπως η πρωτοβουλία «Progressive Caucus» και η διοργάνωση διμερών και πολυμερών συναντήσεων και πρωτοβουλιών κεντρικού πολιτικού ή θεματικού περιεχομένου στο ευρωκοινοβούλιο. Η πρόσφατη απόφαση του 5ου Συνεδρίου του ΚΕΑ για τη διοργάνωση το φθινόπωρο του 2017 του «1ου Ευρωπαϊκού Πολιτικού Φόρουμ» στη Μασσαλία (πρόταση που υιοθετήθηκε χάρις και στην επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ) επίσης αποτελεί σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή, αρκεί να επενδυθεί με το αναγκαίο πολιτικό βάθος και να πλαισιωθεί από πολλαπλές παρόμοιες πρωτοβουλίες. Αντίστοιχα σημαντικό γεγονός θεωρείται η 2η σύνοδος συνεργασίας των μεσογειακών χωρών-μελών της ΕΕ.

Κυπριακό

Ο ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίζει τις πρόσφατες επαφές Αναστασιάδη-Ακιντζί, στις οποίες συμφωνήθηκε οι δυο πλευρές να εργαστούν συστηματικά για να προετοιμαστεί νέα διάσκεψη για το Κυπριακό στις αρχές Μαρτίου. Οι μέχρι τώρα συνομιλίες και η πρόοδος που έχει επιτευχθεί δείχνουν πως, εάν ξεπεραστούν εκατέρωθεν φόβοι και επιφυλάξεις, μπορούμε ρεαλιστικά να ελπίζουμε σε ευόδωση των συνομιλιών και επανένωση της νήσου.

Μια συμφωνία για την Κύπρο πρέπει να περιλαμβάνει την κατάργηση του συστήματος των εγγυήσεων και την σταδιακή αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων. Είναι αναγκαίο ωστόσο να βρεθούν και οι κατάλληλες ρυθμίσεις, που θα ικανοποιούν την ασφαλή συμβίωση των δύο κοινοτήτων. Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που επιδιώκεται ως λύση είναι η μόνη εφικτή, αλλά θα απαιτήσει προσπάθεια και καλόπιστη διάθεση από κάθε πλευρά για να υλοποιηθεί.

Προσφυγική κρίση

Το προσφυγικό ζήτημα αποτελεί διαχωριστική γραμμή, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο, ανάμεσα στις δυνάμεις που καλλιεργούν, προωθούν ή εφαρμόζουν ξενοφοβικές και ισλαμοφοβικές πολιτικές και στις δυνάμεις της αλληλεγγύης, σε αυτές που αντιλαμβάνονται ότι η υποδοχή των προσφύγων αποτελεί υποχρέωση και καθήκον, στοιχειώδη συμβολή στον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, σε έναν πολυπολιτισμικό κόσμο. Η χώρα μας και η κυβέρνησή της, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή αυτής της σύγκρουσης, στην πλευρά της έμπρακτης αλληλεγγύης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νεολαία του συμμετείχαν και συμμετέχουν ενεργά στο ευρύτατο κίνημα αλληλεγγύης, που συνέβαλε αποφασιστικά στη διαμόρφωση μιας άλλης αντίληψης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Σ’ αυτό το πλαίσιο καλούμε τις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν για την προσφυγική κρίση. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, με πολλαπλές πιέσεις και εκβιασμούς, με κλειστά σύνορα, με μια Ευρώπη που αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της, η χώρα μας, που βιώνει ταυτόχρονα μια βαθιά οικονομική κρίση, επιχειρεί να διαχειριστεί το προσφυγικό, σεβόμενη τις διεθνείς συνθήκες, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τη νομιμότητα.

Στηριζόμαστε στις θετικές πλευρές της δράσης μας και του απολογισμού, αναγνωρίζοντας επίσης λάθη και αδυναμίες (ακόμη και στην εφαρμογή ψηφισμένων νόμων), που μείωσαν την ορμή και τη δυναμική της αλληλεγγύης. Χρειάζεται, συνεπώς, επιτάχυνση στην εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου πολιτικού σχεδίου που δε θα αφήνει περιθώρια και θα είναι σε πλήρη πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση με το μέτωπο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, που δυστυχώς αναπτύσσεται, πολιτικοποιείται και επιτίθεται με σφοδρότητα. Στηρίζουμε και ενθαρρύνουμε τις τοπικές κοινωνίες που υποδέχονται και αγκαλιάζουν με ανθρωπιά τα προσφυγόπουλα σε όλα τα σχολεία της χώρας, χωρίς καμία εξαίρεση, που βάζουν στο περιθώριο τις μειοψηφικές, ξενοφοβικές και ρατσιστικές αντιλήψεις και ενισχύουν το διαφορετικό-θετικό παράδειγμα που αποτελεί η χώρα μας μαζί με τον ιταλικό λαό, σε σχέση με τη συνολική διαχείριση του προσφυγικού στην Ευρώπη. Τέλος, πρέπει να καταστεί σαφές ότι στην χώρα μας, η ναζιστική συμμορία της Χ.Α. επιλέγει το προσφυγικό και την ένταξη των παιδιών στην εκπαίδευση, για να βγάλει εκ νέου στο δρόμο τα τάγματα εφόδου.

Το πολιτικό σκηνικό στη χώρα

Η ΝΔ σε έναν διαρκή πόλεμο που στηρίζεται στο ψέμα και σε αγαστή συνεργασία με εγχώρια και εξωχώρια πολιτικά και μιντιακά συστήματα, κέντρα και παράκεντρα εξουσίας, επικεντρώνεται στο να εμφανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως πλήρως απομονωμένο και επικίνδυνο για τη χώρα. Το επιχειρούν αυτοί που απαξίωσαν τη Δημοκρατία και τις κοινωνικές κατακτήσεις στη χώρα, αυτοί που έχουν προνομιακές σχέσεις με τη διαπλοκή και τμήματα της ακροδεξιάς.

Η ΝΔ επικεφαλής της «συμμαχίας των προθύμων» παραμένει πιστή σε σκληρές νεοφιλελεύθερες απόψεις, εμφανίζοντας πλήρη ταύτιση αρκετές φορές με τις πιο ακραίες θέσεις των δανειστών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η άρνηση της ΝΔ να υπερψηφίσει για την εφάπαξ 13η σύνταξη στους χαμηλοσυνταξιούχους. Στην αντι-ΣΥΡΙΖΑ «συμμαχία των προθύμων», συντάσσονται ακόμη κάποιες ηγετικές ομάδες του ΠΑΣΟΚ και του εναπομείναντος Ποταμιού μαζί με ένα μεγάλο τμήμα των επιχειρηματικών και μιντιακών συμφερόντων.

Κατάσταση μαζικού κινήματος και κοινωνικών κινημάτων

Ο κόσμος των κινημάτων επί το πλείστον στήριξε την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ για μια άλλη πορεία όχι μόνο σε δημοσιονομικό επίπεδο αλλά και αξιακό. Σήμερα ένα μέρος του κόσμου αυτού βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής και προβληματισμού δίχως να έχει κάνει προς ώρας άλλη πολιτική επιλογή, δίνοντας ακόμα χώρο και χρόνο στην κυβέρνηση για να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τις προσδοκίες του. Το κίνημα της αλληλεγγύης παραμένει ισχυρό, με αιχμή την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Σε αυτό το σημείο έχουμε χρέος να ενισχύσουμε όλες τις δομές αλληλεγγύης, συμβάλλοντας στην ανασυγκρότηση τους τοπικά και κεντρικά. Tαυτόχρονα πρέπει να συνδυάσουμε τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες (K.Ε.Α, σχολικά συσσίτια, ελεύθερη πρόσβαση στο Ε.Σ.Υ) με τις δράσεις των δομών αλληλεγγύης.
Το μαζικό οργανωμένο κίνημα στους χώρους εργασίας αντιπροσωπεύει δυστυχώς ένα ελάχιστο μέρος των εργαζομένων (7% στον ιδιωτικό τομέα). Οι ηγεσίες των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων (παρ’ ότι ένα σημαντικό τμήμα ανθρώπων και συνδικάτων αγωνίζονται καθημερινά για την προάσπιση των όρων εργασίας), αδιαφόρησαν όλα αυτά τα χρόνια για τις πραγματικές εργασιακές συνθήκες και τα δικαιώματα, συμβάλλοντας έτσι στην χαμηλή πυκνότητα του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αριστερό, ριζοσπαστικό κόμμα οφείλει να ενισχύσει τον αυτόνομο ρόλο και το λόγο των κοινωνικών κινημάτων, καθώς ενεργοποιούν επιπλέον τμήματα της κοινωνίας προς μια προοδευτική κατεύθυνση. Η κοινωνία είναι ανάγκη ν’ αναλάβει πρωτοβουλίες για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας στο πλαίσιο της δίκαιης ανάπτυξης, του σεβασμού στο περιβάλλον και της κοινωνικής οικονομίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στις νέες προκλήσεις – Ένα ριζοσπαστικό σχέδιο προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Τον Σεπτέμβρη του 2015 οδηγηθήκαμε μετά από εκβιασμούς σ’ έναν επώδυνο συμβιβασμό και η συμφωνία ετέθη στην κρίση του Ελληνικού λαού. Το διακύβευμα ήταν, ποιος μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα την κρίση. Μια κυβέρνηση με νεοφιλελεύθερα χαρακτηριστικά ή μια κυβέρνηση με κοινωνική ευαισθησία, που μαζί με τη διαπραγμάτευση και την εφαρμογή της συμφωνίας θα υλοποιεί ένα παράλληλο κυβερνητικό πρόγραμμα, που θα έχει ως στόχο τη στήριξη των πιο αδύναμων, την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων εργαλείων για την επανεκκίνηση της οικονομίας και τον εκσυγχρονισμό των θεσμών και της διοίκησης. Ο λαός έδωσε την απάντηση του.

Είναι ανάγκη τα υπαρκτά προβλήματα της καθημερινότητας να μην υποβαθμίζουν το βασικό διακύβευμα για το ποια θα ήταν σήμερα η κατάσταση στο λαό αν το Σεπτέμβρη του 2015 είχε επιλεγεί η νεοφιλελεύθερη δεξιά για να κυβερνήσει τον τόπο. Μια κυβέρνηση η οποία έπρεπε πιεστικά να ανταποκριθεί στα μέτωπα της οικονομίας, του προσφυγικού και των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Η αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου στο ασφυκτικό πλαίσιο της επιτροπείας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δεδομένου ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και κρίση αξιών, χρειάζονται ριζοσπαστικές παρεμβάσεις θεσμικού χαρακτήρα με δημοκρατικό και συμμετοχικό προσανατολισμό που δεν συνεπάγονται δημοσιονομικό κόστος αλλά υποδηλώνουν προθέσεις και προσανατολισμούς.

Χρειάζεται στη συνείδηση του πολίτη να επαναφέρουμε την ηγεμονία των ιδεών και των αρχών μας. Από τον ατομισμό, την ιδιώτευση, την απαξίωση και την ανάθεση πρέπει να επαναφέρουμε στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και τα συλλογικά πρότυπα. Είναι ανάγκη να καταστεί σαφές, στον κάθε πολίτη ότι η έξοδος από το μνημόνιο είναι όχι μόνο στρατηγική μας επιδίωξη, αλλά η αναγκαία συνθήκη που θα μας ωθήσει προς το μέλλον μέσα από την παραγωγική ανασυγκρότηση με οικολογική συνείδηση, την επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους, την εδραίωση της κοινωνικής συνοχής στη χώρα και την οικοδόμηση ενός κράτους δικαίου, στην προοπτική του κοινωνικού μετασχηματισμού.
Η επιτυχία της κυβέρνησης θα κριθεί από τα βήματα που θα γίνουν στην αναβάθμιση του κοινωνικού κράτους και των θεσμικών τομών και αλλαγών. Ως πρώτη προτεραιότητα πρέπει να τεθεί η διαμόρφωση ενός πολιτικού σχεδίου. Ενός οραματικού σχεδίου που θα εμπεριέχει το αξιακό πλαίσιο της Αριστεράς και ταυτόχρονα θα περιγράφει τη θέση της χώρας στα νέα και υπό διαμόρφωση γεωστρατηγικά και τεχνολογικά παραγωγικά δεδομένα.

Η περιγραφή του σχεδίου συνεπάγεται έναν οδικό χάρτη, ένα συγκεκριμένο σχέδιο ρεαλιστικό και με πολιτικές επιλογές στρατηγικού χαρακτήρα. Τα μέτρα για την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης, καθώς και τα μέτρα για την διευκόλυνση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και επιχειρήσεων (όπως είναι ο εξωδικαστικός συμβιβασμός) το σχέδιο ενίσχυσης και ανασυγκρότησης του κοινωνικού κράτους, η υπεράσπιση της εργασίας, η δημοκρατική μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και του κράτους, η ενίσχυση και διεύρυνση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, η αποτελεσματική αντιμετώπιση της διαπλοκής, η συνταγματική αναθεώρηση, ο δημοκρατικός μετασχηματισμός, η δίκαιη ανάπτυξη και η αναδιανομή του πλούτου είναι επιλογές στρατηγικού χαρακτήρα και αφορούν την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση.
Η συνταγματική αναθεώρηση κινείται προς αυτή την κατεύθυνση και πρέπει να αναδειχθεί πιο πολύ από την κυβέρνηση για να αποτελέσει κτήμα όλων των στελεχών μας και για να καταγραφεί ισχυρά στην αντίληψη του λαού. Η συνταγματική αναθεώρηση πρέπει να οριοθετήσει ιδεολογικά την τομή ανάμεσα σε όσους στηρίζουν και προστατεύουν τα κοινωνικά δικαιώματα και το κράτος δικαίου και σε όσους είναι με το νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά. Η συντονισμένη και σχεδιασμένη προσπάθεια για τη διαμόρφωση ενός κοινωνικού μετώπου στη βάση της προστασίας του κοινωνικού κράτους έναντι του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς δίνουν στο πολιτικό μας σχέδιο προοπτική. Θεσμοί λαϊκής συμμετοχής με νομοθετικές πρωτοβουλίες, θεσμοί και πρωτοβουλίες για την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας μπορούν να διαμορφώσουν κινηματικές δράσεις σε διάφορους τομείς που θα φέρουν στο προσκήνιο το αξιακό πρόσημο της Αριστεράς και θα καθιστούν ευδιάκριτες τις διαχωριστικές γραμμές Αριστεράς-Δεξιάς. Η πάταξη της γραφειοκρατίας, η καταπολέμηση της διαφθοράς, η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και η βελτίωση των καθημερινών συνθηκών των πολιτών θα αναδείξουν και το διαφορετικό μοντέλο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Διαπραγμάτευση

Πλέον είναι κοινή παραδοχή η αναγκαιότητα απομείωσης του χρέους παρ’ όλο που κάποιοι κύκλοι στην κεντρική Ευρώπη αρνούνται να το συζητήσουν λόγω των επικείμενων εθνικών τους εκλογών. Η Ελλάδα όμως πλέον δεν είναι μόνη της, διαθέτει συμμάχους σε σχέση με το παρελθόν. Ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 απευθυνόμενος στον Ελληνικό λαό ζήτησε την ευθύνη της διακυβέρνησης, διακηρύσσοντας την ανάγκη να αλλάξει η Ευρώπη, για να συνεχίσει να υπάρχει.

Η ανάγκη να ηττηθούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που κυριαρχούν σήμερα στην Ευρώπη και η αλλαγή των συσχετισμών, διαμόρφωσε την διαπραγματευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα η ελληνική οικονομία δείχνει ν’ ανακάμπτει παρότι τα προβλήματα στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα συνεχίζουν να υφίστανται. Η ύφεση είναι μηδενική και η ανεργία έχει μειωθεί κατά 4 μονάδες.

Οι πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν τη χώρα ως το τέλος του 2014 ταύτισαν τις πολιτικές τους επιλογές με τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες νόρμες, ακόμα και αν αυτές ήταν και είναι καταστροφικές. Συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να δίνουν «γη και ύδωρ», συμπεριφερόμενοι με υποτέλεια, αδιαφορώντας εγκληματικά για την καταστροφή που έχουν επιφέρει στη χώρα.

Ο Κ. Μητσοτάκης ζητάει εκλογές διότι βιάζεται να παλινορθώσει το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα το οποίο συνδέεται με την κομματικοποίηση του κράτους, τα σκάνδαλα και την αναξιοκρατία. Κάθε μέρα που περνά, με την Αριστερά στην εξουσία το εν λόγω σύστημα χάνει και ένα «πάτημα» στον κρατικό μηχανισμό.
Η άνοδος της Αριστεράς στην εξουσία δεν ήταν αποτέλεσμα τυχαίου γεγονότος, αλλά αντίθετα αναδείχθηκε σαν μια ιστορική αναγκαιότητα, εξέφρασε τη συλλογική έκφραση της κοινωνίας για αλλαγή στο μοντέλο διακυβέρνησης, για μια προοδευτική απάντηση στο ζήτημα της εξόδου από την κρίση. Οφείλουμε να διατηρήσουμε τη δυνατότητα εναλλακτικής απάντησης, αριστερής διεξόδου απέναντι στην αντικοινωνική δεξιά πολιτική. Η παράλογη απαίτηση των δανειστών και ΔΝΤ για προνομοθέτηση, δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή από την κυβέρνησή μας. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλα μέτρα, έστω και αν αυτά θα ληφθούν τρία χρόνια μετά, και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα έχουν πιαστεί τα πλεονάσματα.

Αντίθετα, κρίνεται αναγκαίο ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο, που θα στοχεύει στην ενίσχυση των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων, με προμετωπίδα την υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και προφανώς την κατηγορηματική μας στάση έναντι απαιτήσεων για μαζικές απολύσεις. Σε κάθε περίπτωση οι τελικές αποφάσεις που αφορούν την διαπραγμάτευση θα ληφθούν μετά από συζήτηση στην ΚΕ και με σεβασμό στις συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες όπως αυτές ορίζονται από το καταστατικό του κόμματος μας.

Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να επαναλάβει σε όλους τους τόνους και σε όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν παρέχεται αλά καρτ και οφείλουν να προχωρήσουν στην εφαρμογή της ειλημμένης απόφασης περί των μεσοπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και να δηλώσουν τη δέσμευσή τους για την ομαλή ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος χωρίς παράλογες αξιώσεις για πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018 και νομοθέτηση προληπτικών μέτρων. Η κοινωνία των πολλών αντιλαμβάνεται τον αγώνα που δίνουμε και με κριτική διάθεση μας στηρίζει, παρά την ανήθικη επίθεση που δέχεται η κυβέρνηση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα ΜΜΕ.

Κόμμα – Κυβέρνηση

Ο ΣΥΡΙΖΑ στο 2ο Συνέδριό πήρε την απόφαση για υπέρβαση παθογενειών ως προς τη συλλογική του λειτουργία. Η ΚΕ στο δύσκολο αυτό δρόμο κρίνει αναγκαίο να υπάρχει μια ουσιαστική αμφίδρομη σχέση επικοινωνίας μεταξύ των Οργανώσεων Μελών και των εκλεγμένων πολιτικών οργάνων. Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει καμία ανοχή και επιείκεια σε τυχόν φαινόμενα που προσπαθούν να ακυρώσουν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Σ’ αυτό το πλαίσιο συγκροτήθηκε η Επιτροπή Διαφάνειας και η Επιτροπή Δεοντολογίας.

Στο ενιαίο πολιτικό κέντρο συμμετέχουν πλέον μέλη της ΚΕ, της ΚΟ και της Κυβέρνησης. Τα πολιτικά όργανα του κόμματος έχουν συμβάλλει μέχρι σήμερα με θετικό τρόπο στη συλλογική λειτουργία του τρόπου λήψης αποφάσεων και μάλιστα σε μία περίοδο έντονων πολιτικών εξελίξεων και ανασυγκρότησης του κόμματος, χωρίς ακόμα να έχουν εξαλειφθεί δυσλειτουργίες που σχετίζονται με την συλλογική λειτουργία και τον συντονισμό μεταξύ τους. Σε υλοποίηση της απόφασης για συντονισμό μεταξύ κόμματος και κυβέρνησης, συγκροτήθηκε Γραφείο Συντονισμού του κόμματος με την κυβέρνηση και την ΚΟ.

Ανασυγκρότηση του κόμματος

Με την ολοκλήρωση των Νομαρχιακών Συνδιασκέψεων και την εκλογή των νέων οργάνων σε νομαρχιακό και περιφερειακό επίπεδο καθώς και τη συγκρότηση των Τμημάτων όλα τα μέλη της ΚΕ θα έχουν συγκεκριμένη ευθύνη. Για την επανεκκίνηση των Τμημάτων του κόμματος για να μπορούν να επιτελέσουν το ρόλο τους και να συμβάλλουν στην παραγωγή πολιτικής πρότασης, χρειάζεται να υπάρξει συγκεκριμένος σχεδιασμός και εμπλοκή των μελών του κόμματος σε αυτά.

Για την καλύτερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία, την συνέργεια αλλά και τη διαμόρφωση ενιαίας πολιτικής πρότασης, διαμορφώνονται τομείς επεξεργασίας πολιτικής. Η Επιτροπή Πολιτικού Σχεδιασμού συστάθηκε μετά την εκλογή και συγκρότηση των κεντρικών οργάνων του κόμματος, που προέκυψαν από το Συνέδριο και λειτουργεί εισηγητικά προς την Πολιτική Γραμματεία . Το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς πρέπει να ιεραρχήσει τις προτεραιότητες του, ώστε να αποτελεί ένα ινστιτούτο θεωρητικών επεξεργασιών, αλλά και εκπαίδευσης των μελών του κόμματος. Έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνει σχέδιο προς αυτή την κατεύθυνση.

Η ΚΕ εγκρίνει τη συγχώνευση του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων & Θεμάτων Ειρήνης με το Τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής σε ένα νέο Τμήμα υπό τον τίτλο «Τμήμα Διεθνών Σχέσεων & Εξωτερικής Πολιτικής». Το νέο Τμήμα υπάγεται στον Τομέα Ευρωπαϊκών & Διεθνών Υποθέσεων, μαζί με τα Τμήματα 1) Ευρωπαϊκής Πολιτικής και 2) Ομογενειακών Θεμάτων (πρώην Τμήμα Ελληνισμού της Διασποράς). Η ΚΕ του κόμματος εφεξής θα συνεδριάζει τακτικά με συγκεκριμένη εισήγηση θεματικού περιεχομένου, ώστε να παίρνονται πολιτικές αποφάσεις για όλα τα θέματα της πολιτικής του κόμματος καθώς και ο τρόπος υλοποίησής τους. Ο προγραμματισμός των θεματικών συνεδριάσεων θα κατατεθεί στην επόμενη συνεδρίαση της Κ.Ε.

ΑΥΓΗ – 105,5 ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

Ο ρόλος της «Αυγής» και του «105,5 Στο Κόκκινο» είναι αναντικατάστατος, ιδιαίτερα τη σημερινή περίοδο της συστηματικής επίθεσης λάσπης και παραπληροφόρησης από μερίδα των ΜΜΕ. Η καθημερινή και συστηματική στήριξη τους από το Κόμμα, τα στελέχη, τα μέλη, τους φίλους και τις οργανώσεις του κρίνεται επιτακτική, στο πλαίσιο μιας πολύπλευρης και δυναμικής σχέσης μεταξύ Αυγής/Κόκκινου-ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να εκπονηθεί ένα σοβαρό σχέδιο οικονομικής βιωσιμότητας, συνεργειών και δημοσιογραφικής ανασυγκρότησης των Μέσων μας. Η ίδρυση ομίλου στα ΜΜΕ, πρέπει να αποτελεί τον τελικό στόχο μιας διαδικασίας που αφορά και στα δύο Μέσα. Η σύμπραξη και συνέργεια των 2 μέσων είναι στοιχεία απαραίτητα για την αναδιοργάνωσή τους, την οικονομική τους βιωσιμότητα και τη ριζική αναβάθμιση της παρέμβασής τους.

Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ

Η Κ.Ε. θέτει ως προτεραιότητα τη στήριξη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ για οργανωτική και πολιτική ανάπτυξη. Η οργάνωση νεολαίας, μετά την επανιδρυτική της Συνδιάσκεψη το Δεκέμβριο του 2015, μπήκε σε τροχιά οργανωτικής και πολιτικής ανασυγκρότησης. Βήμα-βήμα όρισε πολιτικές προτεραιότητες και κατεύθυνε την παρέμβασή της στην ανασυγκρότηση του μεγαλύτερου τμήματος των Οργανώσεων Μελών και στη δημιουργία νέων εκεί που δεν υπήρχαν, με έμφαση στην περιφέρεια. Ο κρισιμότερος κόμβος της οργάνωσης νεολαίας το επόμενο διάστημα είναι η διεξαγωγή του συνεδρίου της, στις 6-9 Απρίλη, στην Αθήνα. Στο πλαίσιο του Συνεδρίου, η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ θα πραγματοποιήσει καμπάνια εγγραφής νέων μελών και παρουσίασης των θέσεων της μέσα από εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Σε αυτή τη διαδικασία η συμβολή του κόμματος πρέπει να είναι ουσιαστική. Παράλληλα, με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής, τα μέλη του κόμματος των οποίων η ηλικία δεν ξεπερνά το 30ό έτος πρέπει να μεταφερθούν στη Νεολαία, έτσι ώστε να υπάρξει άμεση οργανωτική βοήθεια προς την Οργάνωση. Σε αυτή τη διαδικασία πρέπει να υπάρξει συνεργασία, του οργανωτικού γραφείου του κόμματος, των Νομαρχιακών επιτροπών και της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου.

Προσανατολισμός του ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη περίοδο

Όλες οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως πολίτες προερχόμενοι από μεσαία στρώματα που πιέζονται λόγω των μέτρων από την συμφωνία του Ιουλίου 2015, δεν επιλέγει τη ΝΔ ή κάποια άλλη πολιτική δύναμη, αλλά την αποχή ή και την αναμονή. Άμεση προτεραιότητά μας για το επόμενο διάστημα αποτελεί η επαναπροσέγγιση με αυτά τα στρώματα, αλλά και τους νέους ανθρώπους που τα προηγούμενα χρόνια έφεραν το ΣΥΡΙΖΑ στη σημερινή του θέση. Για τον λόγο αυτό, χρειαζόμαστε μια συντονισμένη εκστρατεία διαρκούς ενημέρωσης του κόσμου, ώστε να σπάει η καταιγιστική διαρκής διαστρέβλωση της πραγματικότητας από τα ΜΜΕ.
Η διαμόρφωση του κοινωνικού μετώπου στη βάση της προστασίας του κοινωνικού κράτους έναντι του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς πρέπει να υπηρετηθεί με όλες τις πρωτοβουλίες της επόμενης περιόδου. Για το λόγο αυτό προτείνεται η διοργάνωση δεκατριών περιφερειακών συνεδρίων. Απαιτείται σοβαρή μελέτη και εκπόνηση ενός σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση ανά περιφέρεια με συνδιαμορφωτή την ίδια την κοινωνία. Η πραγματοποίηση των 13 περιφερειακών συνεδρίων μπορεί να συνεισφέρει στην ολοκλήρωση και εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης. Για τις περιφέρειες των περιοχών του Βορείου Αιγαίου, Νοτίου Αιγαίου και Ιονίου θα υπάρξει ιδιαίτερος σχεδιασμός για την πραγματοποίηση των συνεδρίων λόγω της νησιωτικότητας.

Επίσης κρίνεται σκόπιμο το άνοιγμα της συζήτησης για την πρώτου και δευτέρου βαθμού αυτοδιοίκηση. Η Κ.Ε. σε επόμενη συνεδρίαση της θα καταλήξει στη στρατηγική και στο πολιτικό σχέδιο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Χρειάζεται μέσα στους επόμενους μήνες να συγκροτηθούν (όπου δεν υπάρχουν) αυτοδιοικητικές παρατάξεις σε όλους τους δήμους και τις περιφέρειες μέσα από κάλεσμα προς όλες τις δημιουργικές, κοινωνικές δυνάμεις για τη διαμόρφωση ενός προγραμματικού πλαισίου που θα απαντά στα πραγματικά προβλήματα των τοπικών κοινωνιών. Τέλος θεωρείται απαραίτητη η διαμόρφωση σχεδίου ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Το κόμμα με ειδική συνεδρίαση της Κ.Ε. πρέπει να κατευθυνθεί σε λογική επανεκκίνησης του συνδικαλιστικού κινήματος με απεύθυνση σε όλον τον προοδευτικό κόσμο της εργασίας που συλλογικά και ανιδιοτελώς πιστεύουν, εμπνέονται και μάχονται για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος με ταξικό προσανατολισμό και απέναντι σε κάθε λογική κυβερνητικού και πελατειακού συνδικαλισμού. Η ανάγκη το εργατικό κίνημα της χώρας να προσανατολισθεί στις νέες συνθήκες, η καχεξία, τα φαινόμενα έλλειψης ταξικού προσανατολισμού, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη λιτότητα που επέβαλαν τα μνημόνια, επιβάλουν απαραίτητες θεσμικές τομές.