Tζανακόπουλος: Ούτε εμείς ούτε η Ευρώπη αντέχουμε νέα κρίση

«Ούτε εμείς, αλλά ούτε και η Ευρώπη, αντέχουμε μια νέα φάση αβεβαιότητας και αναζωπύρωσης της κρίσης και μάλιστα τεχνητής», σημειώνει ο Δημήτρης Τζανακόπουλος σε συνέντευξή του στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα Newpost.gr, ασκώντας κριτική στη στάση του ΔΝΤ, αλλά και του Γερμανού υπουργού  Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος τονίζει ότι «η ελληνική κυβέρνηση προσέρχεται στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές με τις δεδηλωμένες θέσεις της. Και έχουμε δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν είναι δυνατόν να αποδεχτούμε παράλογες απαιτήσεις εκ μέρους των δανειστών, και ειδικά του ΔΝΤ, το οποίο ζητά προληπτική νομοθέτηση μέτρων ύψους 4 – 4,5 δισ. ευρώ».

«Από αυτή την τοποθέτηση δεν έχουμε υποχωρήσει ούτε σπιθαμή», υπογραμμίζει, επισημαίνοντας πως το κύριο διαπραγματευτικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι η ίδια η πραγματικότητα, δηλαδή οι επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας, «τις οποίες το ΔΝΤ φαίνεται να μην λαμβάνει υπόψη του όταν προβλέπει δημοσιονομικό κενό ύψους 2% για το 2019».

Ο Δ. Τζανακόπουλος σημειώνει πως ό,τι και να επιδιώκει το ΔΝΤ «θα ήταν προτιμότερο και για το ίδιο, και για την Ευρώπη, και για την Ελλάδα να αφήσει τις κωλυσιεργίες και το blame game και να πάρει άμεσα μια απόφαση ώστε να συνεχιστούν απρόσκοπτα και οι τεχνικές διαπραγματεύσεις».

Υπογραμμίζει ότι «η αποκλειστική ευθύνη για την καθυστέρηση αυτή τη στιγμή ανήκει στο ίδιο και στην διαρκή αμφιθυμία και αναποφασιστικότητά του», για να σχολιάσει ότι «κανένα πρόσχημα, λοιπόν, δεν μπορεί να διασκεδάσει αυτή την εντύπωση».

Εκτιμά ότι δεν πρόκειται να υπάρξει αναζωπύρωση μιας τεχνητής κρίσης, «παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κυρίου Σόιμπλε προς αυτή την κατεύθυνση», επισημαίνοντας ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών «πλέον είναι πολιτικά απομονωμένος, τόσο στην χώρα του, όσο και στην Ευρώπη».

Ο Δ. Τζανακόπουλος τονίζει ότι «η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως συμπαγής και ενιαία και στηρίζει ανεπιφύλακτα τις προσπάθειες της διαπραγματευτικής ομάδας, αλλά και του συνόλου της κυβέρνησης, για μια κοινωνικά βιώσιμη συμφωνία, χωρίς υποχωρήσεις στις παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ».

Απορρίπτει σενάρια για οικουμενικές κυβερνήσεις ή ακόμα και για δήθεν ψήφιση μέτρων με αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή, σημειώνοντας ότι «δεν έχουν καμία πραγματική βάση» και υπογραμμίζει πως «το μοναδικό σενάριο πάνω στο οποίο εργάζεται η κυβέρνηση είναι η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη:

Μετά τις τελευταίες συναντήσεις Ελλήνων αξιωματούχων με τους εκπροσώπους των δανειστών, η γραμμή «ούτε ένα ευρώ μέτρα» έχει αναθεωρηθεί;

Η ελληνική κυβέρνηση προσέρχεται στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές με τις δεδηλωμένες θέσεις της. Και έχουμε δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν είναι δυνατόν να αποδεχτούμε παράλογες απαιτήσεις εκ μέρους των δανειστών, και ειδικά του ΔΝΤ, το οποίο ζητά προληπτική νομοθέτηση μέτρων ύψους 4 – 4,5 δις ευρώ. Από αυτή την τοποθέτηση δεν έχουμε υποχωρήσει ούτε σπιθαμή. Και το κύριο διαπραγματευτικό μας επιχείρημα είναι η ίδια η πραγματικότητα. Οι επιδόσεις δηλαδή της ελληνικής οικονομίας τις οποίες το ΔΝΤ φαίνεται να μην λαμβάνει υπόψη του όταν προβλέπει δημοσιονομικό κενό ύψους 2% για το 2019. Το γεγονός ότι το 2016 φαίνεται να κλείνει με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης αλλά και με υπέρβαση του στόχου για πρωτογενή πλεονάσματα κατά τουλάχιστον 1% (όταν το ΔΝΤ έβλεπε ύφεση αλλά και πιθανή ενεργοποίηση του κόφτη) θα έκανε ακόμα και τους πλέον καλοπροαίρετους να αναρωτηθούν αν το θέμα του ΔΝΤ τελικά είναι η αξιοπιστία του προγράμματος ή αν απλώς θέλει να αποχωρήσει από αυτό χωρίς να πάρει και την αντίστοιχη ευθύνη της απόφασής του. Ό,τι όμως και να επιδιώκει θα ήταν προτιμότερο και για το ίδιο, και για την Ευρώπη, και για την Ελλάδα να αφήσει τις κωλυσιεργίες και το blame game και να πάρει άμεσα μια απόφαση ώστε να συνεχιστούν απρόσκοπτα και οι τεχνικές διαπραγματεύσεις. Διότι η αποκλειστική ευθύνη για την καθυστέρηση αυτή τη στιγμή ανήκει στο ίδιο και στην διαρκή αμφιθυμία και αναποφασιστικότητά του. Κανένα πρόσχημα, λοιπόν, δεν μπορεί να διασκεδάσει αυτή την εντύπωση.

Η μείωση του αφορολόγητου δεν είναι το κατ’ εξοχήν μέτρο που πλήττει τους αδύναμους οικονομικά;

Η μείωση του αφορολόγητου είναι μια από τις κλασικές εμμονές του ΔΝΤ το οποίο έχει μια συγκεκριμένη θεώρηση σύμφωνα με την οποία η φορολογική βάση δεν είναι αρκούντως διευρυμένη καθώς πολλά εισοδήματα, κυρίως ελεύθερων επαγγελματιών, αποκρύπτονται. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απόκρυψη εισοδημάτων στην Ελλάδα παραμένει ένα μεγάλο πρόβλημα, αν και η παρούσα κυβέρνηση έχει κάνει τεράστια βήματα στον τομέα αυτό. Και τα βήματα αυτά αποδίδουν όπως φαίνεται και από την υπεραπόδοση των εσόδων που επιτεύχθηκε το 2016. Η μείωση του αφορολόγητου αντίθετα στρέφεται κατά δικαίων και αδίκων και δεν μπορεί να επιλύσει ένα πραγματικό πρόβλημα που αφορά κυρίως τις φορολογικές διαδικασίες και τον φοροελεγκτικό μηχανισμό.

Ο κ. Χουλιαράκης είπε σε ομιλία του στο Λονδίνο ότι είναι προτιμότερη μια κακή συμφωνία τώρα παρά μια καλύτερη αργότερα; Συμμερίζεται η κυβέρνηση αυτήν την άποψη;

Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι ο κ. Χουλιαράκης δεν μίλησε ποτέ για κακή συμφωνία. Αυτό που είπε είναι ότι είναι προτιμότερη μια καλή συμφωνία τώρα από μια καλύτερη αργότερα. Με τον τρόπο αυτό θέλησε να εστιάσει, ίσως και καθ’ υπερβολή, στο γεγονός ότι ο χρόνος πιέζει όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Διότι ούτε εμείς αλλά ούτε και η Ευρώπη αντέχουμε μια νέα φάση αβεβαιότητας και αναζωπύρωσης της κρίσης και μάλιστα τεχνητής. Και αν μου επιτρέπετε μια πρόβλεψη, θα έλεγα ότι δεν πρόκειται να υπάρξει τέτοια αναζωπύρωση παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κυρίου Σόιμπλε προς αυτή την κατεύθυνση. Και τούτο διότι ο κ. Σόιμπλε πλέον είναι πολιτικά απομονωμένος τόσο στην χώρα του όσο και στην Ευρώπη. Θυμίζω τις δηλώσεις της Καγκελαρίου που προσεκτικά μεν αλλά με σαφήνεια τον αποδοκίμασε και φυσικά τη στάση του SPD: O κ. Γκάμπριελ, με χθεσινές δηλώσεις του άφησε εκ νέου σαφείς αιχμές κατά του Γερμανού Υποικ. Ταυτόχρονα και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο κ. Γιούνκερ τάχθηκε με σαφήνεια υπέρ της Ελλάδας λέγοντας ότι η χώρα μας τηρεί τη συμφωνία. Διαμορφώνεται επομένως ένας συσχετισμός που δεν θα επιτρέψει μια εξέλιξη που ελάχιστοι πλέον επιδιώκουν. Από ότι φαίνεται δηλαδή η Ευρώπη μαθαίνει από τα λάθη της. Ο μόνος σχεδόν που παραμένει αμετανόητος είναι ο κ. Σόιμπλε.

Παρά το ότι η προσοχή επικεντρώνεται στην προληπτική νομοθέτηση των μέτρων, η αποδοχή των υψηλών πλεονασμάτων του 3,5% δεν συνιστά εφαρμογή της πιο σκληρής λιτότητας;

Οι στόχοι για πρωτογενή πλεονάσματα γνωρίζετε ότι είναι άμεσα συνδεδεμένοι τη μελέτη βιωσιμότητας του χρέους. Η ελληνική κυβέρνηση δίνει ένα σκληρό διαπραγματευτικό αγώνα που δεν αφορά μόνο την αποφυγή νέων μέτρων και την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά και την αναθεώρηση προς τα κάτω των στόχων του προγράμματος που εξαρτάται από τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Η διαπραγμάτευση αυτή δεν έχει ολοκληρωθεί και τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί μέχρι να συμφωνηθούν όλα. Είναι αυτονόητο εξάλλου ότι σε καμία περίπτωση δεν θα υπερασπιστώ τα πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5%. Ωστόσο κάθε φορά πρέπει να κρίνουμε με βάση την προηγούμενη κατάσταση η οποία προέβλεπε πρωτογενή πλεονάσματα 4,5% από το 2016 και μέσο όρο πρωτογενών πλεονασμάτων 4% μέχρι το 2030. Αυτό σας θυμίζω είχε συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Σήμερα επομένως έχουμε ήδη μια συμφωνία που περιορίζει και την δημοσιονομική προσαρμογή και τη λιτότητα και η διαπραγματευτική προσπάθεια συνεχίζεται.

Τα πλεονάσματα του 3,5% σε συνδυασμό με τον κοφτή και για μετά το 2018 δεν αποτελούν εμμέσως τέταρτο Μνημόνιο; Δεν πρόκειται για απλή εποπτεία.
Σας είπα και προηγουμένως ότι δεν έχει συμφωνηθεί τίποτα σε ότι αφορά τους μεσοπρόθεσμους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων, ενώ ο δημοσιονομικός διορθωτής ισχύει μέχρι το 2018 οπότε και λήγει το πρόγραμμα. Αυτό εξάλλου που θα ήμασταν διατεθειμένοι να συζητήσουμε είναι η επέκταση του δημοσιονομικού διορθωτή για ένα ακόμα έτος ώστε να καμφθούν οι ούτως ή άλλως υπερβολικές και ακατανόητες απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Ωστόσο, ούτε τεχνικά ούτε ουσιαστικά πρόκειται εδώ για 4ο Μνημόνιο. Διότι το Μνημόνιο αποτελεί ένα πρόγραμμα η υλοποίηση του οποίου αποτελεί προϋπόθεση εκταμίευσης δόσεων από μια δανειακή σύμβαση με τον ESM. Εφόσον λοιπόν η Ελλάδα καταφέρει, και θα τα καταφέρει, να αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές χρήματος και να αναχρηματοδοτεί το χρέος της χωρίς στήριξη από τον επίσημο τομέα, δηλαδή τον ESM, δεν υπάρχει Μνημόνιο και ο έλεγχος των δημόσιων οικονομικών της θα γίνεται με βάση τους κανόνες που ισχύουν για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης.

Οι δηλώσεις Ξυδάκη επανέφεραν στο προσκήνιο το θέμα της δραχμής. Η δραχμή είναι ένα από τα σενάρια που επεξεργάζεται η κυβέρνηση;

Πρόκειται για μια συζήτηση την οποία η ΝΔ θέλει να συντηρεί αποσκοπώντας σε μικροπολιτικά οφέλη. Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξαν με τη στάση και τις επώδυνες επιλογές τους την ευρωπαϊκή προσήλωσή τους, βάζοντας το εθνικό και κοινωνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό. Θέλω ωστόσο να είμαι απολύτως ξεκάθαρος. Δεν υπάρχει κανένας τέτοιος σχεδιασμός από τη μεριά της ελληνικής κυβέρνησης. Το μοναδικό σενάριο στο οποίο δουλεύουμε είναι το σενάριο της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης.

Ο κ. Ξυδάκης εξάλλου με διευκρινιστική του δήλωση ξεκαθάρισε ακριβώς αυτό το πράγμα. Αυτό το οποίο είπε είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, το οποίο ορισμένοι έσπευσαν να παρερμηνεύσουν. Είπε, δηλαδή, ότι η στάση του ΔΝΤ δημιουργεί κινδύνους για την Ευρώπη, διότι έρχεται και προστίθεται σε ένα συνολικό ρεύμα ευρωσκεπτικισμού, το οποίο αναπτύσσεται σε ολόκληρη την ήπειρο. Πρόκειται λοιπόν για σχόλια κοινωνικού και όχι πολιτικού χαρακτήρα ή προαναγγελίες στρατηγικών επιλογών της κυβέρνησης. Επαναλαμβάνω λοιπόν και θα το επαναλαμβάνω συνέχεια. Η συζήτηση αυτή ευνοεί μόνο τον κ. Σόιμπλε ο οποίος και θεωρητικά τάσσεται υπέρ της δημιουργίας ακόμη και τεχνητών κρίσεων διότι αυτό κατά τη γνώμη του μπορεί να προωθήσει το σχέδιο του για μια Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων. Η στάση του αυτή είναι τόσο επικίνδυνη όσο και η στάση του ΔΝΤ. Και είναι γι’ αυτό το λόγο που ο Πρωθυπουργός χτες κάλεσε την γερμανίδα Καγκελάριο να τον επαναφέρει στην τάξη. Ενώ ήδη οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες δηλώνουν διά στόματος του κ. Γκάμπριελ ότι δεν θα επιτρέψουν ποτέ μια τέτοια εξέλιξη. Πρόκειται εδώ για μια σαφή μετατόπιση συσχετισμών υπέρ της Ελλάδας αλλά και υπέρ των δυνάμεων εκείνων που αποστρέφονται τα παιχνίδια με τη φωτιά στην πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης που μαστίζεται από πολλαπλές κρίσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες του newpost, 30 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται να ψηφίσουν νέα μέτρα. Ανησυχεί ο πρωθυπουργός για τις αντιδράσεις της κοινοβουλευτικής ομάδας του;

Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως συμπαγής και ενιαία και στηρίζει ανεπιφύλακτα τις προσπάθειες της διαπραγματευτικής ομάδας αλλά και του συνόλου της κυβέρνησης για μια κοινωνικά βιώσιμη συμφωνία, χωρίς υποχωρήσεις στις παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ.

Αν η διαπραγμάτευση δεν καταλήξει σε συμφωνία, είναι στις σκέψεις του πρωθυπουργού ο σχηματισμός από αυτή τη Βουλή κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας;

Το μοναδικό σενάριο πάνω στο οποίο εργάζεται η κυβέρνηση είναι η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. Τα σενάρια για οικουμενικές κυβερνήσεις ή ακόμα και για δήθεν ψήφιση μέτρων με αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή δεν έχουν καμία πραγματική βάση. Αντιθέτως, καλλιεργούνται με σχετικές διαρροές από τη Νέα Δημοκρατία και πολιτικές δυνάμεις που συνασπίζονται γύρω από τον κ. Μητσοτάκη, ώστε εν συνεχεία τα επίμαχα δημοσιεύματα που θα προκύψουν να γίνουν αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης και να βγουν στελέχη της ΝΔ να απορρίπτουν ανύπαρκτες προτάσεις. Η Νέα Δημοκρατία λοιπόν, μπορεί εάν θέλει να συνεχίσει να κυνηγά τη σκιά της, αλλά όσο και να το προσδοκά, δεν έχει την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να ψηφίσει τα νέα πρόσθετα μέτρα που ζητά το ΔΝΤ.

Η κυβέρνηση θα επιδιώξει συγκλίσεις με το ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Συμπαράταξη;

Σε ολόκληρη την Ευρώπη παρατηρείται σήμερα μια μετατόπιση των δυνάμεων της Σοσιαλδημοκρατίας, μια διαρκής απομάκρυνση της από τις δυνάμεις και τις πολιτικές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, του κύριου εκφραστή της οικονομικής ελίτ και ενός σκληρού ορντολιμπεραλισμού. Η εξέλιξη αυτή σχετίζεται φυσικά με τις κοινωνικές τάσεις αμφισβήτησης που εκφράζονται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης αλλά παίρνουν διαφορετικές πολιτικές εκφράσεις. Αλλού ενισχύουν δυνάμεις προοδευτικές όπως στην Ελλάδα ή την Πορτογαλία, αλλού ενισχύουν δυνάμεις της ακροδεξιάς και ενός εθνικιστικού ευρωσκεπτικισμού. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία φαίνεται να επηρεάζεται από αυτές τις εξελίξεις. Στη χώρα μας δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να συμμερίζεται αυτούς τους προβληματισμούς, αλλά ούτε και να ακολουθεί αυτή την τάση. Δεν έχει τολμήσει στιγμή να κάνει αυτοκριτική για τα λάθη του και την επιλογή της άνευ όρων προσχώρησης στον νεοφιλελευθερισμό. Δεν έχει ούτε μισή φορά αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την καταστροφική λιτότητα της πενταετίας 2010 – 2014 ούτε έχει αναγνωρίσει ως λάθος την συγκυβέρνηση με τη ΝΔ του κυρίου Σαμαρά. Το ΠΑΣΟΚ εξάλλου ήταν και παραμένει ένα βαθιά συστημικό κόμμα με άμεση πρόσδεση σε δίκτυα παραθεσμικής οικονομικής και πολιτικής εξουσίας στην Ελλάδα. Αυτά είναι χαρακτηριστικά εγγεγραμμένα στην ίδια του την ιστορία και το πολιτικό του προσωπικό. Δεν ξέρω βεβαίως αν αυτή τη στιγμή διεξάγεται μια εσωτερική μάχη στο ΠΑΣΟΚ ώστε να αλλάξει στάση και να προχωρήσει σε μια αλλαγή πορείας, να αναθεωρήσει τις στρατηγικές του επιλογές. Αν πράγματι συμβεί κάτι τέτοιο θα ήταν θετικό όμως με δεδομένο τον πρωταγωνιστικό ρόλο που παίζουν ακόμη πρόσωπα όπως ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Λοβέρδος δεν βλέπω πιθανή μια τέτοια εξέλιξη στο κοντινό μέλλον.

Ανησυχεί την κυβέρνηση η κλιμακούμενη ένταση με την Τουρκία;

Η κυβέρνηση παρακολουθεί στενά όλες τις εξελίξεις στη γείτονα και συνεχίζει χωρίς φόβο να επενδύει στη συνεργασία με την Τουρκία. Οι τελευταίες κινήσεις της Άγκυρας, είτε αποσκοπούν στο εσωτερικό της ακροατήριο είτε όχι, δεν προάγουν αυτό το κλίμα συνεργασίας, ούτε με τη χώρα μας αλλά ούτε και με την Ευρώπη. Η βούληση μας λοιπόν για συνεργασία δεν σημαίνει ότι θα κάνουμε εκπτώσεις σε ότι αφορά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και τον σεβασμό των διεθνών συνθηκών. Ο πρωθυπουργός έστειλε σαφές μήνυμα από τη Μάλτα και τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Η Ελλάδα είναι σταθερά αποφασισμένη να υπερασπιστεί με ψυχραιμία τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο πλαίσιο του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου, το οποίο παραβιάζεται από την άλλη πλευρά.

Στα νησιά είναι συνεχείς οι θάνατοι προσφύγων. Πώς σκοπεύει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση; Ο κ. Μουζάλας χαίρει ακόμα της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού;

Η ελληνική κυβέρνηση κάνει μια τεράστια προσπάθεια να διαχειριστεί την προσφυγική κρίση με όρους ανθρωπισμού, σεβασμού των δικαιωμάτων και των διεθνών συνθηκών. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η Συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας παρουσιάζει προβλήματα και ως προς την ουσία και ως προς την εφαρμογή της εξακολουθεί όμως να αποτελεί την μοναδική λύση σήμερα. Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο και ο αρμόδιος Υπουργός αλλά και το σύνολο της Κυβέρνησης προσπαθούμε να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να διασφαλίσουμε ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης αλλά και να ελαφρύνουμε το βάρος που σηκώνουν τα νησιά. Σε αυτή μας την προσπάθεια όμως δεν έχουμε πάντοτε σύμμαχο ούτε την Ευρώπη που δεν καταφέρνει να υιοθετήσει μια ενιαία αλληλέγγυα στάση, αλλά ούτε και τις τοπικές αρχές σε κάποιες περιοχές. Η προσφυγική κρίση όμως δεν είναι μια κατάσταση διαχειρίσιμη αν δεν συστρατευτούν όλες οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις. Η κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα, οι τοπικές αρχές, η κοινωνία των πολιτών αλλά και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Και δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι, ανάμεσα τους και δυνάμεις της ΝΔ που θέλουν να μετατρέψουν το προσφυγικό από διεθνές ζήτημα σε εσωτερικό πρόβλημα. Και με αυτόν τον τρόπο στρώνουν το χαλί στις δυνάμεις της ακροδεξιάς και ειδικά στην Χρυσή Αυγή. Αυτή την εξέλιξη δεν είμαστε διατεθειμένοι όμως να την επιτρέψουμε.

Η κυβέρνηση έχει πολύ ψηλά τον αγώνα της εναντίον της διαπλοκής. Από την άλλη, η αντιπολίτευση την κατηγορεί για τις συνεχείς αναλήψεις δημόσιων έργων από τον κ. Καλογρίτσα. Πώς απαντάτε σε αυτές τις κατηγορίες;

Η κυβέρνηση αυτή δεν κάνει μόνο λεκτικές επιθέσεις εναντίον της διαπλοκής. Έχει αποδείξει εμπράκτως τη βούληση της να βάλει μια τάξη στη χώρα. Έχουμε αναδείξει το θέμα του τριγώνου ΜΜΕ, πολιτικής εξουσίας και Τραπεζών, και μέσα από το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής, έχουμε προχωρήσει τις έρευνες για το σκάνδαλο του ΚΕΕΛΠΝΟ, ενώ γίνονται όλοι οι απαραίτητοι διοικητικοί έλεγχοι παράλληλα με την έρευνα από την δικαιοσύνη για το σκάνδαλο της Novartis. Και αυτές είναι μόνο οι ενέργειες που φαίνονται. Διότι ταυτόχρονα γίνονται τεράστια βήματα και για την καταπολέμηση της οργανωμένης φοροδιαφυγής με τον έλεγχο των διαφόρων λιστών αλλά και για τον περιορισμό του λαθρεμπορίου. Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο από το λαθρεμπόριο καπνικών έχουμε καταφέρει να δεκαπλασιάσουμε τα έσοδα μας καθώς οι βεβαιώσεις έχουν αγγίξει τα 600 εκατομμύρια από 60 εκατομμύρια το 2014. Όλα τα παραπάνω εξηγούν εξάλλου και τις εξαιρετικές επιδόσεις των εσόδων για το 2016.

Τώρα σε ότι αφορά τις καταγγελίες της ΝΔ έχουν κατά τη γνώμη μου μοναδικό στόχο να προκαλέσουν εντυπώσεις. Και θα ήταν φρόνιμο η ΝΔ να προσέχει περισσότερο όταν μιλά για διαπλοκή διότι αποκαλύπτει τον δικό της τρόπο λειτουργίας όταν ήταν κυβέρνηση. Σήμερα και καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της παρούσας κυβέρνησης σε κάθε ανάθεση έργου έχουν τηρηθεί οι προβλεπόμενες διαδικασίες και έχουν αναλάβει τα έργα όποιοι έχουν μειοδοτήσει. Και είναι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο που τα έργα προχωρούν μετά από στασιμότητα 4 ετών και θα ολοκληρωθούν εντός των συμφωνημένων με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ημερομηνιών. Ένα μόνο σχόλιο για το τέλος: Σε σχέση με τα έργα του για την Εθνική Οδό Πάτρας Πύργου θα έπρεπε να έχετε υπόψη σας ότι καμία σύμβαση δεν έχει υπογραφεί. Ολοκληρώθηκαν απλώς οι τέσσερις από τις οχτώ διαγωνιστικές διαδικασίες και απομένουν οι άλλες τέσσερις, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει ο έλεγχος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Ο αρμόδιος Υπουργός για τα έργα υποδομών ο κος Σπίρτζης εξάλλου έδωσε το σύνολο των φακέλων των διαγωνισμών στους επιθεωρητές δημοσίων έργων και στον εισαγγελέα με δική του πρωτοβουλία. Και ξέρετε γιατί; Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχει τίποτα να κρύψει. Διότι η διαδικασία και η απαρέγκλιτη τήρηση του νόμου αποτελούν το πιο καταιγιστικό επιχείρημα απέναντι σε κάθε συκοφάντη.

Πηγή: newpost.gr