Κακλαμάνης: Αυτό είναι το παρασκήνιο με τον Παπαδήμο και τις Κάννες

Με μια τρισέλιδη ανακοίνωσή του ο Απόστολος Κακλαμάνης αποκαλύπτει το παρασκήνιο των διαβουλεύσεων, μετά την παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου όπως ο ίδιος το γνωρίζει.

Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής συμφώνησε, αρχικά, στην πρόταση των Παπανδρέου – Σαμαρά να αναλάβει πρωθυπουργός της μεταβατικής κυβέρνησης και στη συνέχεια εξηγεί τους λόγους που χάλασε η συμφωνία.

Διαβάστε όλη την ανακοίνωση:

«Διάφορα δημοσιεύματα δηλώσεων ή ρεπορτάζ, αναφερόμενα στην παραίτηση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπό τον κ. Γιώργο Παπανδρέου και τις διεργασίες που κατέληξαν στη μεταβατική κυβέρνηση υπό τον κ. Λουκά Παπαδήμο, ανακριβολογούν.

Η αλήθεια έχει ως εξής:
Το πρωί της 8ης Νοεμβρίου 2011, ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου με κάλεσε στο γραφείο του στη Βουλή και μου ανακοίνωσε την απόφασή του όπως, για λόγους εθνικού συμφέροντος παραιτηθεί, ότι θα παραμείνει Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ότι πρότεινε στον Πρόεδρο της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά, που συμφώνησε αμέσως, να αναλάβω ως πρωθυπουργός το σχηματισμό μιας μεταβατικής κυβέρνησης στην οποία θα συμμετείχαν και θα στήριζαν στη Βουλή οι Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Αφού συζητήσαμε για τα προηγηθέντα γεγονότα, υποσχέθηκα να απαντήσω σε μισή με μια ώρα, όπερ και έπραξα, επανερχόμενος και αποδεχόμενος την πρόταση, υπό την προϋπόθεση ότι θα συναντηθώ για τα περαιτέρω με τον κ. Σαμαρά και ότι θα ενημερωθώ και θα συμφωνήσω επί της έγγραφης συμφωνίας για την αποστολή της νέας κυβέρνησης, που είχαν καταρτίσει προ διημέρου αντιπροσωπείες των δύο κομμάτων υπό τους κυρίους Ευ. Βενιζέλο και Χ. Λαζαρίδη.

Με τον κ. Σαμαρά συναντηθήκαμε και συζητήσαμε, επί μία και πλέον ώρα, λεπτομερώς, στο σπίτι του επί της οδού Μουρούζη.

Αμφότεροι οι κύριοι Παπανδρέου και Σαμαράς ανταποκρίθηκαν στην παράκλησή μου να μην ανακοινωθεί ή διαρρεύσει οτιδήποτε, θεωρώντας βέβαιη την αντίδραση συγκεκριμένων τραπεζιτών και εκδοτών.

Άλλωστε, πλείστα όσα ΜΜΕ, καθ’ όλη την ημέρα, προεξοφλούσαν «κυβέρνηση Παπαδήμου» παρά το γεγονός ότι, όπως με διαβεβαίωσαν εντίμως και οι δύο, πλην του κ. Ρουμελιώτη που δεν απεδέχθη ο κ. Σαμαράς, ουδείς εξ’ αυτών είχε οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση επικοινωνία με τον κ. Παπαδήμο ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.

Ο κ. Σαμαράς, ενώ ήταν έκδηλη η ικανοποίησή του και η εμπιστοσύνη του ότι θα σεβαστώ την αποστολή μου και θα οδηγήσω τη χώρα το συντομότερο δυνατό στις εκλογές, δεν είχε, ως φαίνεται, κατανοήσει ότι το κόμμα του και αυτός θα έπρεπε να αποδεχθούν χωρίς «αστερίσκους» τις ευθύνες από την πλήρη συμμετοχή και στήριξη αυτής της κυβέρνησης.

Πέραν της επιθυμίας του – ίσως και για εσωκομματικούς λόγους – για τη συμμετοχή ή τον αποκλεισμό κάποιων από τα μικρότερα κόμματα ή προσώπων του δεξιού φάσματος ή συνδεομένων με γνωστό εκδοτικό συγκρότημα, αδυνατούσε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή στην κυβέρνηση συγκεκριμένων νέων, κυρίως, βουλευτών του που ζητούσα, επικαλούμενος αρχικώς ότι αυτοί αρνούνταν, φοβούμενοι ότι δεν θα επανεκλεγούν ως βουλευτές, για να καταλήξει τελικώς πως ο ίδιος θεωρούσε αναγκαίο ότι όποιοι βουλευτές της ΝΔ συμμετάσχουν στην κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθούν από τη Βουλή, γιατί αλλιώς αντί του ιδίου, θα εθεωρείτο ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης η κυρία …Παπαρήγα (ΚΚΕ).

Αφού «δώσαμε τα χέρια» με τον κ. Σαμαρά, επέστρεψα στη Βουλή και κάλεσα τον κ. Ευ. Βενιζέλο, τον οποίο σκόπευα να διατηρήσω στη θέση του υπουργού Οικονομικών και ο οποίος με ενημέρωσε λεπτομερώς και σε αντιπαραβολή των δύο πρωτοτύπων εγγράφων της επί της συμφωνίας των δύο κομμάτων. Στη συνέχεια κάλεσα τον κ. Ν. Αθανασάκη ως νέο Γενικό Γραμματέα του νέου Υπουργικού Συμβουλίου, για την κατάρτιση του πίνακα των μελών του.

Μέχρι τα μεσάνυχτα της ημέρας εκείνης αναλωθήκαμε με τον κ. Σαμαρά σε αλλεπάλληλες από τηλεφώνου συζητήσεις, επιμένοντας εκείνος μεν να προτείνει διάφορα αξιόλογα πρόσωπα, εγώ δε για να τον πείσω πρωτίστως ότι δεν γίνεται να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση και να είναι ταυτοχρόνως αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν επεκτείνομαι, για ευνόητους λόγους, σε άλλα συναφή θέματα ή λεπτομέρειες.

Αργά, περί τα μεσάνυχτα, σε μια ακόμα επικοινωνία μας με τον κ. Σαμαρά, επανέλαβα την άρνησή μου, υπό τις συνθήκες αυτές, να αποδεχθώ την τιμητική πρότασή τους και, αφού ευχαρίστησα πρώτα τον ίδιο και αμέσως μετά τον κ. Παπανδρέου, εισηγήθηκα στον κ. Παπανδρέου που μου το ζήτησε, ορισμένα εκ των αναφερομένων στα δημοσιεύματα προσώπων πλην του κ. Παπαδήμου, παρά την εκτίμησή μου προς το πρόσωπό του, απλώς διότι γνώριζα ότι είχε ταχθεί δημοσίως διά των “FT” κατά του κουρέματος του χρέους, σύμφωνα με τη θέση του κ. Ντράγκι και της ΕΚΤ».