Ώρα αποφάσεων για το ΔΝΤ: Το καλό, το καλύτερο και το “μαύρο” σενάριο

Ένας μήνας μας χωρίζει ως τις οριστικές αποφάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το ελληνικό πρόγραμμα, καθώς στις 6 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί η Συνέλευση του διεθνούς οργανισμού. Με δεδομένο ότι τα μέλη του θα έχουν στα χέρια τους τη συνταχθείσα από τους μελετητές του Ταμείου και τον Πόλ Τόμσεν μελέτη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, η απόφασή τους θα είναι τεκμηριωμένη.

Με βάση το καταστατικό του Ταμείου, το ΔΝΤ θα πρέπει να θεωρηθεί …παρελθόν για το ελληνικό πρόγραμμα. Ενδεχόμενο που θα ευχαριστούσε την ελληνική κυβέρνηση. Στο Μέγαρο Μαξίμου και το οικονομικό επιτελείο, μετά από μακρύ διάστημα αντιφάσεων, έχουν καταλήξει ότι το Ταμείο μόνο κακό έχει προκαλέσει στον τόπο μας και άρα, θα ήταν ευκταία η αποχώρησή του. Επιπλέον, το ΔΝΤ και ειδικά ο Πόλ Τόμσεν φαίνεται πως έχουν… αγαστή συνεργασία με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σημειώνουν ευθέως κυβερνητικά στελέχη.

Ένας επιπλέον, παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν είναι η κατάσταση στους κόλπους του ΔΝΤ, οι διαφορετικές προσεγγίσεις χωρών, με δεδομένο, συν τοις άλλοις, ότι μια νέα αμερικανική κυβέρνηση μόλις θα έχει μόλις αναλάβει τα ηνία της χώρας της, η οποία αποτελεί από τους βασικούς μετόχους του Ταμείου. Ενώ ακούγεται ότι και μέσα στο ΔΝΤ δεν συμμερίζονται όλοι τις ίδιες απόψεις: επί παραδείγματι, η Κριστίν Λαγκάρντ έχει την ίδια θεώρηση με τον Πόουλ Τόμσεν;, είναι ένα διαρκές ερώτημα.

Υπάρχει όμως, πραγματικό ενδεχόμενο να φύγει το ΔΝΤ από την Ελλάδα; Ευκταίο μεν για την κυβέρνηση το σενάριο, αλλά καθόλου ρεαλιστικό, σύμφωνα με αναλύσεις που φθάνουν σε Μέγαρο Μαξίμου –οικονομικό επιτελείο. Για πολλούς στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και στο Βερολίνο, η παρουσία του ΔΝΤ είναι μια αναγκαιότητα.

Στην πραγματικότητα, τρία κατά βάση, είναι τα σενάρια που συζητιούνται: τα δύο αποδεκτά, το ένα απευκταίο. Στα δύο πρώτα, το ΔΝΤ παραμένει στο ελληνικό πρόγραμμα είτε ως τεχνικός σύμβουλος και μόνον, είτε με ένα μικρό ποσό χρημάτων, ικανό να του επιτρέψει να έχει το ρόλο που θέλουν οι σκληροί Ευρωπαίοι να έχει. Και τα δύο αυτά σενάρια είναι… ικανοποιητικά για την ελληνική πλευρά.

Υπάρχει όμως, και το τρίτο σενάριο, το «μαύρο»: απόλυτη ταύτιση Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και γερμανικής κυβέρνησης (ή Υπουργείου Οικονομικών αν προτιμάτε) σε 3,5% πλεόνασμα και για μια δεκαετία! Οικονομικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι διεθνώς δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο (τόσο υψηλό πλεόνασμα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα).

Παρά το ότι είναι εμφανής ο …δίαυλος επικοινωνίας Τόμσεν –Σόιμπλε, η Αθήνα δεν έχει απωλέσει ακόμη και την τελευταία της ελπίδα. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ευρώπη, με μεγάλες πληγές ανοιχτές, επιπλέον το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει πια συμμάχους (ακριβέστερα, εταίρους που βλέπουν την ελληνική υπόθεση με τους ίδιους …φακούς με αυτούς των κ.κ. Τσίπρα και Τσακαλώτου), επιτρέπουν στην ελληνική πλευρά να διατηρεί ελπίδες.

Ειδικότερα, πόσο θα επηρεάσει ο φόβος της ιταλικής έκρηξης;, είναι ένα ερώτημα που συνεχώς απασχολεί το κυβερνητικό επιτελείο. Και αναμφίβολα θετικό το γεγονός ότι ο Μάριο Ντράγκι γνωρίζει την ιταλική οικονομία όσο λίγοι.

Την ίδια στιγμή, όπως αναφέρει το newpost.gr, μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε στην Αθήνα η συνέντευξη του Μπενουά Κερέ, μέλους του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και μάλιστα σε γερμανικό μέσο ενημέρωσης (την εφημερίδα ‘Boersen-Zeitung’). Ο Γάλλος τραπεζίτης ζήτησε τη λήψη μεσοπρόθεσμων μέτρων για το ελληνικό χρέος, ενώ χαρακτήρισε αναγκαία μια συζήτηση για την ομαλοποίηση της νομισματικής πολιτικής στην Ευρωζώνη.

Εμφανής ο αποδέκτης της συνέντευξης, δεν νομίζετε;