Η “ντρίμπλα” με τα πρωτογενή πλεονάσματα για να κλείσει η συμφωνία

Η σφοδρή πίεση που δέχεται η κυβέρνηση Τσίπρα από τους δανειστές την οδηγεί σε επαναθεώρηση κάποιων εκ των αρχικών της «όχι», προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα και να κερδίσει τα (εμβληματικά) καλύτερα.

Σ’ αυτό το πλαίσιο -όπως διαμορφώνεται μέχρι στιγμής, τουλάχιστον- εμφανίζεται έτοιμη να «δώσει» τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για τη διετία 2019-2020 με αστερίσκο ανάπτυξης (παρότι Δραγασάκης-Τσακαλώτος μίλησαν δημοσίως για την ανάγκη μείωσής τους), αρκεί να αποφύγει συγκεκριμενοποίηση νέων μέτρων (δηλαδή της αποδοχής ενός νέου μνημονίου) και να «πάρει» συμφωνία στα εργασιακά για την επαναφορά των κλαδικών/συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Το επιχείρημα; «Εάν κλείσει τώρα η πολιτική συμφωνία, υπάρξει απόφαση για το χρέος, ενταχθούμε στην επόμενη φάση της ποσοτικής χαλάρωσης και ανοίξει ο δρόμος για την έλευση επενδύσεων, τότε θα διαμορφωθεί πολιτικό και οικονομικό κλίμα που θα επιτρέψει να ξαναδούμε τα πρωτογενή πλεονάσματα σε εντελώς διαφορετικό περιβάλλον», όπως λένε τις τελευταίες ημέρες (σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις) επιτελικά στελέχη της κυβέρνησης.

«Η παγίδα»

Αυτή τη «ζύμωση» έβγαλε στην επιφάνεια χθες ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, εγκαταλείποντας… on air τη ρητορική για μείωση των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων.

«Τα Μεσοπρόθεσμα προγράμματα αναθεωρούνται πάρα πολύ συχνά, δύο φορές τον χρόνο. Με αυτή την έννοια, ακόμα και εάν ένα Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα λέει ότι το 2019 θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%, τίποτα δεν εμποδίζει, τη στιγμή που θα ληφθούν τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, να απομειωθούν και οι στόχοι των μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων, σε ό,τι αφορά τα πρωτογενή πλεονάσματα», είπε.

Η τοποθέτηση αυτή προκάλεσε αίσθηση, δεδομένου ότι λίγες ώρες νωρίτερα τόσο ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ όσο και ο επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί μιλούσαν δημοσίως για ενδεχόμενο μείωσης των (μετά το 2018) πλεονασμάτων.

Πώς γίνεται οι… αντίπαλοι να εμφανίζονται «διαλλακτικοί» και η κυβέρνηση, δια του εκπροσώπου της, να αποδέχεται τα πλεονάσματα 3,5%; «Διότι η παγίδα βρίσκεται στον συνδυασμό των χαμηλότερων πρωτογενών πλεονασμάτων και στην ουσιαστική αποδοχή ενός νέου μνημονίου», απαντά στο Euro2day.gr αξιόπιστη κυβερνητική πηγή.

Προς επίρρωση, παραπέμπει στις συνοδευτικές αναφορές των κυρίων Μοσκοβισί και Ντάισελμπλουμ, καθώς ο πρώτος δεν απέκλεισε ένα νέο μνημόνιο, ενώ ο δεύτερος τόνισε ότι «έχουμε έτοιμα μέτρα για το χρέος το 2018».

Σύμφωνα με άλλο κυβερνητικό στέλεχος (και γνώστη της διαπραγμάτευσης), «πρόκειται για ντρίπλα στην ντρίπλα», με την ελληνική πλευρά να προσπαθεί να οδηγήσει την «μπάλα» στο γήπεδό της, «ακριβώς επειδή δεν μπορούμε, αυτή τη στιγμή, να δώσουμε… πάσα».

Στη ρότα της μείωσης Δραγασάκης-Τσακαλώτος…

Να σημειωθεί, πάντως, ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, μιλώντας χθες στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, κινήθηκε στη ρότα της μείωσης των πλεονασμάτων: “Η μείωσή τους μετά το 2018 θα επιτρέψει τη διάθεση πόρων σε στοχευμένες φορολογικές ελαφρύνσεις, σε ενίσχυση καινοτόμων επιχειρήσεων. Θα βοηθήσει στην ανάπτυξη και θα βοηθήσει έτσι στην εξυπηρέτηση του χρέους”.

Την ίδια θέση είχε διατυπώσει προχθές, από το βήμα του ίδιου συνεδρίου, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, προτείνοντας μείωση των πλεονασμάτων κατά μία μονάδα (στο 2,5%), η οποία να διατεθεί στη μείωση της φορολογίας για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Γιατί «αυξημένη πλειοψηφία»;

Όσο για το «σενάριο» που διακινείται για αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, κυβερνητικές πηγές το αποδίδουν σε εγχώριους, κυρίως, κύκλους. Οι οποίοι, όπως λένε, θέλουν να εκδικηθούν τον Αλέξη Τσίπρα για την άρνησή του (ως αξιωματική αντιπολίτευση) να υπερψηφίσει τα Μεσοπρόθεσμα των προηγούμενων κυβερνήσεων και να προκαλέσουν πτώση της κυβέρνησης εάν τώρα, ως πρωθυπουργός, ζητήσει την αυξημένη πλειοψηφία, την οποία… δεν θα δώσει η σημερινή αντιπολίτευση.

Οι εν λόγω «κύκλοι» επικαλούνται ως επιχείρημα το γεγονός ότι το Μεσοπρόθεσμο 2017-2021 υπερβαίνει τη θητεία της κυβέρνησης (σ.σ. κανονικά λήγει τον Σεπτέμβριο του 2019) και, άρα, θα πρέπει να ζητηθεί η ψήφος της αντιπολίτευσης.

Η απάντηση ήρθε «κοφτή» από τον κ. Τζανακόπουλο: «Τα Μεσοπρόθεσμα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής αποτελούσαν συνοδευτικό των συμφωνιών από το 2010 και μετά. Επομένως, όλες οι κυβερνήσεις, μέσω των μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων, δέσμευαν τις επόμενες κυβερνήσεις σε μια συγκεκριμένη δημοσιονομική προσαρμογή».