Ότι έχουν αρχίσει και το “χάνουν” στο ΠΑΣΟΚ είναι γεγονός… Και δηλαδή πώς να μην το χάσουν, εδώ κινδυνεύουν να είναι σύντομα εξωκοινοβουλευτικό κόμμα.
Και όπως συμβαίνει σε κάθε τι που παρακμάζει και καταρρέει, η εσωστρέφεια “βασιλεύει” κι ασχολούνται αντί με την πολιτική και το λαό με τα εσωκομματικά και τα μικροπολιτικά, λες και κανείς νοιάζεται, από τους πολίτες, εάν ένα κόμμα που δεν αφορά την κοινωνία υπάρχει ή θα συνεχίσει να υπάρχει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ολοκληρωτικής διάλυσης του εναπομείναντος κόμματος Βενιζέλου (κάποτε ΠΑΣΟΚ, τώρα Ελιά, αλλά στην πραγματικότητα ΚΟΔΗΣΟ), είναι οι δηλώσεις του Π. Κουκουλόπουλου, στη Βουλή, που φανερώνουν τις παραπάνω διαπιστώσεις μας.
Απάντηση στον Γιώργο Παπανδρέου έδωσε ο κ. Κουκουλόπουλος, ο οποίος είχε δηλώσει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να είναι παρακολούθημα κανενός.
Με μια δήλωση η οποία ερμηνεύθηκε ως αντεπίθεση του βενιζελικού μπλοκ (που εκφράζει στην κοινωνία και σε ψήφους το “μπαίνω δεν μπαίνω στη Βουλή”) ο κ. Κουκουλόπουλος είπε με ιδιαίτερη ένταση (πώς να μην έχει ένταση, εγκεφαλικό θα πάθουν οι εκσυγχρονιστές βενιζελικοί με το ναυάγιο που βλέπουν να έρχεται), ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ούτε παρακολούθημα ούτε ουρά κανενός.
Πρόσθεσε μάλιστα με ιδιαίτερη θέρμη ότι όσα είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι τα απολύτως αυτονόητα: Είπαμε ότι είμαστε ο προοδευτικός πόλος της κυβέρνησης. Είπαμε ότι χωρίς εμάς δεν υπάρχει κυβέρνηση. Τι είπαμε και έγινε χαμός; Τα αυτονόητα είπαμε» είπε ο κ. Κουκουλόπουλος, προσθέτοντας ότι το 2012 το ΠΑΣΟΚ πρότεινε για πρωθυπουργό και τον κ. Τσίπρα και τον κ. Κουβέλη.
Τρία πουλάκια κάθονταν, το ξέρετε το ρητό, εδώ ταιριάζει γάντι…