Αυτή είναι η αλήθεια για το Κυπριακό – Να την ξέρει ο λαός για να “φυλάγεται” από τους “δημοσιογράφους”

Και ξαφνικά, αμέσως μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων στο Mont Pèlerin εξαιτίας της αδιάλλακτης στάσης που εμφάνισε μέσα σε λίγες μέρες ο Μουσταφά Ακιντζί, εγκαταλείποντας προηγούμενες εποικοδομητικές θέσεις, ορισμένα μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι σε Ελλάδα και Κύπρο βάλθηκαν να «ενημερώσουν» πως το αδιέξοδο δεν οφείλεται μόνο στην τουρκοκυπριακή πλευρά και την Άγκυρα αλλά ισαξίως, αν όχι και περισσότερο, στην «αδιάλλακτη στάση του Νίκου Κοτζιά στο θέμα των εγγυήσεων».

Την ώρα της κορύφωσης της διαπραγμάτευσης το εθνικό μέτωπο οφείλει να παραμείνει αρραγές όσο ποτέ.

Κάποιοι αδυνατούν να το κατανοήσουν αυτό.

Για τους δικούς τους λόγους θεωρούν πρέπον αντί να πουν και να γράψουν την αλήθεια, να ρίξουν το ανάθεμα στον Έλληνα Πρωθυπουργό, στον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών και στη διαπραγματευτική στάση του Κύπριου Προέδρου.

Ουδείς εθνικά νοήμων και στοιχειωδώς σώφρων έχει τη διάθεση να τους ακολουθήσει.

Προέχει η εξάντληση κάθε προσπάθειας για εξεύρεση δίκαιης και βιώσιμης στο Κυπριακό στη βάση των ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε. και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Μετά, θα έχουν να ειπωθούν πολλά.

Ουδείς όμως στην Αθήνα έχει και τη διάθεση να αφήσει την αλήθεια ανυπεράσπιστη.

Και η αλήθεια λέει τα εξής:

Όλοι γνωρίζουν εδώ και ενάμιση χρόνο την ξεκάθαρη θέση για κατάργηση των εγγυήσεων.

Η θέση για κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων δεν διατυπώθηκε χθες, την προηγούμενη εβδομάδα, ή τον προηγούμενο μήνα.

Έχει διατυπωθεί με σαφήνεια εδώ και ενάμιση χρόνο, από τον Μάιο του 2015, με πρωτοβουλία του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά.

Ο ίδιος ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών έχει αναφερθεί δημοσίως σε αυτή, από το Μάιο του 2015 μέχρι σήμερα, πάνω από 25 φορές, μεταξύ των οποίων 4 φορές σε κοινές δηλώσεις με τον Κύπριο Υπουργό Εξωτερικών Ι.Κασουλίδη, σε 3 συνεντεύξεις σε κυπριακές εφημερίδες, σε 6 συνεντεύξεις σε ελληνικά μέσα ενημέρωσης, 3 φορές στην ελληνική Βουλή, καθώς και σε κοινές δηλώσεις του με Τζον Κέρι, Σεργκέι Λαβρόφ, Φίλιπ Χάμοντ, Μεχμέτ Τσαβούσογλου και Ζαν Μαρκ Αιρώ.

Ακόμα και η τελευταία διακήρυξη που υιοθέτησε η Τριμερής Κουφής Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου τον Οκτώβριο του 2016 στο Κάιρο λέει τα εξής:

«Επεσήμαναν ότι η λύση του κυπριακού προβλήματος πρέπει να είναι σε αντιστοιχία με τις ανησυχίες και τις προσδοκίες των ίδιων των Κυπρίων, χωρίς αναχρονιστικές και παρωχημένες ρυθμίσεις ασφαλείας, όπως είναι το καθεστώς των εγγυήσεων με δικαίωμα στρατιωτικής επέμβασης χωρίς τη ρητή έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών».

Ουδείς επομένως δικαιούται να πει ότι δεν γνωρίζει. Εκτός κι αν κάποιοι νόμιζαν ότι ήταν απλά λόγια του αέρα. Γιατί δεν ήταν.

Ή εκτός αν κάποιοι θεωρούν ότι αυτό το τόσο θεμελιώδες ζήτημα για μία πραγματικά δίκαιη και βιώσιμη λύση, μπορεί να θυσιαστεί στο βωμό μίας δήθεν «δίκαιης και βιώσιμης λύσης». Δεν πρόκειται.

Η κατάργηση των εγγυήσεων δεν είναι «θέση Κοτζιά» – είναι εθνική θέση της Ελλάδας και της Κύπρου στη διαπραγμάτευση. Και δεν είναι αδιάλλακτη – είναι σωστή και δίκαιη.

Ακόμα και στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, τα πάντα προχώρησαν σε κάθε βήμα με την πλήρη συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας.

Εδώ και ενάμιση χρόνο δε, από όταν πρωτοτέθηκε με σαφήνεια η θέση για κατάργηση των εγγυήσεων, ουδείς στην Κύπρο καταφέρθηκε εναντίον της! Γιατί; Γιατί είναι σωστή και δίκαιη: Αν η λύση είναι δίκαιη και βιώσιμη, τι χρειάζονται οι εγγυήσεις και τα επεμβατικά δικαιώματα τρίτων;

Πώς θα νιώσουν ασφάλεια οι Ελληνοκύπριοι να στηρίξουν τη λύση αν τα κατοχικά στρατεύματα είναι ακόμα εκεί; Και πώς συμβιβάζονται οι εγγυήσεις τρίτων με τα κυριαρχικά δικαιώματα όχι νεουσύστατου κράτους, αλλά ενός κράτους μέλους της Ε.Ε. και του Ο.Η.Ε.;

Ο Ι. Κασουλίδης ήταν σαφής, από τον Ιούνιο του 2015, σε κοινές του δηλώσεις με τον Νίκο Κοτζιά:

«Εγώ θέλω να προσυπογράψω και να στηρίξω τις θέσεις που έχει εκφράσει ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας όσον αφορά το θέμα των εγγυήσεων. Ένα πραγματικό κράτος-μέλος των Ηνωμένων Εθνών, πρέπει να λειτουργεί με έναν τέτοιο τρόπο, που να μη χρειάζεται κηδεμόνες».

Και ποτέ άλλοτε δεν είχε τέτοια πλήρη εφαρμογή του δόγμα «Η Κύπρος αποφασίζει, η Ελλάδα συμπαρίσταται» όσο στην τελευταία διαπραγμάτευση.

Η συνεργασία ελληνικής και κυπριακής κυβέρνησης ήταν και παραμένει άψογη. Κανείς δεν μπορεί να τη διασαλεύσει.

Η Ελλάδα στην παρούσα διαπραγμάτευση παρενέβη μόνο στα κεφάλαια που την αφορούν ως εγγυήτρια δύναμη: την ασφάλεια και τις εγγυήσεις.

Υπήρξε και υπάρχει πλήρης στήριξη της Ελληνικής Κυβέρνησης στον Πρόεδρο Αναστασιάδη να προχωρήσει τη διαπραγμάτευση όπως δει για το συμφέρον της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ως προς τη διακίνηση εγγράφων και ιδεών, υπάρχει συγκεκριμένη μελέτη για το θέμα των εγγυήσεων, που φέρει την έγκριση της Ελληνικής και Κυπριακής Κυβέρνησης, μελέτη επιστημονικά τεκμηριωμένη και τίποτα άλλο.

Ας αναλογιστούν όλοι λοιπόν την κρισιμότητα της διαπραγμάτευσης και των στιγμών. Κι ας σταματήσουν κάποιοι να πυροβολάνε «το εθνικόν» που είναι «το αληθές».