Δούρου: Στόχος οι μεταρρυθμίσεις για την καθημερινότητα των πολιτών

Η θετική τοποθέτηση του Μπαράκ Ομπάμα υπέρ της ελάφρυνσης του χρέους, αποτελεί τη έμπρακτη απάντηση στη μηδενιστική, όψιμα εσωστρεφή, στάση της ΝΔ έναντι της επίσκεψης του Αμερικανού Προέδρου στην Αθήνα, τονίζει η περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου, στη συνέντευξή της στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Τοποθετεί δε την επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου στην Αθήνα στο πλαίσιο της «ενεργητικής και εξωστρεφούς» εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης, επισημαίνοντας ότι αυτή η πολιτική πρέπει να συμβάλλει στην αλλαγή προς το καλύτερο της καθημερινότητας των πολιτών, «για να μην φθάσουμε να λέμε το γνωστό ότι ΄έξω πάμε καλά΄», όπως λέει χαρακτηριστικά.

Κάνει λόγο για «νέα παγκοσμιοποίηση», όπου κυριαρχεί η άνοδος της εσωστρέφειας και της ξενοφοβίας που «πατάνε» πάνω σε γενικευμένες κοινωνικές αγωνίες, απόρροια των πολιτικών της λιτότητας, για δραματικές αλλαγές στο παγκόσμιο τοπίο, κάτι που δεν αντιλαμβάνεται, όπως λέει, η πολιτική σκηνή εν γένει, ώστε να αμβλύνει τις ανισότητες.

Σχολιάζοντας, στη συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τον ανασχηματισμό, θεωρεί ότι ζητούμενο ήταν ένα «σχήμα παραγωγής αποτελεσματικού έργου» από υπουργεία άσχετα με τις διαπραγματεύσεις «και όφειλαν να είχαν ήδη προχωρήσει δραστικά στις απαιτούμενες, άνευ δημοσιονομικού κόστους, μεταρρυθμίσεις», «που βελτιώνουν τη λειτουργία του Δημοσίου και συνδέονται και με την αποτελεσματική λειτουργία των δήμων και των περιφερειών».

Ως παράδειγμα φέρει το έλλειμμα θεσμικού πλαισίου και θωράκισης του ρόλου της αυτοδιοίκησης προκειμένου να μπει «ο τόπος σε τροχιά αποκεντρωμένης και βιώσιμης ανάπτυξης».

Επιπλέον, ερωτηθείσα για την απομάκρυνση του Νίκου Φίλη και τον ρόλο της Εκκλησίας, η Ρένα Δούρου λέει ότι ο διάλογος για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους «δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί διχαστική ρομφαία, γιατί δεν έχει στόχο να ξεριζώσει κανέναν από τις παραδόσεις του ή να θέσει το έθνος σε κίνδυνο», ενώ παράλληλα επικρίνει την τοποθέτηση του προέδρου της ΝΔ «που κυριολεκτικά παρέπεμψε στις ελληνικές καλένδες τα της συνταγματικής κατοχύρωσης του χωρισμού Εκκλησίας- Κράτους».

Για την πρωτιά της (μεταξύ των γυναικών) στην Κεντρική Επιτροπή μιλά για μακρύ δρόμο που έχει να διανύσει το γυναικείο κίνημα, αλλά και για πατριαρχικά πρότυπα που επιδεικνύει το επί χρόνια κυβερνών κόμμα της ΝΔ.

Χαρακτηρίζει «εμμονικό και ανεύθυνο» το αίτημα για εκλογές του κ. Μητσοτάκη, σημειώνοντας ότι δεν βάλλει ενάντια στην κυβέρνηση αλλά στην αξιοπιστία της πολιτικής.

Η ίδια δηλώνει ότι εν όψει των εργασιών της επιτροπής για τη συνταγματική αναθεώρηση η πρότασή της θα είναι «σταθερές θητείες».

Αναφορικά με το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, η περιφερειάρχης Αττικής χαρακτηρίζει εγκλήματα του μεταπολιτικού συστήματος την Ψυτάλλεια και την Φυλή, λέγοντας ότι στην πρώτη περίπτωση «κερδίσαμε την μάχη με το αποχετευτικό σύστημα και τους βιολογικούς καθαρισμούς στην Ανατολική Αττική», ενώ με την εφαρμογή του νέου σχεδίου διαχείρισης του νέου ΠΕΣΔΑ σύντομα θα κλείσει η χωματερή στη Φυλή.

«Επιτέλους σήμανε η αρχή του τέλους της ντροπής στη Φυλής», λέει χαρακτηριστικά.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης της περιφερειάρχη Αττικής Ρένας Δούρου στην Κατερίνα Ρουμελιώτη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ερ. Η επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου στην Ελλάδα εκτιμάτε ότι θα ωφελήσει τη χώρα ως προς την οικονομική και εξωτερική πολιτική της;

Απ. Η εξωτερική πολιτική μιας χώρας οφείλει να είναι ενεργητική, εξωστρεφής, πολυδιάστατη, ανεξάρτητη. Για αυτό και έχουμε το ταξίδι στο Ιράν, την επίσκεψη Πούτιν, την επίσκεψη Ολάντ, το ταξίδι στην Τουρκία, την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κίνα επικεφαλής σημαντικής αντιπροσωπείας επιχειρηματιών, τη διεξαγωγή της Ευρωμεσογειακής Διάσκεψης Συνόδου κορυφής στην Αθήνα.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου. Ειδικά μάλιστα όταν πρόκειται για το κρίσιμο εθνικό ζήτημα του χρέους.

Το θέμα βέβαια είναι όλα αυτά να συμβάλλουν στην αλλαγή προς το καλύτερο της καθημερινότητας των συμπολιτών μας – για να μην φθάσουμε να λέμε το γνωστό ότι «έξω πάμε καλά»…

Ερ. Τα αριστερά αντανακλαστικά της κυβέρνησης θεωρείται ότι έχουν καμφθεί από το βάρος των κανόνων επιβολής της παγκοσμιοποίησης.

Απ. Δεν είναι θέμα «αντανακλαστικών». Αλλά αναγνώρισης των πολύ σημαντικών χαρακτηριστικών που αποτελούν πλέον τη νέα παγκοσμιοποίηση, που δεν έχει καμία σχέση με εκείνη των αρχών του 21ου αιώνα, που γέννησε τα ελπιδοφόρα κινήματα όπως αυτό στη Γένοβα. Σήμερα κυριαρχεί η άνοδος της εσωστρέφειας και της ξενοφοβίας που «πατάνε» πάνω σε γενικευμένες κοινωνικές αγωνίες, απόρροια των πολιτικών της λιτότητας.

Για «επιμελή αποψίλωση των αρχών της δημοκρατίας που θεωρούσαμε αδιαμφισβήτητες», κάνει ο λόγο ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν. Το παγκόσμιο τοπίο αλλάζει άρδην και δραματικά και δυστυχώς, με λύπη μου διαπιστώνω ότι ένα μεγάλο τμήμα τόσο της εγχώριας πολιτικής σκηνής όσο και της ευρωπαϊκής, αδυνατούν να αντιληφθούν τη σημασία των διακυβευμάτων και να διατυπώσουν τις ανάλογες πολιτικές απαντήσεις.

Εκείνες ακριβώς που μπορούν να ακυρώσουν καταρχάς τα φαινόμενα εθνικισμού και λαϊκισμού. Να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για τη μείωση των ανισοτήτων.

Ερ. Εκτιμάτε ότι η τοποθέτηση του Αμερικανού Προέδρου επί του χρέους θα επηρεάσει την σταθερά αρνητική γερμανική στάση στην απομείωση του;

Απ.Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έσπευσε να την απορρίψει πριν καν ο Αμερικανός Πρόεδρος πατήσει το πόδι του στο Βερολίνο. Ωστόσο αυτή δεν είναι παρά μία ψηφίδα ενός ευρύτερου μωσαϊκού που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.

Οι επερχόμενες εκλογές σε Γερμανία και Γαλλία θα συμπληρώσουν την εικόνα και θα μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα.

Εκείνο που πρέπει να κρατήσουμε είναι το θετικό στοιχείο της τοποθέτησης υπέρ της ελάφρυνσης του χρέους από τον Αμερικανό Πρόεδρο -και αυτή είναι άλλωστε και η έμπρακτη απάντηση στη μηδενιστική, όψιμα εσωστρεφή, στάση της ΝΔ έναντι της επίσκεψης. Από την άλλη, ας μην ξεχνάμε ότι δεν αρκούν δυο δηλώσεις για να μειωθεί το χρέος.

Ερ. Πώς αισθάνεστε που εκλεχτήκατε πρώτη μεταξύ των συνυποψήφιων σας γυναικών στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ;

Το θέμα δεν είναι η δική μου θέση αλλά η γενικότερη υπο-αντιπροσώπευση των γυναικών, όχι μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά γενικότερα στην πολιτική σκηνή. Έχουμε πολλά να κάνουμε -οι αγώνες των φεμινιστικών κινημάτων μάς δείχνουν το δρόμο.

Για παράδειγμα, η ισότιμη αντιπροσώπευση των γυναικών στα συλλογικά όργανα, στα ψηφοδέλτια, κ.ά. Για παράδειγμα, η ΝΔ, που υπήρξε επί χρόνια κυβερνητικό κόμμα, ας εγκαταλείψει επιτέλους την προσκόλληση σε πατριαρχικά πρότυπα του παρελθόντος και ας υιοθετήσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο, που επιμένει να αγνοεί… Γιατί δεν μπορεί να επιλέγει ένα α λα καρτ ευρωπαϊκό προφίλ.

Ερ. Το γεγονός ότι ορισμένες από τις προτάσεις που εισηγήθηκε ο κ. Τσίπρας στο Πολιτικό Συμβούλιο δεν πέρασαν εκτιμάτε ότι αποτελεί πλήγμα στην πολιτική ηγεμονία του;

Απ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αποτελεί ένα παραδοσιακό, αρχηγοκεντρικό κόμμα. Ένα ενός ανδρός κόμμα. Είναι ένα κόμμα το οποίο στηρίζεται στη συλλογική λειτουργία και λήψη αποφάσεων. Στη συλλογική ευθύνη. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν υπήρξαν «κερδισμένοι» και «χαμένοι» στο ΠΣ, καθώς το ζητούμενο παραμένει η αποτελεσματικότητα στη δράση.

Ερ. Πώς σχολιάζετε τον πρόσφατο ανασχηματισμό;

Απ. Το ζητούμενο ήταν ένα σχήμα παραγωγής αποτελεσματικού έργου. Και αυτό αφορούσε κυρίως εκείνα τα υπουργεία που δεν σχετίζονται με τις διαπραγματεύσεις και όφειλαν να είχαν ήδη προχωρήσει δραστικά στις απαιτούμενες, άνευ δημοσιονομικού κόστους, μεταρρυθμίσεις. Μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν τη λειτουργία του Δημοσίου και συνδέονται και με την αποτελεσματική λειτουργία των δήμων και των περιφερειών.

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη: είναι δυνατόν μετά από 18 περίπου μήνες να μην έχει προχωρήσει το σχέδιο των καταδυτικών πάρκων ενάλιων αρχαιοτήτων, που προωθούμε Περιφέρεια και Δήμοι Λαυρεωτικής και Μαραθώνα; Παράλληλα, τι καθυστερεί τη δημιουργία του θεσμικού πλαισίου του Film office, που θα αποτελούσε έναν πρώτης τάξης πόλο προσέλκυσης ξένων παραγωγών; Πώς μπορούν οι περιφέρειες να παίξουν τον κρίσιμο ρόλο που τους αναλογεί για την ανασυγκρότηση της οικονομίας, όταν βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα ελλειμματικό θεσμικό πλαίσιο και με απόπειρες υποβάθμισής τους;

Πώς, υπό αυτές τις συνθήκες, η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα καταφέρει να γίνει πραγματική αυτοδιοίκηση και όχι ετεροδιοίκηση όπως είναι σήμερα; Αυτά δεν είναι θεωρητικά ερωτήματα.

Αλλά οι προϋποθέσεις για να μπει ο τόπος σε μια νέα τροχιά, στο πλαίσιο ενός νέου υποδείγματος αποκεντρωμένης, βιώσιμης ανάπτυξης. Προϋποθέσεις που συνεπάγονται ριζικές αλλαγές του νομοθετικού πλαισίου, για παράδειγμα με τη συνταγματική καθιέρωση του μητροπολιτικού χαρακτήρα Περιφερειών.

Και την παράλληλη προώθηση της φορολογικής αποκέντρωσης, την κατοχύρωση των αρμοδιοτήτων των Περιφερειών στον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό καθώς και τη διασφάλιση της ενότητας της κρατικής πολιτικής.

Τίποτε από αυτά δεν σχετίζεται με τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. Τίποτε από αυτά δεν επιβαρύνει τον προϋπολογισμό. Είναι όμως όλα απαραίτητα. Και δεν θα πρωτοτυπήσουμε γιατί ήδη στην ΕΕ γίνεται λόγος για την Ευρώπη των Περιφερειών ενώ στο Συμβούλιο της Ευρώπης η έμφαση δίνεται στην εμβάθυνση της τοπικής δημοκρατίας μέσα από τη regionalisation.

Να σημειώσω εδώ ότι εκκρεμεί χωρίς δικαιολογία από τη χώρα μας η επέκταση της εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Χάρτη της Τοπικής Αυτονομίας και στον β΄ βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πρόκειται για σημαντικό πολιτικό και νομοθετικό κενό, αλλά και μια βαθιά διοικητική αρρυθμία.

Ερ. Ειδικότερα πώς σχολιάζετε την απομάκρυνση του κ. Φίλη, θεωρείτε επιτρεπτή τη λεγόμενη παρέμβαση της Εκκλησίας;

Απ. Το θέμα του δημόσιου διαλόγου για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί διχαστική ρομφαία, γιατί δεν έχει στόχο να ξεριζώσει κανέναν από τις παραδόσεις του ή να θέσει το έθνος σε κίνδυνο, όπως τόνισα και στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Περιφερειών, τον Οκτώβριο, απευθυνόμενη στον αρχιεπίσκοπο.

Είχα δε προσθέσει ότι η σχετική συζήτηση οφείλει να γίνει με καταλαγή, χωρίς ακρότητες και ιδεοληψίες που μας πηγαίνουν πολλά χρόνια πίσω.

‘Αλλωστε η περίπτωση του αείμνηστου Τρίτση ήταν, πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια, ενδεικτική των χρόνιων, δομικών παθογενειών του δημόσιου διαλόγου.

Και για του λόγου το αληθές είχαμε την τοποθέτηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του Κυριάκου Μητσοτάκη που κυριολεκτικά παρέπεμψε στις ελληνικές καλένδες τα της συνταγματικής κατοχύρωσης του χωρισμού Εκκλησίας- Κράτους, χαρακτηρίζοντας μάλιστα, εν έτει 2016, «ανεπίκαιρη» τη σχετική συζήτηση.

Ερ. Η επιμονή του κ. Μητσοτάκη να ζητά εκλογές, με αλλαγή πολιτικής και τη Συμφωνία Αλήθειας που υιοθέτησε, πιστεύετε ότι ωφέλησε την εικόνα και τη θέση του, στο κόμμα και την κοινωνία;

Απ. Οι πολίτες κρίνουν και την αντιπολίτευση όπως κρίνουν και την κυβέρνηση. Και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν προσφέρει υπηρεσία στον δημόσιο βίο με το σχεδόν εμμονικό και εντέλει ανεύθυνο αίτημά της για διεξαγωγή πρόωρων εκλογών λίγους μόλις μήνες μετά από την προσφυγή στις κάλπες.

Πρώτον γιατί έτσι ευτελίζει τη συνταγματική προϋπόθεση των «εθνικών λόγων». Και δεύτερον βρίσκεται σε αντίφαση με τα όσα η ίδια υποστήριζε όταν ήταν στην κυβέρνηση. Δεν βάλλει λοιπόν κατά της κυβέρνησης αλλά κατά της αξιοπιστίας της πολιτικής.

Από την πλευρά μου, ενόψει των εργασιών της Επιτροπής για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, θεωρώ ότι εκείνο που πρέπει να μας απασχολήσει είναι οι σταθερές θητείες. Έτσι ώστε να μπει ο τόπος σε μια πολιτειακή και πολιτική κανονικότητα. Κι αυτό θα προτείνω.

Ερ. Ένα βήμα στην κυριολεξία πριν το νήμα για την υλοποίηση του νέου Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Απορριμμάτων πώς αισθάνεστε γι’ αυτή την προσωπική σας επιτυχία, τόσο στη ριζική αλλαγή του μοντέλου διαχείρισης όσο και στη αγαστή συνεργασία των δημοτικών αρχόντων;

Απ. Όταν τον Σεπτέμβριο του 2014 αναλαμβάναμε την ευθύνη της διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής βρεθήκαμε μπροστά σε δύο «εγκλήματα», που αναδεικνύουν τις διαχρονικές ευθύνες του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος. Αναφέρομαι στη Ψυτάλλεια και τη Φυλή, τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, από τη μια των τοπικών μικροσυμφερόντων και από την άλλη της περιβαλλοντικής αδιαφορίας.

Δύο «εγκλήματα» που έχουν παράλληλα τεράστιο κόστος για τους σκληρά φορολογούμενους πολίτες, οι οποίοι επί δεκαετίες καλούνται να πληρώσουν εξωφρενικά πρόστιμα που επιβάλλει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Σήμερα όμως δεν έχουμε ούτε τη δημοσιονομική πολυτέλεια να πετάμε χρήματα σε τέτοια πρόστιμα ούτε και το δικαίωμα να υπονομεύουμε τη ζωή των παιδιών μας.

Έτσι πλέον, με τη Ψυτάλλεια δώσαμε και κερδίσαμε τη μάχη του αυτονόητου. Τη μάχη του αποχετευτικού συστήματος και των βιολογικών καθαρισμών στην Ανατολική Αττική για παράδειγμα, με τη συνεργασία των αρμόδιων υπουργείων και δημοσίων φορέων, απέναντι σε δημάρχους, σε τοπικές κοινωνίες και σε εκείνες τις «τοξικές» συνέργειες μεταξύ α’ και β’ βαθμού Αυτοδιοίκησης που χρονολογούνται εδώ και δεκαετίες.

Την ίδια στιγμή, με το Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων, κόντρα στον λαϊκισμό και στη βαθιά ριζωμένη αντίληψη του «όχι στη δική μου αυλή», δρομολογούμε το οριστικό κλείσιμο του αίσχους της χωματερής της Φυλής. Ένα κλείσιμο που δεν γίνεται με ευχολόγια ή με πρόστιμα, αλλά με τη σοβαρή ανάληψη της ευθύνης από όλους μας.

Το υπό αναθεώρηση Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων εναρμονίζει την Αττική με τις αρχές της κυκλικής οικονομίας και τη βασική νομοθεσία της ΕΕ: δεν είναι δυνατόν, εν έτει 2016, να θάβονται περίπου δύο εκατομμύρια τόνοι σκουπιδιών στη μεγαλύτερη χωματερή της Ευρώπης. Δεν είναι δυνατόν να αγνοούμε το παγκοίνως γνωστό, ότι δηλαδή τα «σκουπίδια είναι χρυσός» και ότι παράγουν θέσεις εργασίας -δεν είναι κάτι που πρέπει να «κρύβουμε κάτω από το χαλί». Η ταφή των σκουπιδιών συνιστά απώλεια για την εθνική οικονομία, πλήγμα για το περιβάλλον, απειλή για τη δημόσια υγεία. Το νέο Σχέδιο αποτελεί την αρχή του τέλους της ντροπής της Φυλής και του επικίνδυνου αναχρονισμού που εκφράζει. Ας μη το παραγνωρίζει κανείς αυτό.