Σφοδρή επίθεση στα διαπλεκόμενα συμφέροντα των καναλαρχών τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη εξαπολύει με άρθρο του ο διευθυντής του γραφείου του Νίκου Παππά και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Σκούτας.
Στο άρθρο του στο newpost.gr ο κ. Σκούτας υπεραμύνεται της κυβερνητικής προσπάθειας να υπάρξει για πρώτη φορά νομιμότητα στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο και υπογραμμίζει ότι “οι εκβιασμοί τους είναι χωρίς περιεχόμενο γιατί δεν κρατούν την κυβέρνηση από πουθενά. Όλες οι απόπειρες τους να ανακαλύψουν σκάνδαλα και διαπλοκή του Σύριζα και της κυβέρνησης έχουν πέσει στο κενό”.
Τονίζει δε πως το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς δεν αμαυρώνεται και προεξοφλεί την πολιτική και κοινωνική απομόνωση της διαπλοκής.
Διαβάστε το άρθρο του Παναγιώτη Σκούτα
Έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από την εποχή που ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής αναρωτήθηκε “ποιος κυβερνάει επιτέλους αυτή τη χώρα;” Η ουσία της σύγκρουσης που έχει ξεσπάσει με αφορμή τις τηλεοπτικές άδειες παραμένει η ίδια.
Είναι η επιθυμία του τριγώνου της διαπλοκής να ασκεί την πραγματική εξουσία, να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις και υπουργούς σύμφωνα με τα συμφέροντα του.
Η ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού πεδίου σύμφωνα με αντικειμενικούς και κοινούς για όλους κανόνες δείχνει το καινούργιο που έρχεται.
Η εξουσία να ασκείται πράγματι από την κυβέρνηση, τη Βουλή, τη δικαιοσύνη όπως ακριβώς προβλέπει το Σύνταγμα.
Τα στηρίγματα της διαπλοκής γκρεμίζονται ένα ένα και αυτό όχι μόνον επειδή το θέλει ο Σύριζα αλλά κυρίως επειδή το θέλει η κοινωνία.
Κατηγορούν λοιπόν την κυβέρνηση για διαπλοκή και για απόπειρα οικοδόμησης κομματικού κράτους. Αυτοί που κυβέρνησαν από το προσκήνιο ή το παρασκήνιο επί δεκαετίες και έγιναν αιτία να εισαχθεί η έννοια διαπλοκή στο ελληνικό λεξιλόγιο.
Μέρα με τη μέρα στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής αποκαλύπτεται το πάρτι που έχει γίνει τα προηγούμενα χρόνια με τα δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ.
Τώρα το σύστημα της διαπλοκής δεν αντέχει ούτε το ενδεχόμενο, να υπάρχει ένας ιδιοκτήτης καναλιού που να μην είναι πολέμιος της κυβέρνησης.
Αν ακουστεί έστω μια διαφορετική φωνή στα κανάλια, αυτό φανερώνει διαπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει πιο ολοκληρωτική αντίληψη από αυτήν, ότι δικαίωμα στην ενημέρωση έχει αποκλειστικά η αντιπολίτευση και το παλιό κατεστημένο.
Όλες οι κινήσεις της σημερινής κυβέρνησης υπηρετούν την δημοκρατική και θεσμική λειτουργία του κράτους.
Γιατί αυτό είναι το συμφέρον της χώρας και του λαού, να ξεπεράσει παθογένειες και στρεβλώσεις του παρελθόντος.
Ο Σύριζα δεν θα είχε τίποτε να κερδίσει από το να μιμηθεί τις πρακτικές του παλιού κατεστημένου, γιατί στην περίπτωση αυτή θα διαψεύσει και θα απογοητεύσει τους πολίτες που τον εμπιστεύτηκαν.
Στο ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών η κυβέρνηση θέσπισε κανόνες και διαδικασίες και τις ακολουθεί πιστά.
Όσοι πάσχισαν να ανακαλύψουν ευνοούμενους της κυβέρνησης διαψεύδονται καθημερινά και θα διαψεύδονται ακόμη περισσότερο μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας.
Γιατί για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, η Ελλάδα έχει κυβέρνηση που ενδιαφέρεται για την τήρηση των νόμων και των κανόνων και όχι για το ποιός ωφελείται κάθε φορά.
Όλοι αυτοί που απροκάλυπτα υπονομεύουν, εκβιάζουν και απειλούν την κυβέρνηση αντιλαμβάνονται πια ότι δεν τους περνάει.
Οι εκβιασμοί τους είναι χωρίς περιεχόμενο γιατί δεν κρατούν την κυβέρνηση από πουθενά. Όλες οι απόπειρες τους να ανακαλύψουν σκάνδαλα και διαπλοκή του Σύριζα και της κυβέρνησης έχουν πέσει στο κενό.
Το ηθικό πλεονέκτημα δεν μπορούν να το αμαυρώσουν. Η λάσπη, τα ανυπόστατα δημοσιεύματα, οι σοβαρές ή γελοίες συνωμοσίες, πέφτουν στο κενό.
Ό,τι και να κάνουν, τις πολιτικές αποφάσεις τις παίρνει η εκλεγμένη από το λαό κυβέρνηση.
Όσο και να λυσσούν, θα πληρώσουν πρώτη φορά για τη χρήση του δημόσιου αγαθού των συχνοτήτων. Θέλουν δε θέλουν, τα χρήματα που θα πληρώσουν θα κατευθυνθούν προς το κοινωνικό κράτος και τις ανάγκες των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών.
Αυτό που περισσότερο τρέμουν είναι ότι μπαίνει σε μια τάξη η λειτουργία του κράτους. Γιατί αυτό επιθυμεί η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση.
Και για το σύστημα της διαπλοκής έρχεται η πολιτική και κοινωνική απομόνωση.