Μετωπική Φαήλου προς Κυριάκο για τις άδειες: Θα βαρεθεί να τρώει φάπες από τον ΣΥΡΙΖΑ

Σφοδρή επίθεση εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη με αφορμή τις τηλεοπτικές άδειες και τη στάση που τήρησε η Νέα Δημοκρατία εξαπέλυσε ο επικεφαλής της Νέας Δεξιάς, Φαήλος Κρανιδιώτης.

Με άρθρο του στη σελίδα emo.gr με τίτλο “Κάντο (περίπου) όπως ο Παππάς“, ο κ. Κρανιδιώτης τάσσεται υπέρ της κυβερνητικής πρωτοβουλίας για πάταξη της διαπλοκής με αστερίσκο τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών.

Παράλληλα, κάνει εκτενή αναφορά στην προσπάθεια του Κώστα Καραμανλή να χτυπήσει τους “νταβατζήδες”, ενώ με ένα “δεν είναι του παρόντος” αφήνει εκτός κάδρου τον Αντώνη Σαμαρά και τους λόγους για τους οποίους δεν προέβη η κυβέρνηση επί ημερών του στην εξυγίανση του τοπίου.

Ωστόσο, σφοδρότατα πυρά επεφύλασσε για τον επικεφαλής της ΝΔ, τον οποίο ταυτίζει πλήρως με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και χωρίς να τον κατονομάζει κατηγορεί ότι “σκέφτεται με τη λογική του 15%, που ακόμη κάτι έχει στην τράπεζα και υπερασπίζεται με ζέση τα συμφέροντα του 1%”.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη

Αυτό που έκανε ο Παππάς με τους καναλάρχες, αυξάνοντας όμως τις διαθέσιμες συχνότητες και τις αντίστοιχες άδειες, θα έπρεπε να το είχε κάνει ο Σαμαράς.

Προσπάθησε να τους βάλει σε τάξη ο Κ. Καραμανλής με τον «βασικό μέτοχο» και θυμάστε τι έγινε. Κάποιος εκ των μπετατζήδων πήρε αλαμπρατσέτα τον νομικό του σύμβουλο και πήρε σβάρνα τους επιτρόπους, πέρασε και από έναν κολοσσό της ίδιας μπίζνας και βρήκε ευήκοα ώτα. Η δε υπονόμευση που ακολούθησε πήγε σύννεφο, με δουλοπρεπή ευθυγράμμιση μεγάλου μέρους του πολιτικού κόσμου.

Μην κουράζεστε, ελάχιστοι στο πλήθος χωνεύουν το MEGA και θα την πληρώσουν οι αφανείς εργαζόμενοι, ενώ οι πριμαντόνες πάλι θα τρυπώσουν. Δεν περισσεύουν σε πολλούς δάκρυα συμπαράστασης για τον ΣΚΑΪ, ούτε για κανέναν μεγαλόσχημο επίδοξο ή βετεράνο καναλάρχη. Στην συντριπτική πλειοψηφία τους οι χειμαζομένοι Έλληνες υπομειδίασαν ή και απόλαυσαν την σκέψη των υποψηφίων καναλαρχών μαντρωμένων στον θάλαμο με τα ράντζα του ένδοξου Ελληνικού Στρατού και να τρώνε 4Β. Ο κόσμος γουστάρει, είτε για πολιτικούς λόγους, είτε απλά γιατί θέλει να ψοφήσει η κατσίκα του τάδε ισχυρού.

Φήμες πως καναλάρχης έφαγε τέσσερις στερήσεις εξόδου διότι φουμάριζε ζούλα στις χημικές τουαλέτες και πως έτερος καναλάρχης πήρε 5φ και 100 κάμψεις, διότι δεν αναπήδησε το δίευρο στην κακώς τεντωμένη κουβέρτα κατά την πρωϊνή επιθεώρηση από τον Παππά, ελέγχονται ως ανακριβείς.

Όσοι επένδυσαν με ιερά αγανάκτηση στην υπεράσπιση της απερχόμενης τηλεοπτικής ολιγαρχίας, έχασαν.

Προφανώς και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ελέγξει την ενημέρωση, προφανώς και το διασκεδάζουν καψονάροντας τους πάλαι ποτέ πανίσχυρους μιντιάρχες.

Όμως, γενικά, ο σκοπός της μετάθεσης και πάλι του κέντρου των αποφάσεων από τις σκοτεινές κάμαρες των μπετατζήδων και άλλων ισχυρών, που είχαν τα ΜΜΕ ως βραχίονες πολιτικής παρέμβασης και χειραγώγησης, είναι ορθός.

Αυτό που δεν κάνει σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έπρεπε να το είχε κάνει ο Σαμαράς, αφού δεν το κατάφερε υπονομευόμενος ο Καραμανλής. Να έβαζε κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Το ίδιο και με τους τραπεζίτες, που μια ζωή τα κέρδη ήταν και είναι δικά τους αλλά οι ζημίες δικές μας. Το ίδιο για κάθε νοσηρό χώρο, πχ δημόσια έργα και προμήθειες. Κι ύστερα να έστελνε αυτόν που πήγαινε βόλτα τον μακαρίτη τον Μούργο, ούτε καν γενικό γραμματέα υπουργείου, και να έδινε το τελεσίγραφο, λέγοντας στους λοιπούς: «είδατε τι πάθανε; Τώρα λοιπόν οι κανόνες του παιχνιδιού είναι αυτοί, νόμος, τάξη, πειθαρχία». Αλλά δεν έγινε. Το γιατί δεν είναι του παρόντος. Ο γράφων πάντως ήμουν υπέρ μιας θεραπείας σοκ κι ανάταξης της χώρας δια της αυστηρής τιμωρίας για παραδειγματισμό, για τα οποία υπάρχει πρόβλεψη στο Σύνταγμα ακόμη και με έκτακτα μέτρα και του ξεδοντιάσματος όλου του συστήματος λεηλασίας, χειραγώγησης και παραπληροφόρησης της χώρας. Δεν έγινε κι οι λόγοι δεν είναι του παρόντος αλλά και δεν έχει νόημα να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν κατήγαγε μια πολιτική και επικοινωνιακή νίκη. Η δε αξιωματική αντιπολίτευση, μετά από τσιριμόνιες και δεκάρικους για την πολυφωνία, προσκύνησε προκαταβολικά και πριν ανακοινωθούν τους τέσσερις καναλάρχες που θα προκύψουν από την διαδικασία, αφού από τα τσαμπουκαλεμένα πως δεν θα αναγνωρίσει τίποτα, τώρα δηλώνει πως δεν θα αμφισβητήσει τις νέες άδειες αλλά απλά θα δώσει κι άλλες. Αυτό λέγεται γαργάρα.

Όσοι σκέφτονται με την λογική του 15%, που ακόμη κάτι έχει στην τράπεζα και υπερασπίζονται με ζέση τα συμφέροντα του 1% που δεν ξέρει τι έχει, απλά θα βαρεθούν να τρώνε επικοινωνιακές και πολιτικές φάπες από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς ποτέ δεν κέρδισε την λαϊκή ψυχή υπερασπιζόμενος την διαπλοκή και τους χλιδάτους, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του την συντριπτική πλειοψηφία.

Να το ξαναπούμε: ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές, παρά τα capital controls και τις κλειστές τράπεζες, διότι η συντριπτική πλειοψηφία στις τράπεζες έχει μόνο χρέη, είναι ταπί και ψύχραιμη.

Η συντριπτική πλειοψηφία ψήφισε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, όχι γιατί είναι «γίδια», όπως διάφοροι, προφανώς απευθείας απόγονοι της Μαρίας Αντουανέτας, διατείνονται αλλά γιατί τα είχαν πάρει στο κρανίο από την συνεχή πρέσα χωρίς ανάσα, την διαρκή αίσθηση πως μας εξευτελίζουν.

Ήταν λάθος η υποτίμηση του ψυχικού, ηθικού παράγοντα. Ο λαός συγχώρεσε στον Τσίπρα την ταπεινωτική ήττα στην διαπραγμάτευση, διότι θεώρησε πως το πάλεψε. Η αλήθεια είναι πως ο Τσίπρας και η ομάδα του οδήγησαν ενσυνείδητα τα πράγματα στα άκρα, με την ψευδαίσθηση πως φοβούμενοι για το Ευρώ και τα λεφτά τους οι δανειστές θα έκαναν πίσω. Δεν κούνησαν βλέφαρο και εμείς ψωνίσαμε από τον τυχοδιωκτισμό της κυβέρνησης νέο μνημόνιο king size.

Άρα, για να πω την λέξη της μόδας, χρειάζεται νέο αφήγημα ως αντίπαλο δέος στην αριστερά. Πατριωτικό, λαϊκό, Δεξιό, μη πολιτικά ορθό και σίγουρα όχι παρακολούθημα της βυθιζόμενης διαπλοκής. Το ποιος μπορεί να κάνει πράξη και με συνέπεια αυτό το αφήγημα, θα το κρίνει ο απλός κόσμος. Πάντως όχι τα πεκινουά από σόι, όχι όσοι καλύπτουν πολιτικά τον Γεωργίου κι έμμεσα τον ΓΑΠ, όχι όσοι δακρύζουν για τους μεγαλομετόχους και ταυτόχρονα προσυπογράφουν όλη την «πολιτικά ορθή» και εθνομηδενιστική αντζέντα της αριστεράς, κι ενώ έχουν ζήσει μια ζωή κερασμένη από τον λαό, τον μπαμπά και την διαπλοκή, διατείνονται πως είναι καλύτεροι διαχειριστές του Μνημονίου και …μεταρρυθμιστές.