«Ο πρώην βασιλεύς Κωνσταντίνος δεν κατανοεί ότι έχει μπει τελεία και παύλα»

«Αμετανόητος, προκλητικός και χωρίς ίχνος συνείδησης για τα λάθη που έκανε και τις καταστροφικές συνέπειες τους στην Ελλάδα και στους Έλληνες πολίτες, εμφανίστηκε ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ, μιλώντας στην εκπομπή του ΣΚΑΪ “Ιστορίες”, της Σ. Κοσιώνη και του Α. Παπαχελά» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η «κίνηση ιδεών και δράσης Πράττω» του Νίκου Κοτζιά.

Όπως αναφέρει: «Αμετανόητος γιατί με τη φράση του “εγώ δεν είμαι ο πρώην βασιλεύς Κωνσταντίνος, είμαι ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος, τελεία και παύλα” δείχνει να μην κατανοεί ότι έχει όντως μπει τελεία και παύλα στην παρουσία του.

Προκλητικός γιατί αμφισβητεί ότι με το δημοψήφισμα του 1974 έχει κριθεί οριστικά και αμετάκλητα η μορφή του πολιτεύματος. Χαρακτηριστική των ευθυνών του τέως είναι και η αποδιδόμενη στον Κωνσταντίνο Καραμανλή δήλωση ότι με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος “ένα καρκίνωμα αποκόπηκε από το σώμα του έθνους”.

Χωρίς ίχνος συνείδησης γιατί στα ελάχιστα χρόνια της παρουσίας του στο θρόνο:

1. Κατάφερε να έρθει σε σύγκρουση με τον, με 53% των ψήφων εκλεγμένο πρωθυπουργό, Γεώργιο Παπανδρέου, να μετατρέψει τη μητέρα του, από βασιλομήτορα σε βασίλισσα – μητέρα και να μετάσχει ενεργά στο συνταγματικό πραξικόπημα των Ιουλιανών και της αποστασίας.

2. Ετοίμαζε στρατιωτικό πραξικόπημα των στρατηγών που προγραμματιζόταν για τις 25 Απριλίου 1967 και τον πρόλαβαν, τέσσερις μέρες νωρίτερα, οι συνταγματάρχες.

3. Απέρριψε τις εισηγήσεις του ναυάρχου Αθ. Σπανίδη που του εισηγήθηκε να αποπλεύσει ο στόλος για την Κρήτη και μετέπειτα πρωθυπουργού Γ. Ράλλη που του πρότεινε μετακινήσεις νομιμοφρόνων στρατιωτικών μονάδων και κινητοποίηση της αεροπορίας, όπου δεν υπήρχαν πραξικοπηματίες. Απέρριψε και τις δυο προτάσεις και βολεύτηκε με το να έχει δικό του πρωθυπουργό.

4. Επιχείρησε, στις 13 Δεκεμβρίου 1967, αντιπραξικόπημα για να αντικαταστήσει τη χούντα των συνταγματαρχών με μια άλλη των στρατηγών. «Κρυπτόμενος από χωρίου εις χωρίον», κατά τις ανακοινώσεις της χούντας, έφυγε στη Ρώμη. Το ανέκδοτο που κυκλοφόρησε τότε έλεγε: «1896: Ένας Λούης γίνεται ολυμπιονίκης – 1967: Ένας ολυμπιονίκης γίνεται Λούης».

5. Συνέχισε, μετά τη φυγή του στο εξωτερικό, να εισπράττει τη βασιλική επιχορήγηση και προσπαθούσε να τα βρει με τη χούντα και να επανέλθει στο θρόνο του: Έστειλε συγχαρητήρια στον Γ. Παπαδόπουλο επειδή γλίτωσε από την απόπειρα του Αλέκου Παναγούλη, εξέφρασε την αντίθεσή του στις διεθνείς πιέσεις για επιστροφή στη δημοκρατική ομαλότητα και δεχόταν, εφόσον τον αποκαθιστούσαν στο θρόνο του, να μπει κάτω από 24ωρη παρακολούθηση.

«Όλα αυτά ο λαός δεν μπορεί να τα ξεχάσει ούτε πρόκειται να τα ξεχάσει», επισημαίνει καταλήγοντας η κίνηση Πράττω και τονίζει: «Οι ιστορικές ευθύνες του ίδιου και της δυναστείας του δεν επιδέχονται παραγραφής και ο ελληνικός λαός δεν έχει ανάγκη ελέω θεού ηγεμόνες-κηδεμόνες, αλλά δημοκρατικά εκλεγμένους Προέδρους και πρωθυπουργούς».