Οι τρεις όροι που θέτει το ΔΝΤ για να μείνει στο ελληνικό πρόγραμμα

Σε δραστικές παρεμβάσεις ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους επιμένει το ΔΝΤ, όπως επιβεβαιώνεται σε τρισέλιδη συνοπτική ανάλυση του Ταμείου για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους που έρχεται στο φως της δημοσιότητας.

Το Ταμείο εμμένει στην παράταση της αποπληρωμής του έως το 2080, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι ετήσιες χρηματοδοτικές υποχρεώσεις της χώρας μας δεν θα ξεπερνούν το 15%-20% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) καθώς και σε συνδυασμό διευκολύνσεων για τα τρία δάνεια της ευρωζώνης.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία», το ΔΝΤ προβλέπει ότι οι ελληνικές τράπεζες θα χρειαστούν και νέα ανακεφαλαιοποίηση, λόγω του υψηλού επιπέδου «κόκκινων» δανείων, εκτιμάει πως τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις θα κυμανθούν στα 5 δισ. ευρώ το διάστημα 2015-2030 και ζητάει εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, ύψους σχεδόν 7 δισ. ευρώ, σε συνδυασμό με τη δημιουργία αποθεματικού ύψους 7,7 δισ. ευρώ στα κρατικά ταμεία.

Για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα, το ΔΝΤ ζητεί να δοθεί προκαταβολικά δέσμευση για: (α) «κλείδωμα» των επιτοκίων, (β) αναδιάρθρωση του 1/3 των ευρωπαϊκών δανείων προς τη χώρα μας στο τέλος κάθε έτους, υπό την προϋπόθεση της ικανοποιητικής εφαρμογής του Μνημονίου, και (γ) πρόβλεψη για μηχανισμό περαιτέρω αυτόματης ελάφρυνσης του χρέους, ανάλογα με την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Ανάμεσα στις βασικές παραδοχές της ανάλυσης του ΔΝΤ, ξεχωρίζουν οι ακόλουθες:

– «Με δεδομένο το υψηλό επίπεδο μη εξυπηρετούμενων δανείων και τη χαμηλή ποιότητα κεφαλαίων, προβλέπεται να προκύψουν πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες για τις τράπεζες, που μπορεί να καλυφθούν από το αχρησιμοποίητο ‘μαξιλάρι’ του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), το οποίο φθάνει έως τα 20 δισ. ευρώ»

– Ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα ορίζεται στο 1,5% του ΑΕΠ από το 2018 και μετά. «Αυτό ευθυγραμμίζεται με στοιχεία από διαφορετικές χώρες σχετικά με τη διατήρηση πρωτογενών πλεονασμάτων για εκτενείς χρονικές περιόδους».

– Η ρεαλιστική παραδοχή για τον μέσο ρυθμό ανάπτυξης από το 2022 και εξής διαμορφώνεται στο 1,3%.

– Τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις κυμαίνονται στα 5 δισ. ευρώ την περίοδο 2015-2030, εκ των οποίων μόλις 2 δισ. ευρώ μέχρι το 2018.

– Οι χρηματοδοτικές ανάγκες περιλαμβάνουν εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου (7 δισ. ευρώ) και δημιουργία αποθεματικού 7,7 δισ. ευρώ στα κρατικά ταμεία.

Για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, το ΔΝΤ προτείνει τον εξής συνδυασμό:

– Σημαντική επιμήκυνση της περιόδου χάριτος, ώστε μέχρι το 2040 να μην καταβάλλονται τοκοχρεολύσια για τα τρία δάνεια της ευρωζώνης προς τη χώρα μας

– Γενναία επιμήκυνση των λήξεων των τριών δανείων της ευρωζώνης μέχρι το 2080.

– «Κλείδωμα» των επιτοκίων μόλις στο 1,5% μέχρι το 2045.

Με την πρόταση του Ταμείου το χρέος πέφτει στο 140,8% του ΑΕΠ το 2030, στο 110% το 2045 και στο 106,1% το 2060, ενώ με το βασικό σενάριο του Ταμείου και χωρίς ελάφρυνση θα διαμορφωθεί στο 159,1% το 2030, στο 196,9% το 2045 και στο 293,8% το 2060.