Διαβάστε σχετικά για Εύα Καϊλή, Ευρωβουλευτές, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Λαθρομετανάστες, Μετανάστες, ΠΑΣΟΚ, Πρόσφυγες,
Την άμεση ενεργοποίηση μηχανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για διαφάνεια και έλεγχο της αποτελεσματικότητας στις ΜΚΟ που διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα ζητά η Εύα Καϊλή.
Στην παρέμβαση της, η ευρωβουλευτής της «Ελιάς», σημειώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να ελέγχει τις διαδικασίες που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη διασφαλίζοντας την διαφάνεια στην επιλογή των ΜΚΟ και στην μετέπειτα διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων από αυτές. «Μάλιστα», τόνισε, «θα πρέπει να υπάρχει διαρκής έλεγχος καθώς πρόσφατα στην Ελλάδα, υπήρξαν ΜΚΟ που φαίνεται να συνδέονται με παράνομες δραστηριότητες και διακίνηση προσφύγων και μεταναστών. Πρωτοσέλιδο σε εφημερίδα “έδειξε” εμπλοκή ακόμα και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας στην παραδοξότητα οι μη κυβερνητικές οργανώσεις να έχουν στενότατες κυβερνητικές σχέσεις αμφιβόλου νομιμότητας».
Η κα. Καϊλή, που έχει καταθέσει ερωτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την διαφάνεια στην λειτουργία των ΜΚΟ για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, αναφερόμενη σε κακό προηγούμενο που υπάρχει με κρατική χρηματοδότηση ΜΚΟ που αντιμετωπίζουν δικαστικές περιπέτειες για απάτη και κατασπατάληση, τόνισε επίσης την ανάγκη ύπαρξης ενός απλού, τυποποιημένου και κυρίως διαφανούς πλαισίου που να επιτρέπει την άμεση απάντηση των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών σε επείγουσες καταστάσεις, όπως η προσφυγική κρίση και οι εικόνες εξαθλίωσης που τη συνοδεύουν στη χώρα μας.
Κλείνοντας σημειώνει πως «βλέπουμε ότι διαχρονικά οι έντιμες ΜΚΟ καλούνται να αναπληρώσουν ελλείψεις που δημιουργούνται στην λειτουργία της κοινωνίας, και πολλές να υποκαθιστούν την έλλειψη ικανότητας δράσης των κρατικών μηχανισμών. Το καθήκον μας, περάν από την εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων και την απλοποίηση των διαδικασιών για αυτές, είναι να μην επιτρέψουμε την αμφισβήτηση του έργου τους, εξαιτίας φαινομένων κακοδιαχείρισης και κατασπατάλησης. Για αυτό χρειαζόμαστε διαφανείς δομές και μηχανισμούς ελέγχου ώστε να ανακτηθεί η αξιοπιστία στην διαχείριση του δημοσίου χρήματος από τα κράτη μέλη».