Τη θέση ότι η πραγματικότητα επιβάλλει τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση των Αριστερών ευρωπαϊκών δυνάμεων της χώρας, διατυπώνει ο Φώτης Κουβέλης σε συνέντευξή του στην «Αυγή της Κυριακής».
Σημειώνει, ειδικότερα, ότι «μετά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, που κατάληξε με τη σημαντική πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, σε νίκη των ευρωπαϊκών δυνάμεων της Αριστεράς, η κυβέρνηση αναλαμβάνει το δύσκολο έργο της εξόδου της χώρας από την κρίση», για να τονίσει πως «η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα επιβάλλει τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική και οργανική συσπείρωση των Αριστερών ευρωπαϊκών δυνάμεων της χώρας, χωρίς αποκλεισμούς, μεμψιμοιρίες και εγκλωβισμούς σε διαφορές του παρελθόντος».
«Η φροντίδα μου είναι να συμβάλλω με όλες μου τις δυνάμεις στην προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου και στην ενότητα των αριστερών δυνάμεων. Αυτό καθορίζει και προσδιορίζει την παρουσία μου στο πεδίο της πολιτικής», απαντά στο ερώτημα εάν επιθυμεί την επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Αναφέρει, επίσης, ότι σε ολόκληρη την πολιτική διαδρομή του δεν έβαλε ποτέ το προσωπικό πάνω από το συλλογικό και ότι «δεν το έπραξα ακόμα κι όταν συνειδητοποίησα ότι τα συστήματα εξουσίας ήταν διατεθειμένα να μας παράσχουν τα πάντα, αν αποδεχόμασταν τον σχεδιασμό τους», για να επισημάνει ότι με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζει και σήμερα τα πολιτικά πράγματα.
Αναφερόμενος στα επόμενα βήματα της πολιτικής κίνησης ΕΚΙΕΑ μετά την πανελλαδική της συνάντηση, τόνισε πως «εργαζόμαστε για να προωθήσουμε, με ενωτική αντίληψη, της πολιτικές και οργανωτικές διαδικασίες της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς. Με αποφασιστικά βήματα, οργανώνουμε το συντονισμό μας και εντείνουμε την παρουσία μας, πολλαπλασιάζοντας τις παρεμβάσεις μας, με δημόσιο λόγο και εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα».
Στην κατεύθυνση αυτή, επισήμανε πως «οι πολιτικές συνθέσεις στο πεδίο των νέων πραγματικοτήτων που διαμορφώνονται στη χώρα, στο πολιτικό σύστημα και στην Αριστερά, είναι εξαιρετικά χρήσιμες και αναγκαίες» προσθέτοντας:
«Η ευρύτερη δυνατή πολιτική αντιστοίχηση της Αριστεράς με το ισχυρό εκλογικό ρεύμα που την εμπιστεύθηκε σήμερα για να βγάλει τη χώρα από την κρίση, απαιτεί τολμηρές και οργανωτικές αναδιαρθρώσεις».
Ιδίως μάλιστα, όπως υπογραμμίζει, «όταν η δεξιόστροφη στάση της ηγεσίας των κομμάτων της κεντροαριστεράς, αφήνει “κενό” εκπροσώπησης σ’ έναν χώρο κοινωνικά και πολιτικά προοδευτικό, με τον οποίο στο παρελθόν- ιδιαίτερα στις μεγάλες ιστορικές στιγμές η Αριστερά- έχει συνυπάρξει».
Παράλληλα, εκφράζει την εκτίμηση πως υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργηθούν οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση, τονίζοντας την ανάγκη να αρχίσει να υλοποιείται ένα παράλληλο πρόγραμμα. Η αναπτυξιακή διαδικασία η οποία μπορεί και πρέπει άμεσα να ξεκινήσει, με στόχο τη μείωση της ανεργίας, είναι ένα παράλληλο πρόγραμμα, τονίζει.
Υπό αυτό το πρίσμα, υποστηρίζει πως η συμφωνία της 12ης Αυγούστου παρά τα σοβαρά και αρνητικά στοιχεία της και την βαρύτητα των μέτρων που προβλέπει, μπορεί να σταθεροποιήσει τη χώρα και να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάκαμψης. Βασικός όρος και κρίσιμο μέγεθος παραμένει η αναδιάρθρωση του χρέους που εξακολουθεί να μην είναι βιώσιμο, επισημαίνει.
Σε ό,τι αφορά την υλοποίηση της συμφωνίας, αναφέρει ότι πρέπει να γίνει με τρόπο που θα αξιοποιεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό υπαρκτές πλευρές της, θα περιορίζει και θα αντιρροπεί τα έντονα σκληρά μέτρα που περιέχει.
Σε ό,τι αφορά το ασφαλιστικό, σημειώνει πως μπορεί και πρέπει να υπάρξουν διορθωτικές παρεμβάσεις που θα κατανείμουν με δικαιότερο τρόπο το βάρος των ασφαλιστικών εισφορών και ταυτόχρονα θα προστατέψουν τις επερχόμενες γενιές και τους αυριανούς συνταξιούχους από τον κίνδυνο μιας μαζικής φτωχοποίησης.
Ο πρώην πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ εκτιμά οι πολίτες και ο πολιτικός κόσμος βρίσκονται μπροστά σε εξελίξεις που ενδέχεται να αναδιατάξουν τον πολιτικό χάρτη.
Σε αυτό το πλαίσιο εκφράζει την πεποίθηση πως «η επικράτηση Μητσοτάκη και η μετακίνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ρεαλιστικές θέσεις απειλούν τις ενδιάμεσες δυνάμεις και αναβιώνουν το διπολικό σκηνικό».
Από τις εξελίξεις των ημερών, υποστηρίζει, κυρίαρχη είναι η αίσθηση ότι, παρά τις βεβαιότητες για το «τέλος της μεταπολίτευσης» και για το τέλος του δικομματικού συστήματος, η πολιτική ζωή επιστρέφει στην εποχή του διπολισμού, όπου δύο βασικές πολιτικές οντότητες αυτή που συγκροτείται γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ κι αυτή που συσπειρώνεται γύρω από τη ΝΔ, βρίσκονται απέναντι η μία στην άλλη, απειλώντας να απορροφήσουν ή να εξαφανίσουν ενδιάμεσες δυνάμεις.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης που διαμορφώνεται μετά την επικράτηση Μητσοτάκη, σύμφωνα με τον κ. Κουβέλη, είναι η πίεση που οι εξελίξεις ασκούν στο Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, διατυπώνει την άποψη πως καταλυτικό ρόλο θα παίξουν οι προσπάθειες των δύο μεγάλων κομμάτων να προωθήσουν τη διεύρυνση της επιρροής τους, λειτουργώντας ως κορμοί ευρύτερων συμπαρατάξεων.