Καραμανλής: Έπιασε πάτο η χώρα – Η παρακμή θα διαρκέσει

Μια πολύ σοβαρή εκτίμηση, την οποία έχει αποφύγει μέχρι στιγμής να κάνει γνωστή δημοσίως ο Κώστας Καραμανλής και η οποία προσδιορίζει τη δική του στάση και έχει πολλές δόσεις απαισιοδοξίας, αποκαλύπτουν τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ».

Κάτι που πρέπει να προβληματίσει όλους και κυρίως το σημερινό πολιτικό σύστημα, στα χέρια του οποίου βρίσκεται η έξοδος της Ελλάδας από τα αδιέξοδα.

Για πρώτη φορά, ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί ότι η περίοδος της γενικής παρακμής στη χώρα μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο από ό,τι μπορεί κανείς να υπολογίζει, κάνοντας μια εξαιρετικής σημασίας απαισιόδοξη πρόβλεψη:

«Το ότι έχουμε πιάσει πάτο ίσως για πρώτη φορά δεν σημαίνει ότι θα κάνουμε γκελ για να αναπηδήσουμε και να σηκωθούμε»!

Η επισήμανση αυτή διαγράφει με λίγα λόγια την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και η οποία υπερβαίνει το οικονομικό της πρόβλημα, καθώς το ζητούμενο πλέον είναι η επανίδρυση του κράτους και η αναθεώρηση-ανανέωση των θεσμών του.

Εξέλιξη στην οποία καλείται να διαδραματίσει και τον δικό της ρόλο η κοινωνία.

Ομως, το παράδειγμα το δίνει το πολιτικό σύστημα, το οποίο επιβάλλει και τους σχετικούς κανόνες, αλλά, υπό τις σημερινές συνθήκες, μιας «μέρα με τη μέρα» διακυβέρνησης, που παρασύρει αναλόγως και την αντιπολίτευση, οι απαραίτητες προοπτικές δεν υπάρχουν.

Με βάση τις ως άνω εκτιμήσεις, ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί ότι, με τα σημερινά δεδομένα, οι πολιτικές προοπτικές εμφανίζονται για το επόμενο διάστημα ως εξής:

1. Ο Ιανουάριος είναι ένα χρονικό σημείο-ορόσημο για την κυβέρνηση, καθώς, ανάλογα με τις εσωκομματικές αντιδράσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι δυνατόν να επισπευσθούν πολιτικές εξελίξεις. Εξελίξεις πάντως που δεν έχουν να κάνουν με μια πιθανή νέα προσφυγή στις κάλπες, ως πρωθυπουργικό όπλο, δεδομένου ότι Βρυξέλλες, Βερολίνο και Παρίσι, ως βασικοί δανειστές, αποκλείουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ασφαλώς και στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα βρίσκονται οι επόμενες κινήσεις, όμως, πρώτον, μια «ανυπακοή» σε συστάσεις εξ Εσπερίας θα βάλει τη χώρα σε περιπέτειες, δεύτερον την ευθύνη για τις περιπέτειες αυτές θα τις επωμισθεί ο ίδιος ο κ. Τσίπρας και, τρίτον, κάτι τέτοιο θα σημάνει και το πολιτικό του τέλος.

Οι εκτιμήσεις Καραμανλή αναδεικνύουν τον Ιανουάριο ως εξαιρετικής σημασίας διότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να περάσει, ως γνωστόν, το Ασφαλιστικό και τη φορολογία των αγροτών. Οι προβλέψεις του είναι ότι θα κατορθώσει μεν να περάσει τα σχετικά νομοσχέδια, αλλά θα βγει «μωλωπισμένος» από τη διαδικασία και, κατά την άποψή του, που συμμερίζονται και οι Βρυξέλλες, από του σημείου αυτού και μετά θα ξεκινήσει πιθανότατα η σταδιακή φθορά της κυβέρνησης.

2. Η φθορά αυτή του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα γεγονότα στη Νέα Δημοκρατία -τα οποία θα πυροδοτήσουν πιθανώς εξελίξεις, αναλόγως του ποιος θα επικρατήσει στον β’ γύρο των εσωκομματικών εκλογών- δημιουργούν κατάλληλο κλίμα για όσους σκέπτονται ότι δημιουργείται ευκαιρία προκειμένου να εμπλουτισθεί το σημερινό πολιτικό σκηνικό και με άλλα κόμματα.

Ηδη, όπως έγραψαν τα «Π», βρίσκεται στα σκαριά νέο κόμμα της λαϊκής Δεξιάς, το οποίο επιχειρεί να ιδρύσει ο Τάκης Μπαλτάκος με επίδοξο αρχηγό τον Μάκη Βορίδη, στον οποίον αναγνωρίζεται από πολλούς στη Ν.Δ. συγκροτημένη πολιτική σκέψη, όπως και καθαρές θέσεις, χωρίς αμφισημίες.

Το ερώτημα που τίθεται από κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. που ανήκουν στο «καραμανλικό» περιβάλλον είναι αν ένα τέτοιο εγχείρημα έχει προοπτική. Η άποψη του ίδιου του Κ. Καραμανλή, την οποία έχει εκφράσει σε συνομιλητές του, είναι ότι ένα δεξιό κόμμα με χαρακτηριστικά της προ δικτατορίας, παλαιάς λαϊκής Δεξιάς δεν μπορεί να σταθεί εύκολα -σε αυτή τη φάση τουλάχιστον- εξαιτίας της… Χρυσής Αυγής, ανεξαρτήτως του ότι δεν πρόκειται να έχει τα δικά της, ακραία χαρακτηριστικά. Κι αυτό διότι το συγκεκριμένο κόμμα δεν είχε εξέλιξη επειδή δεξιοί ψηφοφόροι ασπάστηκαν τις ακραίες ιδεολογικές του θέσεις, αλλά γιατί ήθελαν να ψηφίσουν «αντιμνημονιακά».

Επομένως, πώς θα ήταν δυνατόν όσοι ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή επειδή ήσαν εναντίον των Μνημονίων να κατευθυνθούν σε ένα κόμμα του οποίου επικεφαλής θα είναι, λ.χ., ένας πρώην υπουργός του Σαμαρά, που έχει ψηφίσει όλα τα Μνημόνια και τις επιβαρύνσεις που αυτά προβλέπουν;

3. Ομως, εκτός από το παραπάνω κόμμα της λαϊκής Δεξιάς, ανοικτή φαίνεται ότι είναι η προοπτική -αναλόγως των εξελίξεων- ενός κόμματος φιλοευρωπαϊκού και φιλελεύθερης ιδεολογίας από το δίδυμο Σαμαρά- Βενιζέλου, τους οποίους «ένωσε» πολιτικά η κοινή τους κυβερνητική πορεία. Κατά μία άποψη -την οποία ασπάζεται και ο Κώστας Καραμανλής-, ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα αποτολμούσε κάτι τέτοιο, «επειδή έχει ωριμάσει πολιτικά». Αποψη που βρίσκει αντίθετους πολλούς, βεβαίως. Αλλωστε, η εντατικοποίηση των επαφών του και με ξένες πρεσβείες και με την επιχειρηματική ελίτ στη χώρα, αλλά και η διατήρηση των διαύλων επικοινωνίας του με άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μάλλον προδιαθέτουν για ενεργοποίησή του στο εγγύς μέλλον παρά για παροπλισμό του.