Ο Λαζόπουλος κατά ΝΔ με απίστευτο υβρεολόγιο: Τσογλανοπαρέα σκουληκιών

Με ένα απίστευτο υβρεολόγιο που αμαυρώνει την σάτιρα επιτέθηκε στην Νέα Δημοκρατία ο Λάκης Λαζόπουλος με άρθρο του στην ιστοσελίδα του altsantiril.gr.

Μια μέρα πριν από τις εσωκομματικές εκλογές στην ΝΔ, ο Λαζόπουλος χρησιμοποιεί βαρύτατες εκφράσεις για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και για την κεντροδεξιά, φθάνοντας μέχρι του ακραίου σημείου να αποκαλεί ηγετικά στεέχη της ΝΔ “τσογλανοπαρέα των σκουληκιών¨και “γουρούνια”, χτυπώντας ιδιαίτερα τον Άδωνι Γεωγριάδη μετά την κόντρα τους την περασμένη εβδομάδα όταν ο υποψήφιος πρόεδρος της ΝΔ ήθελε να μπει στο στούντιο που γυριζόταν η εκπομπή του.

Ολόκληρο το άρθρο του Λαζόπουλου:

Όπως κάθε μέρα, ο κόρακας, έκραξε στο δάσος.

Τα άλλα κοράκια αισθάνθηκαν περήφανα που οι αγριοφωνάρες του σκέπαζαν την μελωδία του δάσους. Όμως εκείνη την ημέρα ο κόρακας αποφάσισε πως είχε για εχθρό του ένα σπουργίτι που καθόταν στο απέναντι δέντρο.

-«Λοιπόν», του είπε: «Είδες τι ωραία που τραγουδάω; Δεν τραγουδάς εσύ καλύτερα από μένα». Κι άρχιζε να κράζει.

Το σπουργίτι σιωπηλό, στο δικό του κλαδί. Εκεί που καθόταν χρόνια τώρα.

-«και ο τόνος μου; Ε;» είπε ο κόρακας. «Είδες τι σωστό τόνο έχω; Και πόσο σπάνιο μέταλλο. Η δική μου φωνή ακούγεται σχεδόν σε όλο το δάσος». Κι άρχισε να κράζει ακόμα πιο δυνατά.

Το σπουργίτι έκλεισε τα αυτιά του. Έξαλλος ο κόρακας από την σιωπή του σπουργίτη κι από την αγενή πράξη να κλείσει τα αυτιά του στην κοράκειο μελωδία, άρχισε να ουρλιάζει.

«Να έρθουν τώρα όλα τα ζώα του δάσους, να μας κρίνουν ποιο τραγουδάει καλύτερα, ποιο έχει την πιο δυνατή προσωπικότητα, ποιο έχει τον καλύτερο χαρακτήρα. Εγώ ο κόρακας ή το σπουργίτι;»

Τα ζώα γέλασαν απρόθυμα γιατί ήξεραν και βούλωναν τα αυτιά τους τα περισσότερα στο άκουσμα. Το γουρούνι όμως είπε: α! εγώ θέλω να είμαι αντικειμενικό. Δεν θέλω να βγάλω κάποια απόφαση, χωρίς να ακούσω να σχηματίσω γνώμη.

Άρχισε ο κόρακας να κράζει και το σπουργίτι γέλασε από την προσπάθεια του κόρακα. Αλλά αυτό το λίγο που γέλασε έμοιασε με μελωδία-σατιρική μελωδία- αρκετή όμως για να κριθεί από το γουρούνι.

-Λοιπόν; Είπε το κοράκι απευθυνόμενο στα γουρούνια «τώρα που μας ακούσατε και τους δύο, ποιος τραγουδάει καλύτερα;»

-«Μα εσύ φυσικά», είπε το γουρούνι

Το σπουργίτι σκέφτηκε προς στιγμήν μήπως θα έπρεπε να κελαηδήσει για να τους αλλάξει την γνώμη αλλά σκέφτηκε μήπως θα υπάρχουν και ζώα στα οποία η φωνή του κόρακα να είναι πιο αρεστή. Γιατί υπάρχουν αυτιά που αρέσκονται στους κακούς ήχους. Υπάρχουν αυτιά όπου οι παράφωνοι κάνουν καριέρα. Έτσι σιώπησε. Αλλά είχε ήδη στεναχωρεθεί γιατί αναγκάστηκε να μετέχει σε έναν διαγωνισμό με έναν κόρακα και μάλιστα να κριθεί από ένα γουρούνι.

Ελπίζω πως μέσα απ” αυτό το μικρό μύθο του παραμυθιού να αντιληφθεί κανείς γιατί δεν είναι σωστό να μπαίνεις σε διαγωνισμό με τον κόρακα και γιατί επίσης δεν πρέπει να επιτρέπεις στα γουρούνια, που ασκούν κατ΄επάγγελμα λάσπη, να παίξουν τον ρόλο της κριτικής επιτροπής.

Τα γουρούνια άλλωστε αυτής της χώρας μετά απ΄αυτή την φοβερή επιδημία που έπεσε, όπου στα χρόνια αυτά η λάσπη πήρε πολύ μεγάλη αξία, τα γουρούνια θεωρούν ότι αυτοί είναι η πρωτοκαθεδρία. Πως το γουρούνι είναι ο βασιλιάς των ζώων.

Πήραν μάλιστα τόση αξία στα χρόνια αυτά που την λάσπη τους την πληρώνουν με πολλά μαύρα χρήματα για να την πετάνε τα γουρούνια δώθε και κείθε. Γουρούνια κάθε λογής. Συντηρητικά, δεξιά, πρασινογούρουνα ακόμα και εναλλακτικά γουρούνια.

Δεν είδαν ας πούμε τα γουρούνια ότι η δική μου παρουσία στο κλαδί της Τρίτης ήταν ανακοινωμένη και προγραμματισμένη από τον Σεπτέμβριο μήνα. Έτσι ώστε να μην μπουν στον κόπο να δηλώσουν ότι όλα τα ήταν σχεδιασμένα για να μπορέσουν να επηρεάσουν τις εκλογές των κοράκων. Αυτοί είχαν προγραμματίσει εκλογές σε άλλη περίοδο -οι οποίες δεν έγιναν- και κατ” εκείνη την περίοδο ουδεμία παρουσία είχε προγραμματιστεί στο κλαδί της Τρίτης. Εκτός κι αν πιστεύουν ότι εγώ μπλόκαρα τα μηχανήματα της στημένης εταιρίας για να οδηγήσω τις εκλογές σε μέρα και ώρα της αρεσκείας μου κι εκεί να μπορέσω να εξαπλώσω το φοβερό μου και εντεταλμένο σχέδιο. Μήπως εγώ χάλασα τα μηχανήματα και δεν θυμάμαι; Εφτασε σ΄αυτή την χώρα η δημοκρατία να κινδυνεύει από έναν άνθρωπο. Από ένα κλαδί, από ένα πουλί που κελαηδάει διαφορετικά από τους κόρακες. Βεβαίως!

Αλήθεια, τα γουρούνια δεν αντιλαμβάνονται ότι πιο επικίνδυνος είναι ένας άνθρωπος που μιλάει 8 ώρες την ημέρα από έναν άνθρωπο που μιλάει 8 ώρες τον χρόνο;

Από πότε προπαγανδιστής και επικίνδυνος είναι αυτός που η παρουσία του είναι λιγότερη όλων των άλλων που μιλούν καθημερινά και ασταμάτητα; Ή μήπως είναι η ώρα που πρέπει η νεοχούντα να κλείσει το στόμα του καθενός που έχει διαφορετική μελωδία από την μελωδία των κοράκων;

Η τσογλανοπαρέα των σκουληκιών, που ανδρώθηκε στα υγρά υπόγεια του Μαξίμου, είναι ακόμα εδώ. Πως στήθηκε λοιπόν το σκηνικό των εκλογών στην Ν.Δ; η παρέα εξόντωσης που είχε φτιαχτεί επί της τελευταίας διακυβερνήσεως, με τους Μουρούτηδες, τους Λαζαρίδηδες, τους Σταμάτηδες, τους Αδώνιδες, τους Βορίδηδες και τους λοιπούς Καλαματιανούς δρούσε ανενόχλητα στην πόλη. Μία λέξη αντίθετη αρκούσε να κινήσει γη και ουρανό και τιμωρίες και απειλές και εκβιασμούς έσχατους.

Όταν όμως, παρ΄όλα αυτά, ο λαός έστειλε αυτούς τους ανθρώπους στα αποδυτήρια της ιστορίας αυτοί γατζώθηκαν πάνω στον εγωισμό τους, ενώ πάνω στην κατάθλιψη του αρχι-εγωιστή άρχισαν να σκαρφαλώνουν τα ακροδεξιά σαλιγκάρια που μόλις είχαν πάρει εξουσία και τρέχαν ακόμα τα σάλια τους.

Τα γουρούνια όμως τίποτα δεν βλέπανε πια, εκστασιασμένα από τις πράξεις τους. Πως ένα κοράκι, για μια συγκεκριμένη περίοδο, έκανε 52 επερωτήσεις στην βουλή για το τι όπλα, τι σφαίρες, τι βόλια , τι ελικόπτερα , τι αεροπλάνα πρέπει να προμηθευτεί ο στρατός για να είναι ικανός, να γλυτώσει η πατρίδα. Και τώρα πως γίνεται αυτός ο κόρακας να μην ρωτάει τίποτα πια, αυτός ο πατριώτης κόρακας να μην τον νοιάζουν καθόλου τα όπλα και τα οχήματα που θα έχει ο στρατός; Τι συνέβη άραγε; Χάθηκε ο πατριωτισμός; Ή χάθηκε ο λόγος για τον οποίο γίνονταν οι επερωτήσεις;

Τυφλά, καημένα γουρούνια. Τίποτα δεν βλέπουν τα καημένα.

Όταν αναγκάστηκαν λοιπόν να υποχωρήσουν τα κοράκια σκέφτηκαν πως θα ξανάρθουν. Παρέδωσαν την εξουσία στον Μειμαράκη ελπίζοντας να αποτύχει παταγωδώς. Το σενάριο δεν τους κάθισε και η παράταξη δεν διαλύθηκε ώστε να δημιουργήσουν αυτοί την καινούργια παράταξη που ήδη ετοίμαζαν. Οπότε οδήγησαν την παράταξη σε εκλογές για να βρουν τον καινούργιο αρχηγό και έτσι κατάφεραν με τεχνάσματα και στημένα γεγονότα να βγάλουν τον Μειμαράκη και να τον βάλουν κι αυτόν στην ουρά της διεκδίκησης. Τι θέλουν; Τζιτζικώστα ως πρόσχημα, Βορίδη επί της ουσίας. Ο Βορίδης πρόδωσε το σχέδιο το οποίο ετοιμάστηκε. Ο Παπαμιμίκος από την αρχή τοποθετήθηκε υπέρ του Τζιτζικώστα. Δήθεν ο Άδωνης άργησε, οργανωμένη όλη αυτή η κίνηση ήταν από τα κανάλια. Ο Παπαμιμίκος αντέδρασε για να δείξει την πίστη του στον Τζιτζικώστα και ότι ο Άδωνης είναι εχθρός και επικίνδυνος αντίπαλος, ανεβάζοντας τον και αναβαθμίζοντας τον. Κι όταν ο Βορίδης ξαφνικά στα μέσα του δρόμου δήλωσε φίλος με τον Τζιτζικώστα και πιθανώς και νέος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος μιας κι αυτός δεν θα μπορεί, τότε ο Άδωνης έπαιξε και έναν ψεύτικο θυμό, κάναν και έναν ψεύτικο καυγά ότι να! ο φίλος του τον πρόδωσε.

Αλλά μαλώνουν τα παιδιά της ίδιας παρέας, των θαυμαστών έργων εκείνης της περιόδου; Αν ο Τζιτζικώστας έπεσε από λάθος πάνω στον Βορίδη τότε έχει καιρό να δει το λάθος του γιατί έτσι κι αλλιώς έχει την δυνατότητα και τα φόντα να είναι ο ίδιος ο επόμενος αρχηγός της Ν.Δ, δεν χρειάζεται κουτσά ακροδεξιά δεκανίκια.

Αλλά η απόφαση αυτή να μαζέψει τον άλλο χουντικό που προσπάθησε να καθαριστεί ,επί ματαίω, στην κολυμπήθρα του MEGA, ήταν μέγκα του λάθος.

Ο Άδωνης μπήκε με σκοπό να μαζέψει κάποιους ψήφους στην Αθήνα για να τους δώσει στον Τζιτζικώστα μετά προκειμένου να μην πετύχει τίποτα το Καραμανλικό στρατόπεδο.

Ο Σαμαράς δηλαδή παίζει με δύο -απ΄ότι φαίνεται- υποψηφίους σ΄αυτές τις εκλογές.

Θα έρθει λοιπόν η νεοχούντα, ο γέρο-Καραμανλής ήρθε μετά την χούντα και να λοιπόν που η χούντα θα διαδεχτεί τον Καραμανλή; Για την νεοχούντα μιλώ.

Θέλουν και οικουμενική. Με ποιον άραγε μπορεί να συνεννοηθεί κανείς στην Οικουμενική; Με τους ακροδεξιούς υστερικούς;

Με τον υστερικό πολιτικό , ο οποίος θεωρεί φυσιολογικό να μπουκάρει στις παραστάσεις; Μήπως είναι η ώρα να ανέβει και πάνω στις συναυλίες; Μήπως είναι η ώρα να μπει και στα χειρουργεία ν” αρχίσει να χειρουργεί;

Αυτός, που ουδέποτε μπουκάρισε σε κάποιο δελτίο ειδήσεων. Μήπως είναι η ώρα να κάνει σάτιρα του εαυτού του; Να γίνει δικό του κι αυτό το έργο; Μήπως επειδή μιλούν όλοι καλά γι΄αυτόν στα δελτία ειδήσεων θεωρεί ότι δεν πρέπει κανείς να τον αμφισβητεί; Τον μονοκράτορα, τον φωτεινό παντογνώστη; Διέκοψε ποτέ κανείς την παράσταση του Αριστοφάνη, στο παρελθόν; Μπήκε ακόμα και ο Κλέωνας μέσα;

Μιλάει 8 ώρες την ημέρα και μιλώ 8 ώρες τον χρόνο. Εγώ είμαι ο επικίνδυνος; Ξαναρωτώ.

Μέσα στις εντολές που είχε, για τεχνητή ένταση, συνεννοήθηκε με τα κανάλια σε ένα οργανωμένο σχέδιο, να κάνει όλη αυτή την κίνηση ώστε να έχουν άλλοθι τα κανάλια, να τον παίζουν όλη μέρα ώστε να μαζέψει ότι μπορεί να μαζέψει και τα κανάλια παράλληλα να μπορούν να μην παίζουν όλους τους άλλους υποψήφιους της Ν.Δ, έχοντας σαν άλλοθι αυτή την κίνηση. Ήταν μια απόλυτα οργανωμένη κίνηση απ΄αυτές που χρόνια τώρα κάνει η παλιά παρέα των υπογείων του Μαξίμου.

Τα γουρούνια έτοιμα να αυτοεξευτελιστούν, δεν έχουν κανένα θέμα, σε λάσπη κινούνται, συνήθισαν. Αλλά ξέχασαν ότι οι εποχές άλλαξαν κι ότι οι άνθρωποι κι αυτοί που διαβάζουν και τα στημένα σχόλια και τα εγκάθετα και τα υποκινούμενα , όλα, απ΄αυτές τις υπηρεσίες που νυχθημερόν δουλεύουν επάνω από ένα λαπτοπ, κάνοντας ηλεκτρονικές προβοκάτσιες και όχι μόνο. Δεν έχουν καταλάβει ότι είναι ορατοί και σε λίγο ακόμα πιο ορατοί. Αλλά ένα γουρούνι είναι λογικό να εκβιάζει το άλλο γουρούνι. Και παράλληλα τι να πεις σε έναν άνθρωπο που ψάχνει κάμερα για να πει. Πάει η εποχή που λέγαμε είδα φως και μπήκα. Τώρα λέμε είδα κάμερα και μπήκα. Τι να πεις σε έναν άνθρωπο που έχει φτάσει στα όρια της Λουκά. Σε λίγο θα μπαίνει στα πλάνα και θα μιλάει όπου μιλάει ο καθένας.

Θα αρχίσει να λέει τον καιρό, θα αρχίσει να μαγειρεύει, θ΄αρχίσει να λέει στις κατσαρόλες. Και δεν ξέρω αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές αλλά μου είπαν ότι το συγκεκριμένο άτομο όταν δεν είναι στην τηλεόραση και δεν μιλάει στις κάμερες μιλάει μόνος του μπροστά στα τάμπλετ.

Τι να πεις για έναν άνθρωπο..

Ας φύγουμε όμως απ΄το θέμα κι ας πάμε σε ένα άλλο άσχετο θέμα. Δεν ξέρω αν έχετε προσέξει στις παρελάσεις πως πάντα μπροστά απ΄τους στρατηγούς, μπροστά απ΄τους επισήμους, υπάρχει πάντα ένα βλαμμένο που όλοι έχουν απορία πως βρέθηκε εκεί, μπροστά από όλους. Όλα τα σχολεία που περνούν γυρίζουν το κεφάλι τους προς την πλευρά των επισήμων. Και το βλαμμένο που είναι μπροστά από τους επίσημους σκύβει κι αυτό το κεφάλι του γιατί πιστεύει ότι προς αυτόν γίνεται η κίνηση.

Μέχρι στιγμής τίποτα δεν είναι παράλογο. Παράλογο είναι οι κάμερες και η τηλεόραση να πιστεύουν ότι επειδή το βλαμμένο κάνει την κίνηση είναι και επίσημος. Αλλά τι μπορεί να περιμένει κανείς από γουρούνια που δίνουν βραβεία μουσικής και μελωδίας σε κόρακες.

Τίποτα. Δεν έχω να περιμένω τίποτα.

Με απελπισία μπαίνω θα μπω στο 2016.
Βλέπω στην είσοδο του χρόνου αυτού πάλι.
Παντού μπροστά
Οι γελοίοι των καιρών..