Φως στο σχέδιο συνωμοσίας σε βάρος του Κ. Καραμανλή, που στόχο είχε την αποσταθεροποίηση της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και τη φυσική εξόντωση του ιδίου, ρίχνει το πόρισμα του ανακριτή Δ. Φούκα.
Τα στοιχεία που προέκυψαν από τις έρευνες και τις μαρτυρίες είναι εντυπωσιακά και προκαλούν ανατριχίλα για τον τρόπο που μεθοδεύτηκε μια σειρά από, δραματικά σε ορισμένες περιπτώσεις, γεγονότα.
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει στο πόρισμά του ο ανακριτής είναι αυτό που, ως πεποίθηση (βεβαιότητα), είναι διάχυτο στην ελληνική κοινωνία: Πίσω από το «σκοτεινό σχέδιο» βρίσκονται μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών, δείχνοντας σαφώς προς την πλευρά των ΗΠΑ.
Ο ανακριτής ερεύνησε διεξοδικά το σκάνδαλο των υποκλοπών, που, ως γνωστόν, ο εγκέφαλος των παρακολουθήσεων προέκυψε ότι είχε βάση την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα και υπέκλεπτε τις τηλεφωνικές συνομιλίες του τότε πρωθυπουργού.
Αλλά και το περιβόητο σχέδιο «Πυθία», που είχε στόχο την αποσταθεροποίηση της τότε κυβέρνησης αλλά και τη δολοφονία του Κ. Καραμανλή, με απώτερο στόχο τη ματαίωση της οικονομικής συνεργασίας που επεδίωκε με τη Ρωσία.
Αίσθηση προκαλούν οι μαρτυρίες ότι στα δραματικά γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008, με τις καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας, είχαν πάρει μέρος ξένα στοιχεία, πιο συγκεκριμένα οργανωμένες ομάδες από το Κόσοβο και από αραβικές χώρες.
Στο πόρισμα γίνεται ακόμη λόγος και για τρεις βομβιστικές επιθέσεις, στη μία από τις οποίες η βόμβα είχε τοποθετηθεί κι εξερράγη στη διαδρομή που ακολουθούσε ο τότε πρωθυπουργός.
Σχετικά με το σχέδιο «Πυθία», για το οποίο έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις για το αδίκημα των προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας, ο ανακριτής Δ. Φούκας σημειώνει ότι: «Η ασκηθείσα δίωξη αφορούσε την ύπαρξη συνωμοσίας / σχεδιασμού και ενδεχόμενης κεντρικής υποκίνησης ενεργειών που αποσκοπούσαν στην άσκηση πίεσης και τον εξαναγκασμό της ελληνικής κυβερνήσεως σε αλλαγή πολιτικής σε θέματα που αφορούσαν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας».
Προσθέτει δε ότι «σκοπός των δραστών φέρεται ότι ήταν η διακοπή της πολιτικής και οικονομικής προσέγγισης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε διαφόρους τομείς, με πλέον κρίσιμους τους τομείς της ενέργειας, των εξοπλισμών και των κρατικών προμηθειών».
Η προσέγγιση Αθήνας – Μόσχας είχε προκαλέσει τη δυσφορία και τις ανησυχίες της αμερικανικής πλευράς και -όπως αναφέρεται στο πόρισμα- από τα τηλεγραφήματα και τις μαρτυρίες προέκυψε ότι «υπήρξαν ενέργειες εκ μέρους της κυβέρνησης των ΗΠΑ με σκοπό την ανατροπή αυτών των «αρρωστημένων» -όπως χαρακτηρίζονταν- «συμφωνιών».
Την ίδια περίοδο, η Ουάσινγκτον είχε ασκήσει πιέσεις στην Αθήνα και με άλλους τρόπους, όπως ο αποκλεισμός της Ελλάδας από το πρόγραμμα Visa Waiver της αμερικανικής κυβέρνησης για τους έλληνες πολίτες που σκόπευαν να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ.
Στο πόρισμα γίνεται λόγος για μια συνάντηση του τότε υφυπουργού Εξωτερικών Γ. Βαληνάκη με τον αμερικανό ομόλογό του Μάθιου Μπράιζα, ο οποίος είπε ότι η Ελλάδα επιτρέπεται να έχει σχέσεις με τη Λιβύη του Καντάφι αλλά όχι με τη Ρωσία.
Σύμφωνα με το πόρισμα, μέρος του σχεδίου θεωρούνται τόσο οι ταραχές στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2008 όσο και η δράση της τρομοκρατικής οργάνωσης Λαϊκή Θέληση.
Με βάση μαρτυρίες συγκεκριμένων προσώπων, στις ταραχές υπήρξε «συμμετοχή οργανωμένων ομάδων αλλοδαπών, προερχόμενων από το Κοσσυφοπέδιο», ενώ πληροφορίες από τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες κάνουν λόγο και για «συμμετοχή αλλοδαπών και από αραβικές χώρες».
Όσον αφορά την οργάνωση Λαϊκή Θέληση, η οποία ανέλαβε την ευθύνη για την ενεργοποίηση τριών εκρηκτικών μηχανισμών, στο πόρισμα αναφέρεται ότι:
• Η πρώτη, στο Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας, έγινε λίγο πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, δημιουργώντας εύλογο ζήτημα σχετικά με τις συνθήκες ασφαλείας, καθιστώντας -για πολλούς λόγους- αναγκαία την παραλαβή του συστήματος C4I.
• Η δεύτερη έκρηξη ήταν στο κτίριο της ΚΕΔ, σε σημείο του δρομολογίου που χρησιμοποιούσε η πομπή ασφαλείας του τότε πρωθυπουργού.
• Τέλος, η τρίτη έγινε στα γραφεία εταιρείας (Profit) που είχε εμπλακεί στην προμήθεια του συστήματος C4I.
Ως ένδειξη για την πιθανή ανάμιξη ξένης υπηρεσίας σε όλες τις παραπάνω ενέργειες, ο ανακριτής θεωρεί ένα συγκεκριμένο περιστατικό. Όπως αναφέρει, στις 26.3.2014 επικοινώνησε με το ανακριτικό γραφείο πρώην στέλεχος της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), με τον οποίο είχαν συνεργαστεί στην έρευνα για τους δασικούς εμπρησμούς, που τότε αποδίδονταν σε υπηρεσίες ξένης χώρας, ζητώντας επίμονα την πραγματοποίηση συνάντησης. Στη διάρκειά της, το πρώην στέλεχος της ΕΥΠ, επικαλούμενο συνομιλία με στέλεχος των υπηρεσιών των ΗΠΑ, ζήτησε να σταματήσει άμεσα η έρευνα για όλα τα παραπάνω γεγονότα, με το… επιχείρημα ότι «οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι πλέον φιλικές» και ως εκ τούτου «η έρευνα πρέπει να σταματήσει διότι παρεμποδίζει την περαιτέρω ανάπτυξή τους».
Σουρωτήρι ήταν η ΕΥΠ – Γι’ αυτό και… επιστρατεύθηκε ο Δημ. Παπαγγελόπουλος και να κλείσει τις τρύπες!
Διάτρητη ήταν την επίμαχη περίοδο η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) σύμφωνα με το πόρισμα του ανακριτή Δ. Φούκα.
Από τα στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα αλλά και τις μαρτυρίες κατέστη σαφές ότι υπάλληλοί της διέρρεαν προς ξένες υπηρεσίες, ενδεχομένως και όχι μόνο σ’ αυτές, διαβαθμισμένα (απόρρητα) έγγραφα που σχετίζονταν με κρίσιμα εθνικά ζητήματα αλλά και με την ίδια την ασφάλεια της χώρας.
Στον ιστότοπο Wikileaks μάλιστα είχε αναρτηθεί έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα προς την κεντρική υπηρεσία, όπου γινόταν λόγος για τη δυνατότητα άντλησης πληροφοριών από στελέχη της ΕΥΠ.
Γεγονός που σημαίνει ότι η προσέγγιση είχε γίνει και προφανώς ακολούθησε διαρροή εγγράφων, άγνωστο για πόσο διάστημα.
Υπενθυμίζεται ότι σε βάρος δύο υπαλλήλων της ΕΥΠ έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις για απόπειρα διακεκριμένης κατασκοπείας και για παραβίαση μυστικών της Πολιτείας κατ’ εξακολούθηση, με αποδέκτη των απόρρητων εγγράφων τον Μ. Καρχιμάκη, τότε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Εναντίον του τελευταίου έχει ασκηθεί δίωξη για ηθική αυτουργία σε παραβίαση μυστικών της Πολιτείας κατ’ εξακολούθηση. Οι ανεξέλεγκτες διαρροές απόρρητων εγγράφων ήταν ο βασικός, αν όχι ο μοναδικός, λόγος που τον Ιούλιο του 2009 ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής αποφάσισε να τοποθετήσει επικεφαλής της ΕΥΠ τον διακεκριμένο εισαγγελέα Δ. Παπαγγελόπουλο, με σκοπό να πάψει η υπηρεσία να είναι διάτρητη, κάτι που απέβαινε σε βάρος των συμφερόντων της χώρας.
Πηγή: paron.gr