Βρόμικες εργολαβίες και παρά φύση συμμαχίες κατά της Ρένας Δούρου

Πόση είναι και ποια η απόσταση μεταξύ του Ελεύθερου Τύπου και του περιοδικού Unfollow;

Θα μπορούσε άνετα να πει κανείς: – Ένας Άρης δρόμος. Ή με άλλα λόγια, το άρθρο του Άρη Χατζηγεωργίου με τον εύγλωττο τίτλο «Η Ρένα των σκουπιδιών και των εργολάβων» λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ δύο εντύπων που κανονικά όλα θα χώριζαν.

Και όμως…

Το άρθρο του Α. Χ. άλλα μαρτυρά.

Και προκαλεί πολλά, πάρα πολλά ερωτήματα, εξαιτίας του αβάσιμου και ατεκμηρίωτου, γεμάτου εικασίες, ενδείξεις, «θα», «εκτιμάται» και άλλους ευσεβείς πόθους «άρθρου» του Α. Χ. σχετικά με το νέο Περιφερειακό Σχεδιασμό της Αττικής για τη διαχείριση των απορριμμάτων.

Πολλά, πάρα πολλά ερωτήματα προκαλεί το λιβελογράφημα σχετικά με την πρόθεση και τους στόχους εντύπου και δημοσιογράφου.

Ερωτήματα σχετικά με:

Ποιoν εξυπηρετεί η συστηματική παραπληροφόρηση και απόπειρα σπίλωσης της ακεραιότητας της Δούρου με διαδοχικά δημοσιεύματα του περιοδικού;

Ποιος είναι ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ στόχος του άρθρου – λιβελογραφήματος κατά του Περιφερειακού Σχεδιασμού της Αττικής;

Μήπως ο στόχος του άρθρου είναι η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ του STATUS QUO, και όλων όσων ωφελούνται από αυτό;

Μήπως, πίσω από έναν μανδύα σούπερ αριστεροσύνης και δήθεν καταγγελίας των συμφερόντων των εργολάβων, κρύβεται (όσο μπορεί βέβαια) ο στόχος ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΕΙ η ρήξη που φέρνει η νέα πολιτική για τη διαχείριση των απορριμμάτων της Περιφέρειας στην οποία είναι αλλεργικός ο Αρης – όμως όχι μόνον αυτός…

Ας πούμε λοιπόν τα πράγματα με το όνομά τους και με πολύ λιγότερες λέξεις από το φλύαρο κομμάτι – συμβόλαιο του Α.Χ.

Η δήθεν κριτική στο νέο σχεδιασμό δεν είναι παρά η αιχμή του δόρατος ενός βρόμικου συστήματος, εκείνου του χθες, που, ως φαίνεται, βολεύει και τον Α.Χ. και το Unfollow και τον Ελεύθερο Τύπο, σε αγαστή συμμαχία.

Στόχος αυτής της ανίερης συμμαχίας είναι η Δούρου που μέσα σε έναν χρόνο έχει φέρει τα πάνω κάτω στη διαχείριση των απορριμμάτων, ξεβολεύοντας και στέλνοντας σαφές μήνυμα προς ΟΛΕΣ τις πλευρές: Από δω και στο εξής μπαίνουν κανόνες στο παιχνίδι, υπέρ των πολιτών και του περιβάλλοντος. Κανόνες που πρέπει να τους σέβονται όλοι.

Είναι προφανές ότι «κάποιοι» διαφωνούν… Και έχουν βρει βολικό «όχημα» να εκφράσουν αυτή τη διαφωνία τους…

Εκλεκτικές συγγένειες και παρά φύση συμμαχίες, σε βρώμικα όμως αδιέξοδα μονοπάτια…

Σύντομα οι πάντες θα αντιληφθούν ότι game is over.