Ο Ν. Παππάς αναλύει “το αντισχέδιο” της κυβέρνησης

Συνέντευξη στην εφημερίδα Ιλ Μανιφέστο παραχώρησε ο υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς,με την ιταλική εφημερίδα να τιτλοφορεί το άρθρο της «Ιl contropiano» , δηλαδή “το αντισχέδιο”.

Στην συνέντευξη του ο κ. Παππάς αναφέρει ότι η κυβέρνηση έχει ως στόχο την αύξηση της ελευθερίας κίνησης στην εθνική πολιτική, την στήριξη των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων, την καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής ενώ θέτει ως προτεραιότητα την αντιμετώπιση του θέματος του χρέους.

Σε ότι αφορά τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Παππάς δηλώνει ότι «Φαίνεται πως οριστικοποιείται ένα ρήγμα το οποίο εμείς όμως θα καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια μέχρι τελευταία στιγμή για να το αποτρέψουμε».

Ο κ. Παππάς ζητεί οριστική διευθέτηση του ζητήματος του χρέους, ώστε να μείνει ένας συνολικός όγκος και ετήσιες υποχρεώσεις που «να είναι βιώσιμες και να μπορούν να εξυπηρετηθούν και, κυρίως, να μην παρεμποδίζουν την ανάπτυξη».

«Θα δώσουμε βάρος ώστε τα προγράμματα ανάπτυξης να αρχίσουν να εφαρμόζονται άμεσα για να στηριχθούν με ειδικές ευνοϊκές παρεμβάσεις οι κατηγορίες στις οποίες τα μέτρα του προγράμματος μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα, όπως για παράδειγμα στους αγρότες», τόνισε ο υπουργός Επικρατείας.

Όπως πρόσθεσε, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πόλος σταθερότητας, ενώ η κυβέρνησή του θα εργασθεί για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής με παρεμβάσεις στον μηχανισμό του Δημοσίου και προσπάθεια ανακατανομής του εισοδήματος υπέρ των πιο φτωχών στρωμάτων.

Σε ερώτηση της Ιλ Μανιφέστο για τα σημερινά περιθώρια εφαρμογής μιας αριστερής πολιτικής, δεδομένων των ισορροπιών στην Ευρώπη, ο Νίκος Παππάς απαντά αναλυτικά:

«Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύανε παραδοσιακά ότι η Ευρώπη είναι το πεδίο των ταξικών αγόνων, των πολιτικών ανταγωνισμών. Και επειδή αυτό το πίστευα σε καιρούς κατά τους οποίους οι συσχετισμοί ήταν σαφώς πιο δυσμενείς για τις αριστερές ιδέες, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην συνεχίσω να το πιστεύω και αυτή τη στιγμή.

Πιστεύω ότι μπορούμε -με τις απαραίτητες κινήσεις και με μία ιδιαίτερα ενεργητική οικονομική και πολιτική διπλωματία- να αυξηθούν οι βαθμοί ελευθερίας άσκησης εθνικής πολιτικής. Βέβαια, δεν έχουμε αυταπάτη ετούτη τη στιγμή, αυτό παραμένει ζητούμενο. Παραδείγματος χάρη, αναφέρομαι στον ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Η ΕΚΤ θα έπρεπε να είναι ο δανειστής της ύστατης καταφυγής. Ο μηχανισμός, δηλαδή, που εγγυάται την προσφορά χρήματος σε όλη την Ευρωζώνη. Αντιθέτως, οι πολιτικές σκοπιμότητες δεν τής επέτρεψαν να παίξει αυτό τον ρόλο, αλλά την έβαλαν σε ρόλο καταστολέα της προσφοράς χρήματος και δημιουργού προβλημάτων. Προβλήματα τα οποία, από τη φύση της, ως θεσμός, θα έπρεπε να είναι φτιαγμένη για να λύνει».

Σε ό,τι αφορά, τέλος, το μέλλον της Ευρώπης, ο υπουργός εκτίμησε ότι οι θέσεις του κ. Σόιμπλε υπονομεύουν την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υποσχέθηκε ότι θα δοθεί μάχη για μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στην εθνική πολιτική.