Η άλλη όψη για το σχέδιο β΄ του Βαρουφάκη

Σε λιγότερο πονηρούς καιρούς και υπό την προϋπόθεση μια περιόδου ασφάλειας το σχέδιο Βαρουφάκη, το περιβόητο plan B θα μπορούσε να είναι σωτήριο και να εφαρμοστεί στην πράξη!

Όπως είναι φυσικό προκάλεσε πάρα πολλές αντιδράσεις γιατί ο ίδιος το έφτιαξε ως το περίφημο plan b, ως το σχέδιο που θα λειτουργούσε αν η Ελλάδα έφευγε από το ευρώ, και όπως ο ίδιος είπε στην τηλεδιάσκεψη με το πάτημα ενός κουμπιού θα γινόταν δραχμή.

Σε μια άλλη χρονική περίοδο όμως το σχέδιο του, όση κριτική και αν δέχθηκε θα μπορούσε να έχει τύχη!

Το είπε και ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή, καλώντας μάλιστα το ΠΑΣΟΚ να το ψηφίσουν μαζί!

Πώς θα είχε τύχη. Το ίδιο το σχέδιο πάσχει σε δύο βασικά σημεία. Στο ότι το έφτιαξε ο κ. Βαρουφάκης που αυτή τη στιγμή αποτελεί κόκκινο πανί, αλλά και ότι το έκανε κρυφά και όπως είπε θα μπορούσε αμέσως να γίνει μια νέα δραχμή…

Επί της ουσίας το σχέδιο Βαρουφάκη προέβλεπε την δημιουργία ενός ηλεκτρονικού πορτοφολιού, προσωποποιημένου με βάση το ΑΦΜ, μέσα από το οποίο θα μπορούσαν να γίνουν δοσοληψίες του δικαιούχου με το Δημόσιο, τους φορείς του Δημοσίου ή και άλλα νομικά πρόσωπα στο μέλλον.

Το γεγονός ότι σε περίπτωση κρίσης θα μπορούσε σε αυτό το ηλεκτρονικό πορτοφόλι να διοχετευθούν υποσχέσεις πληρωμής (IOUs) προκειμένου να γίνουν δοσοληψίες και με αυτές είναι μία από τις ενδεχόμενες επεκτάσεις του σχεδίου.

Το σχέδιο μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα από την ΓΓΠΣ, γιατί δίνει απάντηση στο πρόβλημα των συμψηφισμών χρεών και οφειλών του Δημοσίου και των φορέων του Δημοσίου.

Με άρθρο του στην εφημερίδα Financial Times ο τέως υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης περιγράφει το σχέδιο, με το οποίο το Taxisnet της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον συμψηφισμό ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων μεταξύ του δημοσίου και των ιδιωτών.

Όπως αναφέρει, σκοπός του σχεδίου -μεταξύ αυτών που εξετάστηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Οικονομικών- ήταν να αντιμετωπισθεί το χρόνιο έλλειμμα ρευστότητας που δημιουργείτο, ελλείψει της στήριξης του κράτους από την κεντρική τράπεζα, από τις υψηλές ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου έναντι των ιδιωτών -υπερέβαιναν σταθερά το 3% του ΑΕΠ επί μία πενταετία- και από τα υψηλά ληξιπρόθεσμα χρέη των ιδιωτών στην Εφορία.

«Η απλή ιδέα μας ήταν να επιτρέψουμε έναν πολυμερή συμψηφισμό ληξιπρόθεσμων χρεών μεταξύ του κράτους και του ιδιωτικού τομέα, χρησιμοποιώντας την υφιστάμενη ηλεκτρονική πλατφόρμα πληρωμών της φορολογικής υπηρεσίας», σημειώνει ο κ. Βαρουφάκης.

Προσθέτει δε πως «θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας λογαριασμός διαθεσίμων για κάθε ΑΦΜ στο ηλεκτρονικό σύστημα της φορολογικής υπηρεσίας και να πιστώνεται με τα ληξιπρόθεσμα χρέη που έχει το κράτος προς το συγκεκριμένο άτομο ή οργανισμό. Οι κάτοχοι των ΑΦΜ θα μπορούσαν να μεταφέρουν τις πιστώσεις από τον λογαριασμό διαθεσίμων τους είτε στο κράτος (εν όψει πληρωμών τους στην Εφορία) είτε σε λογαριασμό διαθεσίμων οποιουδήποτε άλλου κατόχου ΑΦΜ».

Ο πρώην υπουργός αναφέρει, ως παράδειγμα, μία εταιρεία Α, στην οποία οφείλει το δημόσιο 1 εκατ. ευρώ και η οποία οφείλει 30.000 ευρώ σε έναν εργαζόμενό της και άλλες 500.000 ευρώ στην εταιρεία Β, η οποία την προμήθευσε με αγαθά και υπηρεσίες. Ο εργαζόμενος και η εταιρεία Β, με τη σειρά τους, οφείλουν στο κράτος φόρους 10.000 ευρώ και 200.000 ευρώ, αντίστοιχα.

«Στην περίπτωση αυτή, το προτεινόμενο σύστημα θα επέτρεπε τον άμεσο συμψηφισμό ληξιπρόθεσμων χρεών, τουλάχιστον 210.000 ευρώ. Ξαφνικά, μία οικονομία, σαν την ελληνική, θα αποκτούσε σημαντικούς βαθμούς ελευθερίας εντός της υφιστάμενης Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης», σημειώνει ο κ. Βαρουφάκης.