Παναρίτη… διά πάσα νόσον και πάσα μαλακίαν

Θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει στην κυβέρνηση η επιλογή της Έλενας Παναρίτη για να εκπροσωπεί τη χώρα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τόσο η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα, όσο και ο υπουργός Εσωτερικών, Νίκος Βούτσης, με δημόσιες τοποθετήσεις τους κράτησαν σαφείς αποστάσεις από την τοποθέτηση παναρίτη στο ΔΝΤ. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, σημειώνοντας μάλιστα ότι η απόφαση ελήφθη… εν μία νυκτί.

Επικριτές της επιλογής του Γιάνη Βαρουφάκη τονίζουν ότι πρόκειται για ένα αν μη τι άλλο αμφιλεγόμενο πρόσωπο της πολιτικής σκηνής και παραπέμπουν στο πρόσφατο παρελθόν της. Τις ίδιες αντιδράσεις είχε προκαλέσει εξάλλου και εξαρχής η επιλογή της ως σύμβουλο του υπουργού Οικονομικών και βασικό στέλεχος της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας στις Βρυξέλλες.

Η Έλενα Παναρίτη έγινε γνωστή από την συμπαράταξή της με τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος την έβαλε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Το βίντεο με τη σφοδρή αντίδρασή της στο μνημόνιο που είχε αναρτήσει το tribune είχε κάνει δεκάδες χιλιάδες θεάσεις. Ωστόσο, η αντίδραση αυτή ξεχάστηκε μέχρι τη στιγμή της ψηφοφορίας του μνημονίου, το οποίο και υπερψήφισε.

Αν και άνθρωπος από το στενό περιβάλλον του Γιώργου Παπανδρέου, η Έλενα Παναρίτη τάχθηκε στο πλευρό του Ευάγγελου Βενιζέλου κατά του δημοψηφίσματος, που άνοιξε το δρόμο στην ανατροπή του Παπανδρέου.

“Δεν πρόκειται να συναινέσω στη διενέργεια δημοψηφίσματος. Πριν από δύο χρόνια ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση να προσφέρω τις δυνάμεις μου ως Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ στην προσπάθεια αναγέννησης της χώρας μου. Δεν είμαι διατεθειμένη να ανεχθώ και να συνταχθώ με κανένα τρόπο σε οποιασδήποτε μορφής αμφισβήτησης της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας μου. Δεν πρόκειται να συναινέσω στην διενέργεια δημοψηφίσματος. Δεν θα δώσω ψήφο εμπιστοσύνης στην πορεία καταστροφής της χώρας μου” σημείωνε η Έλενα Παναρίτη.

Λίγο αργότερα, γοητεύθηκε από την πολιτική οντότητα του Αντώνη Σαμαρά. Το Μάιο του 2012 λίγο πριν την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Καλαματιανό, η Έλενα Παναρίτη σημείωνε: “Θεωρώ, όμως, ότι ο κ. Σαμαράς έχει κάνει μία πολύ σοβαρή αντιμετώπιση στη γραφειοκρατία και την έχει ξεκάθαρα δηλώσει ως κεντρικό σημείο των αλλαγών: Μία μικρή κυβέρνηση 15 –λέει- υπουργών και μία διαχείριση χαμηλών τριβών με χαμηλή γραφειοκρατία. Εάν μπορέσει και το κάνει αυτό τους πρώτους δύο μήνες, δηλαδή να βάλει την κίνηση σε αυτό το σημείο, θα έχουμε κερδίσει πάρα, πάρα, πάρα πολύ χρόνο. Όλα τα υπόλοιπα δεν θα βοηθήσουν.Δεν ήταν έτσι πριν 2,5 χρόνια. Ο κ. Σαμαράς μού κάνει και εμένα εντύπωση, αλλά μου κάνει πολύ θετική εντύπωση. Είναι πάρα πολύ θετικό το γεγονός ότι –κοιτάχτε και δεν υπάρχει άλλη λύση αυτή τη στιγμή- φαίνεται ο ίδιος νιώθει ότι θα είναι πρώτο κόμμα, ο ίδιος νιώθει ότι θα είναι την επόμενη μέρα… Άρα ίσως η ευθύνη της 7ης Μαΐου τον έχει φέρει προ τετελεσμένων γεγονότων”.

Μέσα σε μία πενταετία λοιπόν, η κα Έλενα Παναρίτη έχει γοητευθεί σχεδόν από όλο το πολιτικό φάσμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Αυτό βέβαια δεν είναι μεμπτό. Αυτό που όμως προκαλεί εντύπωση και πρέπει να απαντηθεί, είναι ποιος είναι ο παράγοντας που καθιστά και την κα Παναρίτη τόσο θελκτική σε όλους τους πρωθυπουργούς και υπουργούς Οικονομικών, ανεξαρτήτως κομματικών και ιδεολογικών διαχωρισμών, κάνοντας πάντα τον “έρωτα” αμοιβαίο. Παναρίτη διά πάσα νόσο και πάσα μαλακία ένα πράγμα…