Επίθεση παραλήρημα Πάγκαλου στη Ζωή Κωνσταντοπούλου

Για διάλυση ή υποταγή της Βουλής, με τη νέα της πρόεδρο, Ζωή Κωνσταντοπούλου, κάνει λόγο ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Θεόδωρος Πάγκαλος, σε άρθρο του στην προσωπική του σελίδα.

Ο Θ. Πάγκαλος, σχολιάζει τους διαξιφισμούς και τις εντάσεις των βουλευτών με την Ζωή Κωνσταντοπούλου, την εισβολή και διαμαρτυρία αντιεξουσιαστών στον προαύλιο χώρο της Βουλής αλλά και γενικότερα, την απαξίωση των βουλευτών.

«Το Κοινοβούλιο βάλλεται και επιδιώκεται η διάλυσή του ή η υποταγή του ή και τα δύο. Οι συγκεντρώσεις μερικών χιλιάδων φασιστών, κομμουνιστών και κάθε είδους οπαδών του κοινωνικού περιθωρίου ήταν ιδιαίτερα ενοχλητικές, γιατί είχαν μετατρέψει την πλατεία Συντάγματος σε ζούγκλα, αλλά δεν αποτελούσαν κίνδυνο για τη δημοκρατία σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, σε μια περιοχή πρωτεύουσας που έχει 4 εκατομμύρια κατοίκους. Ο νέος κίνδυνος προέρχεται από την προσπάθεια εσωτερικής άλωσης της Βουλής», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά το άρθρο του Θεόδωρου Πάγκαλου

«Γίνεται Δημοκρατία χωρίς Εθνική Αντιπροσωπεία;

Το κράτος των νέων Ελλήνων, πριν από τη γέννηση και καθιέρωσή του, ήταν ήδη συμφωνημένο στα γραπτά των μεγάλων διανοούμενων της εποχής και στα κείμενα των επαναστατικών ομάδων και οργανώσεων, να στηρίζεται σε ένα σύστημα αντιπροσώπευσης. Εξάλλου, το 19ο αιώνα (αν εξαιρέσει κανείς τα ορεινά «πρωτόγονα» καντόνια της Ελβετίας) παντού στην Ευρώπη, με μεταρρυθμίσεις ή με εξεγέρσεις και εμφύλιες συγκρούσεις, εγκαθίστατο παντού το σύστημα της λαϊκής αντιπροσώπευσης.

Οι αναλφάβητοι και από κάθε άποψη καθυστερημένοι και απομονωμένοι στους ορεινούς οικισμούς ή τα καταφύγιά τους αγωνιστές του ’21 είχαν απόλυτα αφομοιώσει την αρχή της αντιπροσώπευσης με την ελεύθερη ανάδειξη πληρεξουσίων. Τόσο, ώστε στην Ελλάδα να καθιερωθεί από τις πρώτες εθνοσυνελεύσεις, η αρχή ότι κάθε πολίτης έχει μία ψήφο και δεν ισχύουν άλλου είδους κριτήρια μορφωτικά ή περιουσιακά. Για να καταλάβετε τι σημαίνει αυτή η πρωτοπορία, ας τονίσω εδώ ότι μόλις ένα αιώνα αργότερα, το 1922 δηλαδή, η πατρίδα του κοινοβουλευτισμού Αγγλία κατάργησε σχεδόν όλα τα εμπόδια στην άσκηση του δικαιώματος, που περιγράφηκε στη γλώσσα τους με τη φράση “oneman, onevote”.

Η Ελληνική Βουλή καταργήθηκε μόνο από τις δικτατορίες του Μεταξά και των Συνταγματαρχών και έπαψε εκ των πραγμάτων να λειτουργεί κατά τη γερμανική κατοχή. Το κοινοβουλευτικό μας σύστημα κατάφερε να διεξαγάγει έναν αιματηρό, αλλά νικηφόρο για τις δυνάμεις του κράτους, εμφύλιο πόλεμο, που ήταν η πιο θερμή κορύφωση του ψυχρού πολέμου. Μετά το 1974 κυβερνήσεις, που στηρίζονταν σε αυτό το σύστημα ακριβώς, που κανείς από τους αμφισβητίες δεν μπορούσε να θίξει όσο αφορά την ουσία του, μας οδήγησαν σε μια πολυσύνθετη ανάπτυξη της οποίας προϊόν ήταν η υπερβολική κατανάλωση και η παρουσία σήμερα ενός τεράστιου δημόσιου χρέους.

Λυπάμαι που το λέω και εύχομαι οι συνέπειες των επισημάνσεων που θα ακολουθήσουν να μην είναι τόσο τραγικές όσο φαντάζομαι. Ο κίνδυνος για τις ελευθερίες του ατόμου προέρχεται, όχι τόσο από την έλλειψη ρευστότητας, τις εντάσεις και την οξύτητα, που προκαλείται από την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, αλλά κυρίως από πολιτικά γεγονότα και συνήθειες που εγκαθίστανται γύρω και μέσα σε περιοχές όπου μέχρι τώρα, παρά τις ατέλειες και τις αδυναμίες, ανθούσε η ελευθερία της έκφρασης, της αντιπαράθεσης και της ελεύθερης επιλογής.

Το Κοινοβούλιο βάλλεται και επιδιώκεται η διάλυσή του ή η υποταγή του ή και τα δύο. Οι συγκεντρώσεις μερικών χιλιάδων φασιστών, κομμουνιστών και κάθε είδους οπαδών του κοινωνικού περιθωρίου ήταν ιδιαίτερα ενοχλητικές, γιατί είχαν μετατρέψει την πλατεία Συντάγματος σε ζούγκλα, αλλά δεν αποτελούσαν κίνδυνο για τη δημοκρατία σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, σε μια περιοχή πρωτεύουσας που έχει 4 εκατομμύρια κατοίκους. Ο νέος κίνδυνος προέρχεται από την προσπάθεια εσωτερικής άλωσης της Βουλής. Είναι προφανές ότι εξελίσσεται ένα καταστρωμένο από τους διεστραμμένους εχθρούς του αντιπροσωπευτικού συστήματος, σχέδιο που υπονομεύει θεσμικά, πολιτικά και ηθικά το Κοινοβούλιο. Αφαιρούνται σιγά, σιγά οι φρουρές και οι έλεγχοι, που εμποδίζουν τους μπαχαλάκηδες να εγκαταστήσουν μέσα στο χώρο της Βουλής το νόμο της αυθαιρεσίας, της διαπόμπευσης και της διαίρεσης των εκπροσώπων του λαού σε συμπαθείς και μη.

Έτσι, είδαμε γνωστούς υποστηρικτές της ένοπλης τρομοκρατίας να εκφράζουν ατιμώρητα τις απόψεις τους και να καταλαμβάνουν τις σκάλες και τις εισόδους και αργότερα ίσως και τους διαδρόμους και της αίθουσας συνεδριάσεων, ενώ η φρουρά της Βουλής, η οποία υπάγεται απ’ ευθείας στον πρόεδρο είχε διαταχθεί να εξαφανιστεί. Συκοφάντες κάθε είδους και πρόσωπα συνδεδεμένα με ότι πιο σάπιο μπορεί να έχει μια σχέση διαπλοκής, συκοφαντούν συστηματικά το Βουλευτή ως ένα πρόσωπο που τεμπελιάζει, φλυαρεί, ψεύδεται και δημαγωγεί και σπαταλά το χρήμα του φορολογουμένου.

Το χειρότερο, όμως, από όλα δεν είναι η επιρροή αντικοινοβουλευτικών κομμάτων της άκρας αριστεράς και της άκρας δεξιάς, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Το χειρότερο είναι η εκλογή προσώπου που μισεί και εχθρεύεται τη Βουλή και την κοινοβουλευτική συμπεριφορά και η προσθήκη στην πλειοψηφία των εχθρών της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού ψήφων της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς των οποίων οι ηγεσίες γνώριζαν ήδη ποια θα ήταν η εξέλιξη αυτής της ενέργειας.

Το σκηνικό έχει στηθεί. Πότε θα γίνει η πυρπόληση του Ράιχσταγκ;»