Η κυβέρνηση εγκαταλείπει τη διαγραφή του χρέους, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συνεχίζει:
Η πρόσφατη δήλωση Βαρουφάκη για επιμήκυνση του χρέους αντί κουρέματός του επιβεβαιώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και τυπικά εγκαταλείπει, πριν αρχίσει καν η διαπραγμάτευση με την ΕΕ, την προγραμματική του δέσμευση για συναινετική διαγραφή μέρους του χρέους.
Η «έξυπνη μηχανική χρέους» που (με την βοήθεια της Lazard) προτείνει μεταφέρει το βάρος του χρέους και της εξυπηρέτησης του στο μέλλον αλλά σε καμία περίπτωση δεν το διαγράφει ούτε και το κάνει βιώσιμο.
Η σαφής αυτή διολίσθηση σημαίνει ότι η Ελλάδα παραμένει δέσμια του χρέους προς το ιερατείο της ΕΕ και το τελευταίο μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να την εκβιάσει.
Πράγμα που ήδη κάνει με τον έλεγχο που ασκεί πάνω στη δυνατότητα του ελληνικού δημοσίου να αυξήσει την έκδοση έντοκων γραμματίων (που ουσιαστικά είναι βραχυχρόνιος εσωτερικός δανεισμός) και στην αύξηση της παροχής έκτακτης ρευστότητας (ELA) από την ελληνική κεντρική τράπεζα προς τις εμπορικές τράπεζες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι η επιμήκυνση σημαίνει κούρεμα. Πρόκειται για απαράδεκτη υποκρισία. Με το κούρεμα του χρέους απαλλάσσεσαι από τουλάχιστον ένα μέρος του ενώ με την επιμήκυνση το χρέος παραμένει, η αποπληρωμή του παρατείνεται, ενδεχομένως μειώνονται οι δόσεις εξυπηρέτησης του και ταυτόχρονα αυξάνεται το συνολικό κόστος αποπληρωμής του αρχικού ποσού.
Φυσικά δεν έχει καμία σχέση με τις παραδόσεις της Αριστεράς και αποτελεί δείγμα αστικού πολιτικαντισμού το να διακηρύσσεις προεκλογικά την διαγραφή και να διαπραγματεύεσαι μετεκλογικά την επιμήκυνση. Η Αριστερά δεν κοροϊδεύει το λαό, του μιλά καθαρά γιατί τον θέλει ενεργό παράγοντα και όχι απλό χειροκροτητή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ένα δεύτερο επιχείρημα όταν δεν πιάνει η ταύτιση κουρέματος και επιμήκυνσης: ότι έτσι θα περιορισθεί τουλάχιστον η λιτότητα. Και αυτό το επιχείρημα είναι έωλο. Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετακινηθεί από τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς στους προϋπολογισμούς με 1-1.5% πλεόνασμα.
Αυτό δείχνει καθαρά ότι το ύψος της επιμήκυνσης θα εξαρτηθεί από το ύψος της λιτότητας. Με άλλα λόγια, το μόνο που μπορεί να κάνει μία διαπραγμάτευση μέσα στην ευρω-φυλακή είναι να απαλύνει λίγο το βάρος της λιτότητας έναντι μιας συνολικής αύξησης της δανειακής επιβάρυνσης (δάνεια συν σύνολο τόκων) απλώνοντας τα στο χρόνο.
Πρόκειται δηλαδή για μία αναδιανομή ψίχουλων ενώ η εξάρτηση της χώρας από την ΕΕ και τους μηχανισμούς της παραμένει.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να δουν καθαρά ότι δεν υπάρχει καμία φιλολαϊκή διέξοδος μέσα στα πλαίσια της ΕΕ. ΟΙ μεσοβέζικες λύσεις δεν είναι λύσεις αλλά αντίθετα μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερες τραγωδίες.
Τα θύματα δεν μπορούν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με τους θύτες τους. Μόνο η πάλη για την ρήξη με την ΟΝΕ/ΕΕ και την αποδέσμευση της χώρας από την ευρω-φυλακή μπορεί να κάνει ξανά το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.
Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση -ΜΑΡΣ Αθήνα 3/2/2015