Το «φάντασμα» του Ανδρέα Παπανδρέου τρομοκρατεί την Ευρώπη της Μέρκελ

Η νέα ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ούτε τρεις ημέρες και ήδη συμβαίνουν πράγματα εντυπωσιακά, όσο κι αν είναι νωρίς ακόμα για να κρίνει κανείς ασφαλώς, δηλαδή εκ του αποτελέσματος.

Τα “όχι” που ειπώθηκαν έχουν ακουστεί δυνατά στην υφήλιο, σε σημείο και οι δύο παραδοσιακές υπερδυνάμεις να στρέψουν την προσοχή τους στη χώρα μας.

Ο Μπάρακ Ομπάμα σε τηλεφωνική του συνομιλία με τον Αλέξη Τσίπρα την Τετάρτη εξέφρασε την υποστήριξή του στον Έλληνα πρωθυπουργό και στον αγώνα που θα δώσει εναντίον της λιτότητας (διαβάστε σχετικά εδώ).

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ευχήθηκε την Τετάρτη το βράδυ κάθε επιτυχία στην ελληνική κυβέρνηση και ανακοίνωσε ότι έχει προσκαλέσει τον Έλληνα ομόλογό του, Νίκο Κοτζιά στη Ρωσία (διαβάστε σχετικά εδώ).

Την ίδια ώρα το Βερολίνο εμφανίζεται το μόνο δυσαρεστημένο. Η “μικρή” Ελλάδα σήκωσε κεφάλι στο γερμανικό Ράιχ κι αυτό οι Πρώσοι νεοφιλελεύθεροι προτεστάντες δεν το ανέχονται.

Η “πολύτιμη” λιτότητα, που επέβαλλαν στους λαούς του ευρωπαϊκού νότου εκβιάζοντας και απειλώντας, η οποία γεμίζει τα γερμανικά θησαυροφυλάκια με δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη, κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα.

Και όχι μόνο αυτό. Η Γερμανία γνωρίζει ότι ΗΠΑ και Ρωσία θέλουν να τη δουν ξανά “περιορισμένη”, για τους δικούς της λόγους η κάθε υπερδύναμη.

Η Αμερική γιατί δεν ανέχεται να μοιράζεται την ηγεμονία της στη Δύση με τους ηττημένους του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Ρωσία γιατί η Γερμανία της “πήρε” ανατολικές χώρες από τη σφαίρα επιρροής της και έφτασε να διεκδικεί μέχρι και την Ουκρανία, που οι Ρώσοι τη θεωρούν δική τους γη και ιστορικά έτσι είναι.

Οι “γερμανικές” δυνάμεις της Ευρώπης, αλλά και οι εγχώριοι “φίλοι” τους ανησυχούν από τις εξελίξεις στην Ελλάδα που φέρνουν και γεωπολιτικές ανατροπές.

Ο Νίκος Κοτζιάς, ευτυχώς, είναι ένας άνθρωπος που “παίζει” τη γεωπολιτική στα δάχτυλα. Είναι ένας υπουργός Εξωτερικών για τον οποίο όλοι οι Έλληνες πρέπει να είμαστε υπερήφανοι και να αισθανόμαστε ασφαλείς.

Οι “γερμανικές” δυνάμεις της Ευρώπης και οι εγχώριοι φίλοι τους έχασαν στις εκλογές. Σαμαράς και Βενιζέλος, αφοσιωμένοι στο Βερολίνο, δεν υπάρχουν πια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι συνεργάτες των Γερμανών έχουν αποδεχτεί την ήττα τους, είναι νωρίς ακόμα. Για αυτό έχουν εξαπολύσει έναν πόλεμο λάσπης, εντός και εκτός Ελλάδας, όπου κατηγορούν τους Ανεξάρτητους Έλληνες ως ακροδεξιούς.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν είναι ακροδεξιοί. Πολλά στελέχη και μέλη τους προέρχονται από το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ. Είναι ένα εθνολαϊκό κόμμα και αυτό βεβαίως δεν το καθιστά σε καμία περίπτωση ακροδεξιό.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν είναι αντιευρωπαϊστές, ουδέποτε διατύπωσαν αντιευρωπαϊκή θέση. Και φυσικά δεν είναι αντισημίτες. Ωστόσο, τους υβρίζουν λες και πρόκειται για μια άλλη Χρυσή Αυγή. Και αυτό δεν είναι τυχαίο, είναι σκόπιμο, είναι η πρώτη λάσπη που βρήκαν εύκαιρη να ρίξουν.

Στην Ελλάδα τον πόλεμο λάσπης εναντίον των Ανεξάρτητων Ελλήνων έχει αναλάβει ο σακιδιοφόρος πρώην παρουσιαστής του Mega Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίος ηγείται ενός ακροδεξιού, ως ακραία νεοφιλελεύθερου, απολίτικου συνονθυλεύματος αποτελούμενο από νεοφιλελεύθερους της “οριζόντιας διασύνδεσης”.

Πρώην εκσυχγρονιστές ΠΑΣΟΚοι (του Σημίτη), “μεταρρυθμιστές” της Αριστεράς -ιδεολογικά τέκνα του Λεωνίδα Κύρκου- και, φυσικά, όλα τα “παιδιά” του Στέφανου Μάνου.

Το “καλό” με Το ΠΟΤΑΜΙ είναι ότι μάζεψε για πρώτη φορά όλους αυτούς μαζί σε ένα κόμμα. Έτσι έπεσαν οι μάσκες που μέχρι τώρα φορούσαν.

Τις προηγούμενες δεκαετίες οι νεοφιλελεύθεροι τρύπωναν σε όλα τα κόμματα, ακολουθώντας την τροτσκιστική τακτική του εισοδισμού, ώστε να περνάνε τις γραμμές τους μεταμφιεσμένοι σε δεξιούς, σε αριστερούς, σε σοσιαλιστές. Τώρα, που παίζουν τα ρέστα τους, αναγκάστηκαν να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο στην κοινωνία.

Αυτό, λοιπόν, το νεοφιλελεύθερο μόρφωμα είχε την απαίτηση, αν και μνημονιακό, να μπει στην κυβέρνηση. Δεν μπήκε στην κυβέρνηση και ουρλιάζει με πρωτοφανή υστερία, υβρίζει και συκοφαντεί.

Βεβαίως, όταν ο Πάνος Καμμένος τους κατηγορεί ως κόμμα του Μπόμπολα δεν απαντάνε, σφυρίζουν αδιάφορα… Γιατί αλήθεια δεν απαντάνε;

Αυτοί, λοιπόν, που είναι μνημονιακοί νεοφιλελεύθεροι και κατηγορούνται ως κόμμα δημιούργημα των μεγαλοεκδοτών, δίχως να το διαψεύδουν, ρίχνουν λάσπη στην ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ότι αποτελείται από ακροδεξιούς.

Την ίδια ώρα, στο εξωτερικό, την ίδια λάσπη ρίχνουν πολλά Μέσα που ελέγχονται από το “Διευθυντήριο” των Βρυξελλών.

Είναι εντυπωσιακή η ευθυγράμμιση των ξένων με το Ποτάμι, σαν να τα λένε μεταξύ τους ένα πράγμα, σαν να συνδιαμορφώνουν ή να έχουν κοινή γραμμή. Τόση ταύτιση, δεν είναι τυχαία.

Στον πόλεμο λάσπης κατά της νέας ελληνικής κυβέρνησης επιστρατεύτηκε και ένας γνωστός κλόουν της Ευρώπης, νεοφιλελεύθερος “αριστερός” και αυτός, ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ.

Έχοντας την ίδια ακριβώς γραμμή με τον Σταύρο Θεοδωράκη (αυτά τα καθόλου τυχαία που λέγαμε) επιτέθηκε στον Πάνο Καμμένο κατηγορώντας τον ως αντισημίτη (ο Πάνος Καμμένος είναι υπέρ της συμμαχίας με το Ισραήλ), ως ομοφοβικό (από που το συμπέρανε αυτό, άγνωστο) και ως ακροδεξιό ρατσιστή.

Αγνοεί, βεβαίως, ότι ο Πάνος Καμμένος είχε στους Ανεξάρτητους Έλληνες, στη νεολαία, εκπρόσωπο Αφρικανή μετανάστρια, την Κατερίνα Καλαγκμπόρ. Εμείς δεν ξέρουμε πολλούς ρατσιστές που να εκπροσωπούνται από Αφρικανούς μετανάστες…

Ο Ντανιέλ Κον Μπετίτ, όμως, ο οποίος είναι και πολυλογάς, εκεί που ως χείμαρρος καθύβριζε τον Πάνο Καμμένο, του ξέφυγε η αλήθεια…

Αυτό που φοβούνται όλοι αυτοί οι νεοφιλελεύθεροι γερμανόφιλοι είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας, μέσω της συνεργασίας του με τον Πάνο Καμμένο, «προσπαθεί να ανανεώσει την παράδοση του μπαμπά Παπανδρέου».

Και συνεχίζει ο ίδιος, ότι «πρόκειται για μια παράδοση αριστερή ακραιοεθνικιστική, αντι-ιμπεριαλιστική και αντιαμερικανική. Ηταν επίσης, κατά τη διάρκεια του πολέμου στα Βαλκάνια, η καρδιά της ορθοδοξίας όπου η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων που στήριζε τους Σέρβους ενάντια στους Βόσνιους, επειδή οι τελευταίοι ήταν μουσουλμάνοι. Αυτή η συμμαχία με τους ΑΝΕΛ, είναι ένα πραγματικό παιχνίδι με τη φωτιά».

Τώρα πια δεν έχουμε καμία απορία. Τώρα ξέρουμε. Οι ντόπιοι νεοφιλελεύθεροι γερμανόφιλοι λελέδες και οι ξένοι όμοιοί τους, τρέμουν και μόνο στην ιδέα μην ανανεωθεί η πολιτική παράδοση του Ανδρέα Παπανδρέου, δηλαδή η πατριωτική δημοκρατική εθνικοαπελευθερωτική παράδοση, την οποία αποκαλούν “αριστερή ακραιοεθνικιστική”.

Να πούμε εδώ ότι στο εξωτερικό δεν υπάρχει ο όρος “αριστερός πατριώτης”, αλλά “αριστερός εθνικιστής”. Τον όρο πατριωτισμό τον χρησιμοποιούμε μόνο στην Ελλάδα για να διαχωρίζεται από τον “εθνικισμό” που είναι κατοχυρωμένος στην άκρα δεξιά. Αυτό όμως ισχύει μόνο στην Ελλάδα. Έτσι, παγκοσμίως, εάν διαβάζατε ξένα Μέσα ή βιβλιογραφία, θα γνωρίζατε ότι ως αριστεροί εθνικιστές αποκαλούνται ο Τσε Γκεβάρα, ο Κάστρο, ο Αραφάτ, ο Τσάβες κ.α., δηλαδή όλοι οι αριστεροί που μάχονται για εθνική ανεξαρτησία. Αυτός είναι ο λεγόμενος αριστερός εθνικισμός και μπορείτε οι αγγλόγλωσσοι να μάθετε σχετικά εδώ: Left-wing nationalism

Για να επανέλθουμε στο θέμα μας και να μιλήσουμε με όρους “ελληνικούς”, αυτό που φοβούνται είναι μην αναγεννηθεί ο σοσιαλιστικός πατριωτισμός του Ανδρέα Παπανδρέου και ευρύτερα ο πατριωτισμός σε όλους τους πολιτικούς χώρους.

Διότι, όταν έχεις απέναντί σου πατριώτες, πώς θα μετατρέψεις μια χώρα σε προτεκτοράτο σου; Θα υπάρξει αντίσταση και αυτοί, οι νεοφιλελεύθεροι ιμπεριαλιστές, δεν θέλουν αντίσταση, θέλουν απόλυτη υποταγή στο Βερολίνο.

Δεν είναι τυχαίο που τους τρομάζει το “φάντασμα” του Ανδρέα Παπανδρέου.

Θυμούνται, γνωρίζουν καλά, όταν ο Ανδρέας τους χτύπαγε το χέρι στο τραπέζι πώς λάμβαναν την Ελλάδα σοβαρά υπόψιν τους. Από τον Σημίτη και μετά είχαν βρει την ηρεμία τους οι άνθρωποι, είχαν ξεκινήσει σταδιακά την κατάκτηση της χώρας, τη μετατροπή της σε προτεκτοράτο, και όλες οι κυβερνήσεις από τον Σημίτη και μετά έπαιξαν αυτό τον ρόλο.

Μόνο ο Κώστας Καραμανλής πήγε να προβάλει κάποια αντίσταση, όταν πήρε είδηση τι γινόταν, και θυμάστε πώς έφυγε…

Ο Αλέξης Τσίπρας τους έστειλε τα μηνύματα, από τα Προπύλαια μάλιστα το μπουμπούνισε: είναι ο συνεχιστής της παράδοσης του Ανδρέα Παπανδρέου.

Όπως καταλαβαίνετε τους κυρίευσε πανικός και δικαιολογημένα… Γιατί τώρα ξέρουν ότι θα τα χάσουν όλα, θα αρχίσουν να ξεσηκώνονται και οι άλλοι Ευρωπαίοι του νότου, αφού θα υπάρχει το κακό παράδειγμα κι αφού μέχρι και ο Ομπάμα συμφωνεί… Σωστά; Σωστά!

Το θλιβερό είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τα νεοφιλελεύθερα τέρατα σε Ελλάδα και Ευρώπη αλλά και τους ανόητους χρήσιμους ηλίθιους ιδεοληπτικούς και από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.

Την ώρα που η Ευρώπη ανησυχεί, άρα ο Αλέξης Τσίπρας τα πάει καλά, μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ από τροτσκιστές, από αυτούς που θέλουν τα Σκόπια να λέγονται Μακεδονία, ευθυγραμμίστηκαν πλήρως με το Ποτάμι και εναντιώθηκαν στην κυβέρνηση, υιοθετώντας τη ρητορική Θεοδωράκη και Ντανιέλ Κον Μπεντίτ (διαβάστε σχετικά εδώ).

Γιατί το “φάντασμα” του Ανδρέα Παπανδρέου και του πατριωτισμού, όπως είπαμε και παραπάνω, τρομάζει όχι μόνο τους ξένους αλλά και τους μέσα, ακόμα και πολλούς μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ας ελπίσουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα μείνει μέχρι τέλους στη σωστή από ό,τι φαίνεται γραμμή, θα τηρήσει τον πολιτικό του όρκο στο λαό και την πατρίδα και θα αποκαταστήσει την αξιοπρέπεια των Ελλήνων και την εθνική μας κυριαρχία, ώστε σε μερικά χρόνια να μην λένε ότι έγινε Ανδρέας, αλλά να είναι το δικό του όνομα το σημείο αναφοράς του δημοκρατικού και αριστερού πατριωτισμού…