Ο Βενιζέλος θέτει 4 διλήμματα για εθνική σύνεση

Τέσσερα διλήμματα θέτει ο Ε. Βενιζέλος, με άρθρο του στην Κυριακάτικη εφημερίδα Real News, στα οποία απαντά, επαναφέροντας την πρόταση του για συμφωνία εθνικής σύνεσης για την εκλογή του ΠτΔ και συγκρότηση εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, καταλήγει, στο άρθρο του ότι «Φυσικά στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, υπάρχει όμως πάντα η πιθανότητα να επιλεγεί δημοκρατικά το αδιέξοδο, ακόμη και από αδράνεια. Αυτό οι έλληνες πολίτες δεν πρέπει να το αφήσουν να συμβεί».

Το άρθρο του Ευάγγελου Βενιζέλου:

«Η ώρα της αλήθειας έφτασε. Η διασταύρωση της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας με την εν εξελίξει διαπραγμάτευση με τους εταίρους για την ολοκλήρωση του προγράμματος στήριξης, δηλαδή του μνημονίου και την αλλαγή σελίδας, φέρνει τους πάντες αντιμέτωπους με απλά, πρακτικά και σκληρά ερωτήματα:

Θέλουμε ή όχι να προχωρήσουμε ως χώρα, μέσα σε συνθήκες σταθερότητας και ασφάλειας, ώστε μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2015, δηλαδή μέσα στο δίμηνο της τεχνικής παράτασης του προγράμματος, να έχει επιτευχθεί η αλλαγή σελίδας με τη μετάβαση από το μνημόνιο και την τρόικα σε ένα ριζικά διαφορετικό καθεστώς, αυτό της προληπτικής πιστωτικής γραμμής που θα επιτρέψει την επάνοδο της Ελλάδας σε μια φυσιολογική σχέση με τις αγορές;

Θέλουμε ή όχι να παραμείνει ασφαλής και αυτόματη η σχέση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το μόνο μηχανισμό που διασφαλίζει απεριόριστη ρευστότητα υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα έχει συμφωνήσει μια προληπτική πιστωτική γραμμή το αργότερο μέχρι τις 28.2.2015 (οπότε λήγει πλέον και τεχνικά το υφιστάμενο πρόγραμμα / δάνειο στήριξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη) ως θώρακα απέναντι σε ενδεχόμενες κερδοσκοπικές αντιδράσεις της αγοράς;

Θέλουμε ή όχι να μετατραπεί το υφιστάμενο πρόγραμμα / δάνειο του ΔΝΤ, που λήγει το 2016, σε πρόγραμμα προληπτικού χαρακτήρα, ώστε η Ελλάδα να επιλέγει ανάμεσα στις αγορές και τους προληπτικούς μηχανισμούς με κριτήριο το καλύτερο επιτόκιο;

Θέλουμε να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο και ασφαλέστερο τρόπο την δεδομένη δέσμευση των εταίρων μας – από το Φεβρουάριο του 2012 – ότι είναι έτοιμοι για περαιτέρω μείωση του χρέους μέσω αλλαγών σε κρίσιμους συντελεστές τώρα που η Ελλάδα πέτυχε τους δημοσιονομικούς της στόχους ή θέλουμε περιπέτειες με επικίνδυνα αποτελέσματα ;

Τα ερωτήματα αυτά θα είχαν απαντηθεί με πολύ πιο απλό τρόπο, με τις υπεύθυνες δυνάμεις να σηκώνουν και πάλι το βάρος και τις δυνάμεις της ανευθυνότητας να πουλούν ελπίδες χωρίς αντίκρυσμα, αν δεν υπήρχε η ανυπέρβλητη συνταγματικά προθεσμία εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, αλλιώς η χώρα οδηγείται σε εκλογές.

Αυτή η πολιτική αβεβαιότητα κατέστησε αναγκαία – για λόγους προστασίας του εθνικού διαπραγματευτικού συμφέροντος, δηλαδή του συμφέροντος της εθνικής οικονομίας και της κοινωνίας – την επιτάχυνση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας ώστε να υπάρχει καθαρός ορίζοντας δυο μηνών προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση, μέχρι τις 28.2.2015

Είναι μεγάλο εθνικό επίτευγμα ότι ήδη το Eurogroup και η γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή ψήφισαν όχι μόνο την τεχνική παράταση του λήγοντος προγράμματος για δυο μήνες αλλά ουσιαστικά και το νέο πλαίσιο της προληπτικής πιστωτικής γραμμής. Αυτό όμως πρέπει τώρα να αξιοποιηθεί από εμάς και όχι να σκορπιστεί μαζί με τα επιτεύγματα και τις θυσίες των ελλήνων πολιτών. Τα δημοσιονομικά και μακροοικονομικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας είναι εντυπωσιακά θετικά και ευοίωνα, αλλά δυστυχώς η αξιοποίηση τους εξαρτάται από την αποκατάσταση της βεβαιότητας και της ομαλότητας στις χρηματοοικονομικές σχέσεις της Ελλάδας με τους εταίρους της και τις αγορές. Εδώ βρισκόμαστε.

Για το λόγο αυτό προτείνω αυτονόητες κινήσεις εθνικής σύνεσης, αν η εθνική συναίνεση είναι αδύνατη. Προτείνω συμφωνία εθνικής σύνεσης για την εκλογή του ΠτΔ και συγκρότηση εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου ώστε να διασφαλίσουμε μέσα στις προθεσμίες τα μείζονα συμφέροντα του τόπου.

Φυσικά στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, υπάρχει όμως πάντα η πιθανότητα να επιλεγεί δημοκρατικά το αδιέξοδο, ακόμη και από αδράνεια. Αυτό οι έλληνες πολίτες δεν πρέπει να το αφήσουν να συμβεί».