Στην Alter Ego του Βαγγέλη Μαρινάκη περνάνε ο τίτλος της «Ελευθεροτυπίας», της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» και της ιστοσελίδας enet.gr. Σύμφωνα με πληροφορίες, το αντίτιμο έφτασε στα 8, 1 εκατ. ευρώ ευρώ.
Η «Ελευθεροτυπία» ξεκίνησε να εκδίδεται στις 21 Ιουλίου του 1975 και υπήρξε η πρώτη εφημερίδα που εκδόθηκε μετά τη μεταπολίτευση, καθώς οι υπόλοιπες της εποχής είτε απλά επανεκδόθηκαν μετά τη διακοπή της κυκλοφορίας τους κατά την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών, είτε δεν είχαν διακόψει την κυκλοφορία τους.
Το πρώτο φύλλο της στήθηκε πάνω στα χνάρια του απεργιακού φύλλου Αδέσμευτη Φωνή, το οποίο είχε πρωτοκυκλοφορήσει στις 13 Μαΐου του 1975, εν μέσω της μεγάλης απεργίας των δημοσιογράφων.
Το απεργιακό εκείνο φύλλο ήταν η απάντηση των απεργούντων αρχισυντακτών σε ένα αντίστοιχο φυλλάδιο που εξέδιδε τον καιρό της απεργίας η ένωση ιδιοκτητών και εκδοτών εφημερίδων με τα καθημερινά «νέα» της επιλογής τους.
Εμφανίσθηκε ως «η εφημερίδα των 70 συντακτών», με αρχικούς ιδιοκτήτες τον Χρήστο Τεγόπουλο, τον Χρήστο Σιαμαντά, τον Αλέξανδρο Σουδενό και άλλους, και με διευθυντή σύνταξης τον Αλέκο Φιλιππόπουλο.
Τον Απρίλιο του 1976 τη διεύθυνση σύνταξης ανέλαβε ο Σεραφείμ Φυντανίδης.
Μετά από δύο χρόνια (Μάιος 1978), ο έλεγχος της εφημερίδας περιήλθε αποκλειστικά στον πρώτο μέσω της εκδοτικής εταιρίας «Χ.Κ. Τεγόπουλος και Σία Εκδόσεις Α.Ε. – Ε.Π.Ε. – Α.Β.Ε.» και παρέμεινε έως τον θάνατό του (Νοέμβριος 2006).
Τον Νοέμβριο του 1975 κυκλοφόρησε και η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, η πρώτη κυριακάτικη έκδοση απογευματινής εφημερίδας, ενώ τον Μάιο του 1978 κυκλοφόρησε και η Πρωινή Ελευθεροτυπία, παράλληλα με το απογευματινό φύλλο, χωρίς μάλιστα η έκδοση της μίας να επηρεάσει την κυκλοφορία της άλλης.
Η πρωινή αυτή έκδοση διακόπηκε τρία χρόνια αργότερα (Μάιος 1981).
Από τον Ιανουάριο του 1984 η εφημερίδα άλλαξε το σχήμα της σε ταμπλόιντ, προσαρμοσμένη στις ανάγκες των καιρών.
Η εφημερίδα έκλεισε οριστικά τον Νοέμβριο του 2014, με το αρχείο της ιστοσελίδας της να παραμένει προσβάσιμο μέχρι τον Οκτώβριο του 2021.