Ο Παπαχρήστος αυτογελοιοποιείται με κωλοτούμπα αλά… Κομανέτσι

Με έντονη δόση κακόγουστου χιούμορ επιχειρεί να διανθίσει την κωλοτούμπα αλά Κομανέτσι ο αρθρογράφος της εφημερίδας Τα Νέα, Γιώργος Παπαχρήστος, αναφορικά με το δημοσίευμά του για το «γραφείο εξυπηρετήσεων Σπίρτζη – Παππά» το οποίο «καθάριζε 50 χιλιαρικάκια την ημέρα».

Με σημερινό του άρθρο ο κ. Παπαχρήστος, στενός συνεργάτης του Ψυχάρη που όποτε οι περιστάσεις το απαιτούν εκτελεί «ειδικές αποστολές» από τη στήλη του, ανασκευάζει τα πάντα, επιρρίπτοντας ουσιαστικά την ευθύνη στον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Λευτέρη Αυγενάκη, τις καταγγελίες του οποίου ισχυρίζεται εμμέσως πλην σαφώς ότι υιοθέτησε «τυφλά».

Υπενθυμίζεται ότι οι δύο υπουργοί είχαν αντιδράσει άμεσα με κοινή τους ανακοίνωση τονίζοντας πως «αναρίθµητοι χαρακτηρισµοί, αβάσιµα υπονοούµενα και συκοφαντίες συνθέτουν ένα εµετικό σκηνικό που χαρακτηρίζει τους εµπνευστές του και τη διαχρονική πορεία τους», τονίζοντας πως «αυτές οι επιθέσεις είναι συστηµατικές […] Όσες πιέσεις και να ασκηθούν, αυτή η κυβέρνηση και τα στελέχη της δε θα παρέµβουν στη δικαιοσύνη για να τους διευκολύνουν τα συγκροτήµατα της διαπλοκής. Εµείς έχουµε συνηθίσει να µας χτυπούν, αυτοί δεν έχουν συνηθίσει να ελέγχονται. Καλά θα κάνουν να το συνηθίσουν». Και καταλήγουν: «Αυτά ως προς την πολιτική. Τα υπόλοιπα στη δικαιοσύνη».

Σήμερα ο κ. Παπαχρήστος επανέρχεται μέσω της στήλης του στην εφημερίδα «Τα Νέα», αναφέροντας ότι μετά από…έρευνα τα στοιχεία δεν επαρκούν για την στοιχειοθέτηση της καταγγελίας…

Διαβάστε την κωλοτούμπα Παπαχρήστου υπό τον τίτλο «Για τον σταυρό τους, τον επιούσιο»:

Ερχεται κάποια στιγμή, όπου η μεγαλειότητά μας, ο εαυτός μας, είναι ανάγκη να περάσειστην αίθουσα του θρόνου με τους αυλικούς του, το νου και την καρδιά, για ν’ αποφασίσει επάνω στον καταστατικό χάρτη της ζωής του».

Το είχα διαβάσει κάποτε στην «Αίθουσα του Θρόνου», του μεγάλου Τάσου Αθανασιάδη, και μου άρεσε. Το θυμήθηκα τώρα, προχθές, ολοκληρώνοντας μια έρευνα που από ημερών είχα ξεκινήσει, με αφορμή την πολύκροτη θα την χαρακτηρίσω υπόθεση των υπουργών Παππά και Σπίρτζη, και το κοινό τους γραφείο στην Λεωφόρο Συγγρού 12, 1ος όροφος.

Σπεύδω να διευκρινίσω ότι δεν χρειάστηκε να αποφασίσω «για τον καταστατικό χάρτη της ζωής μου», με τους «αυλικούς» μου. Διότι έχω προ πολλού αποφασίσει και διορθώσεις δεν σκοπεύω να κάνω. Αλλά τους παρέθεσα τα στοιχεία της έρευνας και διαπίστωσα τη δυσθυμία τους, καθ’ ότι τα στοιχεία φτωχά και ουδόλως τέτοια που να πιστοποιούν ότι τα παλικάρια έχουν στήσει κάτι παραπάνω από ένα απλό μηχανάκι συλλογής ψήφων, όπως άλλωστε κάθε πολιτικό γραφείο που σέβεται το όνομά του.

Να το πω πιο απλά, ακριβώς όπως οι «αυλικοί» μου κατέληξαν ομοθύμως: «για τον σταυρό τους, τον επιούσιο» εργάζονται οι άνθρωποι, άρα τα 50 χιλιάρικα σε ευρώπουλα (που κατά τον βουλευτή Ηρακλείου Αυγενάκη υποτίθεται ότι βγάζουν ημερησίως από «διευθετήσεις» και συναφή ρουσφέτια), τους ακούγονται επιεικώς ως «έπεα πτερόεντα» και ιστορίες με δράκους.

Αντε το πολύ πολύ οι διαβαίνοντες τη διπλή πόρτα του 1ου ορόφου της Συγγρού 12 να κουβαλούν κάνα κουτί με πάστα φλόρα (χθες ας πούμε που γιόρταζε το ένα αγόρι, ο Παππάς– έτη πολλά, παρεμπιπτόντως). Ή τίποτε πιτόγυρα να τρώει και ο φίλος μου ο Καρτερός, όταν τα νοτισμένα βράδια του Δεκέμβρη αναζητεί με τον υπουργό Παππά την απάντηση στο βασανιστικά κρίσιμο ερώτημα «με τον ήλιο την μπάζουμε, με τον ήλιο τη βγάζουμε, τι έχει η έρμη και ψοφάει η πρώτη φορά Αριστερά κυβέρνηση;»…