Την 11η Ιουνίου του 2013 μαζί με τους εργαζόμενους μόνιμους και αορίστου χρόνου υπήρχαν και 300 περίπου συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου οι οποίοι αποδεδειγμένα κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες σε διάφορες ειδικότητες. Το κλείσιμο της ΕΡΤ ρήμαξε και τις δικές τους ζωές καθώς, και οι συμβασιούχοι έχουν ψυχή παιδιά και οικογένειες.
Οι συμβάσεις τους δεν ολοκληρώθηκαν από τη διακοπή λειτουργίας της ΕΡΤ με αποτέλεσμα όχι μόνο να αποζημιωθούν ως οφειλόταν να γίνει αλλά και να αποκλειστούν στην ουσία από την «εισαγωγή» τους στον ενδιάμεσο φορέα «ΔΤ» καθώς, στερήθηκαν το ειδικό μπόνους τον 200 μορίων.
Είναι άδικο, απάνθρωπο και αντισυναδελφικό να μην υπάρξει μέριμνα στο σχέδιο νόμου και για τους συμβασιούχους καθώς, παράλληλα το ίδιο σχέδιο δεν αποκλείει την «επιστροφή» στη δουλειά όσων μόνιμων πήγαν να συνταξιοδοτηθούν.
Και ας μη μιλήσουμε για την απλήρωτη υπερεργασία του πρώτου εξαμήνου του 2013 που αφορά υπερωρίες, νυκτερινά, αργίες κλπ. Ούτε για αυτά υπάρχει μέριμνα την ίδια στιγμή που έγινε κουβέντα για «μη άμεση επιστροφή καταβληθέντων αποζημιώσεων των μονίμων».
Οι σκέψεις και τα σχόλια ας είναι για τους ανθρώπους που άκουσαν τα συνθήματα και τα μεγάλα λόγια και πήγαν και ψήφισαν…