Όσο αστεία κι αν σας φαίνεται η ονομασία του συγκεκριμένου συνδρόμου, η αλήθεια είναι πως όσοι πάσχουν έχουν να αντιμετωπίσουν μια πολύ προβληματική συναισθηματικά ζωή.
Δύσκολη τόσο για τους ίδιους όσο και για τους εκάστοτε συντρόφους τους.
Τι κι αν οι μαϊμουδίτσες είναι –ομολογουμένως- αξιαγάπητες;
Όταν ο άνθρωπος έχει την τάση να μιμείται στις ερωτικές του σχέσεις τη συμπεριφορά τους, υπάρχει πρόβλημα.
Και αν ακόμα αναρωτιέστε τι είναι αυτό που συνδέει τη μαϊμού με τον άνθρωπο κοιτάξτε γύρω σας.
Πόσοι άνθρωποι είναι εξαρτημένοι από μία σχέση;
Πόσοι δεν κάνουν βήμα μόνοι τους, στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις;
Και πόσοι αδυνατούν να εγκαταλείψουν μια σχέση που δεν τους καλύπτει πλέον χωρίς πρώτα να βρουν την επόμενη;
Και κάπου εκεί φτάνουμε σε αυτό που αποκαλούμε «σύνδρομο της μαϊμούς».
Όπως ακριβώς οι μαϊμούδες δεν αφήνουν ποτέ από το χέρι τους το κλαδί από το οποίο κρατιούνται χωρίς πρώτα να έχουν πιάσει με το άλλο τους χέρι κάποιο άλλο κλαδί, έτσι λειτουργούν και αυτοί οι άνθρωποι.
Δεν εγκαταλείπουν ποτέ έναν σύντροφο, όσο και να μην τον θέλουν ή τον χρειάζονται πια, χωρίς πρώτα να έχουν εξασφαλίσει την ύπαρξη του επόμενου.
Καταλήγουν λοιπόν σε παράλληλες σχέσεις και δεσμούς εξάρτησης που, όμως, διαρκούν μέχρι να βρεθεί ο επόμενος ενδιαφερόμενος.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το συγκεκριμένο σύνδρομο είναι σύνηθες τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες και συνδέεται άμεσα με την έλλειψη αυτοπεποίθησης, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση αλλά και την ανάγκη αυτοπροβολής.
Τι συνιστούν οι ειδικοί
Ειδικοί σε θέματα σχέσεων αναφέρουν πως δεν πρέπει να χωρίζουμε έχοντας στο μυαλό μας πως βρήκαμε κάτι άλλο που θα γεμίσει το κενό, και πως είναι πιο υγιές να αφήνουμε το κενό να δημιουργηθεί.
Αυτό το κενό θα κλείσει κάνοντας πράγματα για τον εαυτό μας, επουλώνοντας τις πληγές με άλλους τρόπους και όχι με την αναζήτηση μιας άλλης σχέσης.
Επιπλέον το να πηγαίνουμε από τον έναν σύντροφο στον άλλον δημιουργεί πρόβλημα στην ίδια τη σχέση καθώς δεν προλαβαίνουμε να διώξουμε τη θλίψη και τις άσχημες αναμνήσεις μιας προηγούμενης σχέσης με αποτέλεσμα να τις προβάλουμε στον νέο μας αγαπημένο.
Τι πρέπει να κάνεις;
Όταν νιώσεις πως ήρθε η ώρα να χωρίσεις κάνε την κίνηση και άφησε λίγο χρόνο στον εαυτό σου να μείνει μόνος, να γεμίσει τις μπαταρίες του πριν προχωρήσεις σε κάτι καινούριο.
Αν το κάνεις αυτό θα δεις πώς όταν έρθει η ώρα να ξεκινήσεις μια νέα σχέση θα είσαι πιο έτοιμη/ος από ποτέ και θα δεις με πιο καθαρή ματιά τις επιλογές σου.
Επιπλέον η επιλογή που θα κάνεις θα είναι πιο σωστή και σύμφωνη με τις ανάγκες σου.
Τέλος, ο χρόνος που θα μείνεις μόνη/ος σου είναι απαραίτητος για να συνειδητοποιήσεις τι δεν σου άρεσε στην προηγούμενη σχέση σου και τι θα ήθελες από μια επόμενη.
Από κλαδί σε κλαδί και… στο στόμα του λιονταριού
Σε αυτή τη ζωή αν κοιτάξουμε προσεχτικά τριγύρω μας θα εντοπίσουμε πολλούς ανθρώπους με το σύνδρομο της μαϊμούς…
Όλοι αυτοί δεν είναι αναποφάσιστοι, δεν είναι πλεονέκτες θα τους ονομάσουμε ανασφαλείς μαϊμούδες με περικεφαλαία.
Έχουν δηλαδή μέσα τους το σύνδρομο της μαϊμούς.
Η μαϊμού, για να γραπατσωθεί από ένα κλαδί σ’ ένα άλλο πρέπει στην αρχή να έχει αφήσει το ένα χέρι ελεύθερο για να μπορέσει να πραγματοποιήσει το άλμα, σίγουρη πως δεν θα πέσει.
Αυτοί τώρα, όχι μόνο δεν αφήνουν το προηγούμενο κλαδί μα γραπατσώνονται πηδώντας στο επιθυμητό καινούργιο, επιλέγοντας και το επόμενο.
Ξέρουν πόσες μπανάνες θα φάνε στο καθένα, πόσες απ’ αυτές θα προσφέρουν, πόσες θα δεχθούν, πόσες θ’ αρνηθούν και το γιατί.
Μοιάζουν χαμένοι μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία μετάβασης από κλαδί σε κλαδί μα κάθε άλλο παρά χαμένοι είναι.
Μοιάζουν να λειτουργούν αυθόρμητα, παρασυρόμενοι απ’ το συναίσθημα, με κάποια τακτική, ακολουθούν το ρεύμα του ανέμου.
Και η φάση η μεγάλη είναι, πως έχουν την πεποίθηση ότι αυτοί κουμαντάρουν τον άνεμο. Κούνια που τους κούναγέ…
Η φύση όμως έχει λίγο διαφορετική άποψή, λίγο ο αέρας, λίγο ο λάθος υπολογισμός, να και ένα ξερό κλαδί και ο αξιαγάπητος «μακάκας» βρίσκεται στο στόμα του λιονταριού που τον έχει «λοκάρει» από καιρό.
Άραγε το επόμενο χεράκι που τους σφίγγει το χεράκι είναι καλύτερο από το προηγούμενο;
Από την Έλσα Μπάρδα – Κλινικός Ψυχολόγος – Αναλύτρια Εφαρμοσμένης Συμπεριφοράς:
Οι άνθρωποι που λειτουργούν στις σχέσεις τους με βάση το «σύνδρομο της μαϊμούς» είναι ανίκανοι να προχωρήσουν στην ζωή τους και να βασιστούν στις δικές τους δυνάμεις, καθώς χαρακτηρίζονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση και φόβο μοναξιάς.
Η εξάρτηση από την σχέση, ακόμα και όταν αυτή δεν τους ικανοποιεί, τους εμποδίζει να εγκαταλείψουν το άλλο τους μισό, από φόβο ότι θα μείνουν μόνοι ή θα πέσουν στα χειρότερα…
Τα κριτήρια επιλογής της επόμενης ερωτικής φωλιάς/αγκαλιάς κάθε άλλο παρά είναι συναισθηματικά.
Το πιο πιθανό είναι η αξιολόγηση να βασίζεται σε «λεφτά» αισθήματα ή στο αν ταιριάζει ο… αστρολογικός χάρτης τους.
Άραγε το επόμενο χεράκι που τους σφίγγει το χεράκι είναι καλύτερο από το προηγούμενο;
Το αναπληρωματικό άτομο
Το πιο πιθανό, αγαπημένοι μου αναγνώστες, είναι, πρώτον, το αναπληρωματικό άτομο να υποκρινόταν, έως ότου έπαιρνε προαγωγή ως βασικό…
Τα πραγματικά χρώματα μιας σχέσης βγαίνουν μέσα από υγιείς συνθήκες…
Εάν, δε, το αναπληρωματικό άτομο έχει την τάση να έλκεται αποκλειστικά από μη διαθέσιμα άτομα, τότε δεν θα είναι πρόθυμο να προσπαθήσει μέσα στο πλαίσιο μιας κανονικής σχέσης, διότι διακατέχεται από φόβο δέσμευσης.
Επίσης, όταν το βασικό άτομο φύγει από το προσκήνιο, το αναπληρωματικό άτομο θα χάσει το ενδιαφέρον του, διότι δεν θα υπάρχει πλέον το έδαφος για αυτοεπιβεβαίωση μέσα από την σύγκριση με τον/την ανταγωνιστή/στριά του.
Τα στάδια μιας ερωτικής σχέσης
Οι ερωτικές σχέσεις είναι σαν το τάνγκο, το όποιο έχει στάδια: ξεκινάει με τον ρομαντισμό και την ιδανική συμπεριφορά και αρχίζει να γίνεται παθιασμένο, αναβλύζοντας συναισθήματα έντονα, όπως το πάθος και ο θυμός.
Το πώς θα το διαχειριστεί το ζευγάρι εκατέρωθεν εξαρτάται από το πόσο πρόθυμοι είναι να προσπαθήσουν και οι δύο.
Όσοι προσπαθούν να χτίσουν την ευτυχία τους σε βάρος άλλων, συχνά τιμωρούνται, διότι όποιος/όποια λειτουργεί με το «σύνδρομο της μαϊμούς», στα δύσκολα δεν θα προσπαθήσει να σώσει την σχέση του, αλλά θα συνεχίσει την κλασική πρακτική αναζήτησης του επομένου κλαδιού.
Σύμφωνα με την Εφαρμοσμένη Ανάλυση Συμπεριφοράς, όταν μια συμπεριφορά επιβραβεύεται, τότε ενισχύεται. Με λίγα λόγια, η ιστορία θα επαναληφθεί.
Δεν θα αναφερθώ στον/στην βασικό/βασική σύντροφο, καθώς μπορεί να… κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.
Το αναπληρωματικό άτομο θα πρέπει να σκεφτεί αν η μπερδεμένη κατάσταση, στην οποία επέλεξε να εμπλακεί και να την αποδεχτεί, έχει ελπίδες να ξεκαθαρίσει, καθώς η αξιαγάπητη μαϊμού ενδέχεται να τον/την θεωρεί ακόμα ένα μεταβατικό κλαδί…
Εάν «παγώσουμε» την εικόνα της μαϊμούς, η οποία κρατάει τα δυο κλαδιά συγχρόνως, παρατηρούμε ότι είναι παγιδευμένη ανάμεσα στα δυο κλαδιά -μεταφορικά, ανάμεσα στις δύο επιλογές.
Η συνεχής αναζήτηση ενός καινούργιου κλαδιού δεν της αφήνει χρόνο για ξεκούραση -μεταφορικά, στον άνθρωπο ο χρόνος που περνάει μόνος του, χωρίς σχέση, μετά από έναν χωρισμό, λειτουργεί θεραπευτικά και βοηθάει στην αυτογνωσία.
Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν «φωτοσοπάρονται»… Δεν φτιάχνουν έτσι «μαγικά» από τη μια μέρα στην άλλη.
Χρειάζεται δουλειά και από τις δύο πλευρές και όλο αυτό θεμελιώνεται σε έδαφος, απ’ όπου απουσιάζει ο εγωισμός.
Όταν σε μια σχέση που «βαλτώνει» το ζευγάρι βάζει σε προτεραιότητα να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και όχι να την κάνει ακόμα πιο περίπλοκη, προσθέτοντας ένα αναπληρωματικό άτομο, τότε, συνήθως, το αποτέλεσμα είναι θετικό.